Σε σημερινή του συνέντευξη στον ρ/σ «Στο Κόκκινο» (Γ. Τραπεζιώτη) ο Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και επικεφαλής της ευρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρης Παπαδημούλης, επεσήμανε τα ακόλουθα:

Χθες έγινε ένα σημαντικό βήμα για την οριστική έξοδο της Ελλάδας από την εποχή των μνημονίων

Χθες έγινε ένα σημαντικό βήμα για την οριστική έξοδο της Ελλάδας από την εποχή των μνημονίων, γιατί αυτό το πολυνομοσχέδιο ήταν το πρώτο σε μια αλυσίδα μνημονιακών νομοθετήσεων, όπου τα θετικά ήταν περισσότερα από τα αρνητικά. Ήταν το πρώτο που δεν είχε νέα δημοσιονομικά μέτρα και αυτή η αξιολόγηση ήταν η πρώτη, που φαίνεται ότι κλείνει στην ώρα της, χωρίς καθυστερήσεις.

Τις θετικές επιπτώσεις αυτών των χαρακτηριστικών τις βλέπουμε παντού: Στα δημοσιεύματα όλου του παγκόσμιου Τύπου - τα «Νέα» και ο ΣΚΑΪ αποτελούν παγκόσμια εξαίρεση στο πώς αντιλαμβάνονται τα πράγματα-, στις θετικές δηλώσεις και εκτιμήσεις όχι μόνο των εκπροσώπων της Κομισιόν, αλλά όλων των διεθνών ειδικών, αλλά και στην πορεία των επιτοκίων των ελληνικών ομολόγων, όπου τα 2ετή έχουν πέσει 6 με 7 φορές κάτω ενώ τα 10ετή έχουν πέσει στο μισό, σε σχέση με το πού ήταν τον Γενάρη του 2017.
Τις βλέπουμε, επίσης, και στα αποτελέσματα της ψηφοφορίας στη Βουλή, όπου αντί να ρηγματώνεται και να πέφτει η κυβέρνηση Τσίπρα, τα νομοσχέδια -όπως και ο προϋπολογισμός- παίρνουν και περισσότερες ψήφους από αυτές που συνιστούν την κυβερνητική πλειοψηφία.

Είναι ώρα να συγκροτήσουμε το ελληνικό σχέδιο ανάπτυξης 2019-2023 για τη μεταμνημονιακή Ελλάδα, φτιαγμένο από ελληνικά χέρια και μυαλά, το οποίο θα διατηρεί υγιή δημόσια οικονομικά, αυξάνοντας τον πλούτο και μοιράζοντάς τον δικαιότερα

Αυτό δεν σημαίνει ότι επαναπαυόμαστε, αλλά ότι αξιοποιούμε αυτό το σκαλοπάτι και μέσα στο 1ο εξάμηνο του ’18 έχουμε «πολύ μαλλί να ξάνουμε». Πρώτον, να ολοκληρώσουμε με την ίδια αποτελεσματικότητα και ταχύτητα την 4η και τελική αξιολόγηση. Δεύτερον, να κάνουμε τα επόμενα βήματα εξόδου στις αγορές, τώρα που το momentum είναι θετικό, για να συνεχιστεί η αποκλιμάκωση των επιτοκίων και για να φτιάξουμε το περιβόητο «μαξιλάρι», το «cash buffer», για τη μετά το μνημόνιο εποχή.
Και τρίτο και σημαντικότερο, κατά τη γνώμη μου, είναι τώρα -πριν βγούμε από τα μνημόνια- με πρωτοβουλία του ΣΥΡΙΖΑ και της ελληνικής κυβέρνησης, να συγκροτήσουμε το ελληνικό σχέδιο ανάπτυξης 2019-2023 για τη μεταμνημονιακή Ελλάδα, φτιαγμένο από ελληνικά χέρια και μυαλά, το οποίο θα διατηρεί υγιή δημόσια οικονομικά, αυξάνοντας τον πλούτο και μοιράζοντάς τον δικαιότερα, και με το οποίο θα διεκδικήσουμε στις εκλογές του ’19 μια νέα 4ετία με πρωθυπουργό Τσίπρα.

Το επιχείρημά μας για τη διεκδίκηση της νέας 4ετίας είναι ότι «εμείς μέχρι το ’19 βγάλαμε τη χώρα από τα μνημόνια, την επαναφέραμε στην ανάπτυξη, μειώσαμε την ανεργία, κάναμε κάποια βήματα ενίσχυσης των ασθενέστερων, κάναμε κάτω από δύσκολες συνθήκες πράγματα που εκκρεμούσαν εδώ και δεκαετίες, όπως το εγγυημένο εισόδημα, προχωρήσαμε το κτηματολόγιο κ.λπ., αλλά τώρα θέλουμε να κάνουμε πιο αποφασιστικά βήματα για να φτιάξουμε μια αναπτυσσόμενη οικονομία, με ένα ισχυρό κοινωνικό κράτος».

Όσο περισσότερα είναι τα θετικά αποτελέσματα που φέρνουμε, τόσο θα δυναμώνει η ανάκαμψη του ΣΥΡΙΖΑ και θα γεμίζουν απελπισία οι συστημικοί μας αντίπαλοι

Οι ξένοι δεν ενδιαφέρονται για την ανάπτυξη της χώρας και για τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου, αλλά για να πάρουν πίσω τα δανεικά τους. Επομένως, εάν θέλουμε στην Ελλάδα ανάπτυξη, βελτίωση των αποδοχών, ενίσχυση του κοινωνικού κράτους, ταχύτερη απονομή της δικαιοσύνης, περιορισμό της φοροδιαφυγής, αποτελεσματικότερη διοίκηση, καλύτερη δημόσια παιδεία και υγεία, αυτά θα μας τα δώσει το ελληνικό σχέδιο ανασυγκρότησης.

Μέσα στο εξάμηνο επίσης θα ξεκινήσει και επίσημα -και θα προχωρήσει γρηγορότερα μόλις συγκροτηθεί και η γερμανική κυβέρνηση- η συζήτηση για τον περαιτέρω προσδιορισμό των μεσοπρόθεσμων μέτρων ελάφρυνσης του χρέους, τα οποία θα αρχίσουν μεν να εφαρμόζονται μετά το τέλος του μνημονίου, θα οριστικοποιηθούν δε μέχρι τον Ιούνιο του ’18.

Ο στόχος μας είναι όλο αυτό το «πακέτο» των επιδιώξεων να επιτευχθεί μέχρι τον Ιούνιο του ’18, ώστε να συνεχίσει η Ελλάδα να φέρνει θετικές ειδήσεις. Κι εδώ δεν χωρούν πανηγυρισμοί, γιατί το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας περνάει δύσκολα και ιδίως εκείνο το κομμάτι της που ως ΣΥΡΙΖΑ μας αφορά περισσότερο και είναι οι κοινωνικά ασθενέστεροι και οι μεσαίοι. Και γι’ αυτό χρειάζεται πολλή δουλειά, ειλικρίνεια και αυτό που είπε χθες ο Τσίπρας: Αποτέλεσμα. Όσο περισσότερα είναι τα θετικά αποτελέσματα που φέρνουμε και δυναμώνουν την ελπίδα ότι πια βγαίνουμε σε ένα ξέφωτο, τόσο θα δυναμώνει και η ανάκαμψη του ΣΥΡΙΖΑ και θα γεμίζουν απελπισία οι συστημικοί μας αντίπαλοι.

Το τέλος των μνημονίων σημαίνει πολύ μεγαλύτερο βαθμό ελευθερίας για την ελληνική οικονομία και δημοκρατία, δε σημαίνει όμως και το τέλος της ευρωπαϊκής εποπτείας. Μετά τον Αύγουστο, με το τέλος των μνημονίων, θα έχουμε τους κανόνες της Ευρωζώνης, δικαιώματα και υποχρεώσεις που ισχύουν για όλα τα κράτη-μέλη, συν τις προβλέψεις των κανονισμών 472 και 473 για τις χώρες που ήταν σε μνημόνιο και βγήκαν από αυτό, όπως είναι ήδη η Πορτογαλία, η Ιρλανδία και η Κύπρος και θα προστεθεί και η Ελλάδα.

Η Ελλάδα έχει ένα επιπρόσθετο χαρακτηριστικό κι αυτό είναι ότι έχει δανειστεί πολύ περισσότερο από τις άλλες τρεις χώρες, κι αυτό ακριβώς είναι το αντικείμενο της συζήτησης. Επιπλέον, η Ελλάδα έχει ήδη στα βραχυπρόθεσμα μέτρα και διεκδικεί στα μεσοπρόθεσμα περαιτέρω μέτρα ελάφρυνσης του χρέους. Άρα, αυτή η συμφωνία για το χρέος που διεκδικούμε θα έχει ως αντικείμενο τον τρόπο που με βάση τους ευρωπαϊκούς κανόνες και όχι μνημόνια, θα ελέγχεται η εφαρμογή της τήρησης των υγιών δημόσιων οικονομικών.

Η γραμμή «ούτε παράγωγα, ούτε σύνθετη ονομασία» έχει φέρει το εξής αποτέλεσμα: Τουλάχιστον 140 χώρες στον πλανήτη έχουν ήδη αναγνωρίσει μονομερώς τη γειτονική χώρα με το όνομα «Μακεδονία» σκέτο. Επομένως, ας σταματήσει επιτέλους η υποκρισία.

Το κυβερνητικό μέτωπο ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν κινδυνεύει από τις διαπραγματεύσεις για το όνομα της ΠΓΔΜ και το λέω αυτό κατηγορηματικά. Αντιθέτως, μπροστά μας έχουμε ένα παράθυρο ευκαιρίας για τη χώρα. Και εάν καταφέρει, και είμαι αισιόδοξος γι’ αυτό, να οδηγήσει σε λύση η κυβέρνηση Τσίπρα αυτό το θέμα, που εκκρεμεί και εξελίσσεται προς το χειρότερο εδώ και 25 χρόνια για τα συμφέροντα της χώρας, τότε και θα υπάρξει μια άνετη πλειοψηφία στη Βουλή που θα το στηρίξει και θα έχουμε πολλαπλά γεωπολιτικά και οικονομικά οφέλη.

Ο Τσίπρας και η κυβέρνησή του στηρίζουν την εθνική γραμμή του Βουκουρεστίου. Προσπαθούν να κάνουν πράξη αυτό που με μεγάλη συναίνεση είχε υιοθετηθεί από τη χώρα όταν ήταν πρωθυπουργός ο Κώστας Καραμανλής, κι αυτό που προσπάθησε να κάνει πράξη το 1992 ο Κωσταντίνος Μητσοτάκης με τον Κίρο Γκλιγκόροφ, αλλά δεν τα κατάφερε γιατί τον «έριξε» ο Σαμαράς.

Μην ξεχνάμε ότι η Ελλάδα έχει δεχθεί να συμπεριλαμβάνεται ο όρος «Μακεδονία» στο όνομα της γειτονικής χώρας από το 1995 με πρωθυπουργό Ανδρέα Παπανδρέου, καθώς η Ενδιάμεση Συμφωνία που υπογράφηκε ονομάζει τη χώρα «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας.

Επίσης, η «γραμμή του Βουκουρεστίου» μιλάει για σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό έναντι όλων (erga omnes), που σημαίνει ότι το «Μακεδονία» υπάρχει.
Και για να μην ξεχνιόμαστε, να μην λαϊκίζουν μερικοί και υποκρίνονται και κοροϊδεύουν τον κόσμο, η γραμμή «ούτε παράγωγα, ούτε σύνθετη ονομασία, να ονομάζονται κάπως αλλιώς» έχει φέρει το εξής αποτέλεσμα: Τουλάχιστον 140 χώρες στον πλανήτη έχουν ήδη αναγνωρίσει μονομερώς τη γειτονική χώρα με το όνομα «Μακεδονία» σκέτο. Επομένως, ας σταματήσει επιτέλους η υποκρισία.