.

Ολόκληρη η ομιλία από τα πρακτικά της βουλής

Σας ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κύριοι Υπουργοί, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, υπάρχουν κάποιες στιγμές στην πορεία του χρόνου και στη διαδρομή της ιστορίας που ο καθένας από εμάς καλείται να πάρει σημαντικές αποφάσεις και να σταθεί στην κορυφή του χρέους και της ευθύνης. Σ’ αυτές, λοιπόν, τις στιγμές θα πρέπει ο καθένας από εμάς να βγει από τον μικρόκοσμό του και να δει τη μεγάλη εικόνα.
16 Φεβρουαρίου 2018: Συνάντηση του Προέδρου του γειτονικού κράτους, του κ. Ιβανόφ, με τον Πρόεδρο της Τουρκικής Δημοκρατίας κ. Ταγίπ Ερντογάν στην Άγκυρα. Δίνουν τα χέρια και λένε ότι μαζί θα πάνε και θα προσπαθήσουν στη συμφωνία και στη διαπραγμάτευση που γίνεται με την ελληνική Κυβέρνηση να έχουν κοινή στόχευση. Η στόχευση αυτή, όπως λέει ξεκάθαρα ο Ταγίπ Ερντογάν, είναι η Δημοκρατία της Μακεδονίας, σκέτο «Μακεδονία». Μάλιστα, επαίρεται προς τον κ. Ιβανόφ, λέγοντάς του «εγώ σε αναγνώρισα ως Μακεδονία» και είναι το πρώτο κράτος που έκανε και προξενείο στη γειτονική μας χώρα.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει Η΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ)
Παρατηρώντας τώρα τη διεθνή αντίδραση στη συμφωνία που έρχεται ανάμεσα στη δική μας χώρα και τη γειτονική χώρα, βλέπουμε ότι ο μόνος που δεν χάρηκε και ο μόνος που δεν είδε θετικά τη συμφωνία αυτή από τη διεθνή κοινότητα είναι ο Ταγίπ Ερντογάν. Αυτό ίσως θα έπρεπε να προβληματίσει την Αξιωματική Αντιπολίτευση πριν καταθέσει πρόταση δυσπιστίας για την ελληνική Κυβέρνηση με αφορμή αυτό το κρίσιμο πράγματι εθνικό θέμα.
Γιατί άραγε ο Ερντογάν δεν βλέπει με καλό μάτι τη συμφωνία; Μήπως χάνει τον ηγεμονικό του ρόλο στα Βαλκάνια; Εσείς τι θέλετε; Να αφήσουμε τον Ερντογάν να παίξει κυρίαρχο ρόλο στα Βαλκάνια ή να προσπαθήσουμε αυτόν τον ρόλο να τον παίξει η δική μας χώρα ως μια δύναμη εγγύησης της ειρήνης, της σταθερότητας, της συνεννόησης, της συνεργασίας και της συναδέλφωσης των λαών;
Η χώρα μας βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Η διεθνής κρίση και η γενικότερη αναστάτωση που υπάρχει στην ευρύτερη περιοχή απαιτούν την ύπαρξη ισχυρών ηγεσιών που θα δημιουργήσουν δυνατές και σταθερές συμμαχίες στην περιοχή του άμεσου ενδιαφέροντός μας. Είναι κεφαλαιώδους σημασίας αυτό. Είναι κεφαλαιώδους σημασίας να υπάρχει στη χώρα ισχυρή ηγεσία που, ανεξάρτητα ακόμη και από το πρόσκαιρο πολιτικό κόστος, να βλέπει το μέλλον, να έχει όραμα και να προσπαθεί να αντιμετωπίσει τη γενικότερη γεωπολιτική κατάσταση. Είναι κεφαλαιώδους σημασίας, μιας και η τύχη της χώρας μας θα κριθεί εν πολλοίς από την αντιπαράθεση που υπάρχει αυτήν τη χρονική περίοδο και στην Ανατολική Μεσόγειο.
Οφείλουμε, λοιπόν, σ’ αυτό το κρίσιμο γεωπολιτικό περιβάλλον να προβούμε σε μια σταδιακή εξομάλυνση όλων των βαλκανικών εκκρεμοτήτων.
Στο πλαίσιο αυτό είναι σημαντικό να προχωρήσουμε σε μια επίθεση φιλίας στη γείτονα χώρα, χωρίς να απεμπολήσουμε κανένα από τα δικαιώματά μας, ώστε να λυθεί ένα χρόνιο πρόβλημα που ταλανίζει την Ελληνική πολιτεία και διπλωματία εδώ και πάρα πολλά χρόνια.
Ας ξεκαθαρίσω σε αυτό το σημείο, ότι από τη δική μας πλευρά δεν απεμπολούμε την ιστορία μας όπως δεν απεμπολούμε και την ιστορική μας ευθύνη. Θέλετε να αφήσουμε αυτό το θέμα να συνεχίζει να αποτελεί ένα διπλωματικό βάρος για τη χώρα μας και να μην υπάρχει λύση; Από τις δεκαετίες του ΄50, του ΄60 και του ΄70 οργιάζει η προπαγάνδα κάποιων στο εξωτερικό, όπως σε χώρες όπως ο Καναδάς, η Αυστραλία, οι Ηνωμένες Πολιτείες και αλλού.
Από τις δεκαετίες αυτές υπήρχαν πάμπολλα έγραφα και υπομνήματα και από πρεσβευτικές αρχές, αλλά και από ομογενειακές οργανώσεις, για το πρόβλημα που υπήρχε. Ούτε το ΄50, ούτε το ΄60, ούτε το ΄70 το ελληνικό κράτος απάντησε ποτέ σε αυτά τα υπομνήματα. Δεν απάντησαν και έλεγαν: «Δεν υπάρχει πρόβλημα». Δεν αντέδρασαν και έλεγαν: «Ποιο Μακεδονικό; Δεν υπάρχει. Μην ασχολείστε».
Και αφού άφησαν το θέμα για σαράντα και πλέον χρόνια να φουντώνει εις βάρος της Ελλάδας και της ιστορίας μας, στις 16 Δεκεμβρίου του 1991, τότε που μπορούσαν, που ήταν η ιστορική ευκαιρία, δεν προστάτεψαν τα συμφέροντα της χώρας.
Είναι η δική σας κυβέρνηση, κυρίες και κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, που στις 16 Δεκεμβρίου του 1991 υπέγραψε την ίδρυση της Δημοκρατίας της Μακεδονίας και έβαλε σε ομηρία τη χώρα. Και ο ίδιος άνθρωπος έχει σε ομηρία σήμερα την παράταξή σας.
Αν δεν υπάρξει λύση σήμερα, μπορεί να έχουμε αποσταθεροποίηση στη γειτονική χώρα με επιπτώσεις σε εμάς, να ενισχυθούν οι εθνικιστικές δυνάμεις της γείτονος και ο αλυτρωτισμός, να ευνοηθούν άλλες χώρες που θα μπορούν να παίζουν παιχνίδια εις βάρος της χώρας μας στα βόρεια σύνορά μας.
Δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτε με το γειτονικό κράτος. Με τη συμφωνία αποφασίζουμε σύνθετη ονομασία για χρήση «erga omnes», συνταγματική αναθεώρηση. Παίρνουμε πίσω ιστορία, σύμβολα, παράδοση. Με τη συμφωνία στην αλλαγή του Συντάγματος, σταματάει το παραθυράκι μιας δήθεν μειονότητας. Και όσοι ασχολούνται με το θέμα και ιδιαίτερα στη Βόρειο Ελλάδα, καταλαβαίνουν. Αφαιρούνται πλέον οι αναφορές σε προστασία υποτιθέμενων μακεδονικών μειονοτήτων σε γειτονικές χώρες. Υπάρχει η παραδοχή ότι δεν έχουν σχέση με την ελληνική ιστορία και τον Μέγα Αλέξανδρο.
Όσο για το θέμα της γλώσσας που τόσα ακούστηκαν, καταθέτω στα Πρακτικά από τη σημερινή ιστοσελίδα του ΟΗΕ, να δούμε ποιος την αναγνώρισε το 1977.
ΣΟΦΙΑ ΒΟΥΛΤΕΨΗ: Να το καταθέσετε για να δούμε ότι είναι από την ιστοσελίδα του ΟΗΕ.
ΟΛΥΜΠΙΑ ΤΕΛΙΓΙΟΡΙΔΟΥ: Βεβαίως, για αυτό το δίνω για τα Πρακτικά.
(Στο σημείο αυτό η Βουλευτής κυρία Ολυμπία Τελιγιορίδου καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο Αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εκατόν σαράντα εννιά χώρες αναγνώρισαν την FYROM ως Δημοκρατία της Μακεδονίας. Πότε και σε ποιο κράτος διαμαρτυρηθήκατε; Πότε και από ποιο κράτος ζητήσατε να αλλάξει την απόφασή του; Από κανένα. Δεν κάνατε τίποτα! Και δεν κάνατε τίποτα, γιατί δεν σας ενδιέφερε. Ούτε σήμερα σας ενδιαφέρει.
Σήμερα με την πρόταση δυσπιστίας θέλετε να ρίξετε την Κυβέρνηση για να σταματήσει η έρευνα για τα σκάνδαλα, γιατί δεν αντέχετε να βλέπετε ότι εμείς βγάζουμε τη χώρα από τα μνημόνια που εσείς τη χαντακώσατε. Αυτό δεν αντέχετε.
Εμείς, όμως, θέλουμε να προχωρήσουμε, να πάμε με τις νέες γενιές στο μέλλον για μια Ελλάδα με πρωταγωνιστικό ρόλο και παράγοντα σταθερότητας στα Βαλκάνια, στη Μεσόγειο και στην Ευρώπη.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ)