Όλος ο παγκόσμιος Τύπος και όλοι οι οικονομικοί αναλυτές λένε ότι η Ελλάδα μπαίνει σε μια νέα, καλύτερη περίοδο - Γύρω από τους στόχους ενός εθνικού σχεδίου για την επόμενη δεκαετία, πρέπει να γίνει διάλογος σε ένα διαφορετικό πολιτικό κλίμα. Πολύ πιο σοβαρό, ήπιο και με επιχειρήματα

Βγαίνουμε από τα μνημόνια, και είναι καλό για τη χώρα, και αυτό δεν πρέπει να το μειώνουν και να το μηδενίζουν, ιδιαίτερα αυτοί που μας έβαλαν στα μνημόνια

Πρέπει και μέσα στην Ευρώπη να ανοίξουμε μια συζήτηση για το τι πρέπει να αλλάξει στην πορεία της ευρωπαϊκής ενοποίησης - Δεν είναι η ‘καλή’ Ευρώπη, που κουνάει το δάχτυλο στην Ελλάδα. Είναι η κρίση στην Ελλάδα που αποδεικνύει ότι πολλά πράγματα και η Ευρώπη τα κάνει λάθος

.

Με ομιλία - τοποθέτησή του στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής, αναφορικά με τη συμφωνία του Eurogroupγια το ελληνικό δημόσιο χρέος, ο Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και επικεφαλής της ευρωομάδας ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρης Παπαδημούλης, επεσήμανε τα ακόλουθα:

«Κυρίες και Κύριοι συνάδελφοι του Ευρωπαϊκού και του Ελληνικού Κοινοβουλίου,
Όσα είπε προηγουμένως ο Πρόεδρος Γκουαλτιέρι αποτελούν τη συνισταμένη, με την οποία προσεγγίζει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, με μια αντιπροσωπεία που εκπροσωπεί όλο το πολιτικό του φάσμα, την Ελλάδα και τη στιγμή.
Και αυτά δεν αποτελούν μόνο τη δική μας συνισταμένη. Θα τα διαβάσει κανείς σε όλο τον παγκόσμιο Τύπο, είναι η σύνοψη και η κοινή κατάληξη όλων των οικονομικών αναλυτών, που λένε ότι η Ελλάδα μπαίνει σε μια νέα, καλύτερη περίοδο, με πολλές προκλήσεις μεν, αλλά καλύτερη.
Η αντιπροσωπεία του Ευρωκοινοβουλίου, όπως ήδη ειπώθηκε, έρχεται για 3η φορά στην Ελλάδα. Κι είναι κοινό συμπέρασμα όλων των συναδέλφων, από όλο το πολιτικό φάσμα, ότι τώρα διαπιστώνουμε μια βελτίωση σε σχέση με πέρσι και ακόμη μεγαλύτερη σε σχέση με πρόπερσι.
Και για να ευλογήσω λίγο τα γένια μας στο Ευρωκοινοβούλιο, από το 2010 έως τις αρχές του 2016, όλες οι αποφάσεις για τα ελληνικά μνημόνια λαμβάνονταν πίσω από κλειστές πόρτες. Καμία διαφάνεια, καμία δημοκρατική λογοδοσία. Η εμπλοκή του Ευρωκοινοβουλίου έχει προσθέσει διαφάνεια και δημοκρατική λογοδοσία, όχι μόνο με τις επισκέψεις μας στην Ελλάδα, αλλά και με δεκάδες συνεδριάσεις που διοργανώσαμε στις Βρυξέλλες και στο Στρασβούργο, καλώντας τους πάντες - το ΔΝΤ, το Eurogroup, την Κομισιόν, τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας- να μας ενημερώνουν και να απαντούν στην κριτική μας. Και νομίζω ότι αυτό βοήθησε και είναι κέρδος όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για τη δημοκρατία.
Θέλω να σας πω κάτι πολύ απλά και καθαρά, όπως το καταλαβαίνω: Βγαίνουμε από τα μνημόνια, και είναι καλό για τη χώρα, καιαυτό δεν πρέπει να το μειώνουν και να το μηδενίζουν, ιδιαίτερα αυτοί που μας έβαλαν στα μνημόνια. Βγαίνουμε από την οδύνη και την ταλαιπωρία της μεγάλης χρεοκοπίας και τη δημοκρατική εθνική ταπείνωση, που συνιστούν τα μνημόνια και η άγρια επιτροπεία.
Αλλά, συνάδελφοι και συναδέλφισσες, χρειάζεται κατά τη γνώμη μου ακόμη πολλή δουλειά για να βγει η χώρα από την κρίση και για να επουλώσουμε βήμα-βήμα τις πληγές που δημιούργησαν η χρεοκοπία και τα μνημόνια.
Οι πολίτες από εμάς περιμένουν να τους πούμε ένα «ποτέ πια χρεοκοπία, ποτέ πια μνημόνια», που σημαίνει ότι πρέπει να βάλουμε σε μια τροχιά διαρκούς ανάκαμψης τη χώρα, κάνοντας όσα πρέπει και αποφεύγοντας όσα δεν πρέπει.
Συνοπτικά, λοιπόν, πρέπει πρώτον, να ενισχύσουμε τους ρυθμούς ανάπτυξης στη χώρα, που σημαίνει περισσότερες επενδύσεις για ταχύτερη μείωση της ανεργίας. Αυτή είναι η προτεραιότητα των προτεραιοτήτων. Η αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της χώρας με εθνικό σχέδιο.
Δεύτερον, να διατηρήσουμε υγιή δημόσια οικονομικά. Να απλώνουμε τα πόδια μας μέχρι εκεί που φτάνει η κουβέρτα, κι αν υπάρχει περίσσευμα να το μετατρέπουμε σε ενίσχυση του κοινωνικού κράτους και φοροελαφρύνσεις.
Και τρίτον, να συνεχίσουμε τις μεταρρυθμίσεις και ιδιαίτερα να κάνουμε εκείνες τις μεταρρυθμίσεις που δεν έγιναν για δεκαετίες, με αποτέλεσμα τη χρεοκοπία και τα μνημόνια. Να φτιάξουμε μια σύγχρονη δημόσια διοίκηση, σε σχέση με ένα πελατειακό κράτος παρωχημένο, σπάταλο, εμπόδιο στην ανάπτυξη. Να αποκτήσουμε μια δικαιοσύνη αντάξια του ονόματός της, που να δίνει αποτελεσματικότερες αποφάσεις, που να βοηθούν τη χώρα.
Να ψηφιοποιήσουμε τη διοίκηση και την οικονομία, να ενισχύσουμε τη φορολογική διοίκηση και την ανεξαρτησία της, έτσι ώστε να έχουμε περισσότερα φορολογικά έσοδα για να μπορούμε να ελαφρύνουμε κι αυτούς που έχουν υπερφορολογηθεί, ιδιαίτερα στα μεσαία στρώματα. Και να ολοκληρώσουμε μεταρρυθμίσεις, που άλλοι τις έχουν τελειώσει εδώ και δεκαετίες: Περιουσιολόγιο, κτηματολόγιο, κ.λπ..
Γύρω από αυτά τα θέματα, που συνιστούν τους στόχους ενός εθνικού σχεδίου για την επόμενη δεκαετία, πρέπει -κατά τη γνώμη μου- να γίνει διάλογος σε ένα διαφορετικό πολιτικό κλίμα. Πολύ πιο σοβαρό, ήπιο και με επιχειρήματα.
Καταλαβαίνω ότι σε κάποιους συναδέλφους δεν αρέσει ότι αυτή η κυβέρνηση πέτυχε αυτή τη συμφωνία για την ελάφρυνση του χρέους ή αυτή τη συμφωνία για το Μακεδονικό. Αυτός δεν είναι λόγος για να διατηρήσουμε έναν έντονο φανατισμό.
Για δε την Ευρώπη, νομίζω ότι πρέπει και μέσα στην Ευρώπη να ανοίξουμε μια συζήτηση για το τι πρέπει να αλλάξει στην πορεία της ευρωπαϊκής ενοποίησης, ώστε να έχουμε ισχυρότερες πολιτικές συνοχής, πολιτικές βιώσιμης ανάπτυξης, περιορισμό της φορολογικής απάτης, μεγαλύτερη διαφάνεια και λογοδοσία, ευρωπαϊκές απαντήσεις στο προσφυγικό.
Δεν είναι η «καλή» Ευρώπη, που κουνάει το δάχτυλο στην Ελλάδα. Είναι η κρίση στην Ελλάδα που αποδεικνύει ότι πολλά πράγματα και η Ευρώπη τα κάνει λάθος.
Σας ευχαριστώ πολύ.