Η Συμφωνία των Πρεσπών τροφοδοτεί μια νέα πολιτική προσέγγιση, που βασίζεται στον διάλογο και τη δημιουργία κλίματος αμοιβαίας εμπιστοσύνης και σεβασμού

Είναι άλλο ο πατριωτισμός δηλαδή το να αγαπάς την πατρίδα σου και άλλο ο εθνικισμός, δηλαδή να μισείς την πατρίδα του άλλου - οι πραγματικά πατριώτες οφείλουν να σέβονται και τον πατριωτισμό των άλλων

Ομιλία στα Σκόπια, στο πλαίσιο της Κοινής Διακοινοβουλευτικής Επιτροπής Ευρωκοινοβουλίου και Βουλής της ΠΓΔΜ 

.

Επίσημη επίσκεψη, στο πλαίσιο της Κοινής Διακοινοβουλευτικής Επιτροπής ΕΚ και της Βουλής της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας (πΓΔΜ), πραγματοποίησε ο Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και επικεφαλής της Ευρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρης Παπαδημούλης.

Στις διήμερες επαφές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και των αρχών της πΓΔΜ που έλαβαν χώρα λίγο πριν το κρίσιμο δημοψήφισμα της 30ης Σεπτεμβρίου, ο Δημ. Παπαδημούλης εκπροσώπησε την Ευρωομάδα της Αριστεράς (GUE/ NGL).

Στη διάρκεια του διημέρου, ο Ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ πραγματοποίησε μια σειρά από συναντήσεις, μεταξύ άλλων με τον Πρόεδρο της Βουλής της χώρας, Ταλάτ Τζαφέρι, τον ηγέτη της αξιωματικής αντιπολίτευσης (VMRO-DPMNE), Χριστιάν Μιτσκόφσκι, τον Πρέσβη της ΕΕ στην πΓΔΜ, Σάμουελ Ζμπόγκαρ και άλλους ανώτατους αξιωματούχους.

Οι εργασίες ολοκληρώθηκαν με την έγκριση ψηφίσματος, που υπερψηφίστηκε με ευρύτατη πλειοψηφία, καθώς οι βουλευτές του VMRO επέλεξαν την αποχή ενώ η ευρωβουλευτής της ΝΔ, Μαρία Σπυράκη, ήταν η μόνη που το καταψήφισε.

Απευθυνόμενος προς το διακοινοβουλευτικό σώμα με μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της Βουλής της πΓΔΜ (Σομπράνιε) ο Δημήτρης Παπαδημούλης, είπε τα εξής:

«Αξιότιμοι συν-προεδρεύοντες, κε Πέτερλε και κε Μιλέφσκι,
αγαπητά μέλη της Σομπράνιε, αγαπητοί συνάδελφοι Ευρωβουλευτές
oι σχέσεις καλής γειτονίας αποτελούν ένα από τα κριτήρια ένταξης στην ΕΕ για κάθε υποψήφια χώρα και μαζί με την περιφερειακή συνεργασία αποτελούν σημαντικά στοιχεία για την Διαδικασία Σταθεροποίησης και Σύνδεσης.

Στην περίπτωση της ΠΓΔΜ, οι σχέσεις καλής γειτονίας αποτέλεσαν δομικό στοιχείο της πορείας ένταξης της χώρας, λόγω των ιδιαιτεροτήτων και των ευαισθησιών που απορρέουν από το ονοματολογικό και τις σχέσεις με τις γειτονικές χώρες και ειδικότερα με την Ελλάδα και την Βουλγαρία.

Μετά όμως από την υπογραφή της Συμφωνίας των Πρεσπών στις 17 Ιουνίου, πιστεύω ακράδαντα ότι μπορούμε να προσεγγίσουμε τα θέματα αυτά υπό ένα νέο πρίσμα. Με μια νέα δυναμική και πολιτική προσέγγιση που θα βασίζεται στον διάλογο, την οικοδόμηση αμοιβαίας εμπιστοσύνης και σεβασμού στις διαφορετικές μας ταυτότητες αλλά και στα κοινά μας οράματα.

Και αυτό θα επηρεάσει όχι μόνο με τις σχέσεις των άμεσα εμπλεκομένων χωρών, της Ελλάδας και της ΠΓΔΜ, αλλά και όλη την περιοχή, που χρειάζεται αυτό το πνεύμα και την πολιτική συνεργασίας, σε μια εποχή που οι προκλήσεις είναι πολλές και επικίνδυνες για όλη την Ευρώπη.

Για τον λόγο αυτό θα ήθελα να συγχαρώ τους δύο Πρωθυπουργούς τον Αλέξη Τσίπρα και τον Ζόραν Ζάεφ και τους Υπουργούς Εξωτερικών, τον Νίκο Κοτζιά και τον Νικόλα Ντιμιτρόφ, για το πολιτικό τους θάρρος και την πίστη τους να εργαστούν για ένα κοινό ευρωπαϊκό μέλλον, βρίσκοντας με αμοιβαίους συμβιβασμούς μια λύση που σέβεται τα πατριωτικά αισθήματα και τις ευαισθησίες και των δύο λαών.

Και θα ήθελα να καλέσω τους συναδέλφους της Σομπράνιε, που είχαμε την ευκαιρία χθες και σήμερα να συνεδριάσουμε μαζί, ειδικά αυτούς της αντιπολίτευσης, να προσεγγίσουν την συμφωνία αυτή με τον πατριωτισμό που ξεπερνά τα σύνορα της χωράς τους και σέβεται επίσης τον πατριωτισμό των γειτόνων τους. Το ίδιο λέω και στους συναδέλφους μου στην ελληνική Βουλή.
Είναι άλλο ο πατριωτισμός δηλαδή το να αγαπάς την πατρίδα σου και άλλο ο εθνικισμός, δηλαδή να μισείς την πατρίδα του άλλου - οι πραγματικά πατριώτες οφείλουν να σέβονται και τον πατριωτισμό των άλλων.

Και θέλω να καλωσορίσω επίσης την συμφωνία ΠΓΔΜ Βουλγαρίας, που επίσης αποτελεί έναν ακόμα πυλώνα σταθερότητας στην περιοχή.
Η ιστορία μας διδάσκει ότι μερικές φορές χρειάζεται να κάνουμε λίγα βήματα πίσω στις θέσεις μας, για να προχωρήσουμε μαζί σε μια κοινή πορεία ανάπτυξης και ειρηνικής συνύπαρξης.

Και νομίζω ότι αυτή είναι η επιτομή της περιφερειακής συνεργασίας που επιθυμούμε για την Ν/Α Ευρώπη. Είναι η συνανάπτυξη, το κοινό συμφέρον, που θα προσφέρει απτά αποτελέσματα για τους πολίτες των χωρών μας.
Από το 2003 και την Ατζέντα της Θεσσαλονίκης, 15 ολόκληρα χρόνια μετά, τα Δυτικά Βαλκάνια επιστρέφουν στην ευρωπαϊκή ατζέντα. Πιστεύω ότι χάθηκε πολύς χρόνος και από αστοχίες της ΕΕ και από καθυστερήσεις στις απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις από τις χώρες της περιοχής.
Σήμερα δεν πρέπει να χαθεί η ευκαιρία αλλά να καλύψουμε το χαμένο έδαφος, να προχωρήσουμε μαζί τα κράτη-μέλη της ΕΕ στην περιοχή και οι προς ένταξη χώρες. Είναι απαραίτητο και για τα Βαλκάνια και για την Ευρώπη.

Τα δίκτυα περιφερειακής συνεργασίας υπάρχουν, όπως η Διαδικασία Συνεργασίας Ν/Α Ευρώπης με την διακοινοβουλευτική της συνέλευση, το Συμβούλιο Περιφερειακής Συνεργασίας, η σωστά και απαραιτήτως διευρυμένη Διαδικασία Βερολίνου, η Αδριατική και Ιόνιος Πρωτοβουλία. Υπάρχουν και οι αντίστοιχες δομές στήριξης από την ΕΕ. Έχουμε τις δομές, έχουμε και τα εργαλεία - ας τα χρησιμοποιήσουμε, λοιπόν, πιο αποτελεσματικά.

Σε μια ιστορική στιγμή για την Ευρώπη, που ταλανίζεται από εθνικιστικές κραυγές μίσους, τα Βαλκάνια, που τόσο έχουν μακρά ιστορία πολέμων και αιματοκυλίσματος, πρέπει να αποδείξουμε, γιατί και εγώ έρχομαι από τα Βαλκάνια, ότι μπορούμε να αποτελέσουμε ευρωπαϊκό παράδειγμα ειρηνικής επίλυσης των διαφορών μας, μέσα από την συμφιλίωση και την ρεαλιστική προοπτική συνανάπτυξης, με ένα ξεκάθαρο πολιτικό μήνυμα: Τα Βαλκάνια έχουν την πολιτική βούληση να δημιουργήσουν μια γειτονιά ειρήνης και ανάπτυξης και να συνεισφέρουν σε μια δημοκρατική Ευρώπη.

Και όλα αυτά βέβαια χρειάζονται στρατηγικό σχεδιασμό, συνεργασία στο εμπόριο και την οικονομία, την συνδεσιμότητα, τις υποδομές, την δικαιοσύνη και την καταπολέμηση του οργανωμένου εγκλήματος, την εκπαίδευση και τον πολιτισμό, την τεχνογνωσία, τον τουρισμό και τις μεταφορές.

Και η συνεργασία αυτή πρέπει να αναπτύξει βαθιές ρίζες μέσα από συνεργασίες στην τοπική αυτοδιοίκηση, τα πανεπιστήμια, τα επιμελητήρια, την κοινωνία των πολιτών, πέρα από την διακυβερνητική συνεργασία.
Για τον λόγο αυτό, οι προσπάθειές μας σε όλες τις χώρες για συμφιλίωση πρέπει να αγγίζει και την νεολαία, που κατά καιρούς δηλητηριάστηκε από επικίνδυνους εθνικιστικούς μεγαλοϊδεατισμούς.

Ως Αντιπρόεδρος και μόνος Έλληνας στο Προεδρείο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, θέλω να σας διαβεβαιώσω -και αυτό μπορείτε να το δείτε από την πλειοψηφία των Ευρωβουλευτών συναδέλφων μου - ότι το Ευρωκοινοβούλιο θα είναι πάντα δίπλα σας σε αυτή την προσπάθεια, που πρωτίστως γίνεται προς όφελος των πολιτών της χώρας σας και των χωρών της Ν/Α Ευρώπης».