Η διαμόρφωση μέσω του καταστατικού χάρτη της χώρας διακριτών ρόλων εκκλησίας – κράτους είναι βασικό θέμα στη συζήτηση για την αναθεώρηση του Συντάγματος σύμφωνα με όσα ανέφερε ο Βουλευτής της Β΄ Αθηνών του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Ξυδάκης.
Όπως είπε, οι σχέσεις Κράτους – Εκκλησίας είναι ένα σοβαρό θέμα που πρέπει να τεθεί στην όλη συζήτηση. «Σημασία έχει η ουσία, ώστε να φτάσουμε σ’ ένα σημείο όπου θα γίνει κατανοητό σε όλο τον πληθυσμό ότι είναι διακριτοί οι ρόλοι της Εκκλησίας και της Πολιτείας. Η ιεραρχία δεν μπορεί να έχει λόγο στην εκπαίδευση των μαθητών και στα βιβλία που διδάσκονται. Αυτό είναι θέμα της εκάστοτε κυβέρνησης που έχει και την πολιτική νομιμοποίηση. Αντίστοιχα, η Πολιτεία δεν μπορεί να έχει λόγο στις θρησκευτικές πεποιθήσεις των πολιτών. Νομίζω ότι αυτό θα προστατεύσει και την Εκκλησία, θα της δώσει τη δυνατότητα να αφιερωθεί απερίσπαστα στο πνευματικό έργο που αποτελεί και την καταστατική της διακήρυξη. Ο ιδρυτικός σκοπός μιας Εκκλησίας είναι πώς θα στηρίξει το σώμα των πιστών» τόνισε ο κ. Ξυδάκης και ανέφερε ως παράδειγμα αναμόρφωσης της σχέσης κράτους – εκκλησίας τη μισθοδοσία των ιερέων.

Περιουσία και μισθοδοσία

«Σε αυτό που χρειάζεται βοήθεια η Εκκλησία είναι το ακανθώδες ζήτημα της μισθοδοσίας το οποίο είναι κάτι λιγότερο από 200 εκατομμύρια. Σ’ αυτό η Πολιτεία θα μπορούσε να συνδράμει με μία κατ’ έτος εφάπαξ αποζημίωση έναντι των διαμφισβητούμενων περιουσιακών στοιχείων της Εκκλησίας που έχουν απαλλοτριωθεί αναγκαστικά. Θα μπορούσαμε εδώ να ακολουθήσουμε ευρωπαϊκά παραδείγματα όπως αυτό της Γερμανίας, η οποία στηρίζει και τη Ρωμαιοκαθολική και την Ευαγγελική Εκκλησία με μία αποζημίωση. Στη Γερμανία βέβαια ισχύει και ένας θρησκευτικός φόρος. Ο πολίτης δηλώνει στη φορολογική του δήλωση ότι είναι πιστός και προσφέρει κάτι για την Εκκλησία στην οποία ανήκει» είπε ο κ. Ξυδάκης και κατέληξε λέγοντας:
«Η εκκλησιαστική περιουσία είναι καταγεγραμμένη στον παλαιό Οργανισμό Διαχείρισης Εκκλησιαστικής Περιουσίας ωστόσο δεν είναι ακριβείς και ξεκαθαρισμένοι οι τίτλοι της. Γι’ αυτό θα μπορούσε η Πολιτεία να δίνει μία ετήσια αποζημίωση ώστε να μην εγείρονται αξιώσεις και έτσι να διευκολύνεται και η Εκκλησία.
Ο αριθμός των ιερέων καθορίζεται από έναν παλιό νόμο του 1952 ο οποίος προβλέπει 6.000 ιερείς. Τώρα οι ιερείς δημόσιοι υπάλληλοι είναι γύρω στις 9.000 και η Πολιτεία έχει αναλάβει το βάρος της μισθοδοσίας τους. Θα μπορούσε να το κάνει με άλλο τρόπο χωρίς να είναι δεσμευμένη απευθείας και χωρίς να έχουν αυτή την ιδιότητα οι κληρικοί. Με αυτό τον τρόπο θα είχε και μία αυτοτέλεια η Εκκλησία».
Αναφερόμενος επίσης στο θέμα της ίδρυσης ή μη ιδιωτικών ΑΕΙ στη χώρα ο κ. Ξυδάκης τάχθηκε υπέρ της διασφάλισης του δημόσιου χαρακτήρα της εκπαίδευσης, ενώ αναφερόμενος τέλος στο ζήτημα της αλλαγής του νόμου περί ευθύνης υπουργών εν όψει αναθεώρησης του Συντάγματος, τάχθηκε υπέρ μιας τολμηρής και εφαρμόσιμης αλλαγής. «Θα πρέπει να ισχύει ό,τι ισχύει και για τους υπόλοιπους πολίτες ή τουλάχιστον να μην υπάρχει παραγραφή για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα» υπογράμμισε.