Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο φετινός προϋπολογισμός είναι ένας αισιόδοξος προϋπολογισμός, χωρίς κούφιες θριαμβολογίες και λογιστικά τεχνάσματα, πραγματεύεται τις επιτυχίες που σημείωσε η χώρα μας το τελευταίο διάστημα και σκιαγραφεί με ρεαλισμό το παρόν και το άμεσο μέλλον, με ρεαλισμό και ειλικρίνεια. Παρουσιάζεται με δικαιολογημένη υπερηφάνεια για όσα αυτή η Κυβέρνηση έχει καταφέρει ως τώρα. Περιέχει στιβαρές διαβεβαιώσεις ότι οι στόχοι του θα υλοποιηθούν στο ακέραιο. Κανένα σενάριο καταστροφής, καμία δήθεν περισπούδαστη ανάλυση των οικονομικών δεδομένων δεν είναι ικανή να συσκοτίσει, πολύ περισσότερο να ανατρέψει, αυτό που ο ελληνικός λαός βιώνει στην καθημερινότητά του, τη γενική δηλαδή βελτίωση της κατάστασης σε όλους τους τομείς.
Δεν ευδαιμονούν, εν προκειμένω, οι αριθμοί. Σταδιακά καλυτερεύουν όλοι οι δείκτες και κυρίως αυτοί της οικονομικής καθημερινότητας των φτωχών και μεσαίων στρωμάτων της κοινωνίας προς τα οποία και πολύ σωστά κατευθύνονται βασικές θετικές επιλογές του παρόντος προϋπολογισμού.
Στις έως τώρα συζητήσεις παρατηρούμε την αναβίωση μιας συνθηματολογικής επιλογής εκ μέρους του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης την οποίαν μέχρι σήμερα, αν δεν κάνω λάθος, υπό το βάρος πολλαπλών διαψεύσεων, είχε κάπως αρχίσει να εγκαταλείπει.
Αναφέρομαι στην προσπάθεια να εμφανίσει το 2014 ως annus mirabilis της νεότερης ελληνικής ιστορίας. Η αναφορά αυτού του ισχυρισμού δείχνει αμηχανία και ένδεια επιχειρημάτων ουσίας. Κεντρικός ισχυρισμός, για παράδειγμα, του κυρίου εισηγητή της μείζονος αντιπολίτευσης υπήρξε ότι το έτος αυτό, το 2014, είχαμε δήθεν εξασφαλίσει την έξοδό μας στις αγορές. Αναρωτιέται κανείς πώς είναι δυνατόν να εξασφαλίσει κανείς εκ των προτέρων τέτοιο πράγμα. Δεν εξωραΐζεται το παρελθόν με τέτοιους ισχυρισμούς.
Το αδιαμφισβήτητο γεγονός είναι ότι η τότε κυβέρνηση, έχοντας απολέσει προ πολλού τη στήριξη του ελληνικού λαού, είχε πλήρως αποτύχει στους στόχους της, από ένα σημείο και μετά σκοπίμως, προκειμένου να υπονομεύσει την επερχόμενη «αριστερή παρένθεση» όπως τους άρεσε τότε να μας αποκαλούν.
Η Κυβέρνησή μας κλήθηκε να διαχειριστεί τα δημόσια οικονομικά σε ένα περιβάλλον πρωτοφανές για την ευρωπαϊκή οικονομία μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Αποκλεισμένη καθώς ήταν από τις διεθνείς αγορές, χωρίς δυνατότητα αναχρηματοδότησης του δημόσιου χρέους, αλλά και χρηματοδότηση μέρους των τακτικών δαπανών του κρατικού προϋπολογισμού με το ακαθάριστο εισόδημα να έχει ήδη μειωθεί κατά 25%.
Κινηθήκαμε με ένα ετοιμόρροπο τραπεζικό σύστημα που καθιστούσε αναγκαία την εφαρμογή περιοριστικών μέτρων. Ήταν μια σκληρή πραγματικότητα που, ας μην το ξεχνάμε, τροφοδοτήθηκε αφρόνως και ιδιοτελώς από δηλώσεις και κινήσεις επιφανών στελεχών της τότε κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου, που το ίδιο διάστημα που ψεύδονταν για τη δήθεν σταθερότητα του συστήματος και την ασφάλεια των καταθέσεων, είτε έβγαζαν οι ίδιοι τα χρήματά τους στο εξωτερικό, είτε υποδείκνυαν δημόσια στους πολίτες να φυγαδεύσουν τις οικονομίες τους.
Αναμετρηθήκαμε με τις προφανείς, σχεδόν θανατηφόρες, δυσκολίες της περιόδου εκείνης και βγήκαμε νικητές. Σταδιακά και με πολύ προσεκτικές κινήσεις, έχοντας ως εξαρχής αμετακίνητο στόχο να αρχίσουμε από την ανακούφιση των στρωμάτων που πλήττονταν περισσότερο από την παρατεταμένη κρίση, κερδίσαμε όλα ένα προς ένα τα στοιχήματα που η δύσκολη συγκυρία μας έθετε.
Αντιστρέψαμε την πτωτική πορεία της οικονομίας, μειώσαμε την ανεργία κατά δέκα μονάδες, εξασφαλίσαμε τη μακροχρόνια βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος, σχεδιάσαμε με αποφασιστικότητα και τηρήσαμε με συνέπεια τα βήματα για την απαλλαγή της χώρας από τη μνημονιακή επιχείρηση. Καταφέραμε το κάθε άλλο παρά αυτονόητο ή νομοτελειακό, όπως θέλει να λέει η Νέα Δημοκρατία, επίτευγμα της απαλλαγής από τις ασφυκτικές μνημονιακές δεσμεύσεις τον περασμένο Αύγουστο.
Αυτές οι επιτυχίες δεν θα ήταν εφικτές χωρίς την κατανόηση και τη στήριξη του λαού, που δεν στηρίχθηκε όμως μόνο σε προγράμματα εξαγγελίας, αλλά και στα απτά παραδείγματα συνέπειας, δεσμεύσεων και πράξεων και στο, επίσης, χειροπιαστό αποτέλεσμα, που είχε ήδη η πολιτική μας στην οικονομική κατάσταση, ειδικά των πιο αδύναμων.
Μάλιστα, αυτές οι προσπάθειες δεν έμειναν ασυνόδευτες. Έγιναν και γίνονται μέσα σε ένα περιβάλλον μιας γενικότερης αναδημιουργίας:
Στον τομέα της υγείας με στήριξη και ανάταξη του ΕΣΥ, με τη δημιουργία νέων δομών πρωτοβάθμιας υγείας, εξορθολογισμό της φαρμακευτικής δαπάνης, νοικοκύρεμα των οικονομικών των μονάδων υγείας στον τομέα της δημόσιας διοίκησης, με εκσυγχρονισμό δομών και λειτουργιών, με αποφασιστικά βήματα ανεξαρτησίας της διοίκησης από τον κομματικό εναγκαλισμό με την αδιάβλητη ανάδειξη των επιτελικών στελεχών, μια διαδικασία που ήδη ολοκληρώνεται.
Επίσης, με τη ραγδαία πρόοδο στο θέμα της αναγκαίας καταγραφής και προστασίας και της δημόσιας περιουσίας και του δασικού πλούτου της χώρας, με δραστικά μέτρα προστασίας του κόσμου της εργασίας από την εργοδοτική αυθαιρεσία, με υποστήριξη των κατοίκων του νησιωτικού συμπλέγματος και με πρόοδο σε πολλούς επιμέρους τομείς, όπως και ενδεικτικά στον τομέα έρευνας και καινοτομίας, όπου συντελείται πράγματι μια αθόρυβη δουλειά με σκοπό την ανάκτηση του χαμένου χρόνου, την επανάκαμψη Ελλήνων επιστημόνων του εξωτερικού και την ουσιαστική προαγωγή της καινοτομίας, που τόσο απαραίτητα είναι στη σύγχρονη κοινωνία.
Και βέβαια, με σταθερή προσήλωση και υποδειγματική, μέσα στα πλαίσια των σημερινών θεσμικών δυνατοτήτων, προσπάθεια για την καταπολέμηση της πάσης φύσεως διαφθοράς, για την αποκάλυψη απαράδεκτων διαχρονικών καταστάσεων λεηλασίας του δημόσιου χρήματος στις οποίες αποκαλύφθηκε ότι πρωτοστατούσαν είτε υψηλόβαθμοι κομματικοί παράγοντες των δύο τότε μεγαλύτερων κομμάτων, Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ, όπως στην περίπτωση του δανεισμού από τράπεζες με ανύπαρκτες εγγυήσεις, είτε στενών φίλων και προστατευόμενων κατά καιρούς Υπουργών Υγείας που είχαν ανενόχλητα συστήσει οργανωμένες ομάδες αλληλοεξυπηρετήσεων και παράνομου πλουτισμού.
Ο ελληνικός λαός αναγνωρίζει αυτές τις προσπάθειες και αναγνωρίζει στο πρόσωπο αυτής της Κυβέρνησης μια ειλικρινή και απροκατάληπτη όσο και αποφασιστική πρόθεση να τελειώνουμε επιτέλους με το φαύλο παρελθόν της ημετεροκρατίας, του ρουσφετιού, της ατιμωρησίας, της ασύστολης λεηλασίας του δημόσιου χρήματος.
Επειδή δεν έχω πάρα πολύ χρόνο, καταλήγω ως εξής:
Η χρονιά εκτέλεσης αυτού του προϋπολογισμού είναι και εκλογική χρονιά. Έχουμε απεριόριστη εμπιστοσύνη στον ελληνικό λαό, στο υψηλό πολιτικό του κριτήριο και στη μνήμη του. Και είμαστε απολύτως σίγουροι ότι αυτός δεν θα είναι ο τελευταίος προϋπολογισμός που θα συντάξει κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς ο λαός θα μας εμπιστευθεί και για την επόμενη τετραετία.
Εκτός χειρόγραφου, θέλω να κάνω μια παρατήρηση. Διάβασα τις δηλώσεις του κ. Σαρίδη με προσοχή. Νομίζω ότι η πρόταση αυτή αξίζει να συζητηθεί, κύριε Υπουργέ, ακριβώς επειδή συμπίπτει και επειδή κατά κάποιον τρόπο συμπληρώνει την πρόταση που αυτό το διάστημα αναπτύσσουμε κι εμείς στην Επιτροπή για τη Συνταγματική Αναθεώρηση για την καθιέρωση του ελάχιστου αξιοπρεπούς επιπέδου διαβίωσης. Νομίζω ότι είναι δυνατόν με επιστημονικά κριτήρια να προσδιοριστεί το κατώτατο, το ανεκτό επίπεδο φτώχειας. Νομίζω ότι αυτός ο προσδιορισμός θα βοηθήσει και την καθιέρωση του αξιοπρεπούς επιπέδου διαβίωσης για το οποίο κάνουμε λόγο.
Ευχαριστώ.