.

Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, την προηγούμενη Τρίτη ο κ. Μητσοτάκης κατέθεσε στα Πρακτικά της Βουλής ένα χαρτί με φωτογραφίες όλων όσων είχαμε συνεργαστεί από το ΠΑΣΟΚ. Ούτε καταζητούμενοι να ήμασταν!
Θέλω, λοιπόν, να σταθώ σε αυτό και να πω το εξής: Το 1974, πολλοί από εμάς –εμού συμπεριλαμβανομένου- που προερχόμαστε από την Αριστερά και την ΕΔΑ συνταχθήκαμε πίσω από την ιδρυτική πράξη του ΠΑΣΟΚ και του Ανδρέα Παπανδρέου, η οποία κατ’ εμέ ήταν ένα Αριστερό μανιφέστο. Αν τη διαβάσετε σήμερα, θα το διαπιστώσετε. Πρόκειται για μια διακήρυξη που εξέφρασε το 1981 τη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Και αυτό συνέβη, γιατί η κοινωνία προερχόταν από τις πληγές της επάρατης Δεξιάς, την οποία έζησα στο πετσί μου.
Από μικρό παιδί με έψαχναν, με έδερναν οι ταγματασφαλίτες, οι φασίστες συνεργάτες των Γερμανών, επειδή ο πατέρας μου ήταν Αριστερός και ενταγμένος στο ΕΑΜ αγωνιζόμενος για τη λευτεριά της πατρίδας μας.
Όταν μου στέρησαν τον πατέρα μου σε τρυφερή ηλικία και τον έστειλαν για δεκαεπτάμιση χρόνια εξορία, όταν πάλι ήμουν ένας από τους χιλιάδες που έκαψαν την εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ», στη Χρήστου Λαδά, το 1965 διαμαρτυρόμενος για την ανατροπή της νόμιμης κυβέρνησης από τους αποστάτες που άνοιξε ξεκάθαρα το δρόμο για να έρθει η Χούντα.
Σήμερα, λοιπόν και επειδή μιλάμε για νέο και παλιό η οικογένεια Μητσοτάκη έχει τον εξής απολογισμό: έναν πρώην Πρωθυπουργό, έναν αρχηγό Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, μια κυρία επί πολλά χρόνια Υπουργό, το μόνο που λείπει στην οικογένεια είναι ο τίτλος του αρχιεπισκόπου.
Εάν αυτό, κύριοι της Δεξιάς, δεν είναι παλιό, τότε τι είναι; Θα επαναφέρω, λοιπόν, το σύνθημα της εποχής που είναι επίκαιρο όσο ποτέ και αυτό είναι το γνωστό «ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά», όπως επίσης δεν ξεχνά αυτούς που έβαλαν τη χώρα στην περιπέτεια των μνημονίων, δηλαδή το ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Δημοκρατία. Δεν ξεχνά, επίσης, αυτούς που κατέστρεψαν τον τόπο, χρεοκόπησαν τη χώρα και εφάρμοσαν πιστά το ρητό «ο κλέψας του κλέψαντος και ο εξαπατήσας του εξαπατήσαντος», αυτούς που διέφθειραν και μόλυναν το πολιτικό σύστημα δεκαετίες τώρα κάνοντας κάθε λογής κομπίνα, που και πολλοί από αυτούς ήταν πρωτοκλασάτα ονόματα, αλλά βρίσκονται σήμερα στη φυλακή.
Σήμερα, λοιπόν, οκτώ χρόνια μετά έχει έρθει η ώρα των απαντήσεων και του απολογισμού και η απάντηση είναι μία. Η χώρα καταστράφηκε και μπήκε στα μνημόνια με το ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Δημοκρατία και η χώρα βγήκε από αυτά με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτή είναι η αλήθεια, αυτή είναι η πραγματικότητα, η οποία δίνει τη δυνατότητα στη χώρα να συζητάμε σήμερα τον πρώτο Προϋπολογισμό εκτός μνημονίου που δεν παίρνει από τους πολίτες, αλλά δίνει αυτά που οι προηγούμενες κυβερνήσεις του στέρησαν: μέρισμα, ΕΝΦΙΑ, μείωση εισφορών, τα αναδρομικά στα ειδικά μισθολόγια, το επίδομα στέγασης, τη μη περικοπή των συντάξεων. Η μη περικοπή, που τα κανάλια της Δεξιάς το περάσαν εντελώς στο ντούκου, ενώ όλο το προηγούμενο διάστημα τρομοκρατούσαν τον κόσμο ότι την 1η του Γενάρη κόβονται οι συντάξεις και έρχεται ο θάνατος των συνταξιούχων.
Ποια άλλη κυβέρνηση έχει σταθεί ή θα σταθεί πιο κοντά στον Έλληνα εργαζόμενο, στον συνταξιούχο, στη μητέρα, στο παιδί, στα ανθρώπινα δικαιώματα όσο στην πράξη έχει σταθεί η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ;
Ποια άλλη κυβέρνηση είναι σε τόσο μεγάλο βαθμό αποδεκτή στην ευρωπαϊκή και διεθνή κοινότητα, όταν οι προηγούμενες κυβερνήσεις περιφερόντουσαν ασκόπως στα διεθνή φόρα και θεσμούς χωρίς να τους δίνει κανείς σημασία, χωρίς φωνή και άποψη σε όλες τις εξελίξεις;
Αντίθετα, σήμερα η χώρα έχει φωνή, έχει άποψη διεθνώς και αυτό οφείλεται στη σημερινή Κυβέρνηση και στον Πρωθυπουργό της χώρα, τον Αλέξη τον Τσίπρα.
Άρα, λοιπόν, θα ανακεφαλαιώσω για να κλείσω. Το γεγονός είναι ένα, ότι ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά και ακροδεξιά και φυσικά δεν ξεχνά ποια κυβέρνηση στάθηκε δίπλα του. Και όσοι σήμερα μέσα σε αυτήν την Αίθουσα αμφιβάλλουν, την απάντηση θα την δώσει ο Ελληνικός λαός τον Οκτώβρη του 2019, όταν θα γίνουν οι εθνικές εκλογές. Θα το καταλάβουν, όμως, ακόμα καλύτερα του χρόνου όταν μέσα σε αυτήν την Αίθουσα θα συζητάμε έναν ακόμα προϋπολογισμό του ΣΥΡΙΖΑ, αυτόν για το 2020!
Σας ευχαριστώ.