.

Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, σήμερα συζητάμε το νομοσχέδιο για τις συνέργειες τριών πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, του Καποδιστριακού, του Γεωπονικού Αθηνών και του Πανεπιστημίου της Θεσσαλίας με δύο Τεχνολογικά Ιδρύματα, της Θεσσαλίας και της Στερεάς Ελλάδας.
Είδαμε τις προάλλες την έντονη διαμαρτυρία εκπαιδευτικών στους δρόμους, αλλά και την ακτιβίστικη ενέργεια των αναπληρωτών εκπαιδευτικών, οι οποίοι διέκοψαν το δελτίο της ΕΡΤ και έκαναν γνωστό στο πανελλήνιο το αίτημά τους. Ποιο ήταν αυτό; Ο διορισμός όλων των αναπληρωτών εκπαιδευτικών στη δημόσια παιδεία.
Το πρώτο, λοιπόν, που πρέπει να τονισθεί και να ακούσει ο ελληνικός λαός είναι ότι αυτή η Κυβέρνηση αγωνίστηκε, αυτή η Κυβέρνηση διαπραγματεύτηκε και αυτή η Κυβέρνηση κατάφερε να κερδίσει τον μόνιμο διορισμό δεκαπέντε χιλιάδων εκπαιδευτικών στη δημόσια εκπαίδευση σε βάθος τριετίας, αρχής γενομένης με τεσσερισήμισι χιλιάδες καθηγητές στην ειδική εκπαίδευση το 2019, με πέντε χιλιάδες διακόσιες πενήντα το 2020 και με πέντε χιλιάδες διακόσιες πενήντα καθηγητές στη γενική εκπαίδευση το 2021.
Αυτή ήταν νίκη της Κυβέρνησης, η οποία ξεκίνησε με την επαναφορά του κανόνα «μία πρόσληψη έναντι μίας αποχώρησης».
Τι θέλετε, λοιπόν, κύριοι συνάδελφοι της Αντιπολίτευσης; Θέλετε τη μνημονιακή επαναφορά του κανόνα «μία πρόσληψη έναντι πέντε αποχωρήσεων», που υπόσχεται ο κ. Μητσοτάκης; Θέλετε την επαναφορά της πολιτικής επιστράτευσης που υλοποίησε η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, απειλώντας να στείλει στη φυλακή εκπαιδευτικούς, που κατάργησε η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ; Θέλετε επαναφορά της αυτοδίκαιης αργίας που έστελνε εκπαιδευτικούς στο περιθώριο και κατάργησε η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ; Θέλετε την επαναφορά της αντιδημοκρατικής -για να μην πω «φασίζουσας»- πρακτικής του πλαφόν 15% που έθεσε η προηγούμενη Συγκυβέρνηση, με το σκεπτικό της απόλυσης εκπαιδευτικών βάσει της τιμωρητικής αξιολόγησης, που οι ίδιοι θα έκριναν και που κατάργησε αυτή η Κυβέρνηση;
Ξεχάσατε την απόλυση δυόμισι χιλιάδων εκπαιδευτικών των επαγγελματικών λυκείων και τη διάλυση των βασικών τμημάτων τους, τα οποία παρακολουθούσαν παιδιά ως επί το πλείστον της λαϊκής οικογένειας, στέλνοντας ακόμα και τον εξοπλισμό των καταργηθέντων τμημάτων σε ιδιωτικά ΙΕΚ; Ξεχάσατε και το ότι η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ επαναπροσέλαβε όλους τους εκπαιδευτικούς σε διαθεσιμότητα και όχι μόνο επανασύστησε τα διάφορα τμήματα των ΕΠΑΛ, αλλά με ειδικό νομοσχέδιο τα αναβάθμισε κιόλας, δίνοντας νέες προοπτικές στη δημόσια τεχνική επαγγελματική εκπαίδευση;
Εμείς, λοιπόν, είμαστε αυτοί που στελεχώνουμε και αναβαθμίζουμε τη δημόσια εκπαίδευση. Η Νέα Δημοκρατία και ο κ. Μητσοτάκης είναι αυτοί που διαλύουν τη δημόσια εκπαίδευση, που απολύουν. Το έδειξε, άλλωστε, εμπράκτως ο ίδιος όταν ήταν Υπουργός, που όλοι τον γνωρίζουμε ως Υπουργό των απολύσεων.
Λέτε, λοιπόν, να άλλαξε τώρα, όταν ο ίδιος υπόσχεται να επαναφέρει τους προηγούμενους μνημονιακούς κανόνες «έναν προς πέντε», δηλαδή να μην προσλαμβάνει εκπαιδευτικούς, συρρικνώνοντας και υποβαθμίζοντας τη δημόσια εκπαίδευση έναντι της ιδιωτικής; Προφανώς, γιατί θεωρεί ότι μέσω της ιδιωτικής εκπαίδευσης μπορεί να μεθοδεύει την αριστεία, όπως την εννοεί αυτός, απολύοντας εκδικητικά εκπαιδευτικούς, όταν μάλιστα κάνουν σωστά τη δουλειά τους, όπως στην υπόθεση της καθηγήτριας Μπουλούτα, που ευτυχώς ανασύρεται από το αρχείο και έστω μετά θάνατον η αδικημένη εκπαιδευτικός θα δικαιωθεί.
Ας πάμε τώρα στα κριτήρια των μόνιμων διορισμών.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ας μιλήσουμε ειλικρινά. Όταν έχεις, παραδείγματος χάριν, πάνω από εκατό χιλιάδες ανθρώπους να διεκδικούν δεκαπέντε χιλιάδες θέσεις, πάντα κάποιοι θα νιώθουν αδικημένοι. Όμως, το σύστημα κριτηρίων μοριοδότησης πέρασε από μεγάλη βάσανο, για να είναι όσο το δυνατόν πιο δίκαιο, πιο λογικό και ισορροπημένο, μοριοδοτώντας την αριστεία, δηλαδή τίτλους σπουδών, αλλά και προ παντός μοριοδοτώντας την προϋπηρεσία και μάλιστα με πλαφόν εκατόν είκοσι μήνες, ενώ η ίδια η ΟΛΜΕ έθετε όριο ογδόντα τέσσερις μήνες, ακριβώς γιατί έχει σημασία να τονίσουμε ότι χάρη στην προϋπηρεσία των αναπληρωτών στηρίχτηκε και στάθηκε η δημόσια εκπαίδευση τα μνημονιακά χρόνια.
Τέλος, το σύστημα συμπληρώνεται και με τα κοινωνικά κριτήρια, δίνοντας τρία μόρια για κάθε παιδί, που για εμένα πρέπει να ενισχυθούν, γνωρίζοντας ότι έχουμε δημογραφικό πρόβλημα.
Σε σχέση τώρα με το κύριο μέρος του σημερινού νομοσχεδίου, το Υπουργείο επιδιώκει ένα πρωτόγνωρο εγχείρημα, ένα εγχείρημα που έρχεται από τα κάτω να δοκιμαστεί και φέρνει για πρώτη φορά τη συνέργεια τριών πανεπιστημίων και δύο ΤΕΙ με τη δημιουργία και νέων ερευνητικών κέντρων και τη στήριξη της τοπικής κοινωνίας, με απώτερο στόχο την παροχή υψηλού επιπέδου μόρφωσης και κατάρτισης, αλλά και τη διεθνή αναγνώριση του πανεπιστημιακού χώρου στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι.
Έρχεται, δηλαδή, αυτό το εγχείρημα να βάλει τάξη στο χάος, που εσείς δημιουργήσατε, αφού καταφέρατε να στήσετε για ψηφοθηρικούς λόγους πανεπιστημιακά και τεχνολογικά τμήματα χωρίς ουσιαστικές υποδομές, μόνο και μόνο για να ικανοποιήσετε πελατειακά αιτήματα εν όψει εκλογών και να πάρουν πανεπιστημιακές βαθμίδες κάποιοι καθηγητές. Δεν είναι τυχαίο ότι φτάσατε να στήσετε πανεπιστήμιο χωρίς φοιτητές και χωρίς καθηγητές.
Σήμερα με αυτή τη μεταρρύθμιση τα τεχνολογικά ιδρύματα με το επιστημονικό και διοικητικό τους προσωπικό αναβαθμίζονται με νέο πρόγραμμα σπουδών, με διεθνές κύρος και αυξημένα ακαδημαϊκά προσόντα, ενώ τα πανεπιστήμια δυναμώνουν, ώστε να γίνουν ανταγωνιστικά και να δώσουν σάρκα και οστά σε αυτό που ονομάζουμε «παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας» προς όφελος της κοινωνίας, συνδέοντας την πανεπιστημιακή γνώση και την καινοτομία με τα τοπικά στρατηγικά πλεονεκτήματα κάθε περιοχής.
Στις περιπτώσεις δε όπου υπάρχουν βάσιμες αδικίες -και αφορούν επιτυχημένα τεχνολογικά τμήματα, όπως αυτό του Τμήματος Ιατρικών Εργαστηρίων του ΤΕΙ Θεσσαλίας- το Υπουργείο σχεδιάζει και δρα με τον μόνο τρόπο που ξέρει, τον απόλυτα δημοκρατικό, στέλνοντας την επανεξέταση του θέματος στον Πρύτανη του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, για να διατηρήσει αυτό το Τμήμα, έστω και με διαφορετική μορφή, ως κατεύθυνση σε τμήμα βιοϊατρικών επιστημών.
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Τελειώνοντας, θέλω να επισημάνω τις μεγάλες μας διαφορές με την Αξιωματική Αντιπολίτευση. Εμείς στηρίζουμε την εκπαίδευση με μόνιμους διορισμούς. Εμείς δημιουργούμε ισχυρά δημόσια πανεπιστημιακά ιδρύματα, ώστε να θωρακιστούν έναντι ιδιοτελών συμφερόντων και να μπορέσουν να ανταγωνιστούν επαρκώς και επιτυχώς μέσα στον ενιαίο ευρωπαϊκό πανεπιστημιακό χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Όλα αυτά εμείς τα κάνουμε με σεβασμό στον διάλογο, με τη σύμφωνη γνώμη της Συγκλήτου, με την ενίσχυση της πανεπιστημιακής αυτονομίας, γιατί αυτό επιτάσσει η Δημοκρατία μας, της οποίας η παιδεία είναι ασπίδα της. Αυτός είναι ο δρόμος που πρέπει να χαράξουμε.
Γι’ αυτό, λοιπόν, υπερψηφίζω το νομοσχέδιο και σας καλώ να κάνετε και εσείς το ίδιο.
Σας ευχαριστώ.