Συνέντευξη στην εκπομπή «Europe» της ΕΡΤ1: Το 2019 θα πιάσουμε τους στόχους για το πρωτογενές πλεόνασμα, θα είμαστε πάνω από τον μέσο όρο της Ευρωζώνης στην ανάπτυξη και θα έχουμε ένα νέο ρεκόρ στον τουρισμό

Το διαζύγιο με τον Καμμένο συνοδεύεται από ένα γενναίο άνοιγμα για ένα πλατύ, προοδευτικό, δημοκρατικό μέτωπο, που θα οδηγήσει την Ελλάδα στην επόμενη 4ετία

Για την Ελλάδα θα είναι καταστροφικό αν κερδίσουν ‘οι Όρμπαν και οι Σαλβίνι’

Σε συνέντευξή του στην εκπομπή «Europe» της ΕΡΤ1 (Εύα Μπούρα) ο Aντιπρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου και επικεφαλής της ευρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρης Παπαδημούλης, επεσήμανε τα ακόλουθα:

Σχετικά με το Brexit…

Το περιθώριο που υπάρχει από την Ευρώπη για τη Μ. Βρετανία μπορεί να περιγραφεί μέσα από δύο επιλογές: Ή άτακτη συμφωνία, Brexit χωρίς συμφωνία, που θα κάνει ζημιά και στους δύο αλλά πολύ μεγαλύτερη στο Ηνωμένο Βασίλειο, ή να αξιοποιήσει την ευκαιρία αυτού του αδιεξόδου η βρετανική πλευρά, ώστε να ξαναδώσει τον λόγο στον βρετανικό λαό, προκειμένου να αξιολογήσει το αποτέλεσμα αυτής της δίχρονης διαπραγμάτευσης.
Επ’ αυτού το πράγμα μπλοκάρει στη Βρετανία και στους συντηρητικούς που οδήγησαν τη Μέι σ’ αυτή την ήττα κόλαφο. Το επόμενο χρονικό διάστημα, νομίζω, είναι λίγο και γι’ αυτό σωστά η Ε.Ε προετοιμάζεται για όλα τα σενάρια, ακόμη και το χειρότερο.
Η θεωρία, όμως, ορισμένων Βρετανών δημαγωγών, τύπου Φάρατζ, οι οποίοι πρωτοστάτησαν στο Brexit και τα αδιέξοδά του, ότι θέλουν μια συμφωνία που να τους δίνει μονάχα δικαιώματα χωρίς υποχρεώσεις, η θεωρία ότι θέλουμε Brexit για να είμαστε όμορφοι, πλούσιοι και υγιείς, απλά δεν υπάρχει στην πραγματική ζωή.
Η εξέλιξη είναι δύσκολο να προβλεφθεί. Νομίζω ότι ούτε η Τερέζα Μέι έχει καθαρό στο μυαλό της το τι θα γίνει. Προσωπικά θα προτιμούσα να αποφύγουμε το άτακτο Brexit, να υπάρχει λίγο παραπάνω σύνεση στους Βρετανούς ηγέτες, γιατί από την πλευρά της Ε.Ε νομίζω ότι σωστά το χειρίζεται ο κ. Μπαρνιέ, προκειμένου να αποφευχθεί αυτή η αβεβαιότητα που κάνει κακό στην οικονομία, πρωτίστως των Βρετανών, αλλά και σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες.

Μέσα από τη διαπραγμάτευση, πιστεύετε ότι η αναβολή, μέσω της παράτασης του άρθρου 50 είναι όλο και πιο κοντά; Δηλαδή, το να βρεθεί η Βρετανία πιο κοντά στο να είναι εκτός, αλλά ταυτόχρονα να της δοθεί το διάστημα για να είναι στην τελωνειακή ένωση, έστω για δύο με τρία χρόνια… Ευσταθεί αυτό το σενάριο, που τώρα τελευταία κυκλοφορεί;

Αν η αναβολή ζητηθεί από τη βρετανική πλευρά, προκειμένου να κερδίσει χρόνο για να υλοποιήσει την υπάρχουσα συμφωνία, ή να διοργανώσει ένα δεύτερο δημοψήφισμα για να δώσει την ευκαιρία στο remain και να κερδίσει τη λαϊκή έγκριση, τότε ναι. Αλλά αν είναι μια αναβολή για την αναβολή για χάσιμο χρόνου, τότε δεν έχει αξία.

Ο κ. Κόρμπιν τι θα κάνει;

Προσωπικά εγώ μαζί με άλλους ευρωβουλευτές στείλαμε μια επιστολή στον κ. Κόρμπιν για να ζητήσει, όπως έχει κάθε δικαίωμα, ένα δεύτερο δημοψήφισμα, γιατί μετά από δύο χρόνια που όλοι κατάλαβαν πού είναι η αλήθεια και πού το ψέμα, ο βρετανικός λαός έχει το δικαίωμα να κρίνει το διαμορφωμένο πακέτο και αν θέλει αν φύγει ή να μείνει.

Να πάμε στα θέματα των Ευρωεκλογών. Η αναγέννηση του οικονομικού εθνικισμού που ενώνει το Brexit, τον Τραμπισμό και την Ευρωπαϊκή Ακροδεξιά, πού μπορεί να οδηγήσει; Είναι μια προειδοποίηση;

Η άνοδος του οικονομικού εθνικισμού είναι το «κόκκινο νήμα», που ενώνει το Brexit, τον Τραμπ, την Ακροδεξιά. Εδώ στο Ευρωκοινοβούλιο αυτές τις μέρες, υπάρχει ένα μεγάλο contrast ανάμεσα στο Grexit από τα μνημόνια που πέτυχε η κυβέρνηση Τσίπρα και στην κύρωση της συμφωνίας των Πρεσπών, που πιστώνονται στην Ελλάδα, την κυβέρνηση και τον Αλέξη Τσίπρα. Ακούω από τους συναδέλφους μου, που ανήκουν στους Φιλελεύθερους, τους Συντηρητικούς, τους Σοσιαλδημοκράτες, ότι η Μέι που τα έχει κάνει «μούσκεμα», ενδεχομένως καλό θα ήταν να συμβουλεύεται περισσότερο τον Αλέξη Τσίπρα.

Έχουμε πολλά θέματα ανοιχτά στην Ε.Ε.

Και γι’ αυτό χρειάζεται ισχυρή παρουσία των δημοκρατικών, προοδευτικών, φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων. Γιατί η Ευρώπη αντιμετωπίζει τον κίνδυνο μιας πολύ μεγάλης οπισθοχώρησης, την οποία προβάλλει η ανερχόμενη ακροδεξιά, αλλά την ενισχύει η ραγδαία «Ορμπανοποίηση» του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος. Ήδη εντείνεται μια υπόγεια κινητικότητα για τη συνεργασία μεταξύ δεξιάς-ακροδεξιάς. Αυτό θα ήταν η ταφόπλακα για την Ευρωπαϊκή Ιδέα.
Μόλις την προηγούμενη βδομάδα, συναντήθηκε ο Σαλβίνι με τον Κατσίνσκι, υπό τους επαίνους του Όρμπαν, ο οποίος είναι θαυμαστής του Βέμπερ. Ο Βέμπερ, που θέλει να γίνει και Πρόεδρος της Κομισιόν, είπε ότι είναι διατεθειμένος να συνεργαστεί με κάθε φιλοευρωπαίο, συμπεριλαμβανομένου του Σαλβίνι, δηλαδή του πρωτοπαλίκαρου της Ακροδεξιάς. Αυτά είναι επικίνδυνα πράγματα.
Γι’ αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ εργάζεται πρωταγωνιστικά, και με τη δική μου ενεργή συμβολή και με την πρωταγωνιστική συμβολή του Έλληνα Πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα, για να διαμορφωθεί η ευρύτερη δυνατή, δημοκρατική, προοδευτική, φιλοευρωπαϊκή συμμαχία, να προωθήσει την Ευρώπη προς τα μπρος. Όχι απλώς κοινό νόμισμα αλλά κοινή οικονομική πολιτική. Όχι απλώς κοινή οικονομική πολιτική, αλλά εμβάθυνση της πολιτικής ενοποίησης, ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής, επιστροφή στην ανάπτυξη στη θέση της λιτότητας, ισχυρότερο Ευρωκοινοβούλιο, ισχυρότερη λογοδοσία.
Με άλλα λόγια, αυτά που λέει στα χαρτιά η Ευρωπαϊκή Ένωση να τα κάνουν πράξη. Και φυσικά έχουμε ένα πακέτο μεταρρύθμισης των πολιτικών ασύλου, επτά νομοθετικές προτάσεις, τις έχει καταθέσει η Κομισιόν εδώ και χρόνια, τις έχει εγκρίνει και τις έχει βελτιώσει με μια μεγάλη πλειοψηφία το Ευρωκοινοβούλιο, και μπλοκάρονται στο Συμβούλιο από τις χώρες του Βίζεγκραντ, τον Κούρτς κ.λπ..
Αυτή η λογική αποσυνθέτει την Ευρώπη, αυτό το αλά καρτ ενωμένοι, που χαϊδεύουν του Ούγγρους και τους Πολωνούς…

Είστε αισιόδοξος ότι αυτό μπορεί να αλλάξει;

Όχι, δεν είμαι καθόλου αισιόδοξος, γιατί συνειδητά ροκανίζουν τον χρόνο οι δεξιές και οι υπερσυντηρητικές κυβερνήσεις. Αυτό που πιέζω και ζητώ είναι τουλάχιστον πριν τις ευρωεκλογές να κλείσει το πακέτο για το πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο, για τον προϋπολογισμό της Ε.Ε για τα χρόνια 2021 έως 2027.
Αν και αυτό αναβληθεί για μετά τις εκλογές αυτό θα κάνει μεγάλη ζημιά στην Ευρωπαϊκή Οικονομία και την οικονομία όλων των κρατών-μελών και θα καθυστερήσει και την προετοιμασία όλων στα προγράμματα που θα αξιοποιήσουν τους ευρωπαϊκούς πόρους.

Αναφερθήκατε στην προσέγγιση και την συμβολή σας για τις επόμενες Ευρωεκλογές. Στα μέσα Ιανουαρίου, η Ευρωπαϊκή Αριστερά, νομίζω, θα ανακοινώσει τον υποψήφιό της για την Προεδρεία της Κομισιόν. Η προσέγγιση των ευρω-σοσιαλιστών, όμως, για κοινό υποψήφιο δεν κατέστη δυνατή. Πώς θα πορευθούν οι φιλεοευρωπαϊκές δυνάμεις;

Ποτέ δεν υπήρξε ρεαλιστικά το σενάριο μιας κοινής υποψηφιότητας Αριστεράς- Σοσιαλιστών και Πρασίνων. Ποτέ. Αυτό που υπήρξε, υπάρχει, εντείνεται και πάει και καλά, είναι η προσπάθεια συγκλίσεων αυτών των τριών πολιτικών ιδεολογιών για κοινούς στόχους, ώστε να μπορούν να επηρεάσουν και τις πολιτικές που θα ακολουθηθούν και τις επιλογές των προσώπων που θα ηγηθούν των ευρωπαϊκών θεσμών.
Το ζητούμενο είναι να αποτρέψουμε μια εκλογή ενός υπερδεξιού, τύπου Βέμπερ για την Κομισιόν και νομίζω ότι μπορούμε να το πετύχουμε. Με τη δύναμη που μπορούν να δώσουν οι πολίτες, η προοδευτική συμμαχία θα μπορεί να επιτύχει θετικούς στόχους και να επηρεάσει τις αποφάσεις της Κομισιόν με συμμαχίες.
Αυτά θα τα κρίνουν οι πολίτες, γι’ αυτό λέω ότι οι επερχόμενες Ευρωεκλογές είναι οι πιο σημαντικές των τελευταίων δεκαετιών. Όχι στη χαλαρή ψήφο, όχι στην επικίνδυνη θεωρία «δεν πάω να ψηφίσω, θα πάω για καφέ». Μπορεί κάποιος και να ψηφίσει και να πάει για καφέ, η μέρα είναι πολύ μεγάλη και χωράει πολλά πράγματα, γιατί μετά την απομάκρυνση εκ της κάλπης «ουδέν λάθος αναγνωρίζεται».
Για την Ελλάδα -μια χώρα του Νότου- θα είναι καταστροφικό αν κερδίσουν «οι Όρμπαν και οι Σαλβίνι».

Και εννοείται όχι μόνο για το μεταναστευτικό, αλλά και σε θέματα οικονομίας…

Προφανέστατα, εμείς θέλουμε ισχυρές πολιτικές συνοχής, ιδιαίτερα για τους αγρότες, τους μικρομεσαίους.
Η δεξιά και η Ακροδεξιά αγωνίζεται για περικοπές και κυρίως έχουν βάλει στο μάτι να κόψουν κονδύλια από τη συνοχή και την ΚΑΠ. Έχουμε και εθνικό συμφέρον να αποτραπεί η οπισθοδρόμηση. Και απορώ πώς η ΝΔ δεν ενώνεται με τις άλλες δυνάμεις απέναντι σ’ αυτούς που θέλουν αυτές τις άγριες πολιτικές. Γιατί όποιος ψηφίσει στις ευρωεκλογές ΝΔ, αν ψηφίσει Μητσοτάκη, θα του βγει Όρμπαν και Βέμπερ, τόσο απλό είναι το πράγμα.

Τι μένει για το 2019, ποια είναι τα κρίσιμα θέματα για την Ελλάδα;

Πρώτα απ’ όλα θέλουμε σταθερότητα. Χρειάζεται να υλοποιήσουμε όλα αυτά τα θετικά μέτρα που έχουν δρομολογηθεί για την περαιτέρω ανακούφιση αυτών που υπέφεραν από την χρεοκοπία, την ύφεση και τα μνημόνια. Και να επιταχύνουμε τους ρυθμούς ανάπτυξης με επενδύσεις, ώστε να έχουμε ταχύτερη μείωση της ανεργίας.
Η γνώμη μου είναι ότι το καλύτερο για τη χώρα θα είναι οι εκλογές να γίνουν στο τέλος της 4ετίας και εκτιμώ ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει τις μεγαλύτερες πιθανότητες να κερδίσει και τις επόμενες εκλογές.
Το διαζύγιο με τον Καμμένο συνοδεύεται από ένα γενναίο άνοιγμα που ήδη απηύθυνε ο πρωθυπουργός για ένα πλατύ, προοδευτικό, δημοκρατικό μέτωπο, προκειμένου να οδηγήσει την Ελλάδα στην επόμενη 4ετία.

H πρόβλεψη των πλεονασμάτων 3,6%, ελάχιστα πάνω από το 3,5% που έχει η συμφωνία, λειτουργεί πιεστικά στα νοικοκυριά, αυτό πώς και πόσο θα επηρεάσει την προσπάθεια ανάκαμψης της χώρας μας;

Το 2019 θα διαψευσθούν για μια ακόμη φορά οι Κασσάνδρες, θα πιάσουμε τους στόχους για το πρωτογενές πλεόνασμα, θα είμαστε πάνω από τον μέσο όρο της Ευρωζώνης στην ανάπτυξη και θα έχουμε ένα νέο ρεκόρ στον τουρισμό. Για δε την Ευρωζώνη δεν προβλέπεται ύφεση, προβλέπεται μείωση του ρυθμού ανάπτυξης.