ΣΥΡΙΖΑ Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς


Επικοινωνία / Contact RSS Twitter Facebook YouTube Instagram

14/02/2019

Γρ. Στογιαννίδης: Συγκεκριμένα κοινωνικά δικαιώματα στην εποχή της κρίσης αμφισβητήθηκαν ή και καταπατήθηκαν με απλές ερμηνευτικές προσεγγίσεις

Γρ. Στογιαννίδης: Συγκεκριμένα κοινωνικά δικαιώματα στην εποχή της κρίσης αμφισβητήθηκαν ή και καταπατήθηκαν με απλές ερμηνευτικές προσεγγίσεις



Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, θα ήθελα να εστιάσω σε ορισμένα άρθρα υπερθεματίζοντας το γιατί πρέπει να υπάρξει αναθεώρηση Συντάγματος επί συγκεκριμένων κοινωνικών δικαιωμάτων τα οποία, δυστυχώς, αν και τα θεωρούσαμε προστατευμένα και απολύτως ενταγμένα στο νομικό μας πολιτισμό, τελικώς διαπιστώσαμε ότι στην εποχή της κρίσης αμφισβητήθηκαν ή και καταπατήθηκαν με απλές ερμηνευτικές προσεγγίσεις.

Τα τόσα χρόνια κρίση μάς έδωσαν μαθήματα για το πώς πρέπει να νομοθετούμε. Επειδή όμως τα μαθήματα αυτά θα τα ξεχάσουμε στη στροφή της ανάκαμψης, πρέπει να τα μετουσιώσουμε σε συνταγματικές επιταγές, ώστε αν παραστεί ποτέ και πάλι ανάγκη τα αξιολογικά κριτήρια της κοινωνίας μας να παραμείνουν αταλάντευτα.
Και γίνομαι συγκεκριμένος. Όλα αυτά τα χρόνια της οικονομικής κρίσης με πληθώρα νομοθετημάτων κινδύνεψε το αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης πολλών συμπολιτών μας. Πρόκειται για το απόλυτο κοινωνικό αγαθό το οποίο συνθετικά προσεγγίζουν διάφορες διατάξεις του Συντάγματος μας, αλλά καμία δεν το αναγορεύει σε αυτοτελώς προστατευόμενο δικαίωμα.

Εμείς με μία εκ βάθρων αναδιατύπωση του άρθρο 21 παράγραφος 1 προασπιζόμενοι την οικογένειά, τον γάμο, τη μητρότητα, τα παιδιά, τους νέους, τους ηλικιωμένους τα άτομα με αναπηρία και τους άπορους εξασφαλίσουμε μια συνολική προστασία των κοινωνικών δικαιωμάτων κινούμενοι στον ευρύτερο άξονα της διασφάλισης του εγγενή αξιοπρεπούς επιπέδου διαβίωσης το οποίο με κανένα τρόπο και σε καμία περίσταση δεν πρέπει καταλυθεί. Το σημαντικότερο μάλιστα είναι το επίπεδο διαβίωσης στο οποίο αναφέρεται η εν λόγω διάταξη και το οποίο πρέπει να διατηρεί ο νομοθέτης σε κάθε μέτρο που λαμβάνει. Δεν είναι μια αόριστη νομική έννοια, αλλά κάθε φορά θα καθορίζεται με ελέγξιμες επιστημονικές μεθόδους οι οποίες υποχρεωτικώς θα λαμβάνουν υπόψη τις επίκαιρες αντικειμενικές κοινωνικές συνθήκες.

Κάθε, λοιπόν, νομοθέτημα, θα τίθεται στην κρίση του δικαστή, ο οποίος θα αποφαίνεται περί της συνταγματικότητάς του μόνον εφόσον διατηρείται το καθορισθέν από τις εκάστοτε ισχύουσες συνθήκες αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης.

Τίθεται, δηλαδή, ένα υπεκριτήριο συνταγματικότητας, το οποίο θέτει ως κυρίαρχο γνώμονα νομοθέτησης τον άνθρωπο που τα τελευταία χρόνια έγινε αριθμός και υποτάχθηκε σε ένα υποτιθέμενο γενικό συμφέρον. Αυτή η διασφάλιση θα παρέχεται σε όλους μέσω καθολικών κοινωνικών υπηρεσιών και εισοδηματικών ενισχύσεων. Πρόκειται για διάταξη με πρακτικές και κανονιστικές συνέπειες, η οποία ως ευρύτερη έννοια εμπεριέχει το δικαίωμα στο ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα που προτείνει η Νέα Δημοκρατία. Εμείς δεν μιλάμε απλώς για την εξασφάλιση ενός ελάχιστου εισοδήματος, αλλά για εργαλείο ορθής νομοθέτησης.

Περαιτέρω θα ήθελα να αναφερθώ στην προτεινόμενη παράγραφο 3 του άρθρου 21, με την οποία το δικαίωμα στην υγεία μετατρέπεται από κρατική μέριμνα σε κοινωνικό δικαίωμα. Το κράτος δεν μεριμνά απλώς για την υγεία των πολιτών του, αλλά εγγυάται για την υγεία αυτών, υποχρεούμενο να παρέχει καθολική πρόσβαση στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, το οποίο κατοχυρώνεται πλέον και συνταγματικά.

Επίσης, σημαντική είναι η πρόταση προσθήκης νέας παραγράφου με τον αριθμό 7 στο άρθρο 21, με την οποία για πρώτη φορά διασφαλίζονται τα βασικά κοινωνικά αγαθά, όπως το νερό, η ηλεκτρική ενέργεια και τα δίκτυα διανομής τους. Τα αγαθά αυτά προτείνουμε ρητώς να υπαχθούν σε καθεστώς δημόσιας υπηρεσίας και να τελούν σε δημόσιο έλεγχο. Σε όποια χώρα το νερό πέρασε στην ιδιωτική πρωτοβουλία, μετά ξαναγύρισε στον κρατικό έλεγχο, βλέπε Μεγάλη Βρετανία. Αυτό, άλλωστε, είπε και το Συμβούλιο της Επικρατείας, κρίνοντας αντισυνταγματική την ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ.

Και έρχομαι τώρα στο άρθρο 22, όπου με τις προτάσεις μας διευρύνουμε την προστασία της εργασίας, των συλλογικών και εργασιακών δικαιωμάτων, του δικαιώματος στην κοινωνική ασφάλιση. Βασική έκφανση της αρχής της ισότητας αποτελεί η αρχή της ίσης μεταχείρισης. Δυστυχώς, με νόμους των προηγούμενων κυβερνήσεων είδαμε πράγματα που δεν τα πιστεύαμε. Αναφέρομαι στην Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου, στην 6η ΠΥΣ του 2012, η οποία απορρύθμισε πλήρως τις εργασιακές σχέσεις και στην οποία είδαμε την απίστευτη διάκριση σε βάρος της νεότητας με υποκατώτατους μισθούς.

Η λογική αυτή της μισθολογικής ανισότητας με κριτήριο την ηλικία επηρέασε με απίστευτο κυματισμό και άλλα νομοθετούντα όργανα, όπως τις διαιτητικές επιτροπές του ΟΜΕΔ, οι οποίες με τη σειρά τους εξέδιδαν διαιτητικές αποφάσεις με διαφοροποίηση μισθών ανάλογα με το αν έχουμε παλαιούς ή νέους εργαζόμενους. Η προστασία της νεότητας, που τελεί υπό την αιγίδα του κράτους -άρθρο 21 παράγραφος 3- επιβάλλει την ιδιαίτερη μέριμνα απέναντι στην κατηγορία των νέων εργαζομένων, οι οποίοι έχουν το ίδιο δικαίωμα με τους μεγαλύτερους σε ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης, αλλά και ευθεία αξίωση για ίση και δίκαιη αμοιβή.

Για κανέναν, άλλωστε, δεν μπορεί να γίνει ανεκτή μισθολογική διάκριση που εδράζεται σε στοιχεία τυχαία, άσχετα ή συγκυριακά. Διάκριση με βάση το τυπικό και συγκυριακό στοιχείο της ηλικίας και όχι με βάση το ουσιαστικό κριτήριο του είδους, της ποιότητας και της ποσότητας της εργασίας είναι ατεκμηρίωτη.

Η δυσμενής διαφοροποίηση του εργασιακού καθεστώτος των νέων εργαζομένων παρίσταται εντελώς ευκαιριακή και έχει χαλαρό και ασταθή δεσμό με τον υποτιθέμενο σκοπό της καταπολέμησης της οικονομικής κρίσης και της ανεργίας. Παραβιάζει, δε, το διεθνές και κοινοτικό δίκαιο, το οποίο έχουν διαπλάσει δύο βασικές αρχές: Η αρχή της απαγόρευσης των διακρίσεων με κριτήριο το είδος της σύμβασης εργασίας ή το χρόνο σύναψης και η αρχή της απαγόρευσης διακρίσεων με κριτήριο την ηλικία.
Κλείνοντας, θα ήθελα να αναφερθώ στο άρθρο 86. Το άρθρο 86 διαφοροποιήθηκε το 2001. Πολλοί σήμερα το κατηγορούν, το θεωρούν κατάπτυστο. Θέλω, όμως, να θυμίσω ότι σήμερα, σε αυτήν τη Βουλή, υπάρχουν άνθρωποι που το υπερασπίστηκαν το 2001. Ένας από αυτούς δεν ανέβηκε σε αυτό το Βήμα να ζητήσει συγνώμη.
Σας ευχαριστώ.



Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία πλοήγησης και να αναλύουμε την επισκεψιμότητα της ιστοσελίδας μας. Με την παραμονή σας στην ιστοσελίδα, αποδέχεστε τη χρήση cookies όπως αυτή περιγράφεται στην Πολιτική Cookies ΟΚ