ΣΥΡΙΖΑ Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς


Επικοινωνία / Contact RSS Twitter Facebook YouTube Instagram

14/02/2019

Θ. Μεγαλοοικονόμου: Δεν μπορούμε να μένουμε στα τετριμμένα

Θ. Μεγαλοοικονόμου: Δεν μπορούμε να μένουμε στα τετριμμένα



Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θεωρείτε ότι πριν από λίγο ήταν σωστή η όψη του ελληνικού Κοινοβουλίου; Εγώ, μάλλον, δεν θα το θεωρούσα σωστό.
Όσο για την κυρία Βούλτεψη…

Μίλησε για διγλωσσία. Ο κ. Θεοχάρης όταν έφυγε και πήγε στη Νέα Δημοκρατία, δεν έλεγε ότι θα ψηφίσει τις Πρέσπες; Ο κ. Θεοδωράκης;
Φεύγετε, κυρία Βούλτεψη. Δεν πειράζει.

Θέλω να σας κάνω μία ερώτηση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Γιατί έχουμε τόσο μεγάλη αποχή στις δημοτικές εκλογές, στις περιφερειακές, στις ευρωεκλογές; Γιατί οι νέοι μας απαξιούν να κατέβουν να ψηφίσουν; Γιατί προτιμούν να πιούν τον καφέ τους παρά να πάνε στο εκλογικό τμήμα να ψηφίσουν; Γιατί θεωρούν ότι δεν τους εκπροσωπούμε. Και με το δίκιο τους λένε ότι δεν τους εκπροσωπούμε, διότι το όπλο που έχουν, την ψήφο τους -το ισχυρό αυτό όπλο- μας θεωρούν ανάξιους να μας τη δώσουν για να πολεμήσουμε γι’ αυτούς. Είμαστε ανάξιοι στα μάτια τους. Έτσι, η πολιτική και οι πολιτικοί γι’ αυτούς έχουν την ίδια αξία. Δηλαδή, μας απαξιούν.

Θα ήθελα να πω ότι όταν βρίσκομαι ως καινούργια Βουλευτής σε συναντήσεις και λέω «είμαι Βουλευτής», ακούω έναν θόρυβο. Και πριν προλάβεις να πεις σε ποιο κόμμα ανήκεις, μόνο με τη λέξη «Βουλευτής», σου απαντούν, «όλοι είστε ίδιοι». Και λες, γιατί είμαστε όλοι ίδιοι; Γι’ αυτό φτάσαμε και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη τα ακροδεξιά κόμματα, οι εθνικιστές, να φτάνουν σε τόσο υψηλά ποσοστά. Δεν πιστεύω ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι που ψηφίζουν είναι εθνικιστές. Είναι μία αντίδραση στα τετριμμένα, αυτά που μίσησαν πλέον οι άνθρωποι. Θεωρώ, λοιπόν, ότι αυτή είναι μία ψήφος διαμαρτυρίας.

Ας πάμε τώρα στην Αναθεώρηση του Συντάγματος, που θεωρώ ότι είναι η κορυφαία κοινοβουλευτική διαδικασία που βρίσκεται σε εξέλιξη. Έχουμε ένα Σύνταγμα το οποίο και αυτό με το χρόνο πάει μπροστά. Δεν μπορούμε να μένουμε στα τετριμμένα. Όταν ψηφίσαμε την αλλαγή ταυτότητας, το σύμφωνο συμβίωσης κλπ., εγώ τα ψήφισα τότε ως ανεξάρτητη. Παρ’ όλο που είμαι γιαγιά, μπορώ να βλέπω πέρα από τον τοίχο. Δεν κρύβομαι πίσω από το δάχτυλό μου. Η ζωή εξελίσσεται και πρέπει να την ακολουθούμε.
Περάσαμε μία βαθιά κρίση, η οποία ανέτρεψε πάρα πολλά γεγονότα στη ζωή του κάθε πολίτη, στην οικογένειά του, στους φίλους του, στους γνωστούς του, επαγγελματικά. Και φτάνουμε τώρα να θέλουμε να μαζέψουμε και να διαμορφώσουμε μερικά άρθρα.

Θεωρώ ότι η αναθεώρηση του άρθρου 5, παράγραφος 2, που αφορά την προστασία της ζωής, της τιμής, της ελευθερίας, χωρίς διάκριση φύλου, ανεξαρτήτου ταυτότητας, σεξουαλικού προσανατολισμού, για να έχουμε ένα δημοκρατικό πολίτευμα, είναι το πιο σωστό. Δεν μπορούμε να ζούμε μέσα στην καχυποψία, την εσωστρέφεια και σε καταστάσεις που μας οδηγούν να μην είμαστε δημοκράτες, να βλέπουμε τα πράγματα κάπως διαφορετικά.

Επίσης, τα άρθρα 21 και 22, με τις τροποποιήσεις και τις προσθήκες, είναι πολύ σημαντικά. Είναι πολύ σημαντικό να δώσουμε ένα κοινωνικό κράτος στους ανθρώπους, τους συμπολίτες μας, μια αξιοπρεπή διαβίωση, να έχουν κοινωνική ασφάλιση, παιδεία, κοινωνικά δικαιώματα. Δεν πρέπει να είναι μία κρατική υποχρέωση.
Και τώρα θα έρθω στο άρθρο 16, που τόσο μεγάλη συζήτηση έγινε.
Λοιπόν, κύριοι συνάδελφοι της Αντιπολίτευσης, θα σας πω κάτι. Υπάρχουν και τα ιδιωτικά κολέγια, τα οποία είναι συμβεβλημένα με τα πανεπιστήμια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κάνουν έναν χρόνο παραπάνω εδώ -δεν θα πω ονόματα, γιατί θα νομίζουν ότι κάνω διαφήμιση, αλλά το ξέρω από προσωπική πείρα- και παίρνουν το πτυχίο τους από το Hertfordshire της Αγγλίας, που είναι δημόσιο πανεπιστήμιο. Ορκίζονται εκεί με τα καπελάκια τους κ.λπ. Σπουδάζουν εδώ τα παιδιά. Ένα άλλο κολέγιο πριν δεν είχε έναν χρόνο για να τους πάει στην Αγγλία. Τώρα το εφήρμοσε και αυτό και σπουδάζουν εδώ.
Αυτά, λοιπόν, είναι επιχειρήσεις, όσο κι αν προσπαθείτε να μας τα δείξετε ως ιδρύματα. Είναι καθαρές επιχειρήσεις. Δεν θα σας το κάνουμε το χατίρι να γίνει αυτό, διότι θέλετε να υποβαθμίσετε την δημόσια παιδεία. Το καταλάβατε αυτό; Θέλετε να μπορούν να σπουδάζουν τα παιδιά των πλουσίων και όχι τα άξια παιδιά να δίνουν εξετάσεις και να μπαίνουν στα δημόσια πανεπιστήμια.

Στον κατάλογο των πανεπιστημίων βρισκόμαστε πάρα πολύ ψηλά και ειδικά των δημοσίων πανεπιστημίων, είτε Πολυτεχνείο, είτε Πανεπιστήμιο, είτε Οικονομικό Πανεπιστήμιο.
Σταματήστε την δικαιολογία ότι θέλετε να ιδρύσουμε ιδιωτικά πανεπιστήμια. Θέλετε να κάνετε εμπορικές επιχειρήσεις. Το λέω και το τονίζω ότι δεν πρόκειται να σας περάσει. Η παιδεία είναι δημόσια και είναι δικαίωμα του κάθε ανθρώπου, φτωχού και πλούσιου. Εάν έχει τα φόντα και τις δυνάμεις, να μπορέσει να περάσει στο δημόσιο πανεπιστήμιο.
Τώρα θα ήθελα να αναφερθώ στα επαίσχυντα άρθρα 86 και 62.

Το άρθρο 62 αφορά στη βουλευτική ασυλία. Είναι αποκλειστικό δικαίωμα του Βουλευτή να την ασκεί όταν πραγματεύεται τα βουλευτικά του καθήκοντα και όχι να κρύβεται πίσω από την ασυλία του για ποινικά θέματα και άλλα. Αυτό είναι κατάπτυστο.

Και το χειρότερο είναι το άρθρο 86. Το άρθρο 86 «περί μη ποινικής ευθύνης Υπουργών» και η κατάργηση της αποσβεστικής προθεσμίας, θέτει τέρμα στην ατιμωρησία των υπουργικών αδικημάτων που τελούνται αποκλειστικά κατά την άσκηση των υπουργικών καθηκόντων. Κατά συνέπεια, αποκαθίσταται το αίσθημα της δικαιοσύνης, για να φτάσουμε να έχουμε ισοτιμία μεταξύ των Ελλήνων πολιτών.

Δεν καταλαβαίνω, ο κάθε Υπουργός μπορεί να κάνει ασύστολα ό,τι θέλει και να μην δίνει κανέναν λόγο στην ελληνική Δικαιοσύνη; Δεν μπορώ να το καταλάβω, κύριοι Υπουργοί.

Το βουλευτικό αξίωμα το κερδίζεις. Εσείς οι παλιοί Βουλευτές, -λυπάμαι που το λέω- λέτε «επάγγελμα Βουλευτής», έδρα επιχείρησης «Ελληνική Βουλή» και μετά το παραδίδετε στους κληρονόμους σας σαν να είναι η επιχείρησή σας. Λυπάμαι για αυτό.
Ευχαριστώ.



Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία πλοήγησης και να αναλύουμε την επισκεψιμότητα της ιστοσελίδας μας. Με την παραμονή σας στην ιστοσελίδα, αποδέχεστε τη χρήση cookies όπως αυτή περιγράφεται στην Πολιτική Cookies ΟΚ