Ομιλία στην Ολομέλεια της Βουλής στην Συζήτηση και λήψη απόφασης επί των προτάσεων για αναθεώρηση διατάξεων του Συντάγματος, σύμφωνα με τα άρθρα 110 του Συντάγματος και 119 του Κανονισμού της Βουλής

.

Αναλυτικά η ομιλία:
«Παρακολούθησα προσεκτικά την συζήτηση για την Συνταγματική Αναθεώρηση και προσπάθησα να βρω τα κέντρα βάρους που αποτελούν καθοριστικά σημεία στα πολιτικά δικαιώματα, τις ελευθερίες και την λειτουργία των θεσμών, οι οποίοι δεν λειτουργούν στο κενό, δεν έχουν ουδέτερη διάθεση αλλά και τις συνθήκες που καθόρισαν την πορεία της χώρας την τελευταία δεκαετία και τους κινδύνους που αναφύονται στο ευρωπαϊκό και ελληνικό περιβάλλον.
Και οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν είναι δυο. Ο ένας, είναι ο νεοφιλελευθερισμός, ο άλλος είναι η άνοδος της Ακροδεξιάς.
Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ έχει δύο στόχους: Πρώτο την ενίσχυση και την εμβάθυνση των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων. Δεύτερο την ουσιαστική λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος.
Το πρώτο πεδίο μάχης αφορά την προσπάθεια του νεοφιλελευθερισμού να αφαιρέσει εντελώς από το πεδίο αντιπαράθεσης των πολιτικών ιδεών την οικονομία και την δημοκρατία. Ο νεοφιλελευθερισμός υπονομεύει τον ιστορικό συμβιβασμό του κράτους πρόνοιας, με μια ολομέτωπη επίθεση κατά των κοινωνικών δικαιωμάτων και των καθολικών κοινωνικών υπηρεσιών.
Το δεύτερο πεδίο μάχης αφορά την απειλή από την ακροδεξιά, η οποία χρησιμοποιεί την Δημοκρατία για να την μειώσει ή να την καταργήσει.
Στο επίπεδο της Δημοκρατίας, επιδιώκουμε να ενισχύσουμε τη λαϊκή κυριαρχία και στις δύο διαστάσεις της: Την αντιπροσωπευτική κυρίαρχη σε ένα αντιπροσωπευτικό κοινοβουλευτικό πολίτευμα, κυρίως με την κατοχύρωση της απλής αναλογικής, αλλά και άλλες παρεμβάσεις συνταγματικές, όπως είναι η δημιουργική ψήφος δυσπιστίας. ¨Όμως, προωθούμε και μορφές άμεσης Δημοκρατίας, ως συμπλήρωση και όχι ως υπονόμευση της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας. Ως αποφασιστικά αντίβαρα στην εξουσία των ελίτ και στην τάση απομάκρυνσης των πολιτών από την πολιτική.
Η δεύτερη απάντησή μας στον νεοφιλελευθερισμό δίδεται με την θωράκιση των κοινωνικών δικαιωμάτων.
Σε ότι αφορά τις διαδικασίες,προσπαθούν να μας ρίξουν ορισμένοι στάχτη στα μάτια ισχυριζόμενοι ότι πρέπει εμείς εδώ νααρκεστούμε στην απλή απαρίθμηση των αναθεωρητέων διατάξεων,ουδέτερα,σαν γραφείς υπηρεσίας,για να έρθει η επόμενηΒουλή να πάρει,μόνο αυτή,τις ουσιαστικές αποφάσεις!Π.χ.όπως είναι γνωστό,ο ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζει στο άρθρο 32παρ4και 5 ότι σε περίπτωση αδυναμίας ανάδειξης ΠτΔ με 180 ψήφουβουλευτών θα πρέπει να εκλέγει απευθείας ο λαός τον ΠτΔ. Ενώ η ΝΔ και το ΚΙΝΑΛ αντιτίθενται στην προσφυγή στο λαό και προτείνουν στα ίδια άρθρα να αποκλειστεί,αφού θα αρκεί ηαπλή πλειοψηφία 151 βουλευτών για την εκλογή του.Κατ’αυτούς,λοιπόν,όλοι μαζί εμείς θα γράψουμε στην απόφασή μας μόνο τον αριθμό της προτεινόμενης διάταξης,άρθρο 32και θα έρθει η επόμενη Βουλή να αποφασίσει αν ο Πρόεδρος θα εκλέγεται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο!«Μα έτσι είναι το σωστό»,μας λένε,αφού η επόμενη Βουλή θαέχει προκύψει από νωπές εκλογές...Μήπως όμωςστις προσεχείς εκλογές δεν θα έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ να βάλει στο εκλογικό σώμα, ούτως ή άλλωςτο θέμα της συγκεκριμένης αλλαγής του Συντάγματος, μεταξύάλλων; Και δεν θα έρθει η ΝΔ ναζητήσει να μη γίνουν αυτές οι τροποποιήσεις γιατί κατά τη γνώμη της είναι επιζήμιες και επομένως να καταψηφιστεί ο ΣΥΡΙΖΑ και να έρθει εκείνη νατις αποκρούσει και να κάνει εκείνη τις υποτιθέμενες σωστές; Άρα το επιχείρημα ότι δεν πρέπει η παρούσα Βουλή να δεσμεύσει την επόμενη είναι αστήριχτο και προσχηματικό. Αυτό που πρέπει να κάνει η επόμενη Βουλή είναι να αρνηθεί νακάνει τις τροποποιήσεις στην κατεύθυνση που αποφάσισε η παρούσα γιατί άλλαξε γνώμη. Και να ξεκινήσει νέα διαδικασίαεξ αρχής συνταγματικής αναθεώρησης. Και φυσικά τότε όλοι θα κριθούμε. Ποιοι ιστορικά, υπερασπίστηκαν τι.
Που είδαν λοιπόν οι αντιλέγοντες συνάδελφοι τηνπαραβίαση της λαϊκής ετυμηγορίας; Πουθενά, είναι η απάντηση! Απλώς προσπαθούννα παραπείσουν τους αφελείς...
Ακόμη,επιτρέψτε μου,πιο «κουτοπόνηρη»είναι η εφεύρεση της ΝΔ.Ελάτε,λέει,να ψηφίσουμε με πάνω από 180 ψήφους εσείς κι εμείς και τις δύο αντιδιαμετρικές προτάσεις κι ας αποφασίσει η επόμενη Βουλή ποια από τις δύο επιλέγει.
Η ΝΔ και το ΚΙΝΑΛ αντιτίθενται,λένε,στην ύστατη λύση της απευθείας εκλογής του ΠτΔ γιατίέτσι προκαλείται διπολισμός εξουσιών που πηγάζουν από το λαό.Την ίδια στιγμή όλως αντιφατικά,προτείνουν ενίσχυση των μονοπρόσωπων εξουσιώντου οργάνου αυτού,με τη σύγκληση κατά το δοκούν Συμβουλίου Αρχηγών των κομμάτων καιέκδοση διαγγελμάτων,χωρίς ναερωτηθεί η Κυβέρνηση!Φυσικά,δεν είναι ιδεώδες να προσφεύγουμε στην λαϊκήετυμηγορία εφόσον δεν είμαστε Προεδρική Δημοκρατία αμερικάνικου ή γαλλικού τύπου.Παραδέχομαι όμως ότι δεν έχει βρεθεί για την ώρα κάποιος καλύτερος μηχανισμός αποτροπήςτης προσφυγής σε απευθείας εκλογή γύρω από το πρόσωπο του ΠτΔ.
Περιορίζουμε την όρεξη της εκάστοτε αντιπολίτευσης να προκαλεί γενικές βουλευτικές εκλογές λόγω σκόπιμης αποτυχίας συναίνεσης στο πρόσωπο του ΠτΔκα έτσι δημιουργούνται διλλήματα όπως «Πρόεδρος με 180 ή Πρόεδρος λαοπρόβλητος».Κι αν δενυπάρχει δεύτερος υποψήφιος αλλά σκόπιμη άρνηση στον ένακαι μοναδικό-τι γίνεται; Υπάρχουν προβληματισμοί που πρέπει να συζητηθούν.
Θεωρώ μεγάλο σημαντικό βήμαγια την εδραίωση της λαϊκής κυριαρχίας την εισαγωγή των προτεινόμενων αμεσοδημοκρατικων θεσμών όχι μόνο στο κεντρικόπολιτικό επίπεδο αλλά και στοεπίπεδο της αυτοδιοίκησης.
Το αντιπροσωπευτικό σύστημαεπ’ουδενί βλάπτεται με την περικοπή του ρόλου των ενδιαμέσων και τη μείωση του πελατειακού ρόλου των βουλευτών.
Σε ότι αφορά τις συζητήσεις που έχουν γίνει όλον αυτόν τον καιρό και τους προβληματισμούς στην διάρκεια των μνημονίων ξέρουμε όλοι πως δούλεψε το μνημονιακόπαρασύνταγμαπου άνθισε επί των ημερών τουςκαι δεν τους ενόχλησε.
Σε ότι αφορά την στάση αυτή την στιγμή της Δεξιάς και της σχέσης της με τον νεοφιλευθερισμό που είναι βασικό στοιχείο που δημιουργεί προβλήματα στην όλη λειτουργία της Δημοκρατίας μας, πιστεύουν και το λένε μερικές φορές ότι οι αγορές και το εμπόριο πρέπει να λειτουργούν χωρίς εμπόδια και η παραχώρηση ατομικό-ιδιωτικών δικαιωμάτων θεωρείται ο καλύτερος τρόπος προστασίας έναντι της «τραγωδίας των κοινών αγαθών». Μαζί βέβαια με την βαθιά καχυποψία για τη δημοκρατία.
Υπάρχουν προβληματισμοί για τιςΑνεξάρτητες Αρχές που ίσως πρέπει να επανέλθει η συζήτηση κατά πόσο ορισμένες από αυτές αφαιρούν δημοκρατικές εγγυήσεις.

Τέλος, η αναθεώρηση του Συντάγματος είναι μια κορυφαία κοινοβουλευτική διαδικασία.
Η οικονομική κρίση άφησε τα κατάλοιπα της. Η αναγκαιότητα της επούλωσης των πληγών αυτών και αποκατάστασης της αξιοπιστίας του πολιτικού συστήματος επιβάλλει την ενίσχυση και θωράκιση της δημοκρατίας.
Ευελπιστούμε ότι η πρότασή του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας και στις προσδοκίες των Ελλήνων πολιτών, θα πετύχει συναινέσεις που θα είναι επωφελείς για την Δημοκρατία.
Οι ισχυρές δημοκρατίες εμπιστεύονται και δεν φοβούνται τη λαϊκή κρίση.
Για εμάς, για την Αριστερά, το κοινωνικό κράτος και τα δικαιώματα αποτελούν την καρδιά του οράματος και του προγράμματός μας.
Για μας αυτές οι αλλαγές έρχονται σαν πεποίθηση αλλά και σαν αναγκαιότητα και μόνο έτσι ένα σύνταγμα μπορεί να εφαρμοστεί από ένα λαό.
Δεν αρκεί το σύνταγμα να μπορεί να εφαρμοσθεί, θα πρέπει και η σύγχρονη πραγματικότητα να τείνει να εκφραστεί στο σύνταγμα.
Με αυτές τις σκέψεις κλείνω και τάσσομαι υπέρ της πρότασης της πλειοψηφίας γιατη συνταγματική αναθεώρηση.
Ευχαριστώ»