ΣΥΡΙΖΑ Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς


Επικοινωνία / Contact RSS Twitter Facebook YouTube Instagram

14/02/2019

Γ. Πάλλης: Όλοι συμφωνούμε ότι μια επικαιροποίηση του Συντάγματος είναι απαραίτητη

Γ. Πάλλης: Όλοι συμφωνούμε ότι μια επικαιροποίηση του Συντάγματος είναι απαραίτητη



Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είμαι κι εγώ της άποψης ότι οι αναθεωρήσεις συνταγμάτων δεν αλλάζουν πεποιθήσεις, παραδόσεις και συμπεριφορές. Ωστόσο οι αλλαγές στις κοινωνικές αντιλήψεις, στα ήθη και τις πρακτικές και στις διεθνείς εξελίξεις δεν μπορούν παρά στην πορεία του χρόνου να επηρεάζουν το Σύνταγμα.
Αυτές τις αλλαγές λοιπόν, διέγνωσε ο ΣΥΡΙΖΑ και η Κυβέρνησή του μέσα από μια σημαντική προεργασία διαβούλευσης. Αυτές τις αλλαγές φαντάζομαι έχουν διαγνώσει και τα υπόλοιπα κόμματα της Αντιπολίτευσης, μείζονος και ελάσσονος, και όλοι συμφωνούμε ότι μια επικαιροποίηση του Συντάγματος είναι απαραίτητη.
Έτσι βρισκόμαστε λοιπόν στο πρώτο στάδιο του καθορισμού των άρθρων που θα αναθεωρήσει η Αναθεωρητική Βουλή που θα εκλεγεί την επόμενη περίοδο. Στο πλαίσιο αυτό θα επιχειρηματολογήσω εν συντομία μιας και οι ομιλίες των πολιτικών Αρχηγών και των Κοινοβουλευτικών Εκπροσώπων κάλυψαν τα κύρια ζητήματα.
Θα μιλήσω για δυο άρθρα του Συντάγματος που έχουμε προτείνει προς αναθεώρηση: το κρίσιμο δικαίωμα των νησιωτών σε ισότιμη διοικητική μεταχείριση και το πολιτικό δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι, δύο άρθρα «αντιστάρ» σε σχέση με τη σημερινή συζήτηση, τα οποία όμως εκτιμώ ότι αξίζουν την προσοχή μας.
Ξεκινάω από το πρώτο. Κατά το άρθρο 101 παράγραφος 4, ο κοινός νομοθέτης και η διοίκηση, όταν δρουν κανονιστικά, υποχρεούνται να λαμβάνουν υπόψη τις ιδιαίτερες συνθήκες των νησιωτικών και ορεινών περιοχών μεριμνώντας για την ανάπτυξή τους. Η νησιωτική πολιτική πρέπει να διαμορφώνεται τηρούμενη την αρχή της ισότητας που υπαγορεύει τη διαχείριση διαφορετικών καταστάσεων με διαφορετικό τρόπο. Αυτό ακριβώς αποτυπώνεται στο εν λόγω άρθρο, το οποίο έτυχε μεγάλης πλειοψηφίας και αποδοχής κατά την εισαγωγή του πριν δέκα χρόνια περίπου.
Έχοντας την εμπειρία εφαρμογής αυτής της υποχρέωσης του κράτους, μπορούμε πλέον να βγάλουμε χρήσιμα συμπεράσματα. Μέχρι το 2015 ενίσχυση της νησιωτικότητας σήμαινε για τις Κυβερνήσεις επιπλέον μοριοδότηση σε περιπτώσεις οικονομικών ενισχύσεων και ένταξη προγραμμάτων χρηματοδότησης και μειωμένοι συντελεστές ΦΠΑ.
Η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έκανε ορισμένα πιο ουσιαστικά βήματα, με τη θεσμοθέτηση του μεταφορικού ισοδύναμου, με τα ειδικά αναπτυξιακά προγράμματα των νησιών, με τη δικαιότερη κατανομή των πόρων στην τοπική αυτοδιοίκηση με βάση κριτήριο όπως η ορεινότητα και η νησιωτικότητα, με τη σημαντική ενίσχυση της Γενικής Γραμματείας Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής.

Και πάλι, όμως, η καθημερινότητα στα ελληνικά νησιά εξακολουθεί να είναι προβληματική. Οι νησιώτες υποφέρουν από διοικητικά ελλείμματα. Δυστυχώς, απουσιάζουν οι διοικητικές δομές και οι διαδικασίες που θα καλύψουν τις ανάγκες τους, όπως ακριβώς καλύπτονται και οι ανάγκες των συμπολιτών τους στην ηπειρωτική Ελλάδα.
Στόχος είναι η εφαρμογή διαφορετικών και ιδιαίτερων διοικητικών μοντέλων για την ενίσχυση της νησιωτικότητας. Ενδεικτικά μόνο θα αναφερθώ στις πρακτικές κατάργησης και συγχώνευσης υπηρεσιών για λόγους εξορθολογισμού και οικονομίας της δημόσιας διοίκησης, που δεν είναι δυνατόν να εφαρμόζονται κατά τον ίδιο τρόπο και στα νησιά. Θα αναφερθώ στις αδυναμίες της χωρικής απομόνωσης των περιφερειακών υπηρεσιών, που απαιτούν καινοτόμες λύσεις λειτουργικής διασύνδεσης, αλλά και στα ζητήματα επιβίωσης για τα στελέχη της δημόσιας διοίκησης σε νησιά και ορεινές περιοχές.
Και εδώ, κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, μας αδικεί ο Πρόεδρός σας, όταν λέει ότι δεν ασχολούμαστε με τη διοίκηση. Γιατί ασχολούμαστε επί της ουσίας με τη διοίκηση.
Η δημόσια διοίκηση στις γεωγραφικά μειονεκτούσες περιοχές πρέπει να προσαρμοστεί στις ιδιαίτερες ανάγκες αυτών των περιοχών. Δυστυχώς, δεν είναι καθόλου αυτονόητο αυτό. Στην πράξη αποδείχθηκε ότι η διατύπωση της παραγράφου 4 του άρθρου 101 του Συντάγματος δεν επαρκεί. Μια σαφής ερμηνευτική παραπομπή στην υποχρέωση του κράτους για ιδιαίτερες διοικητικές πρακτικές στα νησιά και στις ορεινές περιοχές, όπως αυτή που προτείνουν οι Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, πιστεύω ότι θα λύσει αυτό το ζήτημα.
Η προσθήκη που προτείνουμε αναφέρει «και για την εύρυθμη και απρόσκοπτη λειτουργία της διοίκησής τους» και νομίζω ότι είναι μια ουσιαστική προσθήκη στη σύγχρονη εποχή.
Πάμε τώρα στο πολιτικό δικαίωμα του «εκλέγειν» και «εκλέγεσθαι». Μια ακόμη πρόταση των Βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ είναι η αναθεώρηση του άρθρου 102 παράγραφος 2, στην οποία συμπεριλαμβάνουμε τη δυνατότητα αναγνώρισης εκλογικού δικαιώματος στις αυτοδιοικητικές εκλογές σε αλλοδαπούς που μένουν μόνιμα στη χώρα μας.
Τις τελευταίες ημέρες και πριν από λίγο, σε σχέση με μια δήλωση του Νάσου Ηλιόπουλου, υποψήφιου Δημάρχου Αθηναίων από τον ΣΥΡΙΖΑ, η εν λόγω μεταρρύθμιση παρουσιάστηκε από τον δεξιό Τύπο σαν ένα σκοτεινό σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ, για να αλλάξει ο εκλογικός χάρτης. Προφανώς, η Συνταγματική Αναθεώρηση θα γίνει την επόμενη περίοδο, δεν ισχύει γι’ αυτές τις εκλογές και άρα, λοιπόν, καταρρίπτεται αυτό το επιχείρημα.
Εξηγήστε μου, όμως, γιατί θα έπρεπε άνθρωποι που ζουν πια στα βόρεια προάστια και κατοικούσαν πριν από τριάντα ή σαράντα χρόνια στις αστικές περιοχές του κέντρου της Αθήνας, να κατεβαίνουν με τα τζιπ τους και να ψηφίζουν και αυτοί που μένουν μόνιμα και κρατούν ζωντανές τις γειτονιές να μην έχουν δικαίωμα ψήφου; Εξηγήστε μου, γιατί στα νησιά μας, που στα χωριά οι μετανάστες έχουν κρατήσει τα σχολειά ανοικτά με τα παιδιά τους, που έχει μειωθεί ο πληθυσμός και υπάρχει πρόβλημα, γιατί να μην έχουν το δικαίωμα αυτοί που συνεισφέρουν στα έσοδα των δήμων, αυτοί που στηρίζουν την παραγωγή της περιοχής;
Υπενθυμίζω εδώ -και οφείλουμε να το πούμε- ότι το 2010 με τον νόμο Ραγκούση εφαρμόστηκε το δικαίωμα ψήφου στους δήμους για τους μετανάστες και το «εκλέγειν» και «εκλέγεσθαι», το οποίο δυστυχώς το ΣτΕ το 2013 το κατήργησε, το έκρινε αντισυνταγματικό και ενώ τότε η ΚΕΔΕ, της οποίας το Προεδρείο προφανώς δεν ήταν του ΣΥΡΙΖΑ και τότε, είχε πάρει δημόσια θέση ότι η ψήφος των μεταναστών στις τοπικές εκλογές είναι ένα αναγκαίο βήμα για την ενσωμάτωσή τους και πρέπει να προβλεφθεί στην προσεχή Συνταγματική Αναθεώρηση.
Υπενθυμίζω, επίσης, ότι αυτή η ρύθμιση ισχύει σε πολλές χώρες της Ευρώπης, Ολλανδία, Βέλγιο, σε όλες τις σκανδιναβικές χώρες, στη Σλοβενία, στη Λιθουανία, στην Ισπανία και στην Πορτογαλία, ενώ και σε άλλες χώρες, όπως η Γερμανία και η Γαλλία, αποτελεί μέρος του προγράμματος, όχι μόνο της Αριστεράς, αλλά και της σοσιαλδημοκρατίας.
Άρα, λοιπόν, δεν έχουμε ζήτημα συνωμοσίας του ΣΥΡΙΖΑ, για να αλλοιωθεί δήθεν το αποτέλεσμα της ψήφου των πολιτών. Αντίθετα, το όραμά μας, όπως προκύπτει από τις προτάσεις μας για την Αυτοδιοίκηση, είναι υπέρ της αμεσότητας της ψήφου μέσω των τοπικών δημοψηφισμάτων, υπέρ της ισότητας της ψήφου μέσω της ενίσχυσης της αναλογικότητας και υπέρ της συμπερίληψης και της δημοκρατικής εκπροσώπησης όλων των κοινωνικών ομάδων, ώστε να είναι ενεργές πολιτικά σε υποθέσεις της πόλης τους.
Θεωρώ πως οι δυο συγκεκριμένες προτάσεις για την Αναθεώρηση, για τις οποίες μίλησα, είναι δυο παραδείγματα μόνο για το πώς κάποια συνταγματικά κενά που έχουν αναδειχθεί με τα χρόνια μπορούν να καλυφθούν με παρεμβάσεις που συνάδουν με το κοινωνικά φιλελεύθερο πνεύμα του ελληνικού Συντάγματος. Όπως όλες οι προτάσεις που προωθεί ο ΣΥΡΙΖΑ, δίνουν το στίγμα μιας ανοικτής πολιτείας που σέβεται τη διαφορετικότητα των μελών της και επενδύει σε λύσεις που ενώνουν.
Ένα τελευταίο σχόλιο για το άρθρο 3. Μιλάμε για αστικό εκδημοκρατισμό της σύγχρονης Ελλάδας το 2018. Ο κ. Βορίδης δεν είναι εδώ. Εγώ, ως φαρμακοποιός, δεν φοβάμαι ότι θα κατέβει ο σταυρός από την ταμπέλα του φαρμακείου μου, αλλά δυστυχώς με την πρακτική σας η ταμπέλα έχει και ένα φίδι και εσάς σας έχουν ζώσει τα φίδια που τρέφετε.



Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία πλοήγησης και να αναλύουμε την επισκεψιμότητα της ιστοσελίδας μας. Με την παραμονή σας στην ιστοσελίδα, αποδέχεστε τη χρήση cookies όπως αυτή περιγράφεται στην Πολιτική Cookies ΟΚ