Ομιλία στην Ολομέλεια της Βουλής κατά τη διάρκεια της συζήτησης του σ/ν του Υπ. Πολιτισμού και Αθλητισμού με τίτλο «Ίδρυση παιδικού σταθμού στο Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού, ρύθμιση θεμάτων του Ταμείου Αλληλοβοήθειας Υπαλλήλων Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, κατάργηση του Οργανισμού Ανέγερσης Νέου Μουσείου Ακρόπολης και άλλες διατάξεις», 27/2/2019

«Θα ξεκινήσω με έναν έπαινο, μια απονομή συγχαρητηρίων στην ηγεσία του Υπουργείου Πολιτισμού, διότι επιτέλους, μετά από τέσσερα χρόνια, αναδομείται μια δομή που παρήγαγε νόσο, αδιαφάνεια και κατ’ ουσίαν αποτελούσε ένα πορτοφόλι πολιτικού χρήματος.

Έχει ειπωθεί από το Βήμα της Ολομέλειας της Βουλής, ότι ήταν μια μικρογραφία ΚΕΕΛΠΝΟ μέσα στο Υπουργείο Πολιτισμού και η πρώτη Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- Αλέξη Τσίπρα είχε αναδείξει το θέμα από τους πρώτους μήνες. Τον Αύγουστο του 2015 είχε παραγγελθεί με εντολή μου διαχειριστικός έλεγχος, καθώς είχε γίνει αντιληπτός ο πολιτικός μηχανισμός και η αδιαφάνεια που υπήρχε εκεί.

Δυστυχώς, υπάρχουν ακόμη και σε άλλα Υπουργεία παρόμοια ταμεία και θα πρέπει και αυτά να θεραπευτούν και να ξεριζωθούν για να σταματήσει αυτή η αταξία. Το συγκεκριμένο είναι ένα σωματείο, μια ένωση φυσικών προσώπων, της οποίας η διοίκηση συγκροτείται με υπουργικές αποφάσεις και η χρηματοδότηση πάλι με υπουργικές αποφάσεις.Είναι ντροπή για το εργατικό κίνημα που βρίσκεται στα θεμέλια του νεωτερικού πολιτισμού της Δύσεως να έχει τέτοιον εναγκαλισμό με την πολιτική εξουσία και επίσης είναι ντροπήγια μια δημοκρατική πολιτεία να δημιουργεί τέτοιες δομές.

Άλλος ένας έπαινος αξίζει για μια πρωτοβουλία του Υπουργείου Πολιτισμού --το είχαμε εξαγγείλει και εμείς παλιότερα- για προκηρύξεις των θέσεων καλλιτεχνικών διευθυντών στους καλλιτεχνικούς οργανισμούς. Κάθε καλλιτεχνική κοινότητα πρέπει να αναλαμβάνει την ευθύνη της επιλογής των προσώπων της με δημοκρατικές, ανοιχτές, διαφανείς διαδικασίες και τα κακεντρεχή σχόλια που ακούστηκαν για τον άγονο διαγωνισμό στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης αφορούν μόνο το τυπικό μέρος. Θα επαναπροκηρυχθεί και θα προχωρήσει.

Η πολιτική κατεύθυνση, η πολιτική ενέργεια είναι αναμφίβολα ορθή. Έτσι γίνεται σε όλες τις χώρες της Δύσεως, στην οποία ανήκουμε, και έτσι πρέπει να γίνεται και εδώ. Κανένας Υπουργός δεν είναι παντογνώστης και πανέξυπνος, ώστε όλες του οι ενέργειες και οι διορισμοί καλλιτεχνικών διευθυντών να είναι ορθές, ούτε μπορεί να παραβλέπει τη συμμετοχή των καλλιτεχνικών κοινοτήτων στη διαμόρφωση μιας διοίκησης ενός μεγάλου οργανισμού. Βοηθά και επικουρεί η καλλιτεχνική κοινότητα δια των εκλεκτορικών σωμάτων που συγκροτούνται και επιλέγουν.

Μετά τους επαίνους, οι εκκλήσεις και τα παράπονα προς το Υπουργείο Πολιτισμού. Θα ήθελα να μάθω τι έχει κάνει το Υπουργείο Πολιτισμού με το Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων, σε ποιο στάδιο βρίσκεται ο εξαγγελθείς νέος οργανισμός.

Αυτή είναι η ατμομηχανή του ελληνικού πολιτισμού. Αυτή είναι η ατμομηχανή που μπορεί να τροφοδοτήσει τη συντήρηση και την ανάδειξη των μνημείων και της κληρονομιάς αλλά και να είναι ο αιμοδότης του σύγχρονου πολιτισμού. Το Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων είναι ο μεγάλος ασθενής και αυτός ο Οργανισμός, τον οποίο πιστεύω και ακουσίως, αλλά κυρίως εκουσίως, παραμένει σε παράλυση για να τον αρμέγουν κάποιοι επιτήδειοι.

Τι έχει γίνει με έναν Οργανισμό, του οποίου το πλαίσιο λειτουργίας και οργάνωσης είναι από τη δεκαετία του 1970; Δεν έχει γενικό διευθυντή. Δεν έχει διευθυντή εμπορικής εκμετάλλευσης. Δεν έχει οργανωμένο τμήμα μηχανοργάνωσης. Δεν έχει οικονομικό διευθυντή.

Έχει εξαγγελθεί ο Οργανισμός τουλάχιστον δυόμισι χρόνια. Πού βρίσκεται; Πρέπει να έχουμε κάποιες απαντήσεις. Τι γίνεται η εφαρμογή ψηφισθέντων οργανισμών, οργανογραμμάτων και εσωτερικών κανονισμών λειτουργίας, σε δεκάδες άλλους εποπτευόμενους οργανισμούς του Υπουργείου Πολιτισμού; Πού βρίσκονται αυτά τα θέματα;
Τι συμβαίνει με τον μη εφαρμοσθέντα Οργανισμό του Μουσείου Ακροπόλεως; Το Μουσείο Ακρόπολης προβλέπει θέση Γενικού Διευθυντή και πέντε διευθύνσεις. Τι κάνει το Διοικητικό Συμβούλιο; Τι κάνει η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Πολιτισμού;

Από το Βήμα της Βουλής είχαμε τροποποιήσει τον ιδρυτικό νόμο του Μουσείου Ακροπόλεως για να παραταθεί η θητεία του Προέδρου κ. Παντερμαλή. Είχα πει τότε ότι επιβραβεύουμε τον κ. Παντερμαλή, που μετά από έντεκα χρόνια δεν έχει εφαρμόσει τον οργανισμό; Σε αυτά πρέπει να απαντήσουμε.

Είχε υπερβεί το όριο ηλικίας και έγινε παράταση με τροποποίηση του νόμου. Απαιτούμε από τον κύριο Πρόεδρο και από την πολιτική ηγεσία -είναι διοικητικές πράξεις- να εφαρμοστεί ο νόμος. Δεν εφαρμόζουμε τους νόμους, δεν έχουμε οργανισμούς, δεν πληρούνται τα οργανογράμματα, δεν τηρούνται οι εσωτερικοί κανονισμοί λειτουργίας.
Τέλος, πρέπει να υπερβούμε -και εδώ έχουμε πρώτα δείγματα- τις δυσκαμψίες της δημόσιας διοίκησης, εκμεταλλευόμενοι την τεχνογνωσία του ιδιωτικού τομέα. Δεν είναι ταμπού αυτό. Για κανέναν δεν πρέπει να είναι ταμπού. Είναι ταμπού για το νεοφιλελευθερισμό, ο οποίος θέλει να καταργήσει το δημόσιο τομέα. Η σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού πρέπει να αξιοποιείται, όταν υπάρχει έτοιμο λογισμικό, όταν υπάρχουν έτοιμοι οι οργανισμοί, όταν υπάρχουν έτοιμοι άνθρωποι.

Είναι περιττό το δημόσιο να ανακαλύπτει από την αρχή τον τροχό και να στήνει δυσκίνητους μηχανισμούς. Γνωρίζουμε ότι όλη αυτή η τεράστια οικονομική και πολιτιστική δυνατότητα της κληρονομιάς, μπορεί να είναι ατμομηχανή για πάρα πολλά πράγματα. Και για τη συντήρησή και για την ανάδειξή του σύγχρονου πολιτισμού και για να τροφοδοτήσει τις δράσεις του, οι οποίες είναι κοστοβόρεςαλλά απολύτως αναγκαίες για την ανάδειξη μιας νέας εθνικής αυτοπεποίθησης.

Δεν μπορούμε να ξαναφτιάχνουμε από την αρχή πράγματα. Ας χρησιμοποιήσουμε αυτά που υπάρχουν. Και να κατανοηθεί από τον ελληνικό λαό, με παραδείγματα και πράξεις, ότι όταν αξιοποιείς την πολιτιστική σου κληρονομιά, μπορείς να παράγεις και την αναγκαία αυτοπεποίθηση και μία νέα αναβαθμισμένη, ανοιχτή, εξωστρεφή ταυτότητα υπερηφάνειας. Επίσης, πρέπει να δώσουμε στους συμπολίτες μας να καταλάβουν ότι είναι μία μηχανή προόδου, παραγωγής κοινωνικού πλούτου, καλών θέσεων εργασίας και πολλαπλών πυροδοτήσεων της επιχειρηματικότητας.

Αυτό με λίγα λόγια, πρακτικά συμποσούται σε μία ριζική ανακαίνιση του Ταμείου Αρχαιολογικών Πόρων και Απαλλοτριώσεων, στο οποίο θα περίμενα να ακούσω από την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου τι έχει γίνει μετά από τέσσερα χρόνια διακυβέρνησης.