Οι παρεμβάσεις της ευρωβουλεύτριας ΣΥΡΙΖΑ-GUE/NGL στην Ολομέλεια του ΕΚ, στις συζητήσεις για τους διαφανείς και προβλέψιμους όρους εργασίας στην ΕΕ και για τη σύσταση Ευρωπαϊκής Αρχής Εργασίας

Με πλήθος εξαιρέσεων που ενισχύουν την ευελιξία και την επισφάλεια εις βάρος των εργαζομένων αποδυναμώθηκαν δραματικά τα δύο νομοθετήματα

«Ο δρόμος για την κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις». Το ρητό επιβεβαιώνεται πλήρως στα νομοθετήματα που ήρθαν προς ψήφιση στην τελευταία Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου γι’ αυτή τη θητεία, στο πλαίσιο της εφαρμογής του Ευρωπαϊκού Πυλώνα Κοινωνικών Δικαιωμάτων: το πρώτο αφορά τους «διαφανείς και προβλέψιμους όρους εργασίας στην ΕΕ» και το δεύτερο τη σύσταση «Ευρωπαϊκής Αρχής Εργασίας», για εκατομμύρια διασυνοριακούς εργαζόμενους.
«Αν ψηφίσουμε το αποτέλεσμα του τριλόγου, νομιμοποιούμε την επισφαλή εργασία. Οφείλουμε να ακούσουμε τη φωνή του πρεκαριάτου», τόνισε στην παρέμβασή της για τους «διαφανείς και προβλέψιμους όρους εργασίας» η ευρωβουλεύτρια ΣΥΡΙΖΑ-GUE/NGLΚωνσταντίνα Κούνεβα. Επισήμανε ότι το τελικό κείμενο της πρότασης Οδηγίας, όπως διαμορφώθηκε στον τρίλογο με το Συμβούλιο, ενισχύει την ευελιξία και εξαιρεί εκατομμύρια εργαζόμενους από το ελάχιστο δικαίωμα να γνωρίζουν από τη στιγμή της πρόσληψής τους,τους πραγματικούς όρους εργασίας, αμοιβής, άδειας, αλλά και απόλυσης. Κι αυτό γιατί, μεταξύ άλλων, αποκλείει από το δικαίωμα πληροφόρησης εργαζόμενους που εμφανίζονται ως ψευδο-αυτοαπασχολούμενοι, αλλά και άλλους πως οι οικιακοί βοηθοί, ενώ επιτρέπει στα κράτη μέλη να εξαιρούν από το δικαίωμα αυτό και άλλες κατηγορίες εργαζομένων. «Το Συμβούλιο δεν έχει καταλάβει τίποτα από την εξέγερση των κίτρινων γιλέκων στη Γαλλία», επισήμανε η κ. Κούνεβα.
Αντίστοιχη στάση τήρησε το Συμβούλιο και στην πρόταση Κανονισμού για τη σύσταση «Ευρωπαϊκής Αρχής Εργασίας», ενός νέου θεσμικού οργάνου που θα παρεμβαίνει σε διαφορές μεταξύ εργοδοτών και εργαζόμενων που απασχολούνται σε άλλη χώρα από τη χώρα καταγωγής τους, τους λεγόμενους διασυνοριακούς εργαζόμενους, οι οποίοι υπολογίζονται σε περίπου 18 εκατομμύρια στην ΕΕ. Συχνά οι εργαζόμενοι αυτοί πέφτουν θύματα σοβαρών παραβιάσεων των εργασιακών και ασφαλιστικών τους δικαιωμάτων από εικονικές εταιρείες, ακόμη και καταναγκαστικής εργασίας από σύγχρονους δουλεμπόρους. Δυστυχώς, το κείμενο κανονισμού περιορίζει τον ρόλο της Ευρωπαϊκής Αρχής Εργασίας στην καταγραφή, τον έλεγχο και τη διαμεσολάβηση μεταξύ των κρατών μελών. Δεν έγιναν δεκτές σειρά προτάσεων της GUE/NGL και της Κ. Κούνεβα, όπως η δυνατότητα της Αρχής να παρίσταται στα δικαστήρια στο πλευρό των εργαζομένων, όταν διεκδικούν αμοιβές και άλλα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.

Ακολουθούν τα κείμενα των δύο παρεμβάσεων της Κ. Κούνεβα:

1. Για τους «Διαφανείς και προβλέψιμους όρους εργασίας»

.

«Πώς θα γίνει να έχουμε «διαφανείς και προβλέψιμους όρους εργασίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση», όταν στερούμε από την πληροφόρηση εκατομμύρια εργαζόμενους; Αυτό θα κάνουμε, αν υπερψηφίσουμε το αποτέλεσμα του τριλόγου: Θα νομιμοποιήσουμε την επισφαλή εργασία. Διότι το κείμενο με τις προτάσεις του Συμβουλίου δεν ενισχύει την προστασία των εργαζομένων, αλλά μόνο την ευελιξία. Γιατί στερεί την ενημέρωση που πρέπει να έχουν για τις συνθήκες και το μισθό εργασίας τους από την πρώτη ημέρα της πρόσληψής τους ; Αγνοεί παντελώς ότι πολλοί αυτοαπασχολούμενοι στην πραγματικότητα είναι μισθωτοί.Το Συμβούλιο δεν έχει καταλάβει τίποτε από την εξέγερση των κίτρινων γιλέκων στη Γαλλία, δεν έχει καταλάβει τίποτε από τη φωνή του πρεκαριάτου που σιγά-σιγά δυναμώνει σε όλη την Ευρώπη. Εμείς εδώ οφείλουμε να την ακούσουμε».

2. Για την «Ευρωπαϊκή Αρχή Εργασίας»

.

«Ευρωπαϊκή Αρχή Εργασίας! Aυτός ο τίτλος ακούγεται πολύ ωραία. Αλλά τί λέμε εδώ σε χιλιάδες εργαζόμενους που δουλεύουν απλήρωτοι, χωρίς κοινωνική ασφάλεια, συχνά και χωρίς ασφάλιση επαγγελματικού κινδύνου;Οι πολίτες μας πέφτουν κατά χιλιάδες θύματα των σύγχρονων δουλεμπόρων της Ε.Ε.και δεν χρειάζονται τα καλά λόγια μας.Σωστά μέτρα χρειάζονται. Πότε θα έχει αξία μια νέα Αρχή Εργασίας; Όταν δεν θα κάνει μόνο έλεγχο και καταγραφή των παραβιάσεων, αλλά θα προφυλάσσει πραγματικά τους εργαζόμενους από τους εργοδότες που ψάχνουν τα θύματά τους στη διασυνοριακή απασχόληση. Δηλαδή μια Ευρωπαϊκή Αρχή για την Εργασία που παρίσταται και στα δικαστήρια, στο πλευρό των εργαζομένων. Ώστε να γίνει το ευρωπαϊκό στήριγμά τους».