Δήλωση της  Ευρωβουλεύτριας και υποψήφιας με τον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία

Με αφορμή τη θέση του κ. Μητσοτάκη για εργάσιμη εβδομάδα επτά ημερών, η Κ. Κούνεβα έκανε την παρακάτω δήλωση:

«Άκουσα ξανά και ξανά τη δήλωση του προέδρου της Ν.Δ. και δεν πίστευα στα αυτιά μου. Η έκπληξή μου δεν προκλήθηκε από την ευθεία και αβίαστη αναφορά του κ. Κ. Μητσοτάκη στην 7ημερη εργασία, κι άρα στην κατάργηση του πενθημέρου, του 48ωρου και κατ` επέκταση του υποχρεωτικού ρεπό την έβδομη ημέρα, όπως ορίζει το εθνικό μας αλλά και το ευρωπαϊκό δίκαιο. Δεν με εξέπληξε γιατί ανάλογες, ακραίες προσπάθειες αναθεώρησης της σχετικής κοινοτικής Οδηγίας [2003/88/ΕΚ] στην κατεύθυνση πλήρους απελευθέρωσης του χρόνου εργασίας είχαν υποστηριχτεί και το 2008 στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο από την ευρωπαϊκή δεξιά. Προσπάθειες που, ευτυχώς, έπεσαν στο κενό και επικρίθηκαν έντονα ακόμη και από την τότε υπουργό Απασχόλησης της κυβέρνησης Καραμανλή. Φαντάζομαι ότι ο κ. Μητσοτάκης, μπροστά και στις Ευρωκλογές γνωρίζει στοιχειωδώς τις Οδηγίες της Ε.Ε.

Αυτό που με εξέπληξε είναι που ο κ. Μητσοτάκης επέλεξε, σε προεκλογικό χρόνο, να διατυπώσει τόσες ανακρίβειες και μάλιστα τόσο χοντροκομμένα! Διότι δεν μπορώ να πιστέψω ότι ο αρχηγός της Ν.Δ., δεν γνώριζε -μιλώντας για το παράδειγμα του εργοστασίου Παπαστράτος- ότι άλλο είναι ο χρόνος επιχειρησιακής λειτουργίας κι άλλο ο χρόνος εργασίας. Ούτε μπορώ να πιστέψω ότι ο κ. Μητσοτάκης δεν γνωρίζει ότι για την επέκταση του χρόνου λειτουργίας δεν απαιτείται καν επιχειρησιακή σύμβαση. Ούτε φυσικά μπορώ να δεχτώ ότι οι σύμβουλοί του από την αγορά δεν τον ενημέρωσαν ότι μια επιχειρησιακή σύμβαση που κατατίθεται στον υπουργείο Εργασίας ελέγχεται μόνο για τη νομιμότητά της, κι όχι για το περιεχόμενό της.

Τί συνέβη λοιπόν και ο πρόεδρος της Ν.Δ έπεσε σε τέτοια και τόσα σφάλματα; Θέλω να πιστέψω ότι πρόκειται για το φαινόμενο του déjà vu. Δηλαδή, ίσως ο κ. Μητσοτάκης νόμισε ότι μιλά σε ακροατήριο εργοδοτών και επαναλάμβανε ανάλογες δεσμεύσεις που είχε αναλάβει σε συναντήσεις με εκπροσώπους του επιχειρηματικού κόσμου. Αν δεν συνέβη αυτό, αν δεν μπέρδεψε το κοινό στο οποίο απευθυνόταν και απλώς ήθελε να δείξει ότι μπορεί να αναλάβει το ρίσκο μιας δημόσιας δέσμευσης για την πλήρη ανατροπή του 40ωρου και του 48ωρου, κλείνοντας το μάτι σε επιχειρηματίες που χρηματοδοτούν και στηρίζουν την αποδόμηση των εργασιακών σχέσεων, τότε έχουμε μία ακόμη ένδειξη ότι η πλήρης διάλυση των εργασιακών δικαιωμάτων έχει κεντρικό ρόλο στο κυβερνητικό πρόγραμμα του κ. Μητσοτάκη.»