ΣΥΡΙΖΑ Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς


Επικοινωνία / Contact RSS Twitter Facebook YouTube Instagram

20/05/2019

Δημ. Παπαδημούλης: 5 κοινά σημεία των λαών της Νοτιοανατολικής Μεσογείου

Δημ. Παπαδημούλης: 5 κοινά σημεία των λαών της Νοτιοανατολικής Μεσογείου



Η χώρα μας αποτελεί πλέον αποδεδειγμένα παράγοντα σταθερότητας, ειρήνης και συνανάπτυξης στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων και της Νοτιοανατολικής Μεσογείου

Οι κοινές αναφορές και τα κοινά προβλήματα για τα περισσότερα κράτη της ευρύτερης περιοχής αποτελούν στοιχείο ενοποιητικό, στοιχείο που μπορεί να ενισχύσει τις διμερείς και πολυμερείς συνεργασίες μεταξύ τους

Άρθρο στο «Έθνος της Κυριακής»


Άρθρο του Αντιπροέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου καιυποψήφιου ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, Δημήτρη Παπαδημούλη, φιλοξένησε χθες το «Έθνος της Κυριακής», για την έρευνα της ΚΑΠΑResearchαναφορικάμε τις αντιλήψεις και στάσεις των πολιτών σε 12 χώρες των Βαλκανίων και της Νοτιοανατολικής Μεσογείου.
Ο Δημήτρης Παπαδημούλης σημείωσε ότι «συνολικά, η έρευνα δείχνει πως οι λαοί της ευρύτερης περιοχής έχουν κοινά στοιχεία πολιτισμικής κληρονομιάς και αναφοράς, ισχυρές αλληλεπιδράσεις σε όλα τα επίπεδα και παρόμοιες πολλές φορές αντιλήψεις για τις προσκλήσεις της κοινωνικής, πολιτικής και οικονομικής πραγματικότητας», δίνοντας έμφαση σε πέντε κοινά σημεία των λαών των Βαλκανίων και της Νοτιοανατολικής Μεσογείου.

Το πρώτο κοινό σημείο, όπως τόνισε ο αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, αφορά στην «συναντίληψη σχετικά με την οικονομική κατάσταση της χώρας προέλευσης, αλλά και την αίσθηση για το εάν οι οικονομικές συνθήκες θα βελτιωθούν», υπογραμμίζοντας πως «όλες οι χώρες της ευρύτερης περιοχής είχαν σκαμπανεβάσματα στους οικονομικούς τους δείκτες, σε βάθος δεκαετιών, ενώ ειδικά μετά την κρίση είναι λογικό η ανασφάλεια και ο προβληματισμός να έχουν ισχυρή θέση στη συνείδηση της πλειοψηφίας».

Τοι δεύτερο κοινό σημείο, σύμφωνα με τον υποψήφιο ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, είναι πως «ένα σημαντικό ποσοστό από τις βαλκανικές κοινωνίες θα επιθυμούσε να μην κατοικεί στα Βαλκάνια, βλέποντας ή εκτιμώντας ότι οι δυνατότητες για ανάκαμψη και για ένα καλύτερο μέλλον είναι περιορισμένες», ενώ το τρίτο κοινό σημείο αφορά στην «πρόσληψη των χωρών με τη μεγαλύτερη επιρροή στην περιοχή, με την Ελλάδα, το Ισραήλ και την Τουρκία να κυριαρχούν στους σχετικούς δείκτες επιρροής», προσθέτοντας πως «η χώρα μας αποτελεί πλέον αποδεδειγμένα παράγοντα σταθερότητας, ειρήνης και συνανάπτυξης στην ευρύτερη περιοχή».

Το τέταρτο σημείο αφορά στην εμπιστοσύνη στους θεσμούς, με τον Δημήτρη Παπαδημούλη να υπογραμμίζει πως «ο στρατός είναι εκείνος ο θεσμός που συγκεντρώνει τη μεγαλύτερη αξιοπιστία κατά μέσο όρο», τονίζοντας πως «αυτό είναι ένα στοιχείο προβληματικό, αλλά και δηλωτικό της αδυναμίας άλλων θεσμών, όπως η δικαιοσύνη ή η πολιτική για παράδειγμα, που θα έπρεπε να βρίσκονταν σε υψηλότερη θέση στη σχετική κατάταξη».

Τέλος, ο Δημήτρης Παπαδημούλης αναφέρθηκε στη «μάλλον συντηρητική προσέγγιση των κοινωνιών αναφορικά με τα δικαιώματα μειονοτήτων, μεταναστών και προσφύγων», υπογραμμίζοντας ως τελικό συμπέρασμα πως «οι κοινές αναφορές για τα περισσότερα κράτη της περιοχής αποτελούν στοιχείο ενοποιητικό, στοιχείο που μπορεί να ενισχύσει τις διμερείς και πολυμερείς συνεργασίες, στις πρέπει να επενδύσουν όλες οι πολιτικές ηγεσίες».

 

Ακολουθεί ολόκληρο το άρθρο:

5 κοινά σημεία των λαών της Νοτιοανατολικής Μεσογείου

Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα η έρευνα της ΚΑΠΑ Research που αποτυπώνει μια σειρά αποκλίσεων και συγκλίσεων για τις αντιλήψεις των κοινωνιών των Βαλκανίων και της Νοτιοανατολικής Μεσογείου. Συνολικά, η έρευνα δείχνει πως οι λαοί της ευρύτερης περιοχής έχουν κοινά στοιχεία πολιτισμικής κληρονομιάς και αναφοράς, ισχυρές αλληλεπιδράσεις σε όλα τα επίπεδα και παρόμοιες πολλές φορές αντιλήψεις για τις προσκλήσεις της κοινωνικής, πολιτικής και οικονομικής πραγματικότητας.

Το πρώτο στοιχείο που θα σημειώναμε έχει να κάνει με την συναντίληψη σχετικά με την οικονομική κατάσταση της χώρας προέλευσης, αλλά και την αίσθηση για το εάν οι οικονομικές συνθήκες θα βελτιωθούν. Για τις περισσότερες κοινωνίες η αίσθηση είναι μοιρασμένη, με την απάντηση «Δεν γνωρίζω/δεν απαντώ» να είναι η πιο συχνή. Όλες οι χώρες της ευρύτερης περιοχής είχαν σκαμπανεβάσματα στους οικονομικούς τους δείκτες, σε βάθος δεκαετιών, ενώ ειδικά μετά την κρίση είναι λογικό η ανασφάλεια και ο προβληματισμός να έχουν ισχυρή θέση στη συνείδηση της πλειοψηφίας.

Το δεύτερο στοιχείο έχει να κάνει με το φόβο της φτώχειας που αφορά οριζόντια όλες σχεδόν τις κοινωνίες, και τη σύνδεση με την ανάγκη αλλαγής εργασιακού και οικονομικού περιβάλλοντος. Ένα σημαντικό ποσοστό από τις βαλκανικές κοινωνίες θα επιθυμούσε να μην κατοικεί στα Βαλκάνια, βλέποντας ή εκτιμώντας ότι οι δυνατότητες για ανάκαμψη και για ένα καλύτερο μέλλον είναι περιορισμένες. Η φτώχεια και συνολικά η αναιμική, πολλές φορές στρεβλή, ανάπτυξη αποτελούσαν και συνεχίζουν να αποτελούν σημείο πολιτικής αστάθειας για τα περισσότερα κράτη.

Το τρίτο στοιχείο είναι η πρόσληψη των χωρών με τη μεγαλύτερη επιρροή στην περιοχή. Η Ελλάδα για την πολιτιστική της κληρονομιά, η Τουρκία για την στρατιωτική της δύναμη, το Ισραήλ για ζητήματα όπως η οικονομία και η τεχνολογική ανάπτυξη. Κατά συνέπεια, και οι τρεις χώρες παίζουν και μπορούν να συνεχίζουν να παίζουν με συνέπεια ηγετικό ρόλο στην περιοχή. Το πως αναπτύσσεται αυτός ο ρόλος είναι μια άλλη συζήτηση, ωστόσο η χώρα μας αποτελεί πλέον αποδεδειγμένα παράγοντα σταθερότητας, ειρήνης και συνανάπτυξης στην ευρύτερη περιοχή.

Το τέταρτο στοιχείο έχει να κάνει με την εμπιστοσύνη στους θεσμούς. Κατά μέσο όρο, ο στρατός είναι εκείνος ο θεσμός που συγκεντρώνει τη μεγαλύτερη αξιοπιστία. Στοιχείο προβληματικό, αλλά και δηλωτικό της αδυναμίας άλλων θεσμών, όπως η δικαιοσύνη ή η πολιτική για παράδειγμα, που θα έπρεπε να βρίσκονταν σε υψηλότερη θέση στη σχετική κατάταξη.

Τέλος, το πέμπτο στοιχείο αφορά σε μια μάλλον συντηρητική προσέγγιση των κοινωνιών αναφορικά με τα δικαιώματα μειονοτήτων, μεταναστών και προσφύγων. Σε κάποια κράτη υπάρχει ελαστικότητα στο ρόλο, την ορατότητα και τα δικαιώματα αυτών των ομάδων, ενώ σε άλλες κοινωνίες ο συντηρητισμός φαίνεται να υπερισχύει.

Ως τελικό, συνολικό συμπέρασμα, θα ήθελα να τονίσω πως οι κοινές αναφορές για τα περισσότερα κράτη της περιοχής αποτελούν στοιχείο ενοποιητικό, στοιχείο που μπορεί να ενισχύσει τις διμερείς και πολυμερείς συνεργασίες. Και εκεί, εκτιμώ, πρέπει να επενδύσουν όλες οι πολιτικές ηγεσίες.

 



Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία πλοήγησης και να αναλύουμε την επισκεψιμότητα της ιστοσελίδας μας. Με την παραμονή σας στην ιστοσελίδα, αποδέχεστε τη χρήση cookies όπως αυτή περιγράφεται στην Πολιτική Cookies ΟΚ