Βιάστηκε να απαντήσει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Πέτσας στην δήλωση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα για την κλιματική αλλαγή, πιστός στο δόγμα η επικοινωνία είναι πιο σημαντική από την ουσία.

Αν όμως διαβάσει και αυτός τα αποσπάσματα από τις δηλώσεις του κ. Μητσοτάκη στη συνάντηση με τον πρόεδρο Μακρόν θα διαπιστώσει ότι ο Έλληνας Πρωθυπουργός αναφέρθηκε σε γενικότητες για το κλίμα και δεν κατέθεσε καμία συγκεκριμένη πρόταση πρωτοβουλιών για το θέμα των πυρκαγιών στον Αμαζόνιο και για τα θέματα προστασίας του περιβάλλοντος, ούτε καν αναφέρθηκε σε αυτά. Και το επισημαίνουμε, παρότι, η διεθνής ειδησεογραφία και οι διπλωματικές τοποθετήσεις εκείνη τη μέρα αφορούσαν στη μεγάλη περιβαλλοντική κρίση στον Αμαζόνιο, στην παρέμβαση Μακρόν και τις τοποθετήσεις Μπολσονάρο.

Από τη μεριά του ο Αλέξης Τσίπρας ήταν ξεκάθαρος. Χρειάζονται διπλωματικές και πολιτικές κινήσεις και δεσμεύσεις, αλλά και παρέμβαση της διεθνούς κοινότητας στα ζητήματα περιβάλλοντος, βιοποικιλότητας και κλίματος και στην περιβαλλοντική καταστροφή στην περιοχή του Αμαζονίου. Και η πρόταση αντίθεσης της Ελλάδας στη Συμφωνία ΕΕ- Mercosur, όσο η ακραία Δεξιά κυβέρνηση Μπολσονάρο αρνείται να αναλάβει τις περιβαλλοντικές της υποχρεώσεις, είναι πολύ συγκεκριμένη για να την αγνοήσει στο σχόλιο του ο κ Πέτσας. Επιβεβαιώνει απλά με τη δήλωση του ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν διατίθεται να συμμετέχει στο ευρωπαϊκό μέτωπο που δημιουργείται για την προστασία του Αμαζονίου και του παγκόσμιου Περιβάλλοντος. Και αυτό παρότι και πρωθυπουργοί του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, όπως ο Ιρλανδός Πρωθυπουργός κ Varadkar, έχουν ήδη τοποθετηθεί σε αντίθεση με τη συμφωνία EE Mercosur.

Ο κ Πέτσας, μη απαντώντας ουσιαστικά, επέλεξε να πετάξει πάλι την μπάλα στην εξέδρα αναφερόμενος στο Μάτι και στη Μάνδρα. Επειδή για εμάς όμως έχει μεγαλύτερη αξία η ουσία και όχι η επικοινωνία, του θυμίζουμε ότι η κυβέρνηση Τσίπρα έχει παραδώσει στη νέα κυβέρνηση : Εθνική στρατηγική για τα Δάση, Χρηματοδοτημένο πρόγραμμα πρόληψης δασικών πυρκαγιών, Σχέδια Διαχείρισης Κινδύνου Πλημμύρας εγκεκριμένα και κατατεθημένα στην ΕΕ για όλη την Ελληνική επικράτεια και εγκεκριμένη την πρώτη φάση του Ειδικού Χωρικού Σχεδίου για το Μάτι. Όλα αυτά δεν υπήρχαν το 2015, και ας ήταν ορισμένα υποχρεώσεις της ευρωπαϊκής περιβαλλοντικής νομοθεσίας, για τις οποίες η Ελλάδα κινδύνευε να καταδικαστεί ήδη από τότε. Σήμερα όλα αυτά τα εργαλεία δίνουν στη χώρα μας ένα πλήρες πλαίσιο διαχείρισης και πρόληψης μαζί με την Εθνική Στρατηγική προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή που ψηφίστηκε με Νόμο το 2016. Και στην υλοποίηση και προώθηση τους θα κριθεί από την ελληνική κοινωνία η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Όχι από την επικοινωνία.

Έστω όμως και εκ των υστέρων προτείνουμε να συμμετέχει η ελληνική κυβέρνηση σε ευρωπαϊκές πρωτοβουλίες και να αξιοποιήσει διπλωματικά εργαλεία για το μείζον θέμα του Αμαζονίου. Και φυσικά να προετοιμάσει κατάλληλα θέσεις και συνεργασίες, ενόψει της συνόδου του ΟΗΕ τον Σεπτέμβριο, που θα επικεντρωθεί αποκλειστικά στο θέμα της κλιματικής αλλαγής. Η Ευρώπη μπορεί και πρέπει να αποτελέσει την ηγέτιδα δύναμη στη μάχη για την επιβίωση του πλανήτη, μια μάχη που απαιτεί επαναστατικές αλλαγές από όλους μας σε όλα τα πεδία της παραγωγής, της οικονομίας και της κοινωνικής λειτουργίας.