Ο Υπουργός Μεταφορών και Υποδομών επανέρχεται για μια ακόμα φορά στον τόπο εγκλήματος της παράταξής του, τον Οδικό Άξονα δηλαδή Πάτρα-Πύργος, αυτή τη φορά μετά από ερώτηση βουλευτών.

Αντί απολογίας ή έστω αιτιολογίας της εγκληματικής παράληψης ένταξης του μισού αυτοκινητοδρόμου από την παραχώρηση της Ολυμπίας Οδού από την κυβέρνηση της παράταξής του, επιμένει να δαιμονολογεί για όσα έγιναν την περίοδο 2015-2019 από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ που έβαλε στις ράγες υλοποίησης το πολύπαθο αυτό έργο. Και όλα αυτά προκειμένου να δικαιώσει τη μηδενιστική και τοξική πολιτική που ακολούθησε η Ν.Δ. ως αντιπολίτευση.

Αντί λοιπόν να εγγυηθεί ως συνεχιστής ενός σύγχρονου ευρωπαϊκού κράτους το χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσης του έργου, όχι απλώς το υποσκάπτει, αλλά παίζει με την προοπτική να τιναχτεί για δεύτερη φορά στον αέρα το έργο με υπαιτιότητα της παράταξής του, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι σε αυτή την περίπτωση δεν μπορεί να αναζητηθεί αλλού το άλλοθι μιας τέτοιας καταστροφικής επιλογής. Επικαλείται τον έκπτωτο συμβασιούχο, χωρίς να εξηγεί γιατί δεν προχωράει στον επόμενο. Από τα λεγόμενα του Υπουργού προκύπτει ότι δεν τον πτοεί η προοπτική των αποζημιώσεων, προσφυγών και μοιραίας καθυστέρησης του έργου, σε περίπτωση ακύρωσης της υλοποιούμενης διαδικασίας. Ζητάει χρόνο ο Υπουργός και το ερώτημα είναι τί θα τον κάνει. Θα τον χρησιμοποιήσει για να «αντιπολιτεύεται» τα έργα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και να επιβαρύνει ως τα όρια μιας αποτελμάτωσης του έργου;

Τέλος ο Υπουργός «δεσμεύεται» να μιλήσει με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή πριν προβεί σε ανακοινώσεις. Μήπως πριν πάει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι απαραίτητο να διαβάσει μεταξύ των άλλων και την έκθεση του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου για τις παραχωρήσεις 2010-2014;