Δελτίο Τύπου ομιλίας βουλευτή Ηρακλείου του ΣΥΡΙΖΑ, στην ολομέλεια της Βουλής για τις 4 συμβάσεις υδρογονανθράκων

Για τις διαφορετικές οπτικές και στρατηγικές που εκφράζουν η Ν.Δ. και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. από τον ΣΥΡΙΖΑ σε σχέση με την επικύρωση των τεσσάρων συμβάσεων τις οποίες έχει προετοιμάσει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ για την εκμετάλλευση του υπεδάφους της χώρας μας σε τέσσερα υποθαλάσσια οικόπεδα στην ανατολική και στην νότια Ελλάδα, μίλησε σήμερα στην Ολομέλεια ο βουλευτής Ηρακλείου ΣΥ.ΡΙΖ.Α., Χάρης Μαμουλάκης.

Συγκεκριμένα, αναφέρθηκε στα εξής σημεία:

-«Η εκμετάλλευση των αποθεμάτων υδρογονανθράκων στην χώρα μας έχει μακρά διαδρομή και συνδέεται με τις διαφορές που έχουμε με τη γείτονα χώρα αναφορικά με την αμφισβήτηση της ελληνικής ΑΟΖ. Η αναζωπύρωση του ζητήματος γίνεται την περίοδο των μνημονίων όταν η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει θέσει πλέον ως υψηλή προτεραιότητα την διαφοροποίηση των πηγών φυσικού αερίου της Ευρώπης. Η τότε κυβέρνηση και ο τότε υπουργός ενέργειας διαμόρφωσαν ένα υπερφιλόδοξο σχέδιο για την εκμετάλλευση αυτού του φυσικού πόρου στη βάση του οποίου όλες οι θαλάσσιες περιοχές στις δυτικές ακτές θα προκηρύσσονταν σε μια λογική fast track μετατροπής της Ελλάδας από χώρα ελλειμματική στην κατανάλωση υγρών καυσίμων στην κατά φαντασία Σαουδική Αραβία της Νοτιοανατολικής Μεσογείου. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ αναδιαμόρφωσε την πολιτική προκηρύξεων προτιμώντας να περιμένει να εκδηλώσουν οι επενδυτές ενδιαφέρον, σύμφωνα με το σχετικό δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αντί για να προχωράει σε νέους, οιωνοί άγονους διαγωνισμούς. Ενδεικτική της αποτελεσματικότητας αυτής της πολιτικής είναι ότι οι δύο μείζονες συμβάσεις στα νότια της Κρήτης δεν βρίσκονταν στον αρχικό σχεδιασμό επί υπουργίας Γιάννη Μανιάτη καθώς και το γεγονός ότι για αυτές τις δύο δεν έχουν περάσει παρά μόνο δύο χρόνια μέχρι σήμερα, από την ημερομηνία εκδήλωσης του αρχικού επενδυτικού ενδιαφέροντος, χρόνος ρεκόρ αν αναλογιστεί κανείς όλα τα δεσμευτικά ενδιάμεσα νομικά στάδια».

-«Η διαφορετική πολιτική των δύο κομμάτων εξουσίας αποτυπώνεται και στην διαφορετική πολιτική αναφορικά με τον ρόλο, την λειτουργία και την σημασία των ΕΛΠΕ στην διαδικασία της εκμετάλλευσης αυτού του φυσικού πόρου. Σύμφωνα με την δρομολογημένη από την προηγούμενη κυβέρνηση πώληση μετοχών των Ελληνικών Πετρελαίων σε συνεργασία με τον ιδιώτη μέτοχο των ΕΛΠΕ, το ελληνικό δημόσιο διατηρούσε δικαιώματα αρνησικυρίας σε ζητήματα που αφορούσαν την λειτουργία των διυλιστηρίων, την προμήθεια της εταιρείας και τα στρατηγικά αποθέματα της χώρας. Πάνω από όλα όμως, στη διαδικασία αυτή, όπως δρομολογούνταν επί ΣΥΡΙΖΑ, τα δικαιώματα έρευνας και εκμετάλλευσης θα παρέμεναν σε μια εταιρεία, το πλειοψηφικό πακέτο της οποίας, θα παρέμενε υπό δημόσιο έλεγχο».

-«Τρίτο σημείο εμφανούς διαφοροποίησης μας αποτελεί η διαπιστωμένη ευαισθησία του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. στα ζητήματα προστασίας του περιβάλλοντος. Αποτυπώθηκε στην ψήφιση του νόμου 4409/2016 που ενσωμάτωνε την οδηγία αναφορικά με την ασφάλεια υπεράκτιων εργασιών και στην ρητή απαγόρευση οποιασδήποτε δραστηριότητας εκμετάλλευσης σχιστολιθικού αερίου με το άρθρο 79 του νόμου 4602/2019. Ταυτόχρονα δημιούργησε και τον θεσμό των τοπικών παρατηρητηρίων υδρογονανθράκων ώστε οι τοπικές κοινωνίες να έχουν άμεση εμπλοκή στον έλεγχο και την εποπτεία των ερευνητικών εργασιών».

-«Είναι αυτονόητο ότι ο σχεδιασμός της εκάστοτε κυβέρνησης στον τομέα της εκμετάλλευσης των υδρογονανθράκων πρέπει να συνάδει με τον ενεργειακό σχεδιασμό της χώρας. Θέση μας είναι ότι (α) σε όσες περιοχές ολοκληρώνεται άκαρπη η έρευνα για κοιτάσματα υδρογονανθράκων να μην ανανεώνεται το σχετικό δικαίωμα της εκάστοτε κοινοπραξίας, (β) στο μέλλον να μην επαναπροκυρηχθεί νέο χερσαίο κοίτασμα και (γ) από τα θαλάσσια οικόπεδα να επαναξιολογηθεί το ενδεχόμενο νέας προκήρυξης μόνο μετά την ολοκλήρωση του παρόντος γύρου ερευνών και εφόσον οι ενεργειακές ανάγκες της χώρας το απαιτούν».