Ομιλία της βουλευτή Καβάλας του ΣΥΡΙΖΑ, για τα άρθρα 56, 62 και 86 του Συντάγματος

Τους λόγους που η κυβέρνηση της ΝΔ αρνείται να εντάξει την ερμηνευτική δήλωση του ΣΥΡΙΖΑ για αρ.86 παρ.1 του Συντάγματος, που αναφέρει, μεταξύ άλλων ότι «μόνο η Βουλή έχει την αρμοδιότητα να ασκεί δίωξη κατά όσων διατελούν ή διατέλεσαν μέλη της Κυβέρνησης ή Υφυπουργοί για ποινικά αδικήματα που τέλεσαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους» και την τροποποιεί, αναφέροντας ότι δεν περιλαμβάνονται στη διάταξη τα αδικήματα που τελέστηκαν απλώς επ’ ευκαιρία των καθηκόντων του Υπουργού και του Υφυπουργού και του μέλους της Κυβέρνησης, ζήτησε να μάθει η βουλευτής Καβάλας του ΣΥΡΙΖΑ, Τάνια Ελευθεριάδου, κατά τη συζήτηση στο ελληνικό Κοινοβούλιο για τη Συνταγματική Αναθεώρηση.

Η κ. Ελευθεριάδου ανέλυσε τις προτάσεις του κόμματος της για τρία άρθρα του Συντάγματος, που η παρούσα Βουλή έχει τη δυνατότητα να αναθεωρήσει. Συγκεκριμένα, για το άρθρο 56, η βουλευτής αναφέρθηκε στην πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ που σημειώνει ότι «όσοι έχουν διατελέσει Βουλευτές σε τρεις διαδοχικές βουλευτικές περιόδους, δεν μπορούν να ανακηρυχθούν υποψήφιοι, ούτε να εκλεγούν Βουλευτές στις αμέσως επόμενες εκλογές», προσθήκη την οποία δεν δέχεται να εντάξει η κυβερνητική πλειοψηφία.

Επίσης, αναφέρθηκε στις προτεινόμενες από τον ΣΥΡΙΖΑ αλλαγές στο άρθρο 62, σχετικά με τη βουλευτική ασυλία, στην οποία σημειώνεται ότι ο βουλευτής απολαμβάνει ασυλίας «μόνο για τα αδικήματα που σχετίζονται άμεσα με την άσκηση των καθηκόντων εντός και εκτός Βουλής».

Τέλος, σχετικά με το άρθρο 86 που αφορά στη δίωξη μελών της Κυβέρνησης, η κ. Ελευθεριάδου ρώτησε τη ΝΔ και το ΚΙΝΑΛ γιατί δεν δέχονται να προστεθεί η διευκρίνιση δήλωσε που τονίζει ότι δεν περιλαμβάνονται στη διάταξη τα αδικήματα που τελέστηκαν απλώς επ’ ευκαιρία των καθηκόντων του Υπουργού και του Υφυπουργού και του μέλους της Κυβέρνησης.

Όπως χαρακτηριστικά σημείωσε «η NOVARTIS είναι παραγεγραμμένη υπόθεση, εάν παραμείνει έτσι το άρθρο 86 και δεν δεχθείτε την ερμηνευτική μας δήλωση με αναδρομική ισχύ».

Κάλεσε, έστω και στο παρά πέντε, τη ΝΔ και το ΚΙΝΑΛ να ψηφίσουν τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίες δίνουν ένα βαρύ πλήγμα στη διαπλοκή και στη διαφθορά.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας:

Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, δυστυχώς από τη μέχρι σήμερα διαδικασία και τα όσα διαφαίνονται ότι θα συμβούν, φαίνεται πως η Νέα Δημοκρατία δεν κατάλαβε και δεν διδάχθηκε τίποτα από την κρίση και την οικονομική εκτροπή της χώρας.

Φαίνεται ότι ακόμα τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας -κυβερνητικά και μη- συνεχίζουν να ζουν στο βολικό μικρόκοσμο της Βουλής και δεν αντιλαμβάνονται το τι έκανε τον ελληνικό λαό να απαξιώσει το πολιτικό σύστημα και όλους εμάς.

Εγώ θα αναφερθώ σε τρεις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για την αναθεώρηση και ερμηνεία τριών άρθρων, που αφορούν την αξιοπιστία στην πολιτική ζωή. Γι’ αυτό και θεωρώ ότι πρέπει να γίνουν αποδεκτές και οι τρεις προτάσεις απ’ όλα τα κόμματα.

Στο άρθρο 56 ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει να μπει μία νέα παράγραφος, που θα αποτελέσει κώλυμα εκλογιμότητας. Η ουσία της προσθήκης του ΣΥΡΙΖΑ είναι η εξής: Όσοι έχουν διατελέσει Βουλευτές σε τρεις διαδοχικές βουλευτικές περιόδους, δεν μπορούν να ανακηρυχθούν υποψήφιοι, ούτε να εκλεγούν Βουλευτές στις αμέσως επόμενες εκλογές.

Θα πρέπει να αναρωτηθούμε γιατί να είναι όλα τα κόμματα απέναντι. Αν πραγματικά θέλουμε τον εκσυγχρονισμό, τότε πρέπει να προβούμε σε ρηξικέλευθες, ριζοσπαστικές κινήσεις και να δοθούν ευκαιρίες και σε νεότερους ανθρώπους να καταλάβουν δημόσια αξιώματα. Το προσωρινό και όχι οριστικό κώλυμα εκλογιμότητας που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ, ώστε, αν ήταν οριστικό, να μπορεί να θεωρηθεί αντιδημοκρατική η πρότασή μας, δυστυχώς είναι ο μόνος τρόπος να αντιμετωπίσουμε καίρια την απαξίωση της πολιτικής ζωής και των πολιτικών εν γένει.

Διάβαζα τις θέσεις του Προέδρου της Επιτροπής Αναθεώρησης του Συντάγματος, του κ. Στυλιανίδη και πραγματικά εξεπλάγην με τις παραδοχές του. Ξεχωρίζει τους Βουλευτές σε τέσσερις κατηγορίες: Τους πολιτικούς από οικογένεια -γόνοι- τους οποίους ο κ. Στυλιανίδης θεωρεί εκ των προτέρων υποψήφιους Βουλευτές, γιατί -όπως λέει- έχουν την εκπαίδευση, τη στήριξη αλλά και τις ιδεολογικοπολιτικές αναφορές. Αυτό λέει ο κ. Στυλιανίδης. Τους προσδίδει σημαντικά πλεονεκτήματα στην εκκίνηση της πολιτικής τους καριέρας και πολύτιμες εμπειρίες πριν καν ασκήσουν εξουσίες.

Το ότι τα συγκεκριμένα πρόσωπα ακριβώς επειδή έχουν τα συγκεκριμένα επώνυμα, γίνονται εφ’ όρου ζωής Βουλευτές και πολλές φορές και Πρωθυπουργοί –όπως, για παράδειγμα, ο κ. Μητσοτάκης- ακόμα κι αν είναι απογοητευτικά ακατάλληλα για τις θέσεις αυτές, δεν απασχόλησε καθόλου τον κ. Στυλιανίδη ώστε να σκεφτεί να περιοριστούν, τουλάχιστον, οι θητείες τους, αν δεν μπορούμε να αποφύγουμε παντελώς την κοινοβουλευτική τους εμπειρία.

Η δεύτερη κατηγορία που εντοπίζει είναι οι επιχειρηματίες της πολιτικής. Τους περιγράφει ως άτομα που αντιμετωπίζουν την πολιτική ως μέθοδο εύκολου πλουτισμού, που αμφισβητούνται τα ηθικά τους κίνητρα παρά το ότι είναι συνήθως ικανοί. Αποδέχεται μάλιστα ο κ. Στυλιανίδης ότι η ιστορία έδειξε ότι είναι αυτοί που δημιουργούν την ισχυρότερη διαπλοκή και είναι αυτοί που κλονίζουν την εμπιστοσύνη των πολιτών προς το πολιτικό σύστημα, πλήττοντας συχνά την ποιότητα της δημοκρατίας στον σκληρό πυρήνα. Αυτούς θα τους αφήσουμε λόγω της διαπλοκής που δημιουργείται γύρω τους να είναι για πάντα Βουλευτές και να πλουτίζουν εις βάρος του ελληνικού λαού;

Τρίτη περίπτωση οι αυτοδημιούργητοι, επαγγελματίες όμως και πάλι, πολιτικοί, τα προϊόντα του κομματικού σωλήνα. Αυτοί, λοιπόν, επενδύουν στην πολιτική από μικροί και θέλουν να την κάνουν επάγγελμα. Ούτε σε αυτούς δεν επιθυμεί η Νέα Δημοκρατία να θέσει όριο στις θητείες τους γιατί τα καημένα τα παιδιά αφιερώθηκαν, λέει, οραματικά σε αυτό. Είμαστε σοβαροί;

Και ποιους υποτιμάτε στις δηλώσεις σας; Τους περαστικούς, όπως λέτε. Αυτοί, λέει, εκλέγονται συγκυριακά και δεν προετοιμάζονται για αυτό όπως προετοιμάζονται οι άλλοι, οι γόνοι και τα κομματικά προϊόντα, και συνήθως περνάνε και φεύγουν.

Δεν αναρωτήθηκε ο κ. Στυλιανίδης γιατί αυτοί που εκλέχθηκαν για έναν και μόνο λόγο, γιατί τους υποτίμησε το κομματικό σύστημα και τους έβαλε στα ψηφοδέλτια και έχοντας τα κοινωνικά ερείσματα και όχι τα οικογενειακά ή κομματικά, εκλέχθηκαν. Γιατί αυτοί φεύγουν; Γιατί όποιος τολμάει να πάρει τη θέση κάποιου γόνου ή παιδιού του κομματικού σωλήνα ενάντια στον κανόνα εκτοπίζεται με ταχείες διαδικασίες από το κλειστό σύστημα. Για αυτούς, λοιπόν, υπάρχει όριο θητειών, αλλά όχι συνταγματικό. Το όριο το θέτει η πολιτική και κομματική πραγματικότητα και ιστορία.

Και φυσικά καμιά χώρα του Συμβουλίου της Ευρώπης δεν έχει επιβάλει όριο θητείας σε Βουλευτές. Γιατί όμως; Γιατί σε καμιά άλλη χώρα δεν παρατηρείται σε τόσο μεγάλο ποσοστό η μονιμότητα –ουσιαστικά- των Βουλευτών σε συνδυασμό με τα μεγάλα ποσοστά διαπλοκής και διαφθοράς.

Και καθόλου προσχηματική δεν είναι η προτεινόμενη διάταξη, όπως επικαλέστηκε στην ομιλία του ο κ. Λοβέρδος. Άλλο αν δεν συμφέρει τον ίδιο ή την παράταξή του. Εδώ είμαστε και καλούμε το Κίνημα Αλλαγής να αποδεχθεί την πρότασή μας. Άλλωστε, το θέμα αφορά κυρίως τη Νέα Δημοκρατία και το Κίνημα Αλλαγής, αφού είναι τα δύο κόμματα που με μια απλή έρευνα στο site της Βουλής έχουν τους μακροβιότερους Βουλευτές, οι περισσότεροι εκ των οποίων είναι γόνοι πολιτικών τζακιών ή παιδιά του κομματικού σωλήνα.

Στο άρθρο 62, τώρα, αναφέρεται ότι υπάρχει βουλευτική ασυλία για όσο διαρκεί η Βουλευτική Περίοδος για όλα τα αδικήματα. Εμείς προτείνουμε να τροποποιηθεί και να υπάρχει βουλευτική ασυλία μόνο για τα αδικήματα που σχετίζονται άμεσα με την άσκηση των καθηκόντων εντός και εκτός Βουλής. Για τα λοιπά αδικήματα, καθώς και για τα αυτόφωρα κακουργήματα, να μην απαιτείται άδεια της Βουλής για να διωχθεί, να συλληφθεί και να φυλακιστεί ο Βουλευτής.

Η Νέα Δημοκρατία δέχθηκε μόνο να μην απαιτείται άδεια της Βουλής για τα αυτόφωρα κακουργήματα. Δηλαδή αν ο Βουλευτής εκδώσει ακάλυπτες επιταγές ή αν διαπράξει τροχαίο ατύχημα ή αν βιαιοπραγήσει, θα πρέπει να έρθει εδώ και να ζητά την άρση ασυλίας ή να αξιώνει ή να περιμένει ή να προσδοκά την άρση ασυλίας του; Αυτό, όπως καταλαβαίνετε, είναι αδιανόητο για τη σημερινή εποχή και δικαίως μας αποδοκιμάζει και μας χλευάζει πολλές φορές η κοινωνία. Θα πρέπει να καταργηθεί η βουλευτική αυτή διαφοροποίηση από τον απλό πολίτη για όλα τα αδικήματα.

Στο άρθρο 86 στην παράγραφο 1 αναφέρεται μεταξύ άλλων: «Μόνο η Βουλή έχει την αρμοδιότητα να ασκεί δίωξη κατά όσων διατελούν ή διατέλεσαν μέλη της Κυβέρνησης ή Υφυπουργοί για ποινικά αδικήματα που τέλεσαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους».

Εμείς, λοιπόν, τι προτείνουμε; Προτείνουμε να προστεθεί ερμηνευτική δήλωση στην παράγραφο 1, με την οποία θα διευκρινίζεται ότι δεν περιλαμβάνονται στη διάταξη τα αδικήματα που τελέστηκαν απλώς επ’ ευκαιρία των καθηκόντων του Υπουργού και του Υφυπουργού και του μέλους της Κυβέρνησης.

Στόχος μας είναι μην χρειάζεται άδεια της Βουλής για να ασκηθεί ποινική δίωξη στα ανωτέρω πρόσωπα, όχι μόνο όταν τελούν ποινικό αδίκημα άσχετο με τα καθήκοντά τους, αλλά και όταν διαπράττουν ποινικό αδίκημα επ’ ευκαιρία αυτών, όπως όταν δωροδοκούνται για παράδειγμα.

Μου προκαλεί πραγματικά εντύπωση που αποκρούστηκε αυτή η πρότασή μας. Υπάρχει κανείς μέσα σε αυτήν την Αίθουσα που να θέλει την ασυλία των Υπουργών, νυν και πρώην, όταν διαπράττουν ποινικά αδικήματα, όπως η δωροδοκία;

Αυτήν την εντολή, κύριοι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, σας έδωσε ο ελληνικός λαός του οποίου την πρόσφατη ψήφο επικαλείστε συνεχώς, όταν δεν μπορείτε να αρθρώσετε ένα σοβαρό επιχείρημα για να υποστηρίξετε τις πολιτικές επιλογές σας;

Τα πράγματα είναι απλά, κυρίες και κύριοι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας. Θέλετε να διαλευκανθούν εκκρεμείς υποθέσεις δωροδοκίας πολιτικών χωρίς να υπάρχει κίνδυνος παραγραφής από τις ασφυκτικές προθεσμίες της παραγράφου 3 του άρθρου 86;

Θέλετε να διερευνηθεί το σκάνδαλο NOVARTIS χωρίς να μπορεί να αποπειραθεί εκμεταλλευόμενος το άρθρο 86 του Συντάγματος κανείς να συγκαλύψει τυχόν ποινικές ευθύνες πολιτικών προσώπων;

Καταλαβαίνετε ότι η NOVARTIS είναι παραγεγραμμένη υπόθεση, εάν παραμείνει έτσι το άρθρο 86 και δεν δεχθείτε την ερμηνευτική μας δήλωση με αναδρομική ισχύ; Δεν δημιουργούμε νέο κανόνα δικαίου για να φοβόμαστε την αναδρομική ισχύ, αλλά ερμηνεύουμε τη διάταξη. Λέμε ότι το αληθινό νόημα της διάταξης είναι ακριβώς αυτή η ερμηνεία που της δίνουμε. Θέλουμε να δώσουμε ένα συνταγματικό μπούσουλα στα δικαστήρια που ήδη εφαρμόζουν αυτήν την διάταξη.

Ας αναλάβουμε όλοι, έστω και αυτήν την ύστατη στιγμή, τις ευθύνες μας και ας δώσουμε ένα βαρύ πλήγμα στη διαπλοκή και στη διαφθορά με την ψήφιση των προτάσεων του ΣΥΡΙΖΑ.