ΣΥΡΙΖΑ Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς


Επικοινωνία / Contact RSS Twitter Facebook YouTube Instagram

  1. Αρχική Σελίδα
  2. Επικαιρότητα
  3. Αλ. Τσίπρας: Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν συμφωνεί με την υπερψήφιση της συμφωνίας - Διαφωνούμε με τη λογική του «δεδομένου συμμάχου» που προωθεί η ΝΔ

30/01/2020

Αλ. Τσίπρας: Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν συμφωνεί με την υπερψήφιση της συμφωνίας - Διαφωνούμε με τη λογική του «δεδομένου συμμάχου» που προωθεί η ΝΔ

Αλ. Τσίπρας: Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν συμφωνεί με την υπερψήφιση της συμφωνίας - Διαφωνούμε με τη λογική του «δεδομένου συμμάχου» που προωθεί η ΝΔ



Ομιλίες του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ στην Ολομέλεια της Βουλής για την κύρωση του πρωτοκόλλου τροποποίησης της συμφωνίας αμοιβαίας αμυντικής συνεργασίας, μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και της κυβέρνησης των ΗΠΑ


Πρωτολογία

 

Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, επιτρέψτε μου, εισαγωγικά να αναφερθώ σε αυτό που αισθάνομαι ότι είναι το κυρίαρχο συναίσθημα σήμερα στη μεγάλη πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας. Και το κυρίαρχο συναίσθημα είναι η ανησυχία.
Η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού ανησυχεί για τις εξελίξεις. Πιστέψτε με, η ανησυχία αυτή είναι πολιτική, κοινωνική, εθνική. Η ανησυχία αυτή είναι ειλικρινής. Δεν έχει να κάνει με κόμματα. Ανησυχούμε, όχι μόνο γιατί στην οικονομία οι οιωνοί δεν είναι οι καλύτεροι δυνατοί, όπως είχε διαφανεί την προηγούμενη χρονιά, όχι μόνο γιατί στην κοινωνία, η Κυβέρνηση εφαρμόζει με σπουδή και με αγριότητα –θα έλεγα- μια πολιτική που ευνοεί τα πάνω στρώματα και συμπιέζει ακόμα παρακάτω τα κάτω στρώματα, όχι μόνο γιατί στο προσφυγικό βρίσκεστε μπροστά στα αδιέξοδα που οι ίδιοι δημιουργήσατε και δυστυχώς, μαζί σας στα ίδια αδιέξοδα βρίσκεται η χώρα και σε μεγάλο αναβρασμό οι τοπικές κοινωνίες, όχι μόνο γιατί στην υγεία, την παιδεία, το κοινωνικό κράτος οι πληγές που προκαλείτε καθημερινά επηρεάζουν τη ζωή και την ασφάλεια εκατομμυρίων ανθρώπων, αλλά και γιατί καθημερινά αποδεικνύετε την αδυναμία σας και την επιτελική σας ανικανότητα να διαχειριστείτε προβλήματα. Και τελικά, εσείς αντί να λύνετε προβλήματα, γεννάτε, δημιουργείτε ακόμα περισσότερα.
Ξέρετε, τι λέει ο λαός μας, παρακολουθώντας τις τραγελαφικές εξελίξεις των τελευταίων ημερών; Λέει: Εδώ, εσείς δεν μπορείτε να χωρίσετε δυο γαϊδάρων άχυρα, δεν είστε σε θέση να χειριστείτε προς το συμφέρον της κοινωνικής ομαλότητας και της δικαιοσύνης κάποιους ισχυρούς του χρήματος και των μέσων ενημέρωσης, εδώ, εσείς τα κάνατε μπάχαλο σε μια αντιπαράθεση ποδοσφαιρικού τύπου και οδηγείτε σε αχρείαστους διχασμούς σε μια κρίσιμη στιγμή για τον τόπο, θα διαχειριστείτε άραγε μια κρίση – ο μη γένοιτο- στα εθνικά μας ζητήματα; Θα διαχειριστείτε εσείς, που δεν μπορείτε να διαχειριστείτε τους ποδοσφαιρικούς παράγοντες, τον κ. Ερντογάν;

Η μεγαλύτερη αιτία της ανησυχίας των πολιτών είναι η εξωτερική πολιτική. Δεν υπάρχει αμφιβολία για αυτό. Και τα όσα βλέπει να κάνετε σε άλλα πιο εύκολα θέματα από τα θέματα της εξωτερικής πολιτικής, προφανώς, μεγεθύνουν αυτήν την ανησυχία.
Πριν δύο μήνες, σε αυτήν την Αίθουσα, σας είχα πει ότι η πολιτική της αδράνειας, το να καλοπιάνετε τους γείτονές μας, μία πολιτική που ασκήσατε επί μήνες απέναντι στην Τουρκία και που εύγλωττα είχε εκφράσει ο Κυβερνητικός σας Εκπρόσωπος -και είχαμε αντιπαρατεθεί, μάλιστα, για το ζήτημα αυτό- ήταν μία λαθεμένη και επικίνδυνη πολιτική. Διότι η πολιτική αυτή συνεισφέρει στο να αποθρασύνεται η Τουρκία στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο. Συνεισφέρει στο να επιδεινώνεται, αντί να βελτιώνεται, η κατάσταση στο προσφυγικό.
Σας είχα πει, όμως, ότι δεν πρόκειται εμείς να ακολουθήσουμε μία στείρα αντιπολίτευση στα εθνικά θέματα, όπως κάνατε εσείς την προηγούμενη περίοδο και ιδίως, στο ζήτημα της Συμφωνίας των Πρεσπών που τώρα εφαρμόζετε και τιμάτε-και σωστά κάνετε- αλλά και στο προσφυγικό.
Μπροστά την πιο επιθετική κίνηση της Τουρκίας απέναντι στη χώρα μας των τελευταίων είκοσι ετών, δηλαδή στη σύναψη αυτού του παράνομου Συμφώνου Τουρκίας- Λιβύης, τόνισα ότι πρέπει να συμφωνήσουμε, τουλάχιστον, τα σημαντικά, τα μεγάλα κόμματα –μακάρι, όλα τα κόμματα-σε μία κοινή εθνική στρατηγική. Και ένα από τα πιο κρίσιμα στοιχεία αυτής της στρατηγικής, κατά τη γνώμη μας ήταν -και είναι- να μην είμαστε δεδομένοι για κανέναν, ούτε για τους συμμάχους μας, είτε είναι Αμερικάνοι είτε είναι Ευρωπαίοι.
Θυμάμαι πάρα πολύ καλά, κύριε Μητσοτάκη, ότι απαντήσατε θετικά και στην ομιλία σας στον προϋπολογισμό, αν δεν κάνω λάθος. Αναφέρατε ότι κι εσείς προσυπογράφετε αυτή την άποψη και ότι η Ελλάδα δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένη για κανέναν. Πολύ ωραία λόγια.

Αναρωτιέμαι, όμως, αν υπάρχει έστω και ένας Έλληνας πολίτης που παρακολούθησε την επίσκεψή σας στον Λευκό Οίκο που να πιστεύει σήμερα ότι εφαρμόσατε εκεί αυτά τα λόγια που είπατε εδώ με στόμφο, ιδίως, τη στιγμή που ανακοινώνατε στον Αμερικανό Πρόεδρο ότι η Ελλάδα είναι πιστός και προβλέψιμος σύμμαχος. Άραγε, τι άλλο σημαίνει αυτό, αυτές τις εξαιρετικά κρίσιμες στιγμές για τη χώρα μας, αν όχι ότι είμαστε δεδομένοι, όταν, μάλιστα σπεύσατε στην ίδια επίσκεψη, πριν καν δείτε τον Πρόεδρο Τραμπ να υιοθετήσετε τις αμερικανικές θέσεις για το 5G, τη στιγμή μάλιστα που και η Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά μέχρι και το Ηνωμένο Βασίλειο ανακοινώνουν τη συμμετοχή κινεζικών εταιρειών στους σχετικούς διαγωνισμούς. Όταν σπεύσατε, μόνος σε όλη την Ευρώπη, να στηρίξετε, να επικροτήσετε δημόσια την εκτέλεση του Ιρανού στρατηγού Σουλεϊμανί από αμερικανικές δυνάμεις στο Ιράκ, απόφαση που και οι ίδιες Ηνωμένες Πολιτείες δυσκολεύονται να στηρίξουν βάσει του διεθνούς δικαίου. Και κυρίως, όταν μας λέτε σήμερα ότι η Ελλάδα θα στείλει πυροβολαρχία «Πάτριοτ» και πάνω από εκατό στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων στη Σαουδική Αραβία και μάλιστα, χωρίς καμιά ομπρέλα διεθνούς δικαίου, χωρίς καμιά ομπρέλα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή οποιουδήποτε άλλου διεθνούς οργανισμού στον οποίο ανήκουμε.
Αναρωτιέμαι: Τι δουλειά έχουν δικοί μας πύραυλοι, που αγοράστηκαν από το υστέρημα του ελληνικού λαού για να προστατεύουν τα ελληνικά νησιά, στη Σαουδική Αραβία; Τι δουλειά έχουν Έλληνες στρατιώτες στη Σαουδική Αραβία;
Εμπλέκετε τη χώρα σε περιπέτειες που την ξεπερνούν και που αλλάζουν το δόγμα της εξωτερικής πολιτικής και άμυνας που είχε η χώρα για δεκαετίες.
Σας ζήτησα τόσο κατ’ ιδίαν, όσο και δημόσια να ζητήσετε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας τη σύγκληση του Συμβουλίου των Πολιτικών Αρχηγών. Σας το έχει ζητήσει και η κ. Γεννηματά, αν δεν κάνω λάθος.
Σας ζήτησα, λοιπόν, να συγκληθεί το Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών να κουβεντιάσουμε για μία εθνική στρατηγική. Αρνηθήκατε.
Σας ζήτησα να μην καταθέσετε αυτό το νομοσχέδιο που συζητάμε σήμερα, να το παγώσετε δηλαδή, μέχρι να έχουμε ουσιαστικές δεσμεύσεις από τους ισχυρότερους εκ των συμμάχων μας, από τις Ηνωμένες Πολιτείες, για την υποστήριξη μας σε περίπτωση που οι γείτονες μας κλιμακώσουν ακόμα περισσότερο τις προκλήσεις τους. Και αυτό -αν θυμάστε- σας το ζήτησα πριν καν φύγετε για τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Και εσείς βεβαίως κάνατε το ακριβώς αντίθετο. Ψηφίζετε τη Συμφωνία χωρίς καμία ουσιαστική διαβεβαίωση για τη στάση των Ηνωμένων Πολιτειών στις δύσκολες στιγμές, που με θράσος ανακοινώνει ο ίδιος ο κ.Ερντογάν ότι έρχονται οι δύσκολες στιγμές. Έτσι λέει.
Δηλαδή, τι άλλο έπρεπε να κάνετε, κύριε Μητσοτάκη, για να δείξετε στις Ηνωμένες Πολιτείες αυτό ακριβώς που είπατε ότι δεν πρέπει να δείχνει η χώρα στους συμμάχους της, δηλαδή, ότι είμαστε δεδομένοι. Τι άλλο έπρεπε να κάνετε;
Αυτό το νομοσχέδιο, κατά την άποψή μας, δεν θα έπρεπε καν να είχε κατατεθεί, όχι να τίθεται προς ψήφιση σήμερα. Δεν έπρεπε να κατατεθεί έως ότου εξασφαλιστούν οι διαβεβαιώσεις που ξέρω ότι όλοι επιζητούμε, όλοι θέλουμε. Δεν υπάρχει κανείς εδώ που να μην τις θέλει.
Βεβαίως, η σπουδή σας να το ψηφίσετε χωρίς να διασφαλιστούν αυτές οι διαβεβαιώσεις σας καθιστά και υπεύθυνο για οποιαδήποτε δυσμενή εξέλιξη, που βεβαίως όλοι θέλουμε να αποφευχθεί.
Μας λέτε, βεβαίως, και αυτό είναι το κυρίαρχο επιχείρημα σας: «Μα, εσείς δεν είστε αυτοί που διαπραγματευτήκατε αυτή τη συμφωνία;». Ναι, βεβαίως, εμείς είμαστε. Η Κυβέρνηση Σύριζα ήταν αυτή που προώθησε την αναβάθμιση των αμυντικών και διπλωματικών μας σχέσεων με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Όπως η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ήταν αυτή που προχώρησε ουσιαστικά την αναβάθμιση του γεωπολιτικού ρόλου της χώρας όταν αναλάβαμε το 2015, που ήμασταν σε μια πρωτοφανή κρίση, η οποία είχε επιπτώσεις και στη γεωπολιτική δυναμική της χώρας, όχι μόνον στην οικονομία.

Εμείς ήμασταν αυτοί που ανοίξαμε τις συνομιλίες γι’ αυτό το νομοσχέδιο. Δεν το κάναμε, όμως, επειδή είμαστε πιστοί και προβλέψιμοι σύμμαχοι, όπως είπατε στον κ. Τραμπ. Καταστήσαμε από την αρχή σαφές στους συμμάχους μας, ότι η αναβάθμιση της συνεργασίας μας βασίζεται στη σύγκλιση των εθνικών μας συμφερόντων και κάθε βήμα πρέπει να έχει αμοιβαίο όφελος.
Και σε αυτό το πλαίσιο καθιερώσαμε τον στρατηγικό διάλογο τον Δεκέμβρη του 2018. Σε αυτό το πλαίσιο κατεγράφη τον ίδιο μήνα η σαφής στήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών στην προώθηση του αγωγού EASTMED. Σε αυτό το πλαίσιο καθιερώθηκε το σχήμα τρία συν ένα με την Κύπρο, το Ισραήλ και τις Ηνωμένες Πολιτείες, πρώτα στο Μπερ Σεβά, μετά στην Ιερουσαλήμ, με την παρουσία του Πομπέο. Σε αυτό το πλαίσιο προωθήθηκε στην Αμερικανική Γερουσία το νομοσχέδιο EASTMED ACT, που για πρώτη φορά μιλάει με τόσο σαφήνεια για τις παραβιάσεις των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας από την πλευρά της Τουρκίας και κυρίως προβλέπει την κατάργηση του εμπάργκο όπλων στην Κύπρο.
Σε αυτό το πλαίσιο αναβαθμίσαμε τα F16 με προνομιακούς όρους. Και τότε βεβαίως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν υπήρχε Τουρκο-Λιβυκό Σύμφωνο και δεν είχαμε τότε έναν Τραμπ που όταν τον ρωτάνε για τη Λιβύη μπροστά στον Έλληνα Πρωθυπουργό, απάντα ότι το θέμα της Λιβύης θα το κουβεντιάσω με τον κ. Ερντογάν και την κ. Μέρκελ. Δεν είχαμε έναν τέτοιον Τραμπ τότε.
Για εμάς είναι σαφές ότι ο Πρόεδρος Τραμπ για σειρά από λόγους, δεν είναι της ώρας, σήμερα έχει αποφασίσει να ενισχύσει τη συνεργασία του με τον Τούρκο Πρόεδρο σε διάφορα μέτωπα στην περιοχή. Επίσης, είναι σαφές ότι βρισκόμαστε και σε μια πολύ δύσκολη περίοδο, όπως φαίνεται και από το σχέδιό του για το παλαιστινιακό και από τις αντιδράσεις που αυτό το σχέδιο δημιουργεί. Φαίνεται ότι επιδεινώνει τις προοπτικές δίκαιης λύσης, αντί να τις βελτιώνει.
Επίσης, είναι σαφές ότι και η Ευρωπαϊκή Ένωση, δυστυχώς, αδυνατεί να ανταποκριθεί στις μεγάλες προκλήσεις της περιοχής μας. Αλλά ακριβώς για όλους αυτούς τους λόγους, θα έλεγα ότι σήμερα είναι απαραίτητη περισσότερο από ποτέ μια κοινή εθνική στρατηγική που θα επαναφέρει την χώρα στην τροχιά μιας ενεργητικής εξωτερικής πολιτικής. Κοινή στρατηγική που αρνείστε.

Ρωτάνε, βέβαια, πολλοί: Μα, υπάρχουν οι προϋποθέσεις, αφού διαφωνούμε; Βεβαίως υπάρχουν, λέω εγώ. Όπως για παράδειγμα, η συμφωνία μας για την εμβάθυνση της συνεργασίας της Ελλάδας με τη Γαλλία. Όπως για παράδειγμα η σταθερή θέση της χώρας που εμείς είχαμε και εσείς-βλέπω- θέλετε να συνεχίσετε για ανοιχτούς διαύλους διαλόγου με την γείτονα χώρα, για την επανέναρξη των διερευνητικών συνομιλιών, όταν βεβαίως οι συνθήκες το επιτρέψουν. Γιατί δεν είναι εύκολο να ζητάς επανέναρξη διερευνητικών συνομιλιών όταν υπάρχει αυτή η συμπεριφορά. Και για προσφυγή στη Χάγη υπό προϋποθέσεις, αν οι συνομιλίες αποτύχουν και αν αυτή η προσφυγή αφορά και το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, όχι μόνο το ένα από τα δύο, και βεβαίως αν αφορά την υφαλοκρηπίδα και τις θαλάσσιες ζώνες και όχι άλλες απαιτήσεις, ιδίως απαιτήσεις κυριαρχίας.
Αλλά θέλω να το πω ξεκάθαρα ότι ενώ υπάρχουν οι προϋποθέσεις για κοινή εθνική στρατηγική, δεν μπορεί αυτή να υπάρξει, ακόμη κι αν αποφασίσετε κάποια στιγμή να κάτσουμε στο τραπέζι -που το αρνείστε- και να κουβεντιάσουμε, αν δεν σταματήσετε να διαλαλείτε παντού πόσο δεδομένη είναι η χώρα, πόσο δεδομένος είστε εσείς, πόσο δεδομένη είναι η Κυβέρνηση στην εξωτερική μας πολιτική.
Και όχι μόνο να διαλαλείτε, αλλά και να ενεργείτε ως δεδομένος και όχι μόνο σε σχέση με τις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά και με την Ευρωπαϊκή Ένωση, όπου πριν από λίγες μέρες συναινέσατε στην ανανέωση της επιχείρησης Σοφία. Ορθώς, θα πω εγώ ότι συναινέσατε. Ζητήσατε, όμως, κάτι για αυτό, για τη συναίνεσή σας; Ζητήσατε κάτι από τις δύο χώρες που ενδιαφέρονται πρωτίστως γι’ αυτήν την επιχείρηση, την Ιταλία και τη Γερμανία;
Για την Ιταλία γνωρίζετε καλά και εσείς, κύριε Υπουργέ, και αν κάνω λάθος θα με διορθώσει ο Αρχηγός, εγώ είμαι εδώ για να ακούσω τον διάλογο, να ακούσω τα αντεπιχειρήματα.

Αναφέρομαι στην Ιταλία και στη Γερμανία, διότι η Ιταλία είναι αυτή που δεν ήρθε τελικά να παραστεί στην υπογραφή του EASTMED, διότι μπορούσαμε έναν χρόνο πριν να είχαμε πάει στην υπογραφή, αλλά περιμέναμε για να πείσουμε τον Ιταλό Πρωθυπουργό να άρει τις διαφωνίες ενός εκ των κυβερνητικών εταίρων. Δεν ήρθε τελικά και θα μπορούσε να αποτελεί αυτό ένα αντάλλαγμα.
Αλλά αναφέρομαι και στη Γερμανία η οποία δεν κάλεσε την Ελλάδα, ενώ κάλεσε το Κονγκό στη Διάσκεψη για τη Λιβύη στο Βερολίνο. Το ίδιο, βεβαίως, αφορά και στο ζήτημα της επέκτασης των κυρώσεων που κερδίσαμε τον Ιούνιο με τον Πρόεδρο Αναστασιάδη στην περιοχή της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης της Κύπρου και τώρα θα έπρεπε η στρατηγική μας να είναι να φτιάξουμε τις απαραίτητες εκείνες συμμαχίες εντός Ευρωπαϊκής Ένωσης, ώστε να επεκταθούν και στην περιοχή νοτίως της Κρήτης, δηλαδή στην Ελληνική ΑΟΖ, αν εκεί υπάρξουν παράνομες ενέργειες.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, λοιπόν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ως δύναμη πατριωτικής ευθύνης, δεν μπορεί σήμερα να υπερψηφίσει αυτή τη συμφωνία για όλους αυτούς τους λόγους που σας περιέγραψα, διότι δεν πληρούνται σήμερα οι απαραίτητες προϋποθέσεις ώστε να αποβεί θετική για τα συμφέροντα της χώρας. Διαφωνούμε κάθετα με τη λογική του δεδομένου συμμάχου που εσείς προωθείτε.
Ψηφίζουμε, λοιπόν, σήμερα "Παρών" και ελπίζουμε, κύριε Μητσοτάκη, τουλάχιστον αυτή την ύστατη στιγμή και μετά από όλα αυτά τα διπλωματικά αδιέξοδα στα οποία έχει βρεθεί η χώρα μας τους τελευταίους μήνες, να αναθεωρήσετε τη στάση σας εις ό,τι αφορά το θέμα της συνεννόησης.
Βαριά λέξη η συναίνεση. Να υπάρχει συνεννόηση τουλάχιστον. Πρέπει να καθίσετε στο τραπέζι του διαλόγου για να συζητήσουμε μια σοβαρή εθνική στρατηγική για την Ελλάδα του εικοστού πρώτου αιώνα και για την αντιμετώπιση των μεγάλων προκλήσεων που αντιμετωπίζει στην εξωτερική της πολιτική. Μια πολιτική που πρέπει να προστατεύει τα κυριαρχικά μας δικαιώματα και να μας ξανακάνει πυλώνα ειρήνης και σταθερότητας στην περιοχή και όχι να προσπαθείτε, πολλές φορές, να κρύψετε την πολιτική ανεπάρκεια της Κυβέρνησης και τις διπλωματικές αποτυχίες πίσω από ακροδεξιές κραυγές και πολεμοχαρείς δηλώσεις.

Όχι εσείς προσωπικά, ούτε ο κ. Δένδιας που είναι δίπλα σας, αλλά άλλοι Υπουργοί, παραδίπλα.
Ανακοινώνονται τραγελαφικές πρωτοβουλίες, σαν αυτή που διάβασα σήμερα, για πλωτά φράγματα που δήθεν θα κρατάνε τους πρόσφυγες έξω από τα ελληνικά νησιά. Μα, είναι δυνατόν να λέτε τέτοια πράγματα; Ποιος σας τα λέει αυτά; Τόσο εύκολο είναι να λύσουμε το πρόβλημα των προσφυγικών ροών με πλωτά φράγματα; Τι είναι οι βάρκες που έρχονται, τσούχτρες να τις εμποδίζουν τα πλωτά φράγματα; Ποιος σας τα λέει αυτά;
Αν συνεχίσετε να κάνετε πολιτική σε κρίσιμα διεθνή θέματα με όρους επικοινωνιακής κατανάλωσης και πυροτεχνημάτων για το εσωτερικό, σε λίγο δεν θα σας παίρνει κανένας στα σοβαρά στο εξωτερικό. Βεβαίως, μη νομίζετε ότι σας παίρνουμε και πολύ σοβαρά στο εσωτερικό, ιδίως το τελευταίο διάστημα, με όλα τα κωμικοτραγικά που γίνονται τις τελευταίες μέρες στο χώρο του επαγγελματικού ποδοσφαίρου.
Επιτρέψτε μου, κλείνοντας, να πω δυο λόγια γι’ αυτά. Δεν έχουν, βέβαια, από πρώτη τουλάχιστον ματιά, καμία σχέση με τα εθνικά μας θέματα και ελπίζω με την αβελτηρία που σας διακρίνει να μην αποκτήσουν ποτέ. Έχουν, όμως, σχέση με την αξιοπιστία. Έχουν, όμως, σχέση με την ικανότητα, τη σοβαρότητα, την ειλικρίνεια μιας Κυβέρνησης που ταυτόχρονα διαχειρίζεται και κρίσιμα εθνικά θέματα.
Επιτρέψτε μου σήμερα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι και κύριε Μητσοτάκη, να πάω λίγο κόντρα στο ρεύμα των τελευταίων ημερών. Δεν διακρίνω εδώ τον κ. Αυγενάκη, «το φάντασμα που πλανιέται πάνω από το χώρο του ποδοσφαίρου και της χώρας τις τελευταίες μέρες», όπως εύστοχα είπε ο Ευκλείδης Τσακαλώτος. Επιτρέψτε μου, όμως, να πάω κόντρα στο ρεύμα και να εκφράσω την αλληλεγγύη και τη συμπαράστασή μου στον κ. Αυγενάκη. Γιατί πολύ απλά, γι’ αυτούς τους άθλιους χειρισμούς -ας μη γελιόμαστε- δεν έχει την ευθύνη ο κ. Αυγενάκης. Την ευθύνη αυτή την έχει ο κ. Μητσοτάκης και μόνο ο κ. Μητσοτάκης.
Δεν υπάρχει, λοιπόν, Αυγενάκης. Υπάρχει ο κ. Μητσοτάκης και το επιτελικό του κράτος. Εσείς δεν μας λέγατε ότι θέλετε με αυτό το επιτελικό κράτος όλες οι κρίσιμες αποφάσεις να παίρνονται από σας; Τώρα γιατί ρίχνετε το «μουτζούρη» στον Υφυπουργό σας; Ή μήπως εσείς δεν γνωρίζατε; Αφού εσείς αποφασίζετε τα κρίσιμα. Εσείς, λοιπόν, είστε και προσωπικά υπεύθυνος γι’ αυτό το χάος που έχετε δημιουργήσει στο χώρο του ποδοσφαίρου. Και είστε υπεύθυνος γιατί η διαπλοκή σας με τους μεγαλόσχημους που σας στήριξαν προκειμένου να εκλεγείτε, σας οδήγησαν σε αυτούς τους πρωτοφανείς ακροβατισμούς.
Και ξέρετε, αυτό έχει κόστος όχι μόνο για το ποδόσφαιρο, έχει κόστος για τη χώρα, για την κοινωνία, για τη δικαιοσύνη. Πρέπει να αναλάβετε αυτή την ευθύνη σήμερα. Διότι, εσείς γνωρίζατε, αν δεν ήσασταν αυτός που συμβουλεύσατε τον κ. Αυγενάκη, για να αντικαταστήσει δύο μέλη της Επιτροπής Επαγγελματικού Αθλητισμού που πήρε αυτή την απόφαση και μάλιστα, να τους αντικαταστήσει χωρίς, όπως προβλέπει ο νόμος που ψηφίσαμε εμείς, την έγκριση της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής.
Αρνήθηκε να φέρει τις επιλογές του και επιλογές σας, προφανώς, στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων προς έγκριση και αντικατέστησε αυτά τα δύο μέλη στην πενταμελή αυτή Επιτροπή, ενόσω γνώριζε ότι είναι εν εξελίξει μία κρίσιμη υπόθεση για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Όποια απόφαση και να έπαιρνε αυτή η Επιτροπή, ήταν ναρκοθετημένη.
Είναι σαν να αλλάζεις το διαιτητή της αναμέτρησης στο 90΄ και ο νέος διαιτητής να σφυρίζει πέναλτι στο 93΄, στις καθυστερήσεις. Είτε το σφυρίξει είτε δεν το σφυρίξει, ξύλο θα φάει. Κι εσείς τρώτε ξύλο τώρα, και καλώς τρώτε.
Δική σας επιλογή ήταν, λοιπόν, αυτή. Δεν ήταν του κ. Αυγενάκη.

Όπως, επίσης, στο Μαξίμου συντάχθηκε, κατά πληροφορίες του Τύπου, αλλά και με βάση την κοινή λογική, το περίφημο tweet του κ. Αυγενάκη, το βράδυ της απόφασης που ξεσήκωσε αυτή τη θύελλα.

Και βεβαίως, απόλυτα δική σας ήταν και η ιδέα αυτής της τροπολογίας, που μέσα σε λίγες ώρες σκαρώσατε, υπό το κράτος του πανικού και των αντιδράσεων, μία τροπολογία που όξυνε την κατάσταση αντί να την εξομαλύνει, όπως αρχικά πιστεύατε.

Η Κυβέρνησή σας, λοιπόν, κύριε Μητσοτάκη, αποδείχτηκε ανίκανη και ανήμπορη μπροστά σε μία εσωτερική κρίση που η ίδια δημιούργησε. Το τονίζω, όμως, αυτό. Το μπάχαλο στο ποδόσφαιρο δεν είναι, κυρίως, δείγμα ανικανότητας και ανεπάρκειας. Αναδεικνύει κι ένα μεγαλύτερο ζήτημα, ότι αδυνατείτε να ξεπληρώσετε τα γραμμάτια που υπογράψατε με τη διαπλοκή προεκλογικά. Είναι πολλά αυτά τα γραμμάτια και προς πολλές κατευθύνσεις! Γι’ αυτό και τώρα, όσο κι αν προσπαθείτε, δεν θα ισορροπήσετε τα πράγματα.
Ξέρετε κάτι; Ο λαός μας έχει μία παροιμία που λέει «όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα, τον τρώνε οι κότες». Κι εσείς ανακατευτήκατε πολύ με τα πίτουρα και συνεχίζετε να ανακατεύεστε. Με αυτόν τον τρόπο, το κακό που κάνετε είναι ότι αναβαθμίζετε τους ολιγάρχες σε συνδιαμορφωτές της πολιτικής, της κοινωνικής ζωής, των πρακτικών, της ιδεολογίας. Αυτή είναι η μεγαλύτερη ζημιά που έχετε προξενήσει στη χώρα και είναι το αποτέλεσμα ενός ηθικού και πολιτικού εκφυλισμού, που οδηγεί και την κοινωνία σε έναν εκφυλισμό.
Συνεπώς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η άποψή μας είναι ότι με βάση τον τρόπο που χειριστήκατε αυτή την υπόθεση, ένα πράγμα αποδεικνύεται. Δεν είστε άξιοι εμπιστοσύνης. Σας διαβεβαιώνω ότι αυτό έχει αρχίσει να γίνεται φανερό στη μεγάλη του πλειοψηφία των Ελλήνων.
Ειδικά, κύριε Μητσοτάκη, μετά το χθεσινό σας ηχηρό άδειασμα από τον πρώην Πρωθυπουργό, τον κ. Σαμαρά, που έσπασε την κομματική πειθαρχία, ειλικρινά κατανοώ ότι πρέπει να περνάτε δύσκολες ώρες. Οι Πρωθυπουργοί, ξέρετε, τα τελευταία χρόνια -κι εγώ μεταξύ αυτών- περνάγαμε δύσκολες ώρες, πράγματι, για τις απαιτήσεις των δανειστών σε υπερβολικά πράγματα που αφορούσαν τα μνημόνια ή για κρίσιμες για τη χώρα εθνικές συμφωνίες.
Εσείς περνάτε δύσκολες ώρες για το ποδόσφαιρο, κ. Μητσοτάκη. Ο καθείς και η μοίρα του, ανάλογα με τις ικανότητές του!


Δευτερολογία

 

Θα μιλήσω από τη θέση μου, κύριε Πρόεδρε, για να μην παρασυρθώ και μιλήσω περισσότερο.

Θα προσπαθήσω, γιατί ο κ. Μητσοτάκης είπε ότι το ποδόσφαιρο είναι δευτερεύον αλλά μίλησε δεκαέξι λεπτά για το ποδόσφαιρο. Οπότε μπορεί να παρασυρθώ και εγώ για δευτερεύοντα ζητήματα.

Θα ξεκινήσω όμως με τα θέματα της εξωτερικής πολιτικής και ακολούθως θα πω και δύο λόγια μόνο για τα θέματα του ποδοσφαίρου.

Κύριε Μητσοτάκη, έχω την αίσθηση ότι είτε κάνετε ότι δεν καταλαβαίνετε τι ακριβώς σας λέμε ή ότι πράγματι δεν μας παρακολουθείτε. Είσαστε πολυάσχολος βλέπω το τελευταίο διάστημα. Δεν ξέρω αν έχετε επίγνωση του τι ακριβώς λέμε και του τι ακριβώς συμβαίνει στη χώρα. Διότι βλέπω ότι ταξιδεύετε πολύ ως Πρωθυπουργός -λογικό είναι αυτό- ακόμα περισσότερο και από το πρόγραμμά σας -δικαίωμά σας είναι αυτό-αλλά εμείς λέμε συγκεκριμένα πράγματα. Και τα συγκεκριμένα πράγματα που λέμε σε σχέση με τη συμφωνία είναι ότι βεβαίως τη συμφωνία αυτή εμείς τη διαπραγματευτήκαμε και τη διαπραγματευτήκαμε σε μια λογική αμοιβαίου οφέλους, όμως η κύρωσή της σήμερα από τη Βουλή των Ελλήνων, πριν διασφαλιστούν από την πλευρά των Ηνωμένων Πολιτειών τα κυριαρχικά μας δικαιώματα στην πράξη και όχι μόνο στα λόγια, είναι μια λάθος κίνηση.

Και θα εξηγήσω τι εννοώ. Όπως σας είπα στην κατ’ ιδίαν συζήτηση που είχαμε, η εξωτερική πολιτική δεν είναι ζήτημα αγάπης, φιλίας ή και ιδεολογίας. Αναφερθήκατε πιο πριν στο ότι αναγκάστηκε ο ΣΥΡΙΖΑ. Ναι, αναγκάστηκε ο ΣΥΡΙΖΑ, διότι είχαμε πρώτιστο το συμφέρον της χώρας. Και ακριβώς επειδή δεν είναι ζήτημα φιλίας, αγάπης ή ιδεολογίας αλλά ζήτημα συμφερόντων, κάτι δίνεις και κάτι παίρνεις.

Και βεβαίως, ίσως να μην έχετε καταλάβει τι ακριβώς ψηφίζουμε σήμερα, διότι λέτε ότι εμείς τα εφαρμόζαμε. Άλλο είναι μια ad hoc χρήση άδειας βάσει των διεθνών Συμφωνιών και άλλο η ετήσια συμφωνία. Είναι άλλο πράγμα. Συνεπώς, εμείς αυτό το οποίο είπαμε, είναι ότι η χώρα θα έπρεπε να πάρει μία σαφέστατη δέσμευση ότι αν κλιμακωθούν οι προκλήσεις από τους γείτονές μας, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα αρκεστούν σε ρητορικές παρεμβάσεις.

Κύριε Μητσοτάκη, μου δίνετε την ευκαιρία να πω δύο πράγματα, διότι σήμερα κάνατε μια συγκινητική προσπάθεια να εξηγήσετε τι καλό που είναι να είναι κανείς προβλέψιμος. Σχεδόν βγήκατε στο Βήμα της Βουλής και μας λέγατε ότι η προβλεψιμότητα είναι κάτι πολύ σημαντικό στην εξωτερική πολιτική. Και κατηγορήσατε εμένα ως απρόβλεπτο.

Ναι, κύριε Μητσοτάκη, εγώ ο απρόβλεπτος είμαι αυτός ο Πρωθυπουργός, όμως, που κατάφερε μαζί με την κυβέρνηση και τους Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να βγει η χώρα από τα μνημόνια μετά από μία οκταετή κρίση.

Η απρόβλεπτη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτή που κατάφερε να φέρει τους εταίρους στο τραπέζι για να πάρουμε μία ρύθμιση για το δημόσιο χρέος. Η απρόβλεπτη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτή που κατάφερε να δημιουργήσει ένα buffer 37 δισεκατομμυρίων ευρώ. Η απρόβλεπτη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτή που κατάφερε να αναβαθμίσει την αξιοπιστία και την γεωπολιτική δυναμική της χώρας με τις Συμφωνίες της στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, αλλά και στα βαλκάνια με τη Συμφωνία των Πρεσπών. Και μιλάτε εσείς σήμερα για κωλοτούμπα σε αυτήν εδώ την Αίθουσα; Έχετε το θράσος και μιλάτε για κωλοτούμπα; Πού είναι αυτή η Συμφωνία η προδοτική; Την τηρείτε και την τιμάτε!

Αλλά, κύριε Μητσοτάκη, εγώ ο απρόβλεπτος όταν πήγα στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, δεν κάθισα βουβός απέναντι στον Τραμπ. Μιλήσατε όλα και όλα 72 δευτερόλεπτα, όταν ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών μίλησε για 17 λεπτά! Αφωνία!

Ο απρόβλεπτος, λοιπόν, δεν σκούνταγε τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών μπας και πει μια λεξούλα. Αλλά η απρόβλεπτη κυβέρνηση και η απρόβλεπτη διπλωματία μας είχε εξασφαλίσει συνέντευξη Τύπου, ώστε να ακουστούν οι θέσεις μας, να ακουστούν οι εθνικές θέσεις, να υπερασπιστούμε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα.

Και η απρόβλεπτη αυτή στάση οδήγησε και στην Συμφωνία για τον EastMed και στην στήριξη του EastMed από τις Ηνωμένες Πολιτείες και στο νομοσχέδιο «EastMed act». Δεν το κάνατε εσείς. Κυρώθηκε αυτό το νομοσχέδιο -που πράγματι δίνει πολύ σημαντικά οφέλη στα εθνικά μας συμφέροντα- πολύ πριν πάτε στις Ηνωμένες Πολιτείες και δηλώσετε ότι είστε προβλέψιμος.

Αναφερθήκατε στις δηλώσεις. Και μου είπατε ότι πήραμε δεσμεύσεις, πήραμε δηλώσεις. Και μόνο το γεγονός ότι βρεθήκατε στο σημείο να πανηγυρίζετε και να κραδαίνετε μια επιστολή του κ. Πομπέο λίγες μέρες μετά το ταξίδι σας εκεί, φανερώνει την αποτυχία της επίσκεψή σας. Γιατί δεν τα είπε αυτά εκεί; Γιατί δε τα είπε ο Τραμπ αυτά και σας τα έστειλε ο Πομπέο; Και παρουσιάζετε δήθεν αυτές τις δηλώσεις ως μοναδικές. Μα, ο ίδιος ο Πομπέο στην ίδια την επιστολή που σας έστειλε, γράφει: «Τα έχω πει και δημόσια αυτά ξανά».

Τι πανηγυρίζετε; Επικοινωνιακή πολιτική για όλα. Δεν είναι όλα επικοινωνία, κύριε Μητσοτάκη. Και αναφέρεστε μάλιστα και σε επιστολές παλαιότερων ετών, όπως αυτή του 1976. Ελπίζω να μην χρειαστεί να έχουμε παρόμοιες τραγωδίες και τώρα. Διότι, αυτή έγινε δύο χρόνια μετά την απώλεια της Κύπρου και τη στάση των Ηνωμένων Πολιτειών, που ανάγκασε τον Κωνσταντίνο Καραμανλή να πάρει την απόφαση για την έξοδο από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ.

Θέλω, όμως, σε αυτό το σημείο μιας και μιλάτε για δηλώσεις, να πω ότι στην ομιλία μου δεν αναφέρθηκα σε δηλώσεις. Προσπάθησα για ευνόητους λόγους να μην αναφερθώ. Με υποχρεώνετε, όμως, να σχολιάσω δημόσια κάποιες δηλώσεις. Όλη η Ελλάδα άκουσε και έκρινε και βεβαίως άκουσε τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών, τον κ. Τραμπ, σύμφωνα με τις επίσημες διαρροές μετά το τηλεφώνημα που είχε με τον Τούρκο Πρόεδρο να λέει: «Βρείτε τα στην Ανατολική Μεσόγειο».

Και την άλλη μέρα τι έγινε; Την άλλη μέρα ο Τούρκος Πρόεδρος είπε αυτά τα απαράδεκτα και προκλητικά. Και να σας θυμίσω τη συνέντευξη στην «Καθημερινή» αν δεν κάνω λάθος του Συμβούλου Εθνικής Ασφαλείας του Τραμπ, ο οποίος είπε το εξής πρωτοφανές: «Να μην είναι η Ελλάδα τόσο επιθετική με την Τουρκία. Διότι μας προξενεί προβλήματα, διότι σπρώχνει τη σημαντική αυτή χώρα εκτός του ΝΑΤΟ».

Ελπίζω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι -γιατί στα θέματα εξωτερικής πολιτικής μία αγωνία έχουμε όλοι, δεν έχουμε άλλη- αυτή η στάση της προβλεψιμότητας να μας βγει σε καλό. Η αίσθησή μας είναι ότι δημιουργεί και γεννά κινδύνους.

Έρχομαι τώρα και θα κλείσω με τα θέματα του ποδοσφαίρου. Κύριε Μητσοτάκη, -εάν σας άκουσα καλά- μιλήσατε εσείς για νταβατζήδες; Μιλήσατε εσείς για εκλεκτικές σχέσεις με νταβατζήδες; Ποιοι είναι αυτοί οι νταβατζήδες; Σας προκαλώ να λάβετε τον λόγο και να μας το πείτε. Έχουν ονοματεπώνυμο αυτοί οι νταβατζήδες; Ποιοι είναι; Πώς λέγονται; Ποιος είναι νταβατζής; Ο κ. Μαρινάκης, ο κ. Σαββίδης, αυτοί είναι οι νταβατζήδες; Πείτε το. Γιατί δεν το λέτε;

Μιλάτε εσείς για φερέφωνα των ιδιοκτητών των μέσων ενημέρωσης; Εσείς τα λέτε αυτά; Με βάση τα συμφέροντά τους –λέτε- στο ποδόσφαιρο, γέρνουν τα μέσα ενημέρωσής τους. Αλήθεια συμβαίνει αυτό στον τόπο; Δεν το είχαμε καταλάβει τόσα χρόνια! Δεν το είχαμε καταλάβει ότι συμβαίνει αυτό! Καλωσορίσατε στη χώρα μας!

Και εν πάση περιπτώσει ποια είναι αυτά τα φερέφωνα; Πείτε μας. Είναι η εφημερίδα «Τα Νέα» φερέφωνο; Είναι το κανάλι ΟΝΕ; Ή μήπως είναι ο τηλεοπτικός σταθμός OPEN ή το «Έθνος»; Γιατί δεν τα λέτε; Όταν βγαίνετε στο Βήμα και λέτε τέτοιες βαριές κουβέντες, να έχετε την ευθύνη, να βάλετε υπογραφή σε αυτά που λέτε, όχι απλά να μιλάτε για νταβατζήδες και για φερέφωνα και για μέσα ενημέρωσης!

Και εν πάση περιπτώσει, κύριε Μητσοτάκη, μας κάνετε πλάκα μάλλον. Καλά, ανακαλύψατε πράγματα εδώ, όπως την UEFA στην Ελλάδα. Αυτά έχουν έρθει από το 2016. Η ΕΠΟ είναι σε στενή συνεργασία, είναι υπό την εποπτεία της. Καλωσορίσατε σε όλα αυτά. Εμείς τα κάναμε.

Εν πάση περιπτώσει, όμως, δεν χρειάζεται να είστε πολύ καλός γνώστης των ποδοσφαιρικών. Τις κρίσιμες αποφάσεις πήρατε και τις χρεώνετε τώρα στον Αυγενάκη, τον κακομοίρη. Εσείς τις πήρατε όμως. Εσείς είστε πίσω από τις κρίσιμες αποφάσεις. Τα άλλα τα ξέρει ο Αυγενάκης.

Ένα πράγμα θα σας πω. Εσείς δεν ήσασταν που με το βγήκατε, μειώσατε κατά 50% τη φορολογία των ομάδων, των ΠΑΕ του ποδοσφαίρου, στα συμβόλαιά τους με τους ποδοσφαιριστές, κάνοντας δώρο σε αυτή τη διαπλοκή, που σήμερα εσείς καταγγέλλετε;

Εσείς ήσασταν, κύριε Μητσοτάκη. Και επειδή εσείς ήσασταν, καλά ξεμπερδέματα. Τώρα δεν σας λυπάμαι καθόλου.


Τριτολογία

Απλά για να καταθέσω στα Πρακτικά, διότι αμφισβητήθηκε, ότι ο Σύμβουλος της Εθνικής Ασφάλειας των Ηνωμένων Πολιτειών έδωσε μια συνέντευξη, η οποία κρατούσε ίσες αποστάσεις και ουσιαστικά έλεγε να αποφύγουμε τις προκλήσεις που θα βλάψουν τη συνοχή του ΝΑΤΟ και την παραμονή της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ.
Περιμένετε να ακούσετε.
Εγώ απλά θα σας πω τι γράφει. Επειδή δεν ήμουν πρόχειρος να βρω την «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ», βρήκα την εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» που είναι του κ. Μαρινάκη σήμερα, που, όπως μου είπατε και εσείς, όταν τα βρίσκαμε μου έκανε, λέει, πρωτοσέλιδα. Δηλαδή, εσείς τα βρήκατε και σας κάνει διαρκώς; Αυτή είναι η αντίληψή σας για τα μέσα ενημέρωσης;
Εν πάση περιπτώσει, επειδή εγώ θεωρώ όλες τις εφημερίδες έγκριτες και έγκυρες, ακόμα και αυτές που μας ασκούν κριτική, σας διαβάζω τον τίτλο «Ίσες αποστάσεις. ΗΠΑ για Τουρκία και Ελλάδα: Αποφύγετε τις προκλήσεις που θα βλάψουν τη συνοχή του ΝΑΤΟ. Μηνύματα αποφυγής των προκλήσεων στη Μεσόγειο, που θα έβαζαν σε κίνδυνο τη συνοχή του ΝΑΤΟ στέλνουν οι Αμερικανοί με φόντο την ένταση ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία».
Και λέει, λοιπόν, ο Ρόμπερτ Ο’ Μπράιεν επί λέξει: «Οι Ηνωμένες Πολιτείες ενθαρρύνουν την Ελλάδα να διαχειριστεί τις σχέσεις της με την Άγκυρα με τρόπο που δεν θα πλήξει τη σημαντική συμμαχία μας, το ΝΑΤΟ».
Τι ακριβώς θέλετε; Αλλά δεν έχετε πολύ ελεύθερο χρόνο για να διαβάζετε τα δημοσιεύματα αυτά.



Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία πλοήγησης και να αναλύουμε την επισκεψιμότητα της ιστοσελίδας μας. Με την παραμονή σας στην ιστοσελίδα, αποδέχεστε τη χρήση cookies όπως αυτή περιγράφεται στην Πολιτική Cookies ΟΚ