Συνέντευξη του Γραμματέα της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ, Πάνου Σκουρλέτη, στην εφημερίδα ΝΕΑ ΣΕΛΙΔΑ και στη δημοσιογράφο Γεωργία Σαδανά

Κύριε Σκουρλέτη, σας προβληματίζουν τα γεγονότα στη Μόρια; Είστε πρόθυμοι ως αξιωματική αντιπολίτευση να συνδράμετε στις προσπάθειες αποσυμφόρησης των νησιών, δεδομένης και της διεθνούς διάστασης του προβλήματος;
 
Τα γεγονότα της Μόριας  είναι η κορυφή του παγόβουνου, που επιβεβαιώνει την αποτυχία της κυβέρνησης στην αντιμετώπιση των προσφυγικών ροών. Η κυβέρνηση με την πολιτική της είναι ένας παράγοντας που οξύνει ένα αντικειμενικά δύσκολο ζήτημα. Σας θυμίζω τα όσα έλεγε η Νέα Δημοκρατία τα χρόνια που ήταν στην αντιπολίτευση, μιλώντας για ιδεοληπτικές εμμονές του ΣΥΡΙΖΑ, που δήθεν λειτουργούσε ως μαγνήτης για τους μετανάστες, διχάζοντας έτσι και δηλητηριάζοντας τον ελληνικό λαό με τα ρατσιστικά της κηρύγματα. Σήμερα είναι αντιμέτωπη με το είδωλό της. Η αναγνώριση του λάθους της διάλυσης του υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής και η ανασύστασή του έπειτα από επτά μήνες, αποδεικνύουν την προχειρότητα και την έλλειψη σχεδίου. Η αποσυμφόρηση των νησιών και η  ισοκατανομή του προσφυγικού και μεταναστευτικού φορτίου στην υπόλοιπη Ελλάδα έπρεπε να είχαν γίνει «χθες».

Η συναινετική στάση του ΣΥΡΙΖΑ στην ψήφο των αποδήμων και την προεδρική εκλογή σηματοδοτεί τη στροφή του κόμματος σε μια πιο ώριμη πολιτικά φάση;
 
Η συναίνεση δεν είναι μια αόριστη επίκληση ανεξάρτητη του πεδίου εφαρμογής της. Οικοδομείται εάν συντρέχουν λόγοι,  αλλιώς είναι ή υποκριτική ή και επιζήμια. Στα δύο ζητήματα που αναφέρατε πράγματι δημιουργήθηκαν οι προϋποθέσεις για μια συναινετική επιλογή.  Ωστόσο, δεν θα μπορούσα να διανοηθώ μια συναινετική στάση απέναντι στη νεοφιλελεύθερη, αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης. Ούτε, βέβαια, απέναντι στην άρση προστασίας της πρώτης κατοικίας ή σε αντιπεριβαλλοντικές και αναχρονιστικές επιλογές, όπως η εκτροπή του Αχελώου. Ο ΣΥΡΙΖΑ  είναι αποφασισμένος να ασκήσει μια δυναμική, τεκμηριωμένη αντιπολίτευση, όπως αυτή προσδιορίζεται μέσα από το αντινεοφιλελεύθερο πρόγραμμά του.
 
Βλέπουμε το τελευταίο διάστημα να έχουν πέσει οι τόνοι από πλευράς Κινήματος Αλλαγής αναφορικά με τη διακυβέρνησή σας. Πόσο μακριά βρισκόμαστε από το να πέσουν και γέφυρες συνεργασίας μεταξύ των δύο κομμάτων; Η προστασία της πρώτης κατοικίας θα μπορούσε να αποτελέσει πεδίο σύγκλισης όλης της αντιπολίτευσης, όπως ζητούν και στελέχη σας;

Θεωρώ ότι υπάρχουν πεδία συνεργασίας με το ΚΙΝΑΛ, όπως αυτό που αναφέρετε, αλλά γιατί όχι και στο ζήτημα του κατώτατου μισθού. Εμείς πολλές φορές έχουμε απευθυνθεί στον χώρο του ΚΙΝΑΛ, καλώντας το να πάρει αποστάσεις από τον νεοφιλελευθερισμό και τη Δεξιά. Μην ξεχνάτε ότι η απλή αναλογική, με την οποία θα γίνουν οι επόμενες εκλογές, θέτει ερωτήματα και προκλήσεις προς όλους. Και δεν αναφέρομαι μόνο στο ΚΙΝΑΛ, αλλά και στο ΚΚΕ και στο ΜέΡΑ25.
 
Θεωρείτε ότι η παραβατική στάση της Τουρκίας θα κλιμακωθεί το επόμενο διάστημα; Είστε διατεθειμένοι να καθίσετε στο τραπέζι του διαλόγου με όλες τις πολιτικές δυνάμεις για το ζήτημα;
 
Επιβάλλεται να καθίσουμε σε ένα κοινό τραπέζι, όταν, μάλιστα, μιλάμε για τα εθνικά ζητήματα. Δεν χωράει διαφορετική προσέγγιση σε αυτό, ωστόσο είμαστε υποχρεωμένοι να ασκούμε κριτική στην κυβέρνηση όταν με τους χειρισμούς της δεν βοηθάει στην καλύτερη αντιμετώπιση των κρίσιμων ζητημάτων της εξωτερικής πολιτικής. Οι δηλώσεις περί «προβλεψιμότητας» και «δεδομένης» θέσης της χώρας απέναντι στις Ηνωμένες Πολιτείες ήταν άστοχες και, προφανώς, αναδεικνύουν μια διαφορετική προσέγγιση που έχει για το θέμα των συμμαχιών η παρούσα κυβέρνηση.
  
Εκτιμάτε ως πιθανή την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες; Η απλή αναλογική -για την οποία και προσωπικά αγωνιστήκατε- θα μπορούσε να προσφέρει εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης, κατά τη γνώμη σας, και υπό ποιες προϋποθέσεις;
 
Την πρωτοβουλία για μια πρόωρη προσφυγή στις κάλπες ασφαλώς την έχει η κυβέρνηση, ωστόσο θα είναι πάρα πολύ δύσκολο να εξηγήσει στον ελληνικό λαό ο κ. Μητσοτάκης τι θα τον αναγκάσει να κάνει κάτι τέτοιο. Γιατί αν τελικά πρόκειται για ένα τέχνασμα προκειμένου  να «κάψει», όπως ο ίδιος ισχυρίζεται, την απλή αναλογική μέσω των διπλών εκλογών, αυτό θα συνιστά έναν ακραίο τακτικισμό, ο οποίος υποτιμά την ίδια τη δημοκρατική λειτουργία. Το ρίσκο όμως μιας τέτοιας επιλογής εκ μέρους του κ. Μητσοτάκη είναι μεγάλο. Εκτιμώ ότι το 2020 θα είναι μια χρονιά η οποία θα ανατρέψει τη σημερινή δημοσκοπική εικόνα της κυβέρνησης. Ήδη τα πρώτα σημάδια μιας αποδιάρθρωσής της  έχουν φανεί κι όσο αυτά θα γίνονται περισσότερο εμφανή και κατανοητά, θα ενισχύεται το ενδεχόμενο η Νέα Δημοκρατία να μην είναι νικητής στις επόμενες εκλογές, όποτε κι αν γίνουν αυτές.
 
Παρατηρούμε σε όλες τις τελευταίες δημοσκοπήσεις να έχει παγιωθεί η φθορά του ΣΥΡΙΖΑ και, μάλιστα, να βαίνει αυξανόμενη. Γιατί κατρακυλάτε στις έρευνες κοινής γνώμης;
 
Είναι πολύ νωρίς για να βγάλει κάποιος τέτοια συμπεράσματα. Εγώ θέλω να σταθώ περισσότερο στα ποιοτικά στοιχεία των ερευνών, που δείχνουν ότι ύστερα από ένα αρκετά μεγάλο διάστημα έννοιες όπως ο φόβος, η απογοήτευση, η διάψευση και η μείωση των θετικών προσδοκιών έχουν αρχίσει να χαρακτηρίζουν τη στάση και τη συμπεριφορά του ελληνικού λαού. Ας μη βιαζόμαστε, λοιπόν, να βγάλουμε συμπεράσματα.
 
Η αλλαγή ονόματος θα ανέστρεφε αυτή τη δυσμενή για το κόμμα σας εικόνα, δεδομένου ότι έχει ανακοινωθεί και σχετικό εσωτερικό σας δημοψήφισμα για το θέμα; Αλήθεια, πως θα λέγεται ο νέος ΣΥΡΙΖΑ;

Κανείς στον ΣΥΡΙΖΑ δεν μιλά για αλλαγή του ονόματός μας ούτε και προτείνει κάτι τέτοιο. Εκείνο το οποίο έχει προταθεί, ως ενδεχόμενο, είναι μία προσθήκη στον τίτλο που θα αποτυπώνει τη συμπόρευση και τη συνάντηση στο έδαφος της Αριστεράς πολιτών με διαφορετικές πολιτικές καταγωγές. Αυτό είναι στο οποίο θα κληθούμε να απαντήσουμε είτε μέσω ενός δημοψηφίσματος είτε στο συνέδριό μας. Ωστόσο, τα πράγματα για τον ΣΥΡΙΖΑ δεν θα κριθούν στο πεδίο του τίτλου  και στο όνομα. Θα κριθούν από την ικανότητά του να εκφράζει τις ανάγκες ευρύτερων κοινωνικών ομάδων, να καταθέτει εναλλακτικές προτάσεις, να αποκαθιστά την επικοινωνία του με εκείνα τα τμήματα των πολιτών που δεν τον στήριξαν το προηγούμενο διάστημα αλλά και από την ικανότητά του να δημιουργήσει μια νέα δυναμική, που θα θέσει τις βάσεις για μία νέα προοδευτική κοινωνική πολιτική πλειοψηφία.
 
Πρόσφατα, η Πολιτική Γραμματεία του κόμματός σας ανακοίνωσε μια σειρά εκδηλώσεων στην πορεία προς το 3ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είναι μια πολιτική πολυτελείας αυτή, να εκπέμπεται, δηλαδή, μια εικόνα πρωταρχικής ενασχόλησης με τις εσωκομματικές διαδικασίες, όταν η κοινωνία έχει μείζονα προβλήματα;
 
Μα ακριβώς αυτές οι εκδηλώσεις στις οποίες αναφέρεστε σχετίζονται με τα μεγάλα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας. Αφορούν σε ζητήματα που έχουν να κάνουν με τον χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, τον χώρο των εργαζομένων και τον συνδικαλισμό, τον πολιτισμό, τη νεολαία, τον αγροτικό τομέα, την υγεία. Τι από αυτά άραγε δεν ανήκει στα θέματα τα οποία απασχολούν μεγάλα τμήματα της κοινωνίας μας; Δεν συμφωνώ, λοιπόν, με τον χαρακτηρισμό ότι είναι δευτερεύοντα και ότι αποτελεί πολυτέλεια να κάνουμε ανοιχτές εκδηλώσεις, μέσα από τις οποίες θα αναδεικνύουμε τη νέα, επικαιροποιημένη προγραμματική μας πρόταση.
 
Παράλληλα, πληθαίνουν οι φωνές και τα κείμενα προβληματισμού κομματικών στελεχών σας ως προς τη φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ. Η διεύρυνση θα πρέπει να είναι ποσοτική ή ποιοτική, κατά τη γνώμη σας; 
 
Ο προβληματισμός ποτέ δεν είναι κακός, όταν γίνεται μέσα σε ένα πλαίσιο δημοκρατικών διαδικασιών και σεβασμού των αντίθετων απόψεων κι όταν όλοι φροντίζουμε με βάση τις κατατεθειμένες  απόψεις  να αναζητούμε τη σύνθεση. Αυτή για μας είναι η έννοια της δημοκρατίας και του διαλόγου. Όσον αφορά στη διεύρυνση, έχει και ποσοτική αλλά και ποιοτική διάσταση, δεν έρχονται σε αντιπαράθεση αυτά τα δύο.
 
Τι χαρακτήρα θα πρέπει να έχει το 3ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ και σε ποιους αφορά; Είναι αφετηρία για μια εναλλακτική προοδευτική πολιτική πρόταση ή εφαλτήριο για ιδεολογικό επαναπροσδιορισμό;
  
Η συμπόρευση των τελευταίων ετών με χιλιάδες πολίτες, με διαφορετικές πολιτικές καταγωγές και αφετηρίες κατά το παρελθόν, μας δείχνει τον δρόμο για να μπορέσουμε να διαμορφώσουμε την Αριστερά της εποχής μας. Ένα κόμμα ανοιχτό, μαζικό, λαϊκό, το οποίο θα κατορθώνει να εκφράζει τον ευρύτερο χώρο της Αριστεράς και το μεγαλύτερο μέρος της προοδευτικής παράταξης. Αυτό δεν μπορεί να γίνει εάν δεν αποτυπωθεί και σε διαφορετικές δομές, που αφορούν στον ρόλο και τη λειτουργία του κόμματός μας. Κυρίως σε ένα επικαιροποιημένο πρόγραμμα  ρηξικέλευθο, ρεαλιστικό, συνεκτικό, το οποίο όμως θα χαρακτηρίζεται από μια λογική προγραμματικής αντιπαλότητας απέναντι στον νεοφιλελευθερισμό.