Σημεία από τη συνέντευξη του Γραμματέα της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ στο ρ/σ «Στο Κόκκινο» 105,5

Στην πορεία προς το συνέδριο, με τις προσπάθειες της διεύρυνσης, με ενότητα στις στρατηγικές στοχεύσεις και με τον απολογισμό της περιόδου 2012 – 2019 ως ένα σημαντικό εργαλείο συζήτησης με την κοινωνία, δημιουργούμε τους όρους της δυναμικής επαναφοράς του ΣΥΡΙΖΑ και της αλλαγής των συσχετισμών σε βάρος της νεοφιλελεύθερης επιλογής, επεσήμανε μεταξύ άλλων, ο Γραμματέας της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ και βουλευτής Επικρατείας, Πάνος Σκουρλέτης, μιλώντας σήμερα, Δευτέρα 17 Φεβρουαρίου 2020, στο Ρ/Σ «Στο Κόκκινο» 105,5 και στον δημοσιογράφο Νίκο Σβέρκο.

Ακολουθούν σημεία από τη συνέντευξη:

Δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα η αρνητική εικόνα που επιχειρείται να προβληθεί αναφορικά με τις διεργασίες στον ΣΥΡΙΖΑ…

«Είναι ενδεικτική, όμως, της αμηχανίας των κομμάτων τύπου Νέας Δημοκρατίας, αλλά και των υπολοίπων. Τους φαίνεται τελείως ξένη, ως προς την πρακτική τους και την κουλτούρα τους, η δυνατότητα ενός κόμματος που έχει κυβερνήσει -και έχει σημασία αυτό- να μπορεί να αποτιμά ανοιχτά το έργο του της προηγούμενης περιόδου και αυτός ο διάλογος να γίνεται χωρίς προκαταλήψεις, μπροστά στον λαό, μπροστά στα μέλη και τους φίλους του κόμματος. Πρόκειται για ένα διαφορετικό παράδειγμα πολιτικής πρακτικής το οποίο αμφισβητεί την ίδια τη δομή αυτών των κομμάτων. Διότι μέχρι τώρα, τουλάχιστον τα κόμματα του δικομματισμού όπως τα γνωρίσαμε, λειτουργούσαν μέσα από “βιλαέτια”. Όταν έφτανε η ώρα κάποιος να ολοκληρώσει τον κύκλο του, να χάσει τις εκλογές, παραιτούνταν χωρίς να αισθάνεται την ανάγκη να γίνει μία συζήτηση. Εμείς ακολουθούμε κάτι διαφορετικό. Μαθαίνουμε από τα λάθη μας, μιλάμε για τις επιτυχίες μας, καλούμε τον κόσμο να καταθέσει την άποψή του. Αυτό δεν το κάναμε μόνο στην Κεντρική Επιτροπή, αλλά και ανοιχτά μέσα από τις δεκάδες συγκεντρώσεις που έχουμε κάνει, από την επόμενη κιόλας μέρα των εκλογών, σε όλη την Ελλάδα. Είναι μια διαφορετική σχέση των πολιτών με την πολιτική, που μπορεί να την καταστήσει πάλι αξιόπιστη, αλλά και ελκτική».

Επιδιώκουμε να δημιουργήσουμε σχέσεις πολιτικής αξιοπιστίας και με αυτούς που δεν μας ψήφισαν

«Η δική μας εμπειρία δεν αφορά μόνο εμάς. Αφορά πρώτα απ’ όλα τον ελληνικό λαό, διότι κυβερνήσαμε αυτό τον τόπο επί τεσσεράμισι χρόνια και κάνοντας αυτή τη διαδικασία της αποτίμησης, ουσιαστικά χτίζουμε νέες σχέσεις αξιοπιστίας και εμπιστοσύνης με τον κόσμο. Και με αυτούς οι οποίοι μας επέλεξαν, αλλά πολύ περισσότερο μας ενδιαφέρουν αυτοί οι οποίοι δεν μας διάλεξαν. Μπορεί δηλαδή να διαμορφώσει το κατάλληλο έδαφος για μια δυναμική επιστροφή του ΣΥΡΙΖΑ στην πολιτική σκηνή. Να δώσει μια νέα δυναμική πηγαίνοντας προς το συνέδριο, που θα είναι και η απαρχή της αλλαγής των συσχετισμών έτσι ώστε να μπορέσουμε να απαλλαγούμε από τη σημερινή νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση».

Στο προσκήνιο και οι θετικές πλευρές μιας ειλικρινούς προσπάθειας άμβλυνσης των μνημονιακών συνεπειών

«Η έννοια της αυτοκριτικής, κάποιες φορές, έχει φορτιστεί με μια αρνητική χροιά, έχει ένα αρνητικό περιεχόμενο. Δεν μιλάμε, όμως, μόνο για ό,τι δεν μπορέσαμε να κάνουμε ή και για άστοχες κινήσεις. Αναδεικνύουμε και τον διαφορετικό τρόπο που εφαρμόσαμε μια πολιτική που, παρόλο ότι δεν ήταν η δική μας, έβαλε ως προτεραιότητα την καταπολέμηση της ανθρωπιστικής κρίσης, το να είναι λιγότερες οι επιπτώσεις στους αδύναμους, το να λειάνει τις μνημονιακές πολιτικές. Όλα αυτά νομίζω ότι έχουν τη σημασία τους».

Κατάκτηση η στρατηγική ενότητα και ο κοινός βηματισμός μας

«Βρισκόμαστε σε μια εξαιρετικής σημασίας συγκυρία, όπου δεν υπάρχουν διαφορετικές στρατηγικές στοχεύσεις και αποκλίσεις. Μη ξεχνάτε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, κατά το πρόσφατο παρελθόν, εννοώ τουλάχιστον μέχρι το ’15, είχε στο εσωτερικό του απόψεις οι οποίες είχαν διαφορετικές στρατηγικές αναγνώσεις και προσεγγίσεις για το θέμα του ευρώ, της Ευρώπης, ακόμη και για το πώς κατανοούσε ο καθένας το περιεχόμενο της στρατηγικής του δημοκρατικού δρόμου για τον Σοσιαλισμό. Δεν είμαστε σε μια τέτοια φάση. Κι αυτό το πιστοποιεί, όχι μόνο η χθεσινή συζήτηση, αλλά και το γεγονός ότι όλο τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, οι κρίσιμες αποφάσεις πάρθηκαν ή με απόλυτη ομοφωνία ή με ευρύτατη, στα όρια της ομοφωνίας, πλειοψηφία από τα όργανα του κόμματος. Κορυφαία στιγμή η διακήρυξη, το προσκλητήριο ως ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, που εγκρίθηκε από την Κεντρική Επιτροπή και δεν είναι απλώς μια πρόσκληση σε «τσάι» ή σε «γεύμα», έχει κάποιους κανόνες, κάποιες αρχές, ένα ιδεολογικοπολιτικό πλαίσιο που διαμορφώνει το έδαφος της νέας συνάντησης των συμμάχων μας και όλων των φίλων και των μελών του ΣΥΡΙΖΑ σε αυτή την επανεκκίνηση που επιχειρούμε. Υπάρχουν διαφορετικές οπτικές πάνω σε αυτή την προσέγγιση; Προφανώς υπάρχουν κι αυτό νομίζω ότι μπορεί να είναι και δημιουργικό. Και για τα οργανωτικά θέματα. Εκεί, μάλιστα, οδηγηθήκαμε σε ψηφοφορία, παρόλο ότι κι εκεί δεν υπάρχουν εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις. Βλέπω σήμερα στις εφημερίδες, για παράδειγμα κάποιοι λένε ότι “συζήτησαν για το αν θα πρέπει να υπάρχουν ισότιμα δικαιώματα ανάμεσα στα παλιά και νέα μέλη του κόμματος”. Μα δεν τέθηκε ποτέ αυτό για συζήτηση, αλλοίμονο, όλα τα μέλη, είτε έχουν μία μέρα είτε έχουν χίλιες μέρες στο κόμμα έχουν τα ίδια δικαιώματα και υποχρεώσεις. Εκεί που υπήρξε ένας διάλογος και οδήγησε και στη συγκεκριμένη ψηφοφορία, είναι για τη διαδικασία ολοκλήρωσης της εγγραφής των νέων μελών όχι με τον παραδοσιακό τρόπο, αλλά μέσω της οδού της ηλεκτρονικής πλατφόρμας του iSyriza, όπου, όπως ομόφωνα είχαμε αποφασίσει σε προηγούμενη Κεντρική Επιτροπή, θα πρέπει να ολοκληρώνεται με μια παρουσία στην αντίστοιχη οργάνωση. Κι αυτό νομίζω ότι όλοι το υποστήριξαν, δηλαδή την ενσώματη παρουσία στις πολιτικές διαδικασίες, δεν είναι μόνο διαδικτυακή μια σχέση, έτσι δεν είναι; Ο διάλογος άλλωστε γίνεται εκ του σύνεγγυς και έτσι έχεις και τη δυνατότητα να συνθέτεις τις διαφορετικές απόψεις. Αυτό, λοιπόν, που μας οδήγησε σε μια ψηφοφορία είναι εάν αυτή η αυτοπρόσωπη παρουσία των νέων - μέσω του διαδικτύου- μελών, θα έπρεπε να υπάρξει στις προσυνεδριακές διαδικασίες, με μία έστω, παρουσία πριν από τις τελικές ψηφοφορίες ή ακόμα και κατευθείαν, σε κάποιες περιπτώσεις, στην τελική ψηφοφορία. Εκεί υπήρξε μια διαφορετική προσέγγιση. Αλλά αν δείτε τα νούμερα, αυτό δεν αφορά παρά έναν πολύ μικρό αριθμό, διότι αυτή τη στιγμή τα περισσότερα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, μέσω της ηλεκτρονικής πλατφόρμας, έχουν ήδη ενταχθεί στις διαδικασίες της οργάνωσής μας. Έχουν συμμετάσχει σε ανοιχτές εκδηλώσεις, σε συνελεύσεις, σε θεματικές εκδηλώσεις. Χωρίς να είναι τόσο σημαντικό το θέμα, γιατί αφορά ένα πολύ μικρό αριθμητικό μέγεθος, έγινε μία συζήτηση η οποία και αυτή μπορεί, τελικά, να έχει τα καλά της».

Τα νέα μέλη όχι μόνο να γίνουν, αλλά και να παραμείνουν ΣΥΡΙΖΑ

«Εκεί νομίζω ότι είναι το στοίχημα, η πρόκληση και το καθήκον από εδώ και μπρος. Διότι ενώ όλοι αναγνωρίζουμε την ανάγκη του να υπάρχει περιεχόμενο δράσης, παρέμβασης και δυνατότητα απόφασης από τα μέλη μας, παλιά ή καινούργια, στα ζητήματα που αφορούν το χώρο τους, το χώρο της δουλειάς τους, αλλά και συνδιαμόρφωσης στις γενικότερες αποφάσεις τους κόμματος, στην πράξη αυτό δεν έχουμε μπορέσει να το υπηρετήσουμε με ένα συγκεκριμένο σχέδιο, οργανωτικό και πολιτικό. Διότι αυτό προφανώς προϋποθέτει και την αντίστοιχη μεσαία στελέχωση και τα σωστά αντανακλαστικά. Τώρα, με τη μαζικοποίηση των οργανώσεων του ΣΥΡΙΖΑ, πραγματικά πιστεύω ότι θα μπει μπροστά η πρόκληση να μπορέσουμε μέσα από την ενεργοποίηση του συνόλου ή σχεδόν του συνόλου των μελών μας, να πετύχουμε το επιδιωκόμενο που είναι η κοινωνική παρουσία και η κοινωνική γείωση.

Και έχει και κάτι άλλο σημασία. Ότι δεν είναι η πρώτη φορά που αυτός ο χώρος, είτε ο Συνασπισμός παλιότερα, προσπαθεί να αποτυπώσει ακόμα και στον τίτλο του τη διεύρυνση, τη συμμαχία, τη συμπόρευση που υπήρξε όλο το προηγούμενο διάστημα. Αυτό αποδεικνύει, επειδή το έχει κάνει πράξη με διάφορους τρόπους, ότι ουδέποτε υπήρξε ένα κόμμα “σκαντζόχοιρος”, ένα κόμμα κλειστό, όπως κακώς, ψευδώς και με μία διάθεση διαστροφής των απόψεων, γράφτηκε κατά καιρούς σε διάφορα ρεπορτάζ. Αυτά είναι ξένα προς τη δική μας Αριστερά και νομίζω ότι αυτό επιβεβαιώθηκε και από τη χθεσινή συζήτηση. […] Ο προβληματισμός σε σχέση με την προσθήκη στο επίπεδο του τίτλου ακούστηκε και τώρα, δηλαδή κατά πόσο θα πρέπει αυτή η προσθήκη να αποτυπώνει, πέρα από τη συμπόρευση με όλες αυτές τις δυνάμεις με τις οποίες κινηθήκαμε μαζί όλο το προηγούμενο διάστημα, ενδεχομένως και το αναγκαίο άνοιγμα που πρέπει να κάνει ο χώρος μας στα ζητήματα της πράσινης οικονομίας και της οικολογίας».