Συνέντευξη στον ρ/σ Alpha 989: Δεν καταλαβαίνω ειλικρινά γιατί ο Έλληνας πρωθυπουργός δεν έχει ζητήσει από την ηγεσία της ΕΕ να ασκήσει πίεση στον Ερντογάν και δίκαιο επιμερισμό των προσφύγων σε όλα τα κράτη-μέλη, καθώς και γιατί δεν έχει διεκδικήσει Σύνοδο Κορυφής. Γιατί το θέμα δεν είναι ελληνοτουρκικό, αλλά ευρωπαϊκό

Πρέπει να είμαστε διεκδικητικοί, να βρίσκουμε συμμαχίες, να χρησιμοποιούμε επιχειρήματα και να αποφεύγουμε ακρότητες και λάθη, που λειτουργούν σε βάρος της πατρίδας μας - Η κυβέρνηση πρέπει να φυλαχτεί από μια μικροπολιτική διάθεση

Σε συνέντευξή του στον ρ/σ Alpha 989 (Λ. Ιωάννου - Γ.Σμυρνής) ο Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και επικεφαλής της ευρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, Δημήτρης Παπαδημούλης, επεσήμανε τα ακόλουθα:

Δεν καταλαβαίνω γιατί ο Έλληνας πρωθυπουργός δεν έχει ζητήσει από την ηγεσία της ΕΕ να ασκήσει πίεση στον Ερντογάν και δίκαιο επιμερισμό των προσφύγων σε όλα τα κράτη-μέλη, καθώς και γιατί δεν έχει διεκδικήσει Σύνοδο Κορυφής. Γιατί το θέμα δεν είναι ελληνοτουρκικό, αλλά ευρωπαϊκό

Έχουμε μια κρίση, την οποία τροφοδοτεί με σχέδιο ο Ερντογάν. Αθετεί μονομερώς τη συμφωνία Τουρκίας-ΕΕ για το προσφυγικό-μεταναστευτικό και χρησιμοποιεί τους ανθρώπους σαν πιόνια και σαν σφαίρες, τους στέλνει στα ελληνοτουρκικά -και ευρωτουρκικά παράλληλα- σύνορα και όχι στα βουλγαροτουρκικά, προσπαθώντας έτσι να εκβιάσει την Ελλάδα και την ΕΕ.

Απέναντι σε αυτή την κρίση, χρειάζονται δυο πράγματα: Πρώτον, να απαιτήσει η Ελλάδα, με ψυχραιμία και ομοψυχία, από την ηγεσία της ΕΕ όχι μόνο λόγια, αλλά και έργα. Δηλαδή πίεση στον Ερντογάν, με την απειλή κυρώσεων, για την αθέτηση της συμφωνίας του 2016. Δεύτερον, η Ελλάδα δεν μπορεί να γίνει αποθήκη ψυχών και δεν μπορεί να σηκώνει μόνη όλο αυτό το βάρος. Οφείλει να ζητήσει από την ΕΕ δίκαιο επιμερισμό των προσφύγων σε όλα τα κράτη-μέλη. Αλλιώς, τα καλά λόγια θα είναι απλώς «τσάι και συμπάθεια».

Στην ΕΕ αυτή τη στιγμή υπάρχουν ηγεσίες -μία από αυτές στο Βερολίνο- που λένε «μακριά από τη δική μας αυλή» και τηρούν ίσες αποστάσεις μεταξύ της Ελλάδας, που είναι κράτος μέλος της ΕΕ, και της Τουρκίας, για λόγους οικονομικούς και γεωπολιτικούς.

Δεν καταλαβαίνω, λοιπόν, ειλικρινά γιατί ο Έλληνας πρωθυπουργός δεν έχει ζητήσει όσα λογικά σας προείπα και γιατί δεν έχει διεκδικήσει Σύνοδο Κορυφής. Γιατί το θέμα δεν είναι ελληνοτουρκικό, αλλά ευρωπαϊκό.

Χρειαζόμαστε μια πιο διεκδικητική και μαχητική παρουσία στην Ευρώπη. Εμείς, ως ευρωομάδα ΣΥΡΙΖΑ, ζητήσαμε και πιστεύω θα το πετύχουμε να συζητηθεί το θέμα εκτάκτως στην επόμενη Ολομέλεια του ΕΚ, ενώπιον όλων των Ευρωπαίων πολιτών και με την παρουσία και της ηγεσίας της Κομισιόν, της Φον ντερ Λάιεν, που είναι άνθρωπος της Μέρκελ, αλλά και του επικεφαλής των Κυβερνήσεων Σαρλ Μισέλ. Εκεί θα ζητήσουμε αυτά τα δύο πράγματα, που ανέφερα παραπάνω.

Η κυβέρνηση πρέπει να φυλαχτεί από ακραίες ενέργειες, που δίνουν επιχειρήματα στους αντιπάλους μας, αλλά και από μια μικροπολιτική διάθεση

Το δε περίφημο βέτο στο ΝΑΤΟ, που μάθαμε όλοι από διάφορες ανακοινώσεις και διαρροές, δεν υπήρξε ποτέ και δεν ξέρω γιατί. Και δεν έχουμε ακόμη μια υπεύθυνη απάντηση από κυβερνητικά χείλη για το ποια ακριβώς στάση κράτησε η Ελλάδα στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ, που έβγαλε μια ανακοίνωση άκρως φιλοτουρκική.

Και να στείλω και ένα μήνυμα: Αυτή την ώρα της μεγάλης κρίσης ο εχθρός δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Το κόμμα μας, με το κύρος του Τσίπρα και το μέγεθος της επιρροής που έχουμε σε Ελλάδα και Ευρώπη, μπορεί να «βάλει πλάτη» σε ένα εθνικό σχέδιο, που να πιέζει για αυτούς του δύο στόχους. Η κυβέρνηση πρέπει να φυλαχτεί από ακραίες ενέργειες, που δίνουν επιχειρήματα στους αντιπάλους μας, αλλά και από μια μικροπολιτική διάθεση.

Ζήτησαν και πήραν την εντολή να κυβερνήσουν κι εμείς εδώ είμαστε. Αν αποφασίσει η κυβέρνηση να συγκαλέσει Συμβούλιο αρχηγών, να ζητήσει Σύνοδο Κορυφής, να κάνει μια εκστρατείας επικοινωνίας σε όλες τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και ζητήσει τη βοήθεια του Τσίπρα, δε νομίζω ότι αυτός θα την αρνηθεί.

Εγώ θα ήθελα από τον Κ. Μητσοτάκη να βγει και να πει μπροστά στην ηγεσία της ΕΕ ότι δεν μας καλύπτει η στάση της κι ότι θέλουμε πίεση και κυρώσεις στον Ερντογάν και δίκαιη, αναλογική κατανομή των προσφύγων σε όλα τα κράτη-μέλη της ΕΕ. Κι επειδή ορισμένοι λένε ότι αυτά δεν γίνονται, αν ήθελαν θα μπορούσαν να οργανώσουν ακόμα και αερογέφυρες. Αν είμαστε προβλέψιμοι, δεδομένοι και τα «καλά παιδιά», θα τρώμε σφαλιάρες. Πρέπει να είμαστε διεκδικητικοί, να βρίσκουμε συμμαχίες, να χρησιμοποιούμε επιχειρήματα και να αποφεύγουμε ακρότητες και λάθη, που λειτουργούν σε βάρος της πατρίδας μας.

Σας θυμίζω μια δήλωση ενός κορυφαίου στελέχους του κόμματος της καςΜέρκελ, που λέει ότι «αυτά που κάνει ο Ερντογάν στα ελληνικά σύνορα είναι μια κραυγή αγωνίας του Ερντογάν, που ζητά βοήθεια και πρέπει να την ακούσουμε και να τον βοηθήσουμε». Εκεί είναι το πρόβλημα λοιπόν.