Ο κορονοϊός να μη γίνει αιτία αύξησης της έμφυλης βίας και των γυναικοκτονιών

Οι δύο γυναικοκτονίες που έγιναν από το δράστη αστυνομικό πρόσφατα, έξω από το σούπερ μάρκετ στην Κηφισιά όπου εργαζόντουσαν, δείχνει ότι το κοινωνικό φαινόμενο της βίας κατά των γυναικών και μάλιστα με την πιο ακραία μορφή της, τη γυναικοκτονία, συνεχίζεται και είναι τραγικά παρόν ακόμα και σε μια περίοδο που η ελληνική κοινωνία, όπως σε όλο τον κόσμο, μαστίζεται από την πανδημία του κορονοϊού.
Αν αναλογιστούμε, όπως δείχνουν οι μελέτες και τα στοιχεία, ότι σε περίοδο αργιών τα κρούσματα βίας κατά των γυναικών αυξάνονται , τότε είναι πολύ επικίνδυνο σήμερα με την πολύμηνη αναγκαστική κοινή παραμονή μέσα στο σπίτι, να έχουμε έξαρση της βίας απέναντι σε γυναίκες από εκείνους τους άνδρες (σύζυγοι, πατέρες, αδέλφια) που λόγω των πατριαρχικών στερεοτυπικών αντιλήψεων, θεωρούν το γυναικείο σώμα πεδίο άσκησης εξουσίας ελέγχου ζωής και θανάτου.
Απέναντι στο έγκλημα της βίας κατά των γυναικών που έχει σοβαρή επίπτωση και στα παιδιά, όταν αυτά υπάρχουν σε μια οικογένεια, δεν επιτρέπεται κανένας εφησυχασμός και καμία ανοχή, από κανέναν και καμία.
Ζητάμε από την Κυβέρνηση και το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη:
-Να προχωρήσει άμεσα στην ουσιαστική λειτουργία των Τμημάτων Ενδοοικογενειακής βίας στην Ελληνική Αστυνομία, όπως είχαν σχεδιαστεί από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ για την αποτελεσματική καταπολέμηση της έμφυλης βίας με έμφαση την πρόληψη εγκλημάτων παρέχοντας κοινωνική-ψυχολογική υποστήριξη και προσωρινή στέγαση. Κύριος σκοπός τους είναι να ενεργούν αστυνομική προανάκριση, παρεμβαίνοντας αυτεπάγγελτα ή μετά από εισαγγελική παραγγελία ή μετά από έγκληση, μήνυση, καταγγελία κ.α. στη διερεύνηση και δίωξη εγκλημάτων (βάσει των διατάξεων των νόμων 3500/2006 & 4531/2018) και όχι απλά να συλλέγουν στατιστικά δεδομένα. Η ίδρυση της Υπηρεσίας Ενδοοικογενειακής βίας έμεινε δυστυχώς μέχρι σήμερα, ως εξαγγελία στα κανάλια.
-Να στελεχωθούν όλα τα αστυνομικά τμήματα με το απαραίτητο προσωπικό ώστε να ασχολούνται με την ενδοοικογενειακή βία. Σήμερα, μετά την έξοδο των αστυνομικών στους δρόμους με τα μηχανάκια, υπάρχει σοβαρή αποδυνάμωση των τμημάτων.
-Να γίνει επιμόρφωση όλων των αστυνομικών για τους νέους σχετικούς νόμους και τη νέα αστυνομική διαταγή για την ενδοοικογενειακή βία.
-Να γίνονται τα απαραίτητα «ψυχολογικά τεστ» σε όλους τους αστυνομικούς που έχουν όπλο και η παρακολούθηση αυτή να γίνεται σε τακτικά χρονικά διαστήματα. Αλήθεια οι 1500 ειδικοί φρουροί που προσελήφθησαν τελευταία, πέρασαν σε ικανοποιητικό βαθμό, « ψυχολογικά τεστ»; Ο συγκεκριμένος αστυνομικός που διέπραξε τις δυο γυναικοκτονίες και αντιμετώπιζε «οικογενειακά προβλήματα», έπρεπε να συνεχίσει να κρατάει όπλο;
-Επιτέλους η «γυναικοκτονία», ως ιδιαίτερος όρος του όρου της «ανθρωποκτονίας» που πολιτογραφήθηκε το 1972 και έκτοτε χρησιμοποιείται σε Δικαστήρια, τον ΟΗΕ ,τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας , την Ε.Ε. να γίνει «ορατός» στην Ελληνική Αστυνομία. Να αντιμετωπίζονται τα ανάλογα εγκλήματα σε βάρος των γυναικών ως «γυναικοκτονίες».
-- Να ληφθεί επιπλέον μέριμνα για την προστασία και υποστήριξη των γυναικών που ζουν σε ΚΥΤ, ξενώνες, ιδρύματα και φυλακές, σε συνεργασία με το Δίκτυο Δομών για την πρόληψη και καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών , τους αρμόδιους φορείς της πολιτείας και με ΜΚΟ και φεμινιστικές/ αντιρατσιστικές και αλληλέγγυες οργανώσεις που υποστηρίζουν αυτές τις γυναίκες.
Ζητάμε από τα ΜΜΕ :
-Να αντιμετωπίζουν τις δολοφονίες γυναικών και κοριτσιών που γίνονται εξαιτίας του φύλου τους από τον ερωτικό σύντροφο, πρώην ή νυν σύζυγο ή σύντροφο, πατέρα η αδελφό, ως γυναικοκτονίες και να μη δημιουργούν προσχήματα και λάθος απόψεις οι οποίες συντείνουν στη δικαιολόγηση των γυναικοκτονιών και ευνοούν την επαναληψημότητα αυτών.
-Να αναδεικνύουν την κοινωνική διάσταση του προβλήματος με πολύμορφες δράσεις. Να προβάλουν τηλεοπτικά μηνύματα - spots, που θα ενημερώνουν τις γυναίκες αλλά και το ευρύ τηλεοπτικό κοινό, για τις υπάρχουσες κοινωνικές δομές που παρέχουν στήριξη και προστασία σε κακοποιημένες γυναίκες (τηλεφωνική Γραμμή SOS 15900, Συμβουλευτικά κέντρα και Ξενώνες Φιλοξενίας κλπ) σε όλη τη διάρκεια της ημέρας.
Καλούμε την Κοινωνία
-Να αντιμετωπίζει την ενδοοικογενειακή βία και τις γυναικοκτονίες ως κοινωνικό πρόβλημα και όχι ως ατομική ή οικογενειακή υπόθεση. Η καταγγελία οποιουδήποτε περιστατικού στις κοινωνικές δομές για την προστασία των γυναικών από οποιαδήποτε μορφή βίας έχει θετικά αποτελέσματα.
Καλούμε τέλος τις γυναίκες που αντιμετωπίζουν προβλήματα βίας , να σπάνε έγκαιρα τη σιωπή τους, να μιλάνε και να απευθύνονται στις δομές και τα Συμβουλευτικά κέντρα.
Σήμερα που η συνοχή της κοινωνίας μας δοκιμάζεται από την πανδημία του ιού, η επαγρύπνηση και η αντιμετώπιση των φαινομένων έμφυλης βίας καθώς και η αλληλεγγύη μας απέναντι στις γυναίκες που τη βιώνουν, είναι εξίσου σημαντική και μπορεί να σώσει ζωές.
Να μην αφήσουμε καμιά γυναίκα μόνη ούτε τώρα. Είναι ευθύνη όλων μας.