Σημεία από την συνέντευξη του Γραμματέα της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ, Πάνου Σκουρλέτη, στον Ρ/Σ Real FM 97,8

.

Στόχος των προτάσεων του ΣΥΡΙΖΑ για την οικονομία είναι να περιοριστεί όσο περισσότερο γίνεται η μείωση του ΑΕΠ, να σωθούν όσο γίνεται περισσότερες μικρομεσαίες επιχειρήσεις, οι οποίες είναι και στην πιο δύσκολη θέση, να σωθούν όσο γίνεται πιο πολλές θέσεις εργασίας, τώρα και όχι «κατόπιν εορτής», επεσήμανε μεταξύ άλλων ο Γραμματέας της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ και βουλευτής Επικρατείας, Πάνος Σκουρλέτης, μιλώντας σήμερα, Μ. Τετάρτη 15 Απριλίου 2020, στον Ρ/Σ Real FM 97,8 και στον δημοσιογράφο Νίκο Χατζηνικολάου.

Ακολουθούν σημεία της συνέντευξης:

Να περιορίσουμε μείωση του ΑΕΠ, λουκέτα και απώλειες θέσεων εργασίας

«Είναι κοινός τόπος ότι μπαίνουμε σε μία νέα περίοδο ύφεσης. Το μέγεθός της μπορεί να ποικίλλει, αλλά σίγουρα θα είναι μια κατάσταση αρκετά δύσκολη. Το θέμα είναι –με δεδομένη αυτή την εκτίμηση- τι κάνουμε έτσι ώστε να περιορίσουμε την ύφεση; Όσο είναι δυνατό να την περιορίσουμε. Ποια είναι τα “οχυρωματικά έργα” που πρέπει να υπάρξουν; Εκεί είναι η μεγάλη διαφωνία μας με την πρακτική και την αντίληψη της κυβέρνησης, η οποία είναι εγκλωβισμένη σε αυτό που είπε ο πρωθυπουργός στο διάγγελμά του, ότι “κρατάμε εφεδρείες”. Όμως, πολύ φοβάμαι ότι όταν “πέσει” το μέτωπο οι εφεδρείες θα είναι άχρηστες. Όταν θα μας έχει κυκλώσει και κατακυριεύσει η ύφεση, τότε οι εφεδρείες θα έχουν χάσει την αξία τους. Όσο, λοιπόν, το μέτωπο είναι ενεργό πρέπει να δούμε τι θα στηρίξουμε. […] Η δική μας λογική είναι να επιβραδύνουμε και να ελαττώσουμε τη σμίκρυνση του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος. Να το πούμε με ένα παράδειγμα μιας μικρομεσαίας επιχείρησης, η οποία ούτως ή άλλως δεν ήταν και στα καλύτερά της λόγω της προηγούμενης κατάστασης, αλλά επιβίωνε. Εάν την αφήσουμε μόνη της απέναντι σε αυτή την κατάσταση, καταλαβαίνετε ότι το πιο πιθανό είναι να κλείσει. Αν κλείσει δεν ξαναστήνεται. Θα προτιμούσα, λοιπόν, να εγκριθεί αυτό που εμείς έχουμε πει με συγκεκριμένα νούμερα, τα 3 δισεκατομμύρια για άμεση στήριξη μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Οι οποίες, με τη σειρά τους, θα μπορέσουν να διατηρήσουν και κάποιες θέσεις εργασίας».

Αναγκαία αλλά και δυνατή η ουσιαστική στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων

«Η διάρθρωση της ελληνικής οικονομίας είναι τέτοια που χαρακτηρίζεται, πέρα από τους ισχυρούς παίκτες και από ένα πέλαγος μικρομεσαίων επιχειρήσεων, οι οποίες είναι αυτές που στηρίζουν την κατανάλωση και την απασχόληση. […] Η στήριξη προς τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις μπορεί να γίνει είτε με κάποιον άτοκο δανεισμό άμεσα, είτε με άμεσες επιδοτήσεις, είτε αναλαμβάνοντας ένα μέρος –ή και ολόκληρο- του εργασιακού κόστους. Και όχι αυτά τα οποία έχουν δοθεί, τα οποία συγκρινόμενα με τα αντίστοιχα νούμερα των ευρωπαϊκών χωρών, είναι πάρα μα πάρα πολύ λίγα. Και με δεδομένο ότι εμείς έχουμε εξασφαλίσει τα νώτα μας. Ποια είναι τα νώτα μας; Οι δανειακές μας υποχρεώσεις. Που για το ορατό μέλλον, για τα επόμενα δύο με τρία χρόνια είναι εξασφαλισμένες».

Είμαστε αντίθετοι με την αντίληψη της κρίσης ως ευκαιρία για «ξεκαθάρισμα» από τους μικρούς της αγοράς

«Τι να το κάνω όταν θα έχουν κλείσει άλλες 500.000 μικρομεσαίες επιχειρήσεις, όπως έκλεισαν τα χρόνια του μνημονίου; Θα ξαναϋπάρξουν αυτές; Εκτός εάν στο πίσω μέρος του μυαλού μας έχουμε ένα άλλο μοντέλο για τη διάρθρωση της αγοράς μετά τον κορονοϊό. Να υπάρχουν μόνο οι μεγάλες αλυσίδες, οι πολυεθνικές, οι ισχυροί παίκτες. Αυτό, όμως έχει κοινωνικό κόστος και τουλάχιστον εμείς δεν το υπερασπιζόμαστε. […] Τέτοιες απόψεις υπάρχουν μέσα στους κύκλους του ΣΕΒ και η κυβέρνηση φαίνεται, για την ώρα, ότι τις ακούει και τις υιοθετεί. […] Προφανώς δεν είναι “Νέρωνας” η κυβέρνηση που θέλει να κάψει όλους τους αδύναμους της αγοράς, δεν λέω αυτό. Ενστερνίζεται όμως -μπροστά σε αυτό που ούτως ή άλλως θα συμβεί, την ύφεση- την λογική που την αντιλαμβάνεται ως ένας είδος ξεκαθαρίσματος, ένα “κοσκίνισμα”. Αυτό το θέλουν τα ισχυρά οικονομικά συμφέροντα, έστω και αν είναι μικρότερη η “πίτα” μετά. Αυτή είναι, δυστυχώς, η ανταγωνιστική λογική της αγοράς. […] Υπάρχει μια τέτοια λογική και σε ευρωπαϊκούς κύκλους. Να υπάρξουν ενισχύσεις, είτε πιστοληπτικές γραμμές προς τις μεγάλες επιχειρήσεις. Αλλά αυτό θα είναι ολέθριο για την απασχόληση».

Δεν θέλουμε ανάπτυξη όπου θα ευημερούν οι αριθμοί και θα υποφέρουν οι άνθρωποι

«Να έχω 5% ανάπτυξη για το ’21 –σε σύγκριση με τη “βουτιά” της αμέσως προηγούμενης χρονιάς- που θα αντιστοιχεί σε μια πολύ μικρότερη “πίτα” και σε μια ανεργία η οποία θα έχει εκτιναχτεί πάλι στα ύψη; Θα ευημερούν οι δείκτες της ανάπτυξης, αλλά θα έχουμε μια κοινωνία φτωχότερη που θα λιμοκτονεί σε ένα μεγάλο μέρος της. Αυτό που θα έπρεπε να γίνει είναι, και μία πιο γενναία χρηματοδότηση για τις θέσεις εργασίας και να ενισχύσουμε τώρα τους ανθρώπους οι οποίοι θα μπορέσουν αμέσως μετά -ευχόμαστε από τον άλλο μήνα να αρχίσουν να αίρονται τα περιοριστικά μέτρα ένα προς ένα- να ενισχύσουν και την κατανάλωση αλλά και την ίδια τους τη θέση. […] Πρέπει η μηχανή να κινείται έστω και στο “ρελαντί”, να μη γυρίσουμε τον διακόπτη».

Η στήριξη του δημόσιου συστήματος υγείας πρέπει να γίνει με πραγματικούς όρους, πληθαίνουν οι καταγγελίες για τα προβλήματα

«Όλοι ομολογούν ότι η Ελλάδα αξιοποίησε το σήμα που ήρθε από άλλες χώρες, άκουσε τις εισηγήσεις των ειδικών και -σωστά το έκανε αυτό η κυβέρνηση- πήραμε έγκαιρα κάποια μέτρα. […] Ωστόσο δεν μπορώ ειλικρινά να ακούω -και είναι προκλητικό και ιδιαίτερα για τους ανθρώπους που δουλεύουν στους χώρους υγείας- ότι όλα είναι καλά καμωμένα. Ακούω συνέχεια καταγγελίες για μάσκες οι οποίες δεν είναι ασφαλείας. Που τις χρησιμοποιούν οι γιατροί μας. Τις τελευταίες ώρες άκουσα για δύο γιατρούς σε Κέντρα Πρωτοβάθμιας Υγείας, τα ΤΟΜΥ, που έληξε η σύμβασή τους και τους διώχνουν, τη στιγμή που έχουμε ανάγκη -και είναι αναγνωρισμένο αυτό- για νέες προσλήψεις. Οι 4.000 μόνιμες προσλήψεις, ο διαγωνισμός που είχαμε αφήσει εμείς στο ξεκίνημά του, δεν ολοκληρώθηκε, “πάγωσε”. Και οι 2.000 προσωρινοί που έχει υποσχεθεί η κυβέρνηση, ακόμη αγνοούμε πόσοι από αυτούς έχουν πάει στις θέσεις τους. Θέλω να πω ότι τα πράγματα έχουν δύο πλευρές. Στήριξη του δημόσιου συστήματος υγείας πρέπει να γίνει με πραγματικούς όρους, όχι στα λόγια, όχι με ωραίες φράσεις που θυμίζουν ποιητικές αναφορές αλλά που, στην πράξη, δεν συνοδεύονται από μία διαφορετική λογική. Ποιά είναι η διαφορετική λογική; Ότι η υγεία είναι ένα δημόσιο αγαθό που πρέπει να παρέχεται σε όλους τους πολίτες και αυτό σημαίνει ότι πρέπει να υπάρχει ένα αξιόπιστο δημόσιο σύστημα υγείας. Αν δεν βγάλουμε αυτό το συμπέρασμα από αυτή την κρίση τότε θα επαναλάβουμε τα λάθη του παρελθόντος που μας βρήκαν απροετοίμαστους. Όχι μόνο εδώ, αλλά και σε άλλες χώρες».