Συνέντευξη στον ρ/σ «Στο Κόκκινο»: Βρισκόμαστε σε μια φάση όπου ή θα αλλάξει η ΕΕ ή θα βουλιάξει στις αντιθέσεις, το χάσμα Βορρά-Νότου και την ύφεση - Χρειαζόμαστε μια πιο ενωμένη και ισχυρή ευρωπαϊκή απάντηση, όχι τον εθνικιστικό εγωισμό των πλουσίων

Πρέπει να υπάρξει ελληνική πρόταση κι ο Μητσοτάκης να σταματήσει να το παίζει ‘λούφα και παραλλαγή’ – Είναι καιρός να πάρει απόφαση ότι σε κάποια θέματα θα διαφωνεί δημόσια και με τη Μέρκελ

Κομβικής σημασίας ο ρόλος της Γαλλίας - Για να κάνουν πίσω Μέρκελ και Ρούτε πρέπει ο Μακρόν να αποφασίσει μια πιο τολμηρή συνεργασία με Ισπανία, Ιταλία και Πορτογαλία

Σε συνέντευξή του μέσω Skype στον ρ/σ «Στο Κόκκινο» και τον Κώστα Αρβανίτη, ο Αντιπρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου και επικεφαλής της ηευρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, Δημήτρης Παπαδημούλης, επεσήμανε τα ακόλουθα:

Βρισκόμαστε σε μια φάση όπου ή θα αλλάξει η ΕΕ ή θα βουλιάξει στις αντιθέσεις, το χάσμα Βορρά-Νότου και την ύφεση

Ο κόσμος διψά για ενημέρωση και περιμένει, επειδή είναι απογοητευμένος από τη μέχρι τώρα στάση της ευρωπαϊκής ηγεσίας, να ακούσει διεκδικητικές φωνές, γιατί αυτό που υπηρετεί και το συμφέρον της ίδιας της ευρωπαϊκής ενοποίησης, ταυτίζεται και με το εθνικό μας συμφέρον.

Βρισκόμαστε σε μια φάση όπου, με αφορμή την κρίση του κορονοϊού, ή θα αλλάξει η ΕΕ ή θα βουλιάξει στις αντιθέσεις, το χάσμα Βορρά-Νότου, την ύφεση και την ανεργία, που προκαλεί τόσο η κρίση όσο και η ανεπάρκεια της ευρωπαϊκής ηγεσίας να την αντιμετωπίσει μέχρι στιγμής.

Το ΕΚ, παρότι κι εκεί κυριαρχούν μάλλον συντηρητικοί συσχετισμοί, με τον αγώνα και την προσπάθεια των ευρωομάδων της Αριστεράς, Σοσιαλιστών και Πρασίνων, αλλά και κάποιες συμμαχίες που κάναμε, έχει καταφέρει να βάλει στο τραπέζι κάποια θέματα που μέχρι στιγμής οι κυβερνήσεις, το Eurogroup και η Κομισιόν δεν τα έχουν αγγίξει και τα αντιμετωπίζουν με μισόλογα. Αρχικά, ότι για την αντιμετώπιση αυτής της κρίσης χρειαζόμαστε μια πιο ενωμένη και ισχυρή ευρωπαϊκή απάντηση κι όχι τον εθνικιστικό εγωισμό των πλουσίων.

Το ΕΚ προτείνει, επίσης, δραστική αύξηση του κοινοτικού προϋπολογισμού, ώστε να πέσουν περισσότερα χρήματα από την ΕΕ, δίπλα σε αυτά που κάθε κράτος-μέλος ρίχνει, καθώς και μια επένδυση, όχι από τα κράτη-μέλη, αλλά από την Κομισιόν, στα λεγόμενα ομόλογα ανασυγκρότησης, που να μην προστίθενται στο χρέος των χωρών, αλλά να είναι, με εγγύηση της Κομισιόν, χρήματα που θα έρθουν ή από τον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό ή από δανεισμό από τις αγορές. Αυτό είναι απαραίτητο, γιατί αν δεν δείξει τώρα μεγαλύτερη αλληλεγγύη η ΕΕ με την κρίση της πανδημίας, τότε θα συνεχίσει να «ξηλώνεται το πουλόβερ».

Σε λίγες ώρες θα έχουμε τη Σύνοδο Κορυφής κι εκεί τα ενδεχόμενα είναι δύο: Ή να υπάρξει μια συμβιβαστική λύση, που θα αξιολογήσουμε μετά γιατί πρέπει να υπάρξει συμφωνία Ιταλίας με Γερμανία και Γαλλία και Ισπανίας με Ολλανδία, ή να επέλθει αδιέξοδο, κάτι που θα δώσει σήμα ανεπάρκειας της ΕΕ ως προς τις απαιτήσεις των καιρών.

Η πρόταση του ΕΚ -την οποία εμείς ως ΣΥΡΙΖΑ θα θέλαμε πιο τολμηρή, να μιλά για κορονο-ομόλογα και αμοιβαιοποίηση ενός μέρους του χρέους της κρίσης- που μιλά για δραστική αύξηση του προϋπολογισμού, εγγύηση της Κομισιόν και ομόλογα ανασυγκρότησης- νομίζω ότι ανοίγει έναν δρόμο. Εκεί ακουμπά και η ισπανική πρόταση, ενώ υπάρχει μια πρόταση και από την Ιταλία.

Ωστόσο ο ρόλος της Γαλλίας είναι κομβικής σημασίας. Για να κάνουν πίσω Μέρκελ και Ρούτε πρέπει Γαλλία και Μακρόν να αποφασίσουν μια πιο τολμηρή συνεργασία με Ισπανία, Ιταλία και Πορτογαλία.

Πρέπει να υπάρξει και ελληνική πρόταση κι ο Μητσοτάκης να σταματήσει να το παίζει «λούφα και παραλλαγή»

Εκεί πρέπει να ορθώσει ανάστημα και ο Μητσοτάκης. Δεν αρκεί ότι υπέγραψε την επιστολή για το ευρωομόλογο, αλλά πρέπει να μιλήσει, όπως κάνουν οι πρωθυπουργοί της Ισπανίας, Ιταλίας και Πορτογαλίας, και να σταματήσει να το παίζει «λούφα και παραλλαγή».

Πρέπει να υπάρξει και ελληνική πρόταση, γιατί εμείς μόλις βγήκαμε από τα μνημόνια και τώρα που πάμε να βγάλουμε το κεφάλι μας από το νερό θα έχουμε τη μεγαλύτερη ζημιά, αν επικρατήσει ο εγωισμός των πλουσίων της ΕΕ. Γιατί σύμφωνα με τις προβλέψεις της Κομισιόν και του ΟΟΣΑ, στην Ελλάδα θα έχουμε τη μεγαλύτερη ύφεση, λόγω της εξάρτησης από τον τουρισμό.

Η πρόταση για ευρωομόλογο είναι σήμερα πλειοψηφική μέσα στο Eurogroup. Το θέμα δεν είναι όμως μόνο να βάλει κανείς την υπογραφή του, αλλά να παλέψει και γι’ αυτό. Κι εδώ, εκτός από το «άδειασμα» της πρότασης από τον Ά. Γεωργιάδη, η ουσία είναι να οργανωθούν και συμμαχίες και να αποφασίσει ο Μητσοτάκης ότι σε κάποια θέματα θα διαφωνεί δημόσια και με τη Μέρκελ κι αυτό δεν είναι κακό.

Νομίζω ότι και η μεγάλη πλειοψηφία των ψηφοφόρων της ΝΔ θέλει μια Ελλάδα πιο διεκδικητική. Σε εποχές δύσκολες, με τη χώρα μας στα μνημόνια, τον Τσίπρα πρωθυπουργό κι ένα τιμωρητικό μέτωπο εναντίον μας, με επικεφαλής τον Σόιμπλε, εμείς πήραμε πρωτοβουλίες για τη Σύνοδο των χωρών του Νότου κι οργανώσαμε συμμαχίες πολύ σημαντικές και δύσκολες, όχι μόνο με προοδευτικές κυβερνήσεις, αλλά και με πιο συντηρητικές και μετριοπαθείς.

Ο Μητσοτάκης τώρα δεν το κάνει και νομίζω ότι ο λόγος, που περιμένει από τους άλλους να βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά, είναι επειδή διστάζει να απαντήσει σε αυτό το «nein» της Μέρκελ, λέγοντάς της ότι αυτό είναι λάθος και πρέπει να αλλάξει.