Δήλωση του Ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Κώστα Αρβανίτη για την τιμωρητική μεταγωγή του αριστούχου φοιτητή Β. Δημάκη στις Φυλακές Γρεβενών

"Αύριο θα καταθέσουμε ερώτηση στην Κομισιόν, για να μάθουμε, αν η εκδικητική μανία της κυβέρνησης είναι εργαλείο φρονιματισμού ή η συνήθης πρακτική μιας Εξουσίας που, σε όσους πληρώνουν το χρέος τους απέναντί της, ζητάει και τους τόκους"

«Στη Δημοκρατία, η Δικαιοσύνη δεν εκδικείται». Η Δικαιοσύνη θέτει παραδείγματα, σωφρονίζει· η Δικαιοσύνη αναμορφώνει. Αυτό μάθαμε στην Αγωγή του Πολίτη, πολλά χρόνια πριν, στο σχολείο. Η πραγματικότητα σήμερα μας διδάσκει διαφορετικά.

Ο Βασίλης Δημάκης είναι μια περίπτωση ποινικού κρατουμένου που επεδίωξε να αλλάξει ζωή. Μέσα στη φυλακή. Που αναζήτησε στη μόρφωση αυτή την απατηλή δεύτερη ευκαιρία που δικαιούμαστε όλοι. Που πρωτοστάτησε στο κίνημα των φυλακισμένων για εξανθρωπισμό στο κελί, για συλλογική αξιοπρέπεια και δικαιοσύνη.

Και γι’ αυτό σήμερα τιμωρείται εξαιρετικά, μέσα στο πλαίσιο της τακτικής τιμωρίας του.

Πριν από ελάχιστα εικοσιτετράωρα ακούγαμε τον καθηγητή Σωτήρη Τσιόδρα, στο πλαίσιο της καθημερινής δημόσιας ενημέρωσης για τα μέτρα αντιμετώπισης του Covid19, να μιλάει σε προειδοποιητικούς τόνους, με επιστημονική τεκμηρίωση και κατανόηση, για τις απάνθρωπες συνθήκες κράτησης στις φυλακές της χώρας και τον κίνδυνο εξάπλωσης του κορονοϊού. Ήταν ένα επικοινωνιακό θαύμα· να ασχολείται το κράτος με τους απόκληρούς του, μέσα στο ζόφο της πανδημίας. Και όπως όλα τα θαύματα, κράτησε τρεις μέρες.

Το βράδυ της 16ης Απριλίου, ο Δημάκης μετήχθη βίαια, «με ένα παπούτσι και μία παντόφλα» - κυριολεκτικά! - σε μια επίδειξη εξουσίας και νοσηρού σουρεαλισμού, από τις φυλακές Κορυδαλλού στα Γρεβενά, σε μια περίοδο που είχε αποφασιστεί το πάγωμα όλων των μεταγωγών λόγω της πανδημίας και των αντίστοιχων επιστημονικών γνωματεύσεων.

Γιατί;

Το Κράτος δεν μπήκε στον κόπο να του εξηγήσει. Ο Δημάκης χρεώνεται με την υποκίνηση των ειρηνικών αντιδράσεων για την αποσυμφόρησης των φυλακών - όπως ζήτησε ο κύριος Τσιόδρας. Ήταν το πρόσωπο με ονοματεπώνυμο, στις συνεννοήσεις με τη Γ.Γ. Αντεγκληματικής Πολιτικής, Σοφία Νικολάου, στις διεκδικήσεις των κρατουμένων για μια στοιχειώδη υγειονομική φροντίδα.

Ήταν αυτός που έπρεπε να εξοστρακιστεί «επί παραδειγματισμό» για να λουφάξουν οι υπόλοιποι.

Ο αριστούχος φοιτητής Πολιτικών Επιστημών και Δημόσιας Διοίκησης, ο υπότροφος του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών που κέρδισε, με απεργία πείνας και δίψας το 2018, το δικαίωμα να σπουδάσει μέσα στη φυλακή, το υπόδειγμα του σωφρονισμού και της δεύτερης ευκαιρίας, είναι, για την κυβέρνηση του κυρίου Μητσοτάκη, ένα μονοδιάστατο παράδειγμα προς αποφυγήν: γιατί, διεκδικώντας όλα όσα δηλώνουν οι διεθνείς και εθνικοί θεσμοί, οι φορείς προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τα ευρωπαϊκά όργανα και οι συνθήκες, ξεγυμνώνει την αποκρουστική πολιτική μιας σειράς μεθοδευμένων κινήσεων αποσυναρμολόγησης της Δικαιοσύνης.

Από την υπαγωγή της Σωφρονιστικής Πολιτικής στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης, μέχρι τις εγκληματικές παραλείψεις που έχουν οδηγήσει τρίτες χώρες στην άρνηση έκδοσης καταζητουμένων προς την Ελλάδα, με αιτιολογία τις οργανωτικές προδιαγραφές και τις άθλιες συνθήκες στις φυλακές - καταδικασμένες ήδη από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο!

Και το κράτος τον εκδικείται κατάλληλα. Με τιμωρητική μεταγωγή. Του στερεί το δικαίωμα να συνεχίσει τις σπουδές του. Τον κλειδώνει στο πειθαρχείο «σε καραντίνα». Τον χλευάζει προκλητικά, λέγοντάς του ότι, πολύ απλά, δεν μπορεί να κάνει πράξη αυτά που σπουδάζει. Γιατί, όπως έλεγε κάποτε και ένας δάσκαλος της Νομικής «το δίκιο και το Δίκαιο γράφονται διαφορετικά· γιατί μερικές φορές είναι διαφορετικά».

Για τον κύριο Μητσοτάκη και τους αρμόδιους υπουργούς του, ο Δημάκης είναι ένα παράδειγμα αριστείας από αυτά που δεν υπάγονται στο μυθολογικό πλαίσιο της Αριστείας - προεκλογικού σλόγκαν της Νέας Δημοκρατίας. Δυστυχώς για τον ποινικό κρατούμενο, δε φαίνεται να τηρεί τις ταξικές προδιαγραφές του πρωθυπουργού.

Από τις 21 Απριλίου, ο Βασίλης Δημάκης βρίσκεται σε απεργία πείνας. Από χθες και σε απεργία δίψας. Με ήδη κλονισμένη την υγεία του, από την προηγούμενη φορά.

Σήμερα το απόγευμα, ο πρωθυπουργός θα μας ανακοινώσει τα νέα μέτρα επιστροφής στη νέα κανονικότητα. Η αποσυμφόρηση των φυλακών δε θα βρίσκεται πλέον μέσα σ’ αυτά. Οι παραινέσεις του καθηγητή Τσιόδρα εξυπηρέτησαν ακόμα ένα επικοινωνιακό άλλοθι - και δε φαίνεται να έχουν κάποια άλλη χρησιμότητα παρά να κρυφτούν πίσω από αυτές, και τελικά να βρεθούν στο απυρόβλητο, οι πραγματικοί πολιτικοί υπεύθυνοι, ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη που ελέω μιας Πανευρωπαϊκής Μητσοτακικής αυταρχικής πρωτοτυπίας προΐσταται των φυλακών, και φυσικά ο ίδιος ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης και η στενή ομάδα φανερών και κρυφών συμβούλων τους οποίους εμπιστεύεται για τη διακυβέρνηση του τόπου. Στην εποχή που οι ειδήσεις τρέχουν, έχουμε άλλο αφήγημα να υπηρετήσουμε. Το success story του Δημάκη ωχριά μπροστά στο success story του πανελληνίου…

Για αυτούς όμως που πιστεύουν στη δυνατότητα σωφρονισμού - ακόμα και μέσα στο σκοτεινό περιβάλλον των ελληνικών φυλακών - για αυτούς που τα Ανθρώπινα Δικαιώματα είναι προϋπόθεση της κοινωνίας μας, εμείς θα επιμείνουμε. Αύριο θα καταθέσουμε ερώτηση στην Κομισιόν, για να μάθουμε, αν η εκδικητική μανία της κυβέρνησης είναι εργαλείο φρονιματισμού ή η συνήθης πρακτική μιας Εξουσίας που, σε όσους πληρώνουν το χρέος τους απέναντί της, ζητάει και τους τόκους.

Η Δικαιοσύνη τρακάρει μετωπικά στον τοίχο του Κορυδαλλού. Και τα θύματα που μετράμε βρίσκονται όλα, από την άλλη πλευρά της μάντρας.