Σημεία από τη συνέντευξη του Γραμματέα της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ, Πάνου Σκουρλέτη, στο Πρώτο Πρόγραμμα της ΕΡΤ

.

Η κυβέρνηση έχει αποδεχτεί την λογική του ξεσκαρταρίσματος στην κοινωνία και την οικονομία, ενώ η παρέμβαση του πρωθυπουργού στη Βουλή ήταν απογοητευτική, χωρίς συγκεκριμένες δεσμεύσεις για το σύστημα υγείας, επεσήμανε ο Γραμματέας της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ, Πάνος Σκουρλέτης, μιλώντας σήμερα, Παρασκευή 1 Μαΐου 2020, στο Πρώτο Πρόγραμμα της ΕΡΤ.

Ακολουθούν σημεία από τη συνέντευξη:

Απογοητευτική η παρέμβαση του πρωθυπουργού στη Βουλή
«Περισσότερα είναι τα ερωτήματα που γεννώνται, από αυτά που είπε ο πρωθυπουργός, παρά είχαμε την αποτύπωση ενός συνεκτικού σχεδίου για το επόμενο διάστημα, είτε όσον αφορά τα θέματα της υγείας, είτε και τα θέματα της οικονομίας, τα οποία δυστυχώς αναμένεται να είναι μεγάλα και να μας συντροφεύουν για ένα πολύ μεγάλο διάστημα. Εκεί, η παρέμβαση του πρωθυπουργού ήταν μάλλον απογοητευτική».

Η κυβέρνηση έχει αποδεχτεί την λογική του ξεσκαρταρίσματος στην κοινωνία και την οικονομία
«Χωρίς δεσμεύσεις ήταν τα διαγγέλματα του πρωθυπουργού. Χωρίς δεσμεύσεις για το σύστημα υγείας και πως αυτό θα θωρακιστεί έτσι ώστε να είναι έτοιμο μετά τους καλοκαιρινούς μήνες. Χωρίς δεσμεύσεις για το αν τελικά θα γίνουν μόνιμες προσλήψεις ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού και δεν θα μείνουμε μόνο σε αυτές τις προσωρινές, που η τύχη τους αγνοείται και έχουμε ακούσει το τελευταίο διάστημα. Χωρίς δεσμεύσεις για την οικονομία. Διότι εκεί η ύφεση θα είναι μεγάλη. Βλέπετε ότι συνεχώς αναθεωρούνται επί τα χείρω οι εκτιμήσεις για το βάθος και για το εύρος αυτής της ύφεσης. Εκεί, λοιπόν, θα περίμενε κανείς να υπάρχει τουλάχιστον ένας προσανατολισμός και όσο το δυνατό πιο συγκεκριμένα μέτρα. Δυστυχώς η λογική που επικράτησε χθες ήταν το “βλέποντας και κάνοντας” για να κρύψουμε ότι έχουμε συμβιβαστεί -από την πλευρά της κυβέρνησης- με μια λογική που περιμένει να υπάρξει ένα ξεσκαρτάρισμα στη κοινωνία, στην αγορά εργασίας, στον κόσμο των επιχειρήσεων, έτσι ώστε κάποιοι λίγοι, τελικά, να μείνουν ισχυροποιώντας τη θέση τους σε μια μικρότερη, όμως, πίτα της οικονομίας».

Είναι δυνατό να περιοριστούν οι επιπτώσεις της ύφεσης με μια εμπροσθοβαρή παρέμβαση
«Δυστυχώς πριν την έλευση του κορονοϊού είχαν ήδη υπάρξει αρνητικά μηνύματα. Δεν το λέμε εμείς, το λένε τα νούμερα, ιδιαίτερα στα θέματα της απασχόλησης. Και τώρα βλέπουμε ότι η κυβέρνηση έχει αποδεχθεί πλήρως αυτή την πορεία της οικονομίας, αρνείται να υιοθετήσει μια λογική άμεσης εμπροσθοβαρούς παρέμβασης. Προφανώς όχι για να ανατρέψει την ύφεση, γιατί αυτό δεν μπορεί να το κάνει κανείς, αλλά για να περιορίσει το βάθος της, να περιορίσει τις επιπτώσεις της, έτσι ώστε να απαιτούνται πολύ μικρότερες προσπάθειες, δυνάμεις, κεφάλαια και πόροι την επόμενη μέρα για την ανόρθωση της οικονομίας».

Μεγάλο ερώτημα το πώς αξιοποιούνται τα χρήματα από το δημοσιονομικό «μαξιλάρι» ασφαλείας
«Κάποιες φήμες λένε ότι τις μέρες του Πάσχα ο κ. Μητσοτάκης πήγε και άναψε μια λαμπάδα στο μπόι του κ. Τσίπρα, ακριβώς διότι είχε υπάρξει το “μαξιλάρι” για να μπορεί σήμερα στοιχειωδώς να κινείται. Πέρα από τους αστεϊσμούς, το μεγάλο ερώτημα είναι πως αξιοποιούνται αυτά τα χρήματα. Και αξιοποιούνται, για τις δαπάνες που γίνονται τώρα, με τη λογική των αδιαφανών, άμεσων αναθέσεων, αμφιβόλου σκοπιμότητας πολλές φορές -το πιο τρανταχτό παράδειγμα είναι αυτό των voucher- ή με υπερκοστολογημένες υπηρεσίες, όπως αυτό που ακούστηκε για τα 700 και πλέον χιλιάρικα για την απολύμανση των φυλακών και πάλι αναθέτοντας απευθείας σε επιχειρήσεις που είχαν ιδρυθεί δύο μέρες πριν. Αυτό όλο έχει μια οσμή σκανδάλου. Υιοθετείται και η λογική να κρατήσουμε τα “καύσιμα” για την επόμενη μέρα. Μόνο που πάντοτε υπάρχει ορατός ο κίνδυνος, η βεβαιότητα θα έλεγα εγώ, τελικά αυτά τα καύσιμα να τα διοχετεύσουμε σε πολύ λίγους μια και οι περισσότεροι θα έχουν βγει έξω από το παιχνίδι, άρα θα έχει συρρικνωθεί ντε φάκτο η οικονομία, η ύφεση θα έχει πάρει μεγαλύτερες διαστάσεις».

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δυνατότητες αποτροπής της εγκαθίδρυσης ενός αλαζονικού συστήματος εξουσίας
«Αξιοποιώντας όλες τις θεσμικές, σε πρώτο επίπεδο, δυνατότητες που έχει. Δεύτερον καταγγέλλοντας, αποκαλύπτοντας αυτή τη μέθοδο και, τελικά, με δυναμικούς τρόπους κάθε είδους μέσα στην ίδια την κοινωνία. Διότι δεν μπορεί να αναγγέλλει η κυβέρνηση σε αυτές τις συνθήκες 26 νομοσχέδια μέχρι τον Αύγουστο που θα κλείσει η Βουλή, μια και δεν θα υπάρχουν καλοκαιρινά τμήματα. Τι μπορεί να σημαίνει αυτό; Νομοσχέδια σαν κι αυτά της Παιδείας και του Περιβάλλοντος; Που είναι πραγματικά μια βόμβα στα θεμέλια της εκπαίδευσης και μια καταστροφική λογική για το περιβάλλον, που δεν έχει γνωρίσει παρόμοια τα τελευταία χρόνια η χώρα; Με συνοπτικές διαδικασίες αποφασίζουμε»;

Να μην αφήσουμε την περιβαλλοντική κρίση, όπως και την υγειονομική, να την επιλύσουν οι δυνάμεις της αγοράς
«Ιδιαίτερα για το περιβάλλον υπάρχει μια σωρεία διατάξεων στο νομοσχέδιο όπου επ’ αυτών έχει αποφανθεί το Συμβούλιο της Επικρατείας και τις έχει βγάλει, σε παλαιότερο χρόνο, αντισυνταγματικές. Και έρχονται τώρα ποντάροντας σε τι; Στην πληροφόρηση την οποία ελέγχουν; Στον φόβο του κόσμου, ότι άλλο είναι το πρόβλημα και άρα εκμεταλλεύονται την ευκαιρία να περάσουν διατάξεις οι οποίες υπονομεύουν το περιβάλλον; Και η περιβαλλοντική κρίση που βιώνουμε; Την βάζουμε στην άκρη; Την ξεχάσαμε; Δεν είναι κι αυτή μια κρίση που φαίνεται ότι δεν μπορούμε να την αφήσουμε, όπως και την κρίση την υγειονομική, να την επιλύσουν οι αόρατες δυνάμεις της αγοράς; Αυτό είναι το συμπέρασμα που πρέπει να βγάλουμε ως κοινωνία».

Το ρίσκο για τα σχολεία το αναλαμβάνουν ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση
«Για τα σχολεία πάρθηκε η απόφαση της μερικής άρσης των μέτρων, μερική λόγω του ερωτηματικού για το τι θα γίνει με τα δημοτικά και τα νηπιαγωγεία. Η επιστημονική κοινότητα, οι ειδικοί, ήταν διχασμένη πάνω σε αυτό. Άρα, αυτός που πήρε την απόφαση ήταν η πολιτική. Πολιτική είναι η σκοπιμότητα. Δεν είναι οι δέκα μέρες εκπαιδευτικού έργου που θα σώσουν τα πράγματα. Έτσι το αντιλαμβάνεται η κυβέρνηση, σε αυτό δεν ευθύνονται οι γιατροί. Το κόστος αυτής της απόφασης, αυτό το αχρείαστο ρίσκο το αναλαμβάνουν ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση».

Ο καθένας να αναλάβει τις ευθύνες του, απαιτείται ένα μέτωπο συνεργασίας από δυνάμεις της αντιπολίτευσης
«Υπάρχει η ανάγκη να κτιστεί ένα μέτωπο συνεργασίας, να υπάρξει μία σύγκλιση των πολιτικών δυνάμεων που αντιλαμβάνονται ότι δεν μπορεί να αντιμετωπίσουμε την επόμενη μέρα της κρίσης μέσα από ακραίες, αντικοινωνικές, νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Κι αυτό αφορά όλες τις δυνάμεις της αντιπολίτευσης, δεν μιλώ προφανώς για την “Ελληνική Λύση”, μιλώ για όλες τις υπόλοιπες δυνάμεις, συμπεριλαμβανομένου του ΚΙΝΑΛ, του ΜέΡΑ25, του ΚΚΕ, όπου πρέπει ο καθένας να τοποθετηθεί απέναντι σε αυτή την ανάγκη. Προσέξτε. Οι επόμενες εκλογές, όποτε καν αν γίνουν, θα γίνουν με απλή αναλογική. Άρα δίνουν την ευκαιρία για τη συγκρότηση μιας προοδευτικής, κυβερνητικής πλειοψηφίας. Εδώ τα πράγματα είναι πολύ συγκεκριμένα και ο καθένας πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του».

Διαρροή της κυβέρνησης το θέμα των πρόωρων εκλογών, εμείς είμαστε έτοιμοι για όλα τα ενδεχόμενα
«Οι πρόωρες εκλογές ως ενδεχόμενο ήταν κάτι που το διέρρευσε, το καλλιέργησε αυτές τις μέρες -παρόλο που εκ πρώτης όψεως είναι κάτι παράλογο, παράταιρο- η ίδια η κυβέρνηση. Οφείλει ο καθένας να αρχίσει να σκέφτεται. Γιατί υπήρξαν αυτές οι διαρροές; Μήπως ο πρωθυπουργός, “παραζαλισμένος” από τα υψηλά ποσοστά αποδοχής σε σχέση με τα μέτρα περιορισμού, τα μεταφράζει ως μια λευκή επιταγή του κόσμου απέναντί του; Μήπως θέλει να προλάβει, διότι βλέπει ότι τα πράγματα εκτροχιάζονται, καταστάσεις είτε μέσω της απόδρασης, είτε μέσω της συγκάλυψης των δικών του προθέσεων; Αν τα πράγματα πάνε πολύ άσχημα, ίσως -κι αυτό πάντοτε συμβαίνει στη δημοκρατία- να είναι μια αντικειμενική επιλογή οι εκλογές και με αυτή την έννοια θα σας έλεγα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, η αξιωματική αντιπολίτευση, οφείλει και είναι έτοιμη για όλα τα ενδεχόμενα».

Συγκρούονται δυο λογικές για την επόμενη μέρα της κρίσης, δεν υπάρχουν περιθώρια για σχήματα τύπου «Οικουμενικής»
«Κυβερνήσεις τύπου “Οικουμενικής” τις θεωρώ κάτι ολέθριο. Εδώ υπάρχουν δύο λογικές για την επόμενη μέρα της υγειονομικής κρίσης και την ύφεση. Η μία προκρίνει τα θέματα της κοινωνικής δικαιοσύνης, της ισοκατανομής των βαρών και των επιπτώσεων, με έναν πρωταγωνιστικό ρόλο τελικά του δημόσιου τομέα, όπου αυτός πρέπει να συντονίσει, να καθορίσει, να διαμορφώσει τις επιλογές για την επόμενη μέρα για την οικονομία. Και από την άλλη, υπάρχουν εκείνοι οι οποίοι θέλουν να αφήσουν όλη αυτή την υπόθεση στους ισχυρούς της αγοράς, οι οποίοι θα λειτουργήσουν όχι προς το συμφέρον των μεσοστρωμάτων, των μικρών επιχειρήσεων και των εργαζομένων, αλλά για να ενισχύσουν τη δική τους θέση»

Οι εξελίξεις πρέπει να αποτυπωθούν στο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, να έχουμε προτάσεις για τις ανάγκες της μεγάλης πλειοψηφίας της κοινωνίας
«Η προγραμματική μας πρόταση πρέπει να λαμβάνει υπόψη όλες τις νέες εξελίξεις, άρα χρειάζεται να γραφτούν νέα κεφάλαια, που θα αποτυπώνουν και την ανάγκη τολμηρών επιλογών, οι οποίες θα κινούνται έξω από τα μέχρι τώρα όρια των ασκούμενων πολιτικών. […] Το ζητούμενο σήμερα είναι να μπορεί να απαντήσει κανείς με προτάσεις, με λύσεις, με μέτρα απέναντι στις ανάγκες της μεγάλης πλειοψηφίας της κοινωνίας».