Δήλωση Π. Πέρκα, Βουλευτή Φλώρινας και Αναπληρώτρια Τομεάρχη Μεταφορών της Κ.Ο. ΣΥΡΙΖΑ, για τις ήπιες μορφές μετακίνησης κατά την πανδημία, με αφορμή δηλώσεις του Υφυπουργού Υποδομών & Μεταφορών

Τους τελευταίους δύο μήνες, με αφορμή την παγκόσμια υγειονομική κρίση, άλλαξαν σε καθοριστικό βαθμό οι καθημερινές συνήθειες των ανθρώπων για μετακίνηση. Όλο και περισσότεροι από εμάς, κατά τη δυσμενή αυτή συγκυρία, βρήκαμε διέξοδο στο ποδήλατο και το περπάτημα, με αποτέλεσμα να διαμορφώνεται μια νέα κανονικότητα.
Δυστυχώς, η «στροφή» αυτή των πολιτών σε ήπιες μορφές μετακίνησης κινδυνεύει να αποτελεί απλά μια παρένθεση στην υπό κανονικές συνθήκες ζωή στην πόλη. Με τη σταδιακή χαλάρωση των περιοριστικών μέτρων στις μετακινήσεις, εδραιώνεται σταδιακά και πάλι η απόλυτη κυριαρχία του Ι.Χ. στους δρόμους. Πόσω μάλλον όταν η χρήση του αυτοκινήτου ενθαρρύνεται από την Κυβέρνηση και δη από το αρμόδιο Υπουργείο.
Τη στιγμή που στην Ευρώπη και διεθνώς, οι Υπουργοί Μεταφορών προτρέπουν τους πολίτες να μετακινούνται στην εργασία τους με ποδήλατο ή με τα πόδια, στην Ελλάδα ακούσαμε έκπληκτοι τον Υφυπουργό Υποδομών & Μεταφορών να μας συστήνει τη χρήση του Ι.Χ., προκειμένου να αποφευχθεί ο συνωστισμός στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς.
Προφανώς στη συνέχεια ο κ. Κεφαλογιάννης ενημερώθηκε για τις σύγχρονες πολιτικές που εφαρμόζει πλήθος χωρών ως απόρροια της πανδημίας, για να προωθηθούν οι ήπιες μορφές μετακίνησης έναντι των μηχανοκίνητων μέσων και ανασκεύασε εν μέρει τις δηλώσεις του, προτρέποντας τον κόσμο, πέρα από το Ι.Χ., να χρησιμοποιεί και το ποδήλατο για τις καθημερινές του μετακινήσεις.
Το σίγουρο είναι πως αυτό μόνο δε φτάνει. Τα μέτρα που εφαρμόζονται διεθνώς, αλλά έχουν προταθεί και στη χώρα μας από τον Σύλλογο Ελλήνων Συγκοινωνιολόγων, για την ανάπτυξη δικτύων πεζών και ποδηλάτων την περίοδο του κορωνοϊού είναι άμεσα εφαρμόσιμα και έχουν ελάχιστο κόστος. Για παράδειγμα, η μείωση των ορίων ταχύτητας στο αστικό δίκτυο ή η κατάργηση μια λωρίδας κυκλοφορίας ή στάθμευσης σε μεγάλους οδικούς άξονες και η απόδοσή της σε πεζούς ή ποδήλατα, αποτελούν μικρές παρεμβάσεις που όμως μπορούν να συμβάλουν αποφασιστικά στην αλλαγή της ζωής στην πόλη.
Όσο όμως η πολιτική ηγεσία χαρακτηρίζεται από απαρχαιωμένες αντιλήψεις για τις μεταφορές και την αστική κινητικότητα, θα χάνεται κάθε «παράθυρο ευκαιρίας» για αλλαγή στην κουλτούρα και τη συμπεριφορά των πολιτών στο δρόμο. Βασικός μας στόχος πρέπει να είναι η αειφορία και η βιωσιμότητα των πόλεων και αυτό θα επιτευχθεί μόνο όταν το ποδήλατο και το περπάτημα μπουν για τα καλά στη ζωή μας, όχι μόνο για άσκηση ή αναψυχή, αλλά και για τις καθημερινές μας μετακινήσεις.