Δήλωση της τέως υπουργού Πολιτισμού

Η ανατροπή του σχεδίου διαχείρισης για τους Δεσμώτες του Φαλήρου από την υπουργό, που ολοκληρώθηκε χτες με την σχετική προαναγγελθείσα απόφαση του ΚΑΣ, μπορεί να υπηρετεί δικές της σκοπιμότητες αλλά βλάπτει σοβαρά τη σχέση μας με τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό.

Με αφετηρία τη δημιουργία ηθικού πανικού και επικοινωνιακής θύελλας περί έλλειψης τάχα σχεδίου και καταστροφής του ευρήματος, προσπάθησε τον περασμένο Ιανουάριο να συγκαλύψει την πολύμηνη δική της αδράνεια και να συκοφαντήσει συλλήβδην υπηρεσίες του υπουργείου και προηγούμενους υπουργούς ότι τάχα δεν έλαβαν τα αναγκαία μέτρα για την κατά χώραν διατήρηση του ευρήματος, πράγμα απολύτως ψευδές.

Μετά την αποτυχία της να πείσει και τον θόρυβο που ξεσηκώθηκε, ανακοίνωσε κάποια ασαφή απόφαση, ώστε να κερδίσει χρόνο.

Τώρα, τέσσερις μήνες αργότερα, με τη σχετική απόφαση του ΚΑΣ έχουμε μπροστά μας απολύτως σαφή την εικόνα που φιλοτέχνησε η υπουργός, καθώς προκρίνεται η απόσπαση και η επανατοποθέτηση των Δεσμωτών και, ουσιαστικά, ανατρέπεται η μεθοδολογία και η συνέχεια των προηγούμενων μελετών των υπηρεσιών του υπουργείου. Μετά από δέκα μήνες από την ανάληψη των καθηκόντων της, έχει εξολοκλήρου την ευθύνη τόσο για την χρονική καθυστέρηση που προέκυψε λόγω αλλαγής του σχεδιασμού, όσο και για τον αποκλεισμό των υπηρεσιών του υπουργείου από την ολοκλήρωση του σχεδίου, όπως είχε προβλεφθεί το 2019.

Αλλά το πιο σημαντικό είναι άλλο. Ότι σε έναν δημόσιο αρχαιολογικό χώρο, στον οποίο έχει σβηστεί η ιστορική μνήμη και τίποτε πλέον δεν θυμίζει το πολύτιμο απέραντο προϊστορικό νεκροταφείο της πόλης των Αθηνών που βρισκόταν επί αιώνες στο Δέλτα του Φαλήρου (εκεί όπου σήμερα εκτείνεται το ΚΠΙΣΝ), το τελευταίο κατάλοιπο, αυτό των Δεσμωτών, δεν θα είναι επισκέψιμο από τους πολίτες. «Σε ένδειξη σεβασμού προς τους βιαιοθάνατους αυτούς νεαρούς, το εύρημα θα μπορούν να δουν μονάχα επιστήμονες», όπως μας πληροφορεί η πιο αφοσιωμένη στο υπουργείο δημοσιογραφική πένα (Liberal 20.5.2020).

Το πιο σημαντικό, συνεπώς, είναι ότι όλες οι μεθοδεύσεις κατέτειναν εντέλει σε μια ιδεολογική εμμονή που θέλει την αρχαία πολιτιστική κληρονομιά σε καραντίνα, σε απόσταση ασφαλείας.Που επιδιώκει τον αποκλεισμό των πολιτών από τη γνώση και την επαφή με την αρχαία ιστορία της πόλης όταν αυτή θέτει πολιτικά ερωτήματα. Γι’ αυτό και από την πρώτη στιγμή που ανασκάφηκε το πολυάνδριο, αντιμετωπίστηκε ως ενόχληση, ως ρωγμή στην επιμελώς ανώδυνη και λουστραρισμένη όψη της Αρχαίας Ελλάδας. Έτσι, η συγκλονιστική θανάτωση που αποτυπώνεται στην ταφή των αλυσοδεμένων σε ομαδικό τάφο νεαρών Αθηναίων, μέρος της ιστορίας της πόλης, των θεσμών και των πρώιμων βίαιων συγκρούσεων που γέννησαν την Αθηναϊκή Δημοκρατία, κρίνεται ως ακατάλληλη δι’ ανηλίκους αλλά και ενηλίκους. Κι αυτό ενόσω οι φωτογραφίες της ανασκαφής κυκλοφορούν ευρέως. Κι ενόσω κανείς δεν διανοείται ότι πρόκειται για θέαμα αλλά, αντίθετα, πρόκειται για την ίδια την ιστορία, τη μνήμη και την πολιτική συνείδηση που αφορά την αρχαία Αθήνα. Το απόθεμα συνείδησης της πόλης που αφορά όλους μας.