Η βουλεύτρια Β3 Νοτίου Τομέα της Αθήνας Ραλλία Χρηστίδου στην τοποθέτησή της στην πρώτη συνεδρίαση για το Ν/Σ του Υπουργείου Παιδείας με τίτλο «αναβάθμιση της Παιδείας», κατέδειξε το οξύμωρο του συγκεκριμένου «βαρύγδουπου» τίτλου, αλλά και τα αντικειμενικά προβλήματα που δημιουργεί για τον ίδιο το χαρακτήρα της δημόσιας και δωρεάν παιδείας, επιστρέφοντας σε λογικές και νοοτροπίες του παρελθόντος

.

Αρχικά αναφέρθηκε στην επαναφορά της διαγωγής για τα απολυτήρια της δευτεροβάθμιας, μια παρωχημένη, τιμωρητική λογική που «σημαδεύει» το μαθητή για όλη την υπόλοιπη ζωή του. Η επαναφορά της τράπεζας θεμάτων, η οποία στο παρελθόν είχε κατά γενική ομολογία αποτύχει, οδηγώντας σε τεράστια αύξηση των μετεξεταστέων δε συνοδεύεται με οποιοδήποτε μέτρο ενίσχυσης των πιο αδύναμων μαθητών ή άμβλυνσης των μορφωτικών ανισοτήτων. Όλα τα παραπάνω, μαζί με τη γενικευμένη λογική της μετατροπής των πειραματικών σχολείων σε πρότυπα, οδηγούν στην αποψίλωση των δημόσιων σχολείων μια και «οι καλοί μαθητές είναι η ατμομηχανές της κάθε τάξης».
Αναρωτήθηκε γιατί δεν υπάρχει καμία αναφορά και καμία πρόβλεψη στο εν λόγω νομοσχέδιο για τα παιδιά ΑΜΕΑ ή με ειδικές μαθησιακές δυσκολίες, όπως λχ τα παιδιά με σύνδρομο Άσπεργκερ. Έχει δε σημασία ότι για το εν λόγω ν/σ υπάρχουν πάμπολλες αναφορές συλλογικοτήτων και φορέων, οι οποίες ωστόσο δεν έχουν καταφέρει να ευαισθητοποιήσουν το Υπουργείο και να εισακουστούν. Υπογράμμισε την μεγάλη ζημιά που θα κάνει στο γνωστικό πεδίο των παιδιών η απουσία της Κοινωνιολογίας, χωρίς να παραγνωρίζεται η αξία των Λατινικών, η απουσία της δόμησης κριτικής σκέψης και αντίληψης στην ουσία της, του τι δηλαδή συνιστά κοινωνικό σύνολο και πώς αυτό δομείται και λειτουργεί. θύμισε ότι δεν έγινε καμία συζήτηση για την αύξηση των ωρών διδασκαλίας μουσικής, εικαστικών, θεατρικού παιχνιδιού, γενικότερα της καλλιτεχνικής παιδείας στο δημοτικό και τη δευτεροβάθμια, ούτε συγκεκριμένη αναφορά στη σεξουαλική αγωγή. Κλείνοντας, τόνισε ότι: «δε χρειάζεται να πούμε ότι στο 100% των ρυθμίσεων που φέρνετε είμαστε στην εντελώς αντίθετη κατεύθυνση. Το μόνο που αναδεικνύει αυτό το ν/σ είναι το τεράστιο χάσμα που υπάρχει ανάμεσα στο τι εκπροσωπείτε εσείς με τόση οπισθοδρομική συντήρηση και στο τι υπηρετούμε εμείς, υπακούοντας στο κοινωνικό συμφέρον».