Σημεία από τη συνέντευξη του Γραμματέα της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ στο «Στίγμα Radio» 97,6 για την εξέλιξη με το «Ναυάγιο» Ζακύνθου

Δεν μπορεί να σταθεί η λογική της διαμόρφωσης των νόμων στη βάση των συμφερόντων του κάθε επενδυτή, επεσήμανε ο Γραμματέας της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ και βουλευτής Επικρατείας, Πάνος Σκουρλέτης, σε ραδιοφωνική του συνέντευξη, ασκώντας έντονη κριτική στις θέσεις που είχε διατυπώσει ο υπουργός Ανάπτυξης Α. Γεωργιάδης ως προς την υπόθεση της αμφισβητούμενης αγοραπωλησίας χιλιάδων στρεμμάτων γης στη Ζάκυνθο, κοντά στην παραλία «Ναυάγιο». Μια υπόθεση που, με βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθήνας, επιστρέφεται στην Εισαγγελία Διαφθοράς για περαιτέρω διερεύνηση με διεύρυνση των κατηγοριών. Μιλώντας σήμερα, Παρασκευή 26 Ιουνίου 2020, στον Ρ/Σ της Ζακύνθου «Στίγμα Radio» 97,6 στην εκπομπή του Σπύρου Λιβέρη και του Γρηγόρη Μπάστα, ο Πάνος Σκουρλέτης τόνισε ότι «νόμος δεν μπορεί να είναι το δίκιο του επενδυτή».

Ακολουθούν σημεία της συνέντευξης:

Η απόφαση του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών βάζει τα πράγματα στο σωστό τους δρόμο

«Η απόφαση του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών βάζει τα πράγματα στο σωστό τους δρόμο. Προφανώς υπάρχουν και περαιτέρω δικαστικές εξελίξεις […] αλλά πρόκειται για μια απόφαση – σταθμό, η οποία ανατρέπει τα σχέδια αυτών οι οποίοι προσπαθούσαν να διαμορφώσουν το παιχνίδι με βάση τους δικούς τους όρους. […] Δεν πάμε να υποκαταστήσουμε τα δικαστήρια. Από την άλλη αντιλαμβάνεστε ότι έχουμε κάθε δικαίωμα, αλλά και την υποχρέωση, να πάρουμε θέση. Οι πολιτικές δυνάμεις, η τοπική κοινωνία, ο δήμαρχος. Ο δήμαρχος δεν είναι Πόντιος Πιλάτος, πρέπει να πάρει θέση, υπάρχει δημοτική περιουσία, είναι υπεύθυνος έναντι των πολιτών».

Ο κ. Γεωργιάδης εκφράζει την «ψυχή» της κυβέρνησης

«Ο εκάστοτε υπουργός οφείλει να επιτηρεί τη νομιμότητα και όχι να προσπαθεί να την παρακάμψει. Το δεύτερο που θέλω να πω είναι ότι η ανάπτυξη πρέπει πρωτίστως να βασίζεται στο σεβασμό της νομιμότητας και όχι να είναι ταυτισμένη με μεθόδους κλεπτοκρατίας. Θα μου πείτε, “ήταν μια άτυχη στιγμή, δεν διάβασε καλά τα γεγονότα ο κ. Γεωργιάδης”; Φοβάμαι πως όχι. Ο Κ. Γεωργιάδης, με έναν ακραίο τρόπο, εκφράζει μία από τις βασικές “ψυχές ” αυτής της κυβέρνησης. Διότι αν είδατε και τον περιβαλλοντικό νόμο, ουσιαστικά τι κάνει; Πάει να παρακάμψει την μέχρι τώρα περιβαλλοντική νομοθεσία για να μπορέσουμε τελικά να βοηθήσουμε τους εκάστοτε επενδυτές, αγνοώντας τα χαρακτηριστικά τους και βάζοντας ως προτεραιότητα απλώς και μόνο να γίνουν κάποιες επενδύσεις. Γι’ αυτό βγαίνει και λέει με προκλητικό τρόπο, οι ζακυνθινοί ας μη βρουν και δουλειά αν δεν θέλουν. Το οποίο είναι άκρως προσβλητικό, λες και δεν ανήκει σε κάποιους αυτή η γη, λες και δεν είναι καλλιεργητές κάποιοι εκεί, λες και δεν έχουν κληρονομήσει κάποια πράγματα από τους πατεράδες τους ή θα δώσουν στα παιδιά τους».

Οι σοβαρές επενδύσεις δεν ελκύονται από ένα καθεστώς επικράτησης του καταπατητή

«Σε ένα καθεστώς, όπου ουσιαστικά ο κάθε καπάτσος ή ο κάθε απατεώνας ο οποίος κάνει διάφορα κόλπα, καταπατάει τη γη των ανθρώπων, μπορεί να προκαλέσει το ενδιαφέρον κάποιου μεγάλου και σοβαρού επενδυτή; Ίσα ίσα αυτή είναι η μεγαλύτερη δυσφήμιση. Διότι σου λέει ότι εκεί στην Ελλάδα δεν υπάρχει νομιμότητα».

Η λογική ότι φτιάχνω τον νόμο ανάλογα με τις επιδιώξεις και τα συμφέροντα του επενδυτή «μπάζει» από παντού

«Η λογική ότι φτιάχνω τον νόμο ανάλογα με τις επιδιώξεις και τα συμφέροντα του επενδυτή “μπάζει” από παντού. Αυτό το λέω γενικά, ως αρχή. Νόμος δεν μπορεί να είναι το δίκιο του επενδυτή, απ’ όπου κι αν προέρχεται αυτός. Ο νόμος πρέπει να είναι αυτός που αναγνωρίζει και το δικαίωμα της μικροϊδιοκτησίας, αυτός ο οποίος χωροθετεί. Πρέπει να εντάσσεται σε έναν γενικότερο σχεδιασμό για το μέλλον και για το παρόν του νησιού. Προφανώς ο τουριστικός τομέας είναι ο δυναμικός τομέας, πρέπει όμως να υπάρχουν κι άλλες χρήσεις. Είδατε φέτος με την πανδημία, πόσο ευάλωτη είναι συνολικά η χώρα μας που έχει πληγεί η υπόθεση του τουρισμού. […] Άρα και ως χώρα πρέπει να επανεξετάσουμε το μοντέλο μας, όχι εις βάρος του τουρισμού, αλλά καλύπτοντας την παραγωγική δραστηριότητα και σε άλλους τομείς, έτσι ώστε να μην είμαστε ευάλωτοι σε τέτοιου είδους παρόμοιες κρίσεις. Δεν μπορεί να υπάρξει η Ελλάδα χωρίς περαιτέρω ενίσχυση και του πρωτογενούς, αλλά και του δευτερογενούς τομέα. Δεν μπορεί όλα να είναι εισαγόμενα στην Ελλάδα και να μη φτιάχνουμε τίποτα».