Παρέμβαση μετά την τοποθέτηση του Γ. Γεραπετρίτη

Κύριε Γεραπετρίτη, αξιοποιήσατε εξίμισι λεπτά σε πολύ μεγάλη ένταση, για να απαντήσετε κάτι το οποίο θα μπορούσατε να είχατε απαντήσει σε μισό λεπτό. Ούτε μισό λεπτό. Δεκαπέντε δευτερόλεπτα.

Σας ρώτησα αν στο κείμενο αυτό της συγγραφέως, στο οποίο ήσασταν επιμελητής, όχι συγγραφέας, συμφωνείτε με τη διατύπωση ότι το δικαίωμα της συνάθροισης δεν υπόκειται σε καθεστώς άδειας αναγγελίας ή προληπτικού ελέγχου από αστυνομικές αρχές, όπως γινόταν σε ανώμαλες περιόδους…

Εντούτοις, εσείς σε εξίμισι ολόκληρα λεπτά, απαντώντας μου αντ’ αυτού για άλλη μία φορά, ίσως γιατί δεν τα έχει έτοιμα τα επιχειρήματα ο πρωθυπουργός, επιχειρήσατε να νομιμοποιήσετε απολύτως τη συγγραφέα –και καλά κάνατε και τη νομιμοποιήσατε- αλλά δεν απαντήσατε, λέγοντας μου ότι «διαφωνώ με αυτή την άποψη του έργου το οποίο επιμελήθηκα». Τόσο πολύ απλά. Θα μπορούσατε να μου απαντήσατε ότι διαφωνείτε, κύριε Γεραπετρίτη.

Ο κ. Μητσοτάκης στον ελεύθερό του χρόνο διαβάζει Dworkin. Εγώ θα διαβάζω Γεραπετρίτη. Δεν είμαστε όλοι τυχεροί σ’ αυτόν τον κόσμο. Κάποιοι είναι πιο τυχεροί. Εγώ θα είμαι λιγότερο τυχερός.

Η ουσία, όμως, κύριε Γεραπετρίτη, είναι ότι επειδή κάποτε περάσατε από τον δημοκρατικό χώρο, αλλά τώρα βρίσκεστε στα έδρανα της Δεξιάς, δεν είστε εσείς κριτής ούτε έχετε το δικαίωμα να κρίνετε ποιον η Αριστερά θα τιμά και σε ποιον θα κάνει κριτική. Αν η Αριστερά θα κάνει κριτική σε ανθρώπους που πέρασαν από την Αριστερά και τώρα είναι απέναντι ή αν δεν θα κάνει.

Τιμητής εσείς που βρίσκεστε τώρα στα έδρανα της παράταξης που επιχειρεί την πιο μεγάλη θεσμική εκτροπή σε ό,τι αφορά το δικαίωμα των δημοκρατικών στη συνάθροιση και τη διαδήλωση δεν θα κάνετε σε μας, κύριε Γεραπετρίτη. Να το καταλάβετε καλά.

Παρέμβαση μετά την τοποθέτηση της Φ. Γεννηματά

Δεν μπορώ παρά να απαντήσω στην κ. Γεννηματά, όχι στον ίδιο τόνο και στο ίδιο ύφος, αλλά στο πολιτικό περιεχόμενο όσων είπε για τον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι και κυρία Γεννηματά, ξέρετε, στη ζωή και στην πολιτική υπάρχουν ορισμένες κορυφαίες στιγμές που κανείς καλείται να πάρει κορυφαίες στρατηγικές αποφάσεις, είτε το συνειδητοποιεί είτε όχι. Κι εσείς το κάνατε αυτό, όσο σας παρακολουθώ στην πολιτική σας σταδιοδρομία, ως αρχηγός του Κινήματος Αλλαγής δύο φορές. Και σήμερα, είναι μια τρίτη. Πρόκειται για στρατηγικές αποφάσεις.

Η πρώτη στρατηγική και κρίσιμη απόφαση για εσάς ήταν όταν η τότε κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έφερνε σε αυτήν την αίθουσα την απλή αναλογική. Και εσείς επιλέξατε,παρά το γεγονός ότι εκπροσωπείτε ένα κόμμα το οποίο έχει τα μεγέθη –εννοώ την απήχηση στην ελληνική κοινωνία- που έχει και θα μπορούσε να παίξει έναν κρίσιμο ρυθμιστικό παράγοντα σε ένα πλαίσιο πολιτικό που η απλή αναλογική θα δίνει ισοτιμία της ψήφου κρίσιμο ρυθμιστικό ρόλο πέρα και έξω από κάθε λογική, πέρα και έξω από τη λογική του κομματικού σας στενού συμφέροντος, αλλά και των ιδεολογικών και πολιτικών σας αναφορών, να πείτε «όχι» και να στηρίξετε τότε, να δώσετε μαξιλάρι ασφαλείας και βοήθεια στη Δεξιά του κ. Μητσοτάκη.

Δεύτερη κρίσιμη στρατηγική επιλογής για εσάς και για το κόμμα σας ήταν η επιλογή σας να πάτε απέναντι στη Συμφωνία των Πρεσπών. Αν και εξ όσων γνωρίζω –δεν μπορώ βεβαίως να είμαι στα εξωτερικά σας- ήσασταν μόνη στην ηγεσία του κόμματος και στο κορυφαίο όργανο που διαφωνήσατε με τις απόψεις των συντρόφων σας, τότε. Οι οποίοι, σε συνάφεια με την ιστορία, τη διαδρομή, τις προοδευτικές ιδέες, τη στάση και τη θέση των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών, υπερασπίστηκαν μια συμφωνία θετική για τη χώρα που σήμερα τηρεί και ο κ. Μητσοτάκης. Βεβαίως, ήταν μια κρίσιμη στρατηγική επιλογή αυτή, να πάτε κόντρα στις ιδέες της παράταξής σας –της προοδευτικής παράταξης, μάλλον, όχι της δική σας μόνο- και να στηρίξετε τη Δεξιά και μάλιστα, τότε την ακραία λαϊκιστική εκδοχή της Δεξιάς.

Και η τρίτη στρατηγική επιλογή, κυρία Γεννηματά, είναι τώρα. Διότι όχι μόνο αποφασίζετε να ψηφίσετε το νομοσχέδιο του κ. Χρυσοχοΐδη και του κ. Μητσοτάκη, ένα νομοσχέδιο που βρίσκεται σε αντίθεση με τις δημοκρατικές ευαισθησίες του χώρου του δημοκρατικού και προοδευτικού που συρρικνώνει συνταγματικές ελευθερίες. Όχι μόνο για αυτό, αλλά γιατί σε μία δύσκολη στιγμή για τον κ. Μητσοτάκη και την κυβέρνηση -και αναφέρομαι στις εξελίξεις στην οικονομία, την πολύ μεγάλη ύφεση, αναφέρομαι στις εξελίξεις που η ύφεση φέρνει στην ίδια την κοινωνία, αναφέρομαι σε όσα βγαίνουν στο φως της δημοσιότητας σε σχέση με την απόπειρα χειραγώγησης μέσων ενημέρωσης με αυτήν την περίφημη λίστα Πέτσα, αν και είναι λίστα Μητσοτάκη, όχι λίστα Πέτσα- επιλέγετε όχι απλά να κάνετε τον συνήγορο του κ. Μητσοτάκη, αλλά να υπερακοντίσετε και σε επιχειρηματολογία, στην επιχειρηματολογία της κυβέρνησης και της Δεξιάς και να μιλάτε εσείς εδώ με μία πολύ βαριά γλώσσα για παρακράτος και για διαπλοκή.

Εμείς αφήνουμε αυτές τις εκφράσεις, γιατί θέλω να μιλήσω πολιτικά και να σας πω το εξής: Η επιλογή σας να κάνετε αντιπολίτευση στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ την προηγούμενη τετραετία ήταν μια εύλογη επιλογή. Ήσασταν κόμμα της αντιπολίτευσης. Ευλόγως, κάνατε αντιπολίτευση στην κυβέρνηση.

Η επιλογή σας σήμερα να κάνετε αντιπολίτευση πάλι στον ΣΥΡΙΖΑ, όταν κυβέρνηση είναι η Δεξιά του κ. Μητσοτάκη είναι μία παράλογη, αυτοκαταστροφική για εσάς επιλογή.

Αν θέλετε, κυρία Γεννηματά, να στηρίξετε την κυβέρνηση, βεβαίως, ο δρόμος είναι ανοιχτός. Το μόνο πρόβλημα ενδεχομένως για εσάς να είναι ότι ίσως ο κ. Μητσοτάκης σε λίγο να μην σας έχει και τόσο ανάγκη. Διότι σας διεμβολίζει ήδη και παίρνει τα στελέχη που λοξοκοιτάνε και έχουν όραμα και στόχο να κυβερνήσουν κάποια στιγμή και να βρεθούν ξανά στα έδρανα της κυβέρνησής του.

Εγώ το μόνο που θα σας πω είναι ότι καθείς και οι επιλογές του σε αυτή τη ζωή και καθείς άξιος των επιλογών και της μοίρας του.

Ευχαριστώ πολύ.