• «Η κυβέρνηση να εγκαταλείψει την αυτάρκεια και την αλαζονεία και να προχωρήσει σε σύγκληση Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών για τη χάραξη εθνικού σχεδίου αντιμετώπισης της τουρκικής προκλητικότητας»

• «Η απόφαση Ερντογάν είναι ακόμη μία ηχηρή, προκλητική, μονομερής παραβίαση όχι μόνο ομόφωνων αποφάσεων της UNESCO, αλλά και μια έμπρακτη αμφισβήτηση της ίδιας της Συνθήκης της Λωζάνης»

.

Σε συνέντευξή του στον ρ/σ «Στο Κόκκινο» (Ν. Σβέρκος) ο Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και επικεφαλής της ευρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, Δημήτρης Παπαδημούλης επεσήμανε τα ακόλουθα:

Είναι η ώρα, έστω και με εκκωφαντική καθυστέρηση, ο Κ. Μητσοτάκης να πιάσει το νήμα της ενεργοποίησης οικονομικών κυρώσεων από εκεί που το άφησαν Τσίπρας και Αναστασιάδης ένα χρόνο πριν
Ζήτησα με επιστολή μου προς τους Προέδρους των ευρωπαϊκών θεσμών κ.κ. Φον ντερ Λάιεν (Κομισιόν), Μισέλ (Συμβούλιο της Ευρώπης), Σασόλι (Ευρωκοινοβούλιο) και τον ύπατο εκπρόσωπο της ΕΕ για θέματα Εξωτερικών κ. Μπορέλ, πέρα από δηλώσεις να κάνουν και πράξεις συντονισμένα στην ΕΕ, ώστε να υποχρεωθεί ο Ερντογάν να αναιρέσει την απόφαση για την Αγία Σοφία. Είναι μια απόφαση προκλητική, όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για την παγκόσμια κοινότητα και κλιμακώνει προηγούμενες κινήσεις, όπως οι εξαγγελίες για παράνομες γεωτρήσεις στην κυπριακή και ελληνική ΑΟΖ, καθώς και την παραβίαση των διεθνών αποφάσεων για την Λιβύη.
Μέχρι στιγμής από την πλευρά των ισχυρών του πλανήτη έχουμε καταδικαστικές δηλώσεις για τις προκλητικές ενέργειες Ερντογάν, αλλά προς το παρόν μόνο λόγια, αλλά και εκκωφαντικές σιωπές από τον Τραμπ και τον Πούτιν. Νομίζω, λοιπόν, ότι τώρα είναι η ώρα, έστω και με εκκωφαντική καθυστέρηση, ο Κ. Μητσοτάκης να πιάσει το νήμα της ενεργοποίησης οικονομικών κυρώσεων από εκεί που το άφησαν Τσίπρας και Αναστασιάδης ένα χρόνο πριν. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να επιβάλει -με ομόφωνες αποφάσεις στο Συμβούλιο- οικονομικές κυρώσεις, τώρα είναι η ώρα αυτές οι κυρώσεις να συνεχιστούν και ενταθούν, για την αποτροπή χειρότερων εξελίξεων.
Διότι η απόφαση Ερντογάν είναι ακόμη μία ηχηρή, προκλητική, μονομερής παραβίαση όχι μόνο ομόφωνων αποφάσεων της UNESCO, αλλά και μια έμπρακτη αμφισβήτησητης ίδιας της Συνθήκης της Λωζάνης. Ένα μήνυμα στην παγκόσμια κοινότητα ότι η Τουρκία δεν είναι πια κοσμικό κράτος και δεν σέβεται καταστάσεις. Και αυτό δένει με τα σενάρια που μπορούν να οδηγήσουν σε κίνδυνο θερμών επεισοδίων.
Αυτή την ώρα, η κυβέρνηση οφείλει να βάλει τις κυρώσεις στο τραπέζι, αλλά με τρόπο που να φέρει αποτέλεσμα. Οφείλει επίσης να ξαναποκτήσει η Ελλάδα ενεργή, παρεμβατική, αποτελεσματική εξωτερική πολιτική, αφού πρώτα η ΝΔ λύσει τα του οίκου της, διότι σε άλλο μήκος κύματος εκπέμπουν οι Μητσοτάκης-Δένδιας και άλλο οι Σαμαράς-Βορίδης-Γεωργιάδης.
Επίσης, πρέπει η κυβέρνηση να εγκαταλείψει την αυτάρκεια και την αλαζονεία και να προχωρήσει επιτέλους, όπως ζητάει ο ΣΥΡΙΖΑ, σε σύγκληση Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών για να χαράξουμε εθνικό σχέδιο αντιμετώπισης της τουρκικής προκλητικότητας, που να δημιουργεί ερείσματα, συμμαχίες και να καταλήγει σε κυρώσεις.
Αυτή η εξέλιξη δείχνει και πόσο κατώτερη των περιστάσεων έως άθλια είναι η επιλογή της κυβερνητικής ηγεσίας, με τη βοήθεια ενός συστήματος καλοταϊσμένων ΜΜΕ, να κυλήσουν σε έναν τοξικό βόρβορο την πολιτική ζωή της χώρας.

Σε μια πρόκληση με παγκόσμια διάσταση, απαιτείται παγκόσμια αντίδραση
Σε μια πρόκληση με παγκόσμια διάσταση, απαιτείται παγκόσμια αντίδραση. Ευθύνη της ελληνικής κυβέρνησης είναι να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο ώστε αυτή η αντίδραση να είναι ηχηρή. Μέχρι στιγμής έχουμε χλιαρές αντιδράσεις και μόνο λόγια. Ειδικά για τη Γερμανία, που τώρα ασκεί την προεδρία της ΕΕ, χρειάζεται να πιέσει ο Μητσοτάκης προκειμένου να κινηθεί πιο κοντά σε όσα ζητά η Ελλάδα κι η Κύπρος και προτείνει η Γαλλία και να φύγει από τη λογική ότι «δεν πρέπει να ενοχλούμε τον Ερντογάν, γιατί έχουμε συμφέροντα».
Και εδώ θα κριθεί εκ του αποτελέσματος ο πρωθυπουργός κι η κυβερνητική πολιτική. Εμείς χαράσσουμε μια έμπρακτη γραμμή πλεύσης και περιμένουμε τώρα τα αποτελέσματα της κυβέρνησης της ΝΔ. Εμείς μικροπολιτική στο θέμα δεν θα κάνουμε, δεν θα γίνουμε ΝΔ, ούτε ο Τσίπρας Μητσοτάκης, ωστόσο οφείλουμε απέναντι σε αυτή την κλιμάκωση προκλήσεων να μη σφυρίζουμε αδιάφορα.
Το κύριο θέμα που εγείρει αυτή η πρόκληση είναι την απόφαση Ερντογάν να παίξει αυτό το χαρτί για να δείξει ότι είναι μια ισχυρή διεθνής δύναμη, που μπορεί να αλλάξει συσχετισμούς στην περιοχή, αμφισβητώντας το στάτους που εμπεδώθηκε έναν αιώνα πριν με τον Ατατούρκ και τη Συνθήκη της Λωζάνης. Και απέναντι σε αυτό χρειάζεται στην Ελλάδα ένα εθνικό σχέδιο, ενώ απαιτείται ευρωπαϊκή και παγκόσμια αντιμετώπιση χωρίς αυταπάτες.
Στο τέλος της βδομάδας έχουμε τη Σύνοδο Κορυφής με βασική ατζέντα το πακέτο του προγράμματος ανασυγκρότησης μετά τον κορονοϊό και τον πολυετή προϋπολογισμό, όπου κι εκεί η Ελλάδα πρέπει να είναι διεκδικητική. Εκεί εκ των πραγμάτων πρέπει να τεθεί και το θέμα της προκλητικής στρατηγικής Ερντογάν.

Το θέμα αυτό δεν προσφέρεται για εσωκομματικές συγκρούσεις και πατριδοκαπηλίες – Να το αντιμετωπίσουν με την ευθύνη που τους έδωσε ο ελληνικός λαός
Το θέμα αυτό δεν προσφέρεται για εσωκομματικές συγκρούσεις, ούτε για πατριδοκαπηλίες. Είναι υποχρέωση του Κ. Μητσοτάκη να αποκτήσει η κυβέρνησή του μία γραμμή και μάλιστα αποτελεσματική. Κι όσο πιο γρήγορα αντιμετωπιστεί αυτό, τόσο καλύτερα.
Δυστυχώς ορισμένοι αντί για μια πατριωτική γραμμή εξωτερικής πολιτικής, επιλέγουν σε βάρος των συμφερόντων της χώρας μιας γραμμή εύκολης πατριδοκαπηλίας, κάνοντας έτσι το καλύτερο δώρο στον Ερντογάν. Ας αφήσουν, λοιπόν, τα οικογενειακά τους καβγαδάκια κι ας αντιμετωπίσουν το θέμα με την ευθύνη που τους έδωσε ο ελληνικός λαός.