Ανακοίνωση του Τμήματος Εργατικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, για αναδρομικά συνταξιούχων

Η κυβέρνηση της ΝΔ με πρωτοφανή αντισυνταγματικό τρόπο αποφάσισε κούρεμα κατά 64% των αναδρομικών που δικαιούνται οι συνταξιούχοι, σύμφωνα με την απόφαση του ΣΤΕ. Οι υπαίτιοι για τις αντισυνταγματικές περικοπές του 2012 μετατρέπουν ξανά το Σύνταγμα και τις δικαστικές αποφάσεις σε κουρελόχαρτα.
Μετά την κατάργηση της 13ης σύνταξης, η κυβέρνηση δείχνει για ακόμα μία φορά το πραγματικό αντικοινωνικό της πρόσωπο και με πρόσχημα την οικονομική ύφεση που προκαλεί η πανδημία - και εντείνουν οι πολιτικές της- αφαιρεί το δικαίωμα των συνταξιούχων να λάβουν τα ποσά που δικαιούνται αναδρομικά σύμφωνα με την απόφαση του ΣΤΕ. Συγχρόνως, με πραξικοπηματικό τρόπο, αφαιρεί από τους συνταξιούχους το δικαίωμα να διεκδικήσουν το σύνολο των οφειλομένων.
Οι πανηγυρισμοί της κυβέρνησης και του μηχανισμού προπαγάνδας της ΝΔ, δεν μπορούν να κρύψουν την πραγματικότητα που είναι:
• Η αυθαίρετη μείωση του ποσού που δικαιούνται αναδρομικά οι συνταξιούχοι σύμφωνα με την απόφαση του ΣΤΕ ( από 3,9 δις σε 900 εκατομμύρια και άλλα 500 όταν και όποτε βγει η απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου).
• Ο αριθμός των συνταξιούχων που θα λάβουν αναδρομικά είναι 1,1 εκατ. και όχι 2,5 εκατ. όπως λέει ο Πρωθυπουργός, ενώ οι χαμηλοσυνταξιούχοι δεν θα λάβουν καθόλου αναδρομικά.
• Τα 3,9 δις της απόφασης του ΣΤΕ μπορούν να δοθούν, καθώς δεν υπάρχουν για φέτος δημοσιονομικοί περιορισμοί, ενώ δεν υφίσταται και πρόβλημα ρευστότητας, καθώς υπάρχει το μαξιλάρι των 37 δις που άφησε η διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Αυτά αποτελούν “προφάσεις εν αμαρτίαις” μιας κυβέρνησης που προφανώς επιλέγει να χρησιμοποιεί το μαξιλάρι ρευστότητας για “δώρα” στη διαπλοκή, στις τράπεζες, στα “golden boys” και τους ημέτερους και όχι στους συνταξιούχους που τα δικαιούνται.
Οι συνταξιούχοι και ολόκληρη η ελληνική κοινωνία καταλαβαίνουν την μεγάλη εξαπάτηση της ΝΔ και τη διάψευση όλων των προσδοκιών που καλλιέργησε προκειμένου να πάρει την εξουσία και θα δώσουν την απάντησή τους. Γιατί “μπορείς να κοροϊδεύεις πολλούς για λίγο, λίγους για πολύ, όχι όμως όλους για πάντα...”