Δήλωση της Βουλευτή Φλώρινας και Αναπληρώτριας Τομεάρχη Περιβάλλοντος & Ενέργειας

Ο χρονισμός της φετινής Ευρωπαϊκής Εβδομάδας Κινητικότητας είναι ιδιαίτερος, αφού το σύνολο των εκδηλώσεων λαμβάνει χώρα εν μέσω πανδημίας και λίγους μήνες μετά από ένα διάστημα περιοριστικών μέτρων, κατά τη διάρκεια του οποίου άλλαξαν σε καθοριστικό βαθμό οι καθημερινές συνήθειες των ανθρώπων για μετακίνηση. Από τη μία οι μετακινήσεις περιορίστηκαν στο ελάχιστο και από την άλλη όλο και περισσότεροι βρήκαν διέξοδο στο ποδήλατο και το περπάτημα. Για να φτάσουμε στο σήμερα που η έννοια της αστικής βιώσιμης κινητικότητας είναι πιο επίκαιρη από ποτέ.

Με το σύνθημα «Πράσινη μετακίνηση, χωρίς ρύπους για όλους», οι βιώσιμοι τρόποι μετακίνησης και ο οικολογικός τρόπος ζωής βρίσκονται στο επίκεντρο των πανευρωπαϊκών εκδηλώσεων, για μια Ευρώπη ουδέτερη ως προς τις εκπομπές άνθρακα μέχρι το 2050. Αντίστοιχες θα είναι και οι εκδηλώσεις στη χώρα μας, με λύπη μου όμως διαπιστώνω ότι για τη ΝΔ, όλα αυτά «εξαντλούνται» στο πλαίσιο αποσπασματικών δράσεων μια βδομάδα το χρόνο, χωρίς να υπάρχει μια ολοκληρωμένη προσέγγιση σχεδιασμού, για πόλεις βιώσιμες, προσβάσιμες και φιλικές προς όλους τους πολίτες.

Αν και ο στόχος πανευρωπαϊκά είναι ο μηδενισμός του ενεργειακού αποτυπώματος, η προστασία του περιβάλλοντος και η βελτίωση της ποιότητας ζωής στην πόλη, οι πολιτικές της Κυβέρνησης είναι σε εντελώς αντίθετη κατεύθυνση. Πολλά τα παραδείγματα που υποδεικνύουν ότι η κουλτούρα της ΝΔ είναι πολύ μακριά από την κοινωνική βιωσιμότητα.

Αρχικά, δε γνωρίζουμε τη βούληση της Πολιτείας για τα Σχέδια Βιώσιμης Αστικής Κινητικότητας (ΣΒΑΚ). Η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είχε θέσει τις βάσεις, με αποτέλεσμα τα 180 περίπου ΣΒΑΚ που εκπονούνται σε όλη τη χώρα να είναι κατά πολλοίς αποτέλεσμα εκείνης της προσπάθειας. Βεβαίως καθοριστικό ρόλο στην εφαρμογή των ΣΒΑΚ διαδραματίζει ο εκάστοτε δήμος, η θεσμοθέτηση και η προώθησή τους όμως είναι έργο της Κυβέρνησης. Διαβάζουμε κατά καιρούς ότι η ΝΔ ετοιμάζει νέο νομοθετικό πλαίσιο, ακούσαμε πρόσφατα τον κ. Κεφαλογιάννη να λέει ότι το σχετικό σχέδιο θα βγει σε διαβούλευση, γεγονός είναι όμως ότι έχει περάσει πάνω από ένας χρόνος και τίποτα δεν έχει κατατεθεί, τη στιγμή που επί Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ επεξεργαζόμασταν ήδη σχέδιο νόμου για την ανάπτυξη των ΣΒΑΚ.

Αντί για τις πολιτικές που είχε προτείνει η «Ανάπλαση Αθήνας» σε συνεργασία με την Περιφέρεια Αττικής και τα Υπουργεία Περιβάλλοντος, Υποδομών & Μεταφορών και Πολιτισμού για κοινή χρήση του πλούτου της πόλης και για αειφορία και βιωσιμότητα των πόλεων, σήμερα έχουμε το φιάσκο του «Μεγάλου Περιπάτου». Έγιναν παρεμβάσεις που δυσχεραίνουν την πρόσβαση στο κέντρο της πόλης με το αυτοκίνητο, χωρίς όμως να προσφέρεται κάποια αξιόπιστη εναλλακτική στους χρήστες. Χωρίς παράλληλη αναβάθμιση και ενίσχυση των ΜΜΜ, χωρίς δίκτυο ποδηλατοδρόμων, χωρίς πολιτική στάθμευσης. Αποτέλεσμα, η Πολιτεία ακύρωσε τα περισσότερα μέτρα, χωρίς τελικά να δίνεται χώρος σε πεζούς και ποδήλατα σε βάρος του Ι.Χ., χωρίς να διευρύνονται πλατείες και πεζοδρόμια, όλα πρόχειρα και χωρίς τη συμμετοχή επιστημόνων διαφορετικών ειδικοτήτων.

Και φυσικά μιλώντας για ΜΜΜ, η περιβαλλοντική ευαισθησία της ΝΔ είναι καθαρά φιλολογικού χαρακτήρα και το δημόσιο συμφέρον είναι πάντα κατώτερο των ιδιωτικών. Πώς αλλιώς να εξηγήσει κανείς ότι η Κυβέρνηση επέλεξε να κυκλοφορούν στους δρόμους της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, λεωφορεία 15ετίας, γηρασμένα ηλικιακά και τεχνολογικά, ακατάλληλα και μάλιστα πανάκριβα, αντί για τα νέα, σύγχρονα οχήματα, με καθαρά καύσιμα και φιλικά τόσο προς το περιβάλλον όσο και προς το χρήστη – επιβάτη που προγραμμάτιζε η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Ειδικά δε για την ηλεκτροκίνηση, για την οποία η ΝΔ θεωρητικά ήταν ήδη έτοιμη πριν τις εκλογές, το σχέδιο που παρουσιάστηκε πρόσφατα περιορίζεται σε επιδοματικές πολιτικές και δεν είναι αποτέλεσμα μιας ολοκληρωμένης στρατηγικής που να αφορά όλους τους πολίτες, ενώ ηλεκτρικά λεωφορεία δε θα δούμε ούτε το 2021 - για την ώρα ένα μόλις όχημα κάνει τα πρώτα πιλοτικά δρομολόγιά του.

Δυστυχώς λοιπόν, πέρα από τους εορτασμούς μιας βδομάδας το χρόνο, οι απαρχαιωμένες αντιλήψεις της Κυβέρνησης μας απομακρύνουν από το στόχο της μείωσης του περιβαλλοντικού αποτυπώματος και της ενίσχυσης της ποιότητας ζωής στην πόλη. Για να επιτύχουμε τα παραπάνω πρέπει να αλλάξουν πολλά, κυρίως όμως να αλλάξει η κουλτούρα της πολιτικής ηγεσίας και όσων είναι σε θέσεις ευθύνης. Για πόλεις σύγχρονες, βιώσιμες, προσβάσιμες, φιλικές, σχεδιασμένες για το ποδήλατο, το περπάτημα, την ποιοτική και αξιόπιστη συγκοινωνία που θα αναδεικνύουν παράλληλα και την περιβαλλοντική τους διάσταση.