Τοποθέτηση της Χαράς Καφαντάρη, Βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία Δυτικής Αθήνας και Αν. Τομεάρχη Πολιτικής Προστασίας της ΚΟ ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, κατά την κοινή συνεδρίαση  της Διαρκούς Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου και Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Προστασίας Περιβάλλοντος,  για το σ/ν Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας: «Ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/904 σχετικά με τη μείωση των επιπτώσεων ορισμένων πλαστικών προϊόντων στο περιβάλλον» 6.10.2020​

.
Ολόκληρη η τοποθέτηση της Χαράς Καφαντάρη:

Μία απάντηση στο συνάδελφο πριν. Κύριε συνάδελφε, είπατε πριν στην τοποθέτησή σας, ότι δεν υπάρχει για το νερό εθνικός φορέας που να εξετάζει όλα αυτά. Κάτι τέτοιο νομίζω είπατε στην τοποθέτησή σας.

Να υπενθυμίσω ότι από τα πρώτα του επιτελικού κράτους του κυρίου Μητσοτάκη ήταν και η κατάργηση της Ειδικής Γραμματείας Υδάτων και η ένταξή της σε μία Διεύθυνση του Υπουργείου Περιβάλλοντος. Αυτό λέει αρκετά πράγματα.

Σχετικά τώρα, με το σχέδιο νόμου που συζητάμε  το οποίο δεν είναι ένα νομοσχέδιο με την έννοια του όρου. Είναι μια ενσωμάτωση Οδηγίας που έτσι κι αλλιώς πρέπει να γίνει.

Η διαχείριση των απορριμμάτων είναι μία σοβαρή δημόσια υπόθεση που έχει κοινωνική, περιβαλλοντική, οικονομική και αναπτυξιακή διάσταση.

Στο πλαίσιο αυτό, βέβαια, είναι και το θέμα του πλαστικού που λίγο - πολύ όλοι συμφωνούμε ότι σταδιακά πρέπει να καταργηθεί. Υπάρχει και η συγκεκριμένη Οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης την οποία ερχόμαστε σήμερα με αυτό που συζητάμε να ψηφίσουμε.

Είπε ο κύριος Υπουργός στην τοποθέτησή του - λυπάμαι που δεν είναι εδώ,  το είδαμε και προχθές και στην Επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης σε ένα πολύ σοβαρό νομοσχέδιο του Υπουργείου Εσωτερικών, όπου ήρθε ο αντίστοιχος Υπουργός Εσωτερικών έβγαλε το λόγο του και έφυγε και, δυστυχώς, βλέπω το ίδιο να γίνεται και σήμερα εδώ - ότι αυτό το νομοσχέδιο πρέπει να μας ενώνει όλους.

Εγώ θα απαντήσω, η μάχη και ο αγώνας για τον περιορισμό έως κατάργηση του πλαστικού ναι, ενώνει όλους, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως η συγκεκριμένη Οδηγία η οποία έρχεται να ενσωματωθεί με το εν λόγω σχέδιο νόμου μπορεί να συμφωνούν όλοι σε αυτό, όταν πρόκειται για μία επικοινωνιακή και πολύ πρόχειρη νομοθέτηση.

Θα συμφωνήσω με συναδέλφους του ΣΥΡΙΖΑ που μίλησαν πριν και ο Εισηγητής μας, ότι είναι στη βάση της επικοινωνίας, μήπως φτιάξουμε το πράσινο προφίλ, όπως είπε και ο κύριος Υπουργός  ότι «είναι ένα πράσινο νομοσχέδιο, είμαστε μια πράσινη κυβέρνηση και λοιπά» και για αυτό το λόγο το καταθέτουμε, το ίδιο είδαμε και στο νομοσχέδιο - νόμος πλέον για την ηλεκτροκίνηση που εσπευσμένα ήρθε να ψηφιστεί και τελικά τα αποτελέσματα αυτού του νόμου δεν είναι αυτά τα οποία περιμένουμε, αλλά ψηφίστηκε σαν ένα πράσινο νομοσχέδιο.

Φυσικά ήμασταν υπέρ της ηλεκτροκίνησης, αλλά δεν τοποθετηθήκαμε θετικά στο εν λόγω σχέδιο νόμου, όπως και τώρα υπάρχει ένας προβληματισμός για το νομοσχέδιο το οποίο συζητάμε.

Κατ΄ αρχάς είπα πριν για τη διαχείριση των απορριμμάτων που είναι σοβαρή δημόσια υπόθεση, όμως, δυστυχώς, χωρίς διαβούλευση η κυβέρνηση μέσα στο καλοκαίρι με απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου άλλαξε το μητρικό σχεδιασμό.

Αυτό είναι ένα πάρα πολύ σοβαρό ζήτημα, το ανέφερε και ο κ. Φάμελλος πριν που έτυχε να έχει και την ευθύνη στο Υπουργείο επί ΣΥΡΙΖΑ, τι διαβούλευση είχε γίνει για αυτό.

Θέλω να υπενθυμίζω, ότι τη βασική Οδηγία του 2008, που αφορά τη διαχείριση απορριμμάτων. Πρόληψη, διαλογή στην πηγή, ανακύκλωση, κομποστοποίηση και τελική διάθεση του υπολείμματος με όποιο τρόπο, είτε ταφή, είτε καύση, είτε οτιδήποτε. Ε, λοιπόν, αυτό το νομοσχέδιο που συζητάμε, που έπρεπε να εστιάζει κύρια στην πρόληψη, δεν το καταφέρνει και πάνω σε αυτό θα έλεγα το εξής.

Η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει βγάλει τις προδιαγραφές για το πλαστικό. Τι σημαίνει -θα έλεγα- αν ήταν  ο κύριος Υπουργός, εδώ, μπορεί και ο κύριος Ταγαράς, να μας απαντήσει, τι σημαίνει εναλλακτικό πλαστικό.

Θέλουμε συγκεκριμένα μια απάντηση μιας και αναφέρεται, στο εν λόγω σχέδιο νόμου.

Δεν υπάρχουν, λοιπόν, αυτές οι προδιαγραφές, δεν υπάρχει ο διάλογος και η προετοιμασία με τις επιχειρήσεις του κλάδου,  εδώ μιλάμε για μια άλλη οικονομία, για ένα άλλο μοντέλο ανάπτυξης, που εμείς πιστεύουμε και αγωνιζόμαστε.

Η Κυβέρνηση -το λέει- με τέτοιου είδους νομοσχέδια, αλλά στην πράξη δεν ξέρω, αν το πετυχαίνει, ότι η αναπτυξιακή διάσταση και αυτής της μεταρρύθμισης, γιατί αυτό είναι πάρα πολύ σοβαρό, η προσαρμογή στα καινούργια δεδομένα και τις βιομηχανίες, της βιομηχανίας. Οι καινούργιες θέσεις εργασίας οι οποίες μπορούν, να δημιουργηθούν μέσα από αυτή τη διαδικασία της μεταρρύθμισης.

Λέμε, ότι είναι ένα αποσπασματικό και πρόχειρο, γιατί υπάρχουν εκκρεμότητες. Υπάρχουν εκκρεμότητες σχετικά με τον απολογισμό, ο οποίος πρέπει, να υπάρχει για τη λεπτή σακούλα, όπως προβλεπόταν και από το νόμο του 2017.

Θα έλεγα μάλιστα, ότι με το νόμο τον  αντί περιβαλλοντικό  του 2020 νομοθέτησε η Νέα Δημοκρατία, ενιαίο τέλος για όλες τις πλαστικές σακούλες, χωρίς να έχει δημοσιοποιήσει τα πλήρη στοιχεία της μείωσης  κατανάλωσης λεπτής πλαστικής σακούλας από το περιβαλλοντικό τέλος, που είχαμε νομοθετήσει.

Επίσης, δεν έλαβε υπόψη προτάσεις για διαφοροποίηση τελών για τις σακούλες -ανάλογα με τα χαρακτηριστικά- με αποτέλεσμα όλες οι πλαστικές σακούλες, να έχουν το ίδιο τέλος ανεξάρτητα.

Ακόμα και το κομμάτι της πρόληψης παραγωγής πλαστικού, που είναι ένα σημαντικό κομμάτι σε αυτή την προσπάθεια, δεν υπάρχει -επανέρχομαι στο ίδιο- μέσα στο νομοσχέδιο. Δεν είναι πώς θα διαχειριστούμε καλύτερα τα απορρίμματα, αλλά πώς θα μειώσουμε τα απορρίμματα.

Αυτό μάλιστα αποτελεί και σύσταση του περιβαλλοντικού προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών σύμφωνα με τη Σύμβαση της Βαρκελώνης, που έχει να κάνει και με τη θαλάσσια περιοχή.

Έπρεπε να είναι ένα κομμάτι του νομοσχεδίου και το δεύτερο το πολύ σημαντικό που έχει να κάνει με αυτά που ανέφερα πριν τα αναπτυξιακά το κομμάτι της κυκλικής οικονομίας, όταν υπάρχει εθνικός σχεδιασμός, πώς υλοποιείται αυτό; Τι συγκεκριμένα βήματα γίνονται σε αυτή την κατεύθυνση; Γιατί κακά τα ψέματα η κυκλική οικονομία λίγο πολύ είναι και το μέλλον, άμα θέλουμε πραγματικά και είναι ανάγκη και όχι μόνο λόγω συνθηκών και δεσμεύσεων Διεθνών του ΟΗΕ, αλλά είναι ύπαρξη η ίδια -αν θέλετε- του πλανήτη ύπαρξη όλων μας.

Η κυκλική οικονομία, πώς γίνονται βήματα, πως προσαρμόζεται και η οικονομία και οι επιχειρήσεις και η βιομηχανία στην κατεύθυνση αυτή.

Κλείνοντας, λέω, ότι πρόκειται για ένα επικοινωνιακό σχέδιο νόμου. Πιο συγκεκριμένα στα άρθρα θα τοποθετηθούμε, επικοινωνιακό και πολύ πρόχειρο. Εξυπηρετεί περισσότερο την επικοινωνία αποκατάστασης του πράσινου- της πράσινης Κυβέρνησης, παρά την ουσία. Είναι ένα ευχολόγιο, θα έλεγα.

 

​