Σημεία συνέντευξης του τομεάρχη Παιδείας της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, στο ραδιόφωνο Parapolitika FM και στους δημοσιογράφους Δημήτρη Τάκη και Χριστίνα Κοραή

Η εισαγγελέας στη δίκη της Χρυσής Αυγής βρίσκεται σε δύσκολη θέση από τη στιγμή που το δικαστήριο απεφάσισε την ενοχή με το χαρακτηρισμό «εγκληματική οργάνωση». Κάθε της παρέμβαση δείχνει ότι επιθυμεί οι επικεφαλής της να πέσουν στα μαλακά. Αποδεικνύεται ότι βρίσκεται σε πλήρη δυσαρμονία -και- με το λαϊκό αίσθημα, αλλά και με τη δικανική κρίση η οποία έχει προκύψει από τη στάθμιση των πραγματικών στοιχείων που προσκομίστηκαν για την εγκληματική δράση.

«Αλλά δεν έστειλε ο Α. Σαμαράς τη ΧΑ στο δικαστήριο;» ρωτήθηκα από τους δημοσιογράφους... Απάντησα: Βεβαίως και το αναγνωρίζω. Ο Σαμαράς όμως επί τρία περίπου χρόνια έκανε πως δεν έβλεπε τις εγκληματικές δραστηριότητες της Χρυσής Αυγής. Τουναντίον, βασικοί του συνεργάτες συνομιλούσαν και διαπραγματεύονταν με τη Χρυσή Αυγή -το ξεχνάμε; Έπρεπε να δολοφονηθεί Έλληνας για να ξεχειλίσει το ποτήρι και να ενεργοποιηθεί ο τότε πρωθυπουργός και η Δικαιοσύνη.

Σήμερα η κυβέρνηση κάνει επίθεση εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ και της Δημοκρατίας. Αυτό θα το βρει μπροστά της, διότι οδηγεί σε αυταρχικές υποτροπές, σε ξύλο, σε φανατισμό του κόσμου -του δικού της κόσμου. Αντιμετωπίζουμε πανδημία, διανύουμε μακρά και επίμονη οικονομική κρίση και πολλά ακόμα. Ας μη φανατιζόμαστε και για το παρελθόν. Άλλο το πάθος για τα ιδανικά κάθε χώρου και ο διαρκής αγώνας για τη Δημοκρατία. Αυτά είναι αναγκαία. Δεν χρειάζεται όμως κομματικός φανατισμός.

Αν κάποιος σήμερα έλεγε ότι «η ΝΔ είναι φασιστικό κόμμα» προφανώς θα έκανε λάθος. Κόμμα του δημοκρατικού τόξου είναι, που ψηφίστηκε από το 40% του εκλογικού σώματος. Άλλο αν έχει σκληρό ακροδεξιό κομμάτι, «συνιστώσα», που επιχειρεί διαρκώς να πάρει το πάνω χέρι. Είναι όμως εξοργιστικό να παρουσιάζει η ΝΔ το ΣΥΡΙΖΑ σχεδόν ως... «ξαδελφάκι» της ΧΑ, όπως έκανε αυτές τις μέρες συστηματικά, με την απόφαση για ΧΑ.

Κάτι τέτοια αποτελούν καρικατούρα πολιτικής κριτικής που ουδέποτε έχουν αποσταθεροποιήσει ένα κόμμα. Στην κοινωνία όμως, ναι, η αντιδημοκρατική ρητορική μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις. Η «θεωρία των δύο άκρων» λειτουργεί ως πλυντήριο για την ακροδεξιά και υπονομεύει την αναγκαία δημοκρατική συνοχή της κοινωνίας.

Το ηχητικό εδώ