Ομιλία του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία στην Ολομέλεια της Βουλής

Στην κατατιθεμένη πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία για τη σύσταση διακομματικής επιτροπής που θα είχε λόγο στην αντιμετώπιση της πανδημίας, για τη διαχείριση των αναθέσεων, τον σχεδιασμό των αναγκαίων προσλήψεων, την ιεράρχηση των μέτρων, αναφέρθηκε ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του κόμματος, βουλευτής Επικρατείας, Πάνος Σκουρλέτης, μιλώντας σήμερα στην Ολομέλεια της Βουλής, στη συζήτηση για το νομοσχέδιο του υπουργείου Υγείας. Ταυτόχρονα, άσκησε σφοδρή κριτική σε μέτρα που έλαβε η κυβέρνηση, όπως αυτό που παρέχει στους ιδιώτες τη δυνατότητα να δημιουργούν μονάδες ΜΕΘ χωρίς την υποχρέωση να τις στελεχώνουν με το απαραίτητο προσωπικό!

Ο Πάνος Σκουρλέτης αναφέρθηκε και στην ανάγκη να συνταγογραφούνται τα τεστ, καθώς είναι μεγάλο το κόστος για την μέση οικογένεια, εφόσον έρθει αντιμέτωπη με μια τέτοια αναγκαιότητα. Πρόσθεσε ότι σήμερα, πάνω σε αυτή την ανάγκη, ιδιωτικοί φορείς θησαυρίζουν. Κάλεσε, επίσης, την κυβέρνηση και τον αρμόδιο υπουργό Υγείας, να προβούν σε 15.000 προσλήψεις μόνιμου προσωπικού στο δημόσιο σύστημα υγείας και να εγκαταλείψουν την λογική της «παρένθεσης» ως προς την πανδημία, που τους κάνει να ελπίζουν ότι θα μπορέσουν να επιστρέψουν στη νεοφιλελεύθερη επιλογή των Συμπράξεων Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα στην υγεία.

Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, κάλεσε την κυβέρνηση να βγάλει τα σωστά συμπεράσματα από την εκδήλωση της πανδημίας, τονίζοντας ότι «ο ρόλος του δημόσιου τομέα στην υγεία πρέπει να είναι καθοριστικός, αποφασιστικός, διότι όπως είπαμε και πριν, η υγεία δεν μπορεί να είναι εμπόρευμα και σε αυτή πρέπει να έχουν πρόσβαση όλοι».

Μιλώντας για τον 14χρονο που κρατήθηκε επί μέρες στη ΓΑΔΑ, λόγω της συμμετοχής του στην εκπαιδευτική κινητοποίηση, επεσήμανε χαρακτηριστικά: «Ενώ το βλέπατε -γνωρίζατε ποια είναι τα δεδομένα, ήταν κάτι παραπάνω από βέβαιο- ότι θα είχαμε ένα δεύτερο κύμα πανδημίας, δεν κάνατε τίποτα για να ανοίξετε ασφαλώς τα σχολεία. Και τώρα που εξεγείρεται η εκπαιδευτική κοινότητα, βλέπουμε καταστάσεις οι οποίες είναι, όχι απλώς θλιβερές, αλλά θίγουν ευθέως την ίδια τη δημοκρατία». Τέλος, με αφορμή τα ερωτήματα που τέθηκαν στον μικρό μαθητή από τις ανακριτικές αρχές, για το ποιες είναι οι απόψεις του και εάν θα συμμετάσχει ξανά σε διαδηλώσεις, ο Πάνος Σκουρλέτης, διερωτήθηκε: «Ποια Δικαιοσύνη μπορεί να το κάνει αυτό; Μήπως είναι η Δικαιοσύνη της κυρίας εισαγγελέως, που για την Χρυσή Αυγή είπε να μην υπάρχει κανένας περιοριστικός όρος στους υπόδικους και να υπάρχει ανασταλτικός χαρακτήρας στις αποφάσεις; Αυτή η Δικαιοσύνη, δυστυχώς, δεν αντιστοιχίζεται με το κοινό περί δικαίου αίσθημα. Και δεν αποτελεί αυτό παρέμβαση. Αποτελεί μια υποχρέωση, τουλάχιστον μέσα σε αυτή την αίθουσα, να ασκούμε μια τέτοια κριτική».

Ακολουθεί η τοποθέτηση του Πάνου Σκουρλέτη στη Βουλή για το σ/ν «Κύρωση της από 24.9.2020 τροποποίησης της από 26.7.2018 Σύμβασης Δωρεάς μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου, του Κοινωφελούς Ιδρύματος με την επωνυμία «Κοινωφελές Ίδρυμα "ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Σ.ΩΝΑΣΗΣ" (ALEXANDER S. ONASSIS PUBLIC BENEFIT FOUNDATION)», που εδρεύει στο VADUZ του LIECHTENSTEIN, και του Ωνάσειου Καρδιοχειρουργικού Κέντρου (Ν.Π.Ι.Δ.), επείγουσες ρυθμίσεις για την αντιμετώπιση του κινδύνου διασποράς του κορωνοϊού COVID - 19 και άλλες διατάξεις»:

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η συζήτηση σήμερα θα μπορούσε να ήταν μια εύκολη συζήτηση, αν γινόταν σε έναν άλλο χρόνο. Μία σύμβαση ανάμεσα στο Ελληνικό Δημόσιο και ένα ιδιωτικό ίδρυμα. Προφανώς πρέπει να γίνονται αποδεκτές τέτοιες συμβολές, χωρίς να έχουμε την ψευδαίσθηση ότι μπορούν να υποκαταστήσουν την ανάγκη για ένα ισχυρό, δημόσιο σύστημα υγείας. Αλλά, η συζήτηση αυτή γίνεται κάτω από τη βαριά “σκιά” της πανδημίας. Κατά συνέπεια, οφείλουμε να σταθούμε στα όσα έχουν συμβεί στη χώρα τους τελευταίους μήνες. Στο τι έχει γίνει στην πρώτη φάση. Στο τι γίνεται τώρα, κατά τη δεύτερη φάση.

Ειλικρινά, κ. υπουργέ, νομίζω πως το πρωί, στην ολιγόλεπτη παρέμβασή σας, μάλλον ξεφύγατε ως προς τον τόνο της φωνής. Διότι, ενώ τα πράγματα επιβάλλουν να είμαστε νουνεχείς -είμαστε απέναντι σε συνθήκες πρωτόγνωρες, μιλάμε για μια πανδημία που συμβαίνει σε συνθήκες πλήρους παγκοσμιοποίησης. Ποτέ ο κόσμος δεν ήταν τόσο παγκοσμιοποιημένος όσο είναι στον παρόντα χρόνο-εσείς ήρθατε και μας είπατε ότι “δεν σηκώνετε μύγα στο σπαθί σας”. Εγώ θα σας έλεγα να κατεβάσετε τον τόνο. Και αν δεν θέλατε να σηκώνετε “μύγα στο σπαθί σας”, θα έπρεπε εξαρχής να είχατε ακούσει τις εισηγήσεις μας, όταν σας είχαμε προτείνει απέναντι σε αυτή την πολύ σοβαρή κατάσταση που ζούμε, να υπάρξει μια διακομματική επιτροπή η οποία να έχει λόγο στη διαχείριση της πανδημίας. Και όσον αφορά τις αναθέσεις, που γίνονται κάτω από ένα ειδικό καθεστώς, άρα δίνουν ευκαιρίες για άλλου είδους πράγματα και όσον αφορά τις προσλήψεις, την ιεράρχηση των μέτρων. Την ανάγκη, δηλαδή, να υπάρχει ένα συστηματικό πρόγραμμα. Ένα πρόγραμμα που δεν το είδαμε ποτέ, τους προηγούμενους μήνες. Διότι είναι αλήθεια ότι μετά την πρώτη φάση κατασπαταλήσατε το χρονικό διάστημα και σήμερα, κυριολεκτικά, κυνηγάμε τα γεγονότα.

Αν δεν θέλετε, λοιπόν, να “σηκώνετε μύγα στο σπαθί σας” κ. υπουργέ, θα πρέπει να μας απαντήσετε πώς είναι δυνατόν να φέρνετε σκανδαλώδεις ρυθμίσεις, οι οποίες κατάφωρα ευνοούν τον ιδιωτικό τομέα, τον κρατικοδίαιτο ιδιωτικό τομέα, όπως αυτή που έγινε γύρω από τις ΜΕΘ: τη δυνατότητα να αυξάνουν κατά το δοκούν, οι ιδιώτες, τον αριθμό των κλινών στις ΜΕΘ χωρίς, παράλληλα -και αυτό είναι ακόμα χειρότερο- να έχουν την υποχρέωση να τις στελεχώνουν με το αντίστοιχο προσωπικό. Και προσέξτε, εσείς που “δεν σηκώνετε μύγα στο σπαθί σας”.Το ίδιο, τηρουμένων των αναλογιών, κάνετε και με τις καινούργιες ΜΕΘ που έχετε εξαγγείλει.Χθες είχαμε μια πολύ ωραία γιορτή, για τις 50 ΜΕΘ, δωρεά της Βουλής, αλλά είναι μισό βήμα, όταν αυτές δεν στελεχώνονται από το αντίστοιχο ιατρικό προσωπικό. Διότιδεν αρκεί μόνο να έχουμε τα κρεβάτια, δεν αρκεί να έχουμε τους καρδιογράφους, δεν αρκεί να έχουμε τις εγκαταστάσεις του οξυγόνου, χρειάζεται εξειδικευμένο προσωπικό.

Ερχόσαστε τώρα, λοιπόν, και κάνετε μία “μπαλωματικού” τύπου πολιτική. Παίρνετε από άλλες θέσεις και τους μετακινείτε αυτούς τους ανθρώπους, όπως όπως, για να καλύψουν τις νέες ΜΕΘ. Έτσι θα απαντήσουμε; Υπάρχει ανάγκη, κύριοι της κυβέρνησης, με αφορμή αυτή την πανδημία, να βγάλουμε τα σωστά συμπεράσματα και να οργανώσουμε ένα μεσο-μακροπρόθεσμο σχέδιο, πέρα από τα άμεσα μέτρα, που θα έρθει να καταστήσει το δημόσιο σύστημα υγείας ισχυρό και να το καταστήσει με έναν τέτοιο τρόπο, ώστε το αγαθό της υγείας να είναι προσβάσιμο σε όλους; Ή θα λειτουργείτε ενοχικά; Γιατί σας βλέπω ότι αισθάνεστε πολύ ενοχικά αυτή τη στιγμή, που είστε αναγκασμένοι να κάνετε δημόσιες δαπάνες, όταν στο μυαλό σας αντιμετωπίζετε αυτή την περίοδο ως μια παρένθεση. Μέχρι να ξαναγυρίσετε πίσω στη γνωστή λογική των ΣΔΙΤ. Του κρατικοδίαιτου ιδιωτικού τομέα.

Άλλο ερώτημα. Την προηγούμενη εβδομάδα τα δυο μου παιδιά χρειάστηκε να κάνουν ένα τεστ. Ευτυχώς δεν ήταν θετικό. Και έκανα μια “γύρα” σε διάφορες ιδιωτικές δομές της γειτονιάς -γιατί έπρεπε να γίνει άμεσα- για να δω πόσο θα στοιχίσει. Η φθηνότερη τιμή, την οποία δεν την συναντάς συχνά, είναι 75 ευρώ. Και το ερώτημα που γεννιέται αυτή τη στιγμή, είναι το εξής: γιατί να μη συνταγογραφούνται τα τεστ; Ποια είναι η απάντηση; Η απάντηση είναι μία: διότι στην “αναμπουμπούλα χαίρεται ο λύκος”. Υπάρχουν μικρά και μεγάλα διαγνωστικά κέντρα τα οποία κυριολεκτικά θησαυρίζουν. Που θησαυρίζουν; Στη βάση της αγωνίας, του προβλήματος, των Ελλήνων πολιτών. Μας περισσεύουν τα χρήματα; Έχετε δει τι γίνεται στην οικονομία; Ξέρετε τι μας περιμένει; Μπορεί ο οικογενειακός προϋπολογισμός να παίρνει από αλλού και να τα σπρώχνει στα τεστ; Και θα το κάνει, αλλά με ποιο κόστος; Όλα αυτά είναι ερωτήματα τα οποία δεν πρέπει να τα θέτουμε; Συγχύζεστε;

Σας ερωτώ, λοιπόν. Μιλήσατε για προσλήψεις πέρα από τις άμεσες ανάγκες. Οι προσλήψεις αυτές είναι μόνιμες ή είναι ορισμένου χρόνου; Υπάρχει ανάγκη μόνιμων προσλήψεων; Πέρα από τα θέματα της συγκυρίας, πόσα είναι τα κενά, σήμερα, στο δημόσιο σύστημα υγείας; Είναι 20.000 - 25.000;Υπάρχει ανάγκη να εκπονήσετε ένα σχέδιο ώστε, μέσα στα επόμενα τρία, τέσσερα, πέντε χρόνια, να καλυφθούν αυτές οι θέσεις με μόνιμο προσωπικό; Αυτό απαντάει στην ανάγκη για ένα ισχυρό, δημόσιο σύστημα υγείας; Απαντάει στην ανάγκη να αναστρέψουμε το brain drain, για το ποιο κόπτεστε συνέχεια; Μήπως αισθάνεστε ενοχικοί όταν μιλάτε για την ανάγκη στήριξης του δημοσίου συστήματος υγείας; Δεν υπάρχει ένας τέτοιος σχεδιασμός. Αντίθετα υπάρχει η ανάγκη, σήμερα, χθες, να διαμορφωθεί ένα πρόγραμμα 15 χιλιάδων μόνιμων προσλήψεων.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα φτάσουμε κάποια στιγμή στον ευρωπαϊκό μέσο όρο σε σχέση με τις δημόσιες δαπάνες ως ποσοστό του ΑΕΠ; Είναι αυτό στο σχεδιασμό σας ή θα ερχόσαστε και θα μας λέτε μεγάλα λόγια και μάλιστα συγχυσμένοι, όπως έκανε σήμερα το πρωί ο υπουργός; Τελικά πόση πληρωμένη επικοινωνία θα ρίξετε στην αγορά για να καλύψετε τα προβλήματα; Για να καλύψετε τις ενοχές σας, επειδή δεν μπορείτε να πιστέψετε σε ένα δημόσιο σύστημα υγείας; Πόσο θα μπορείτε να κουκουλώνετε τα πράγματα; Αυτά είναι αμείλικτα ερωτήματα στα οποία, δυστυχώς, δεν έχετε απαντήσει.

Όταν μιλάμε για το δημόσιο σύστημα υγείας, πρέπει να κοιτάμε και τις συνθήκες εργασίας, άρα πρέπει να μιλάμε για σταθερές σχέσεις απασχόλησης και όχι για συμβασιούχους. Εμείς μέσα σε πολύ δυσκολότερες συνθήκες και όταν υπήρχε ο κανόνας των προσλήψεων -ήταν ένα προς πέντε όταν τον παραλάβαμε και τον φτάσαμε ένα προς ένα- παρ’ όλα αυτά και δρομολογήσαμε και κάναμε μόνιμες θέσεις εργασίας. Θυμόσαστε τις μας λέγατε προεκλογικά; Ότι θα καταργήσετε τον κανόνα της μίας αποχώρησης και της μίας πρόσληψης και θα επανέλθετε στο πέντε προς ένα. Κάτω από την πίεση των γεγονότων, μας είπατε “ναι, δεν το εννοούμε αυτό ακριβώς για τον τομέα της υγείας». Τώρα, ευτυχώς, το έχετε “καταπιεί” αυτό. Το έχετε “καταπιεί” προσωρινά ή θα επανέλθετε όταν τα πράγματα -και εύχομαι σύντομα να γίνει αυτό- σταθεροποιηθούν στον τομέα της υγείας; Ή θα επανέλθετε στο δρόμο του νεοφιλελεύθερου δογματισμού, ο οποίος σας οδηγεί σε αυτές τις ενσυνείδητες πολιτικές της αποσπασματικότητας, της έλλειψης ουσιαστικού προγραμματισμού, της μη στελέχωσης με μόνιμο προσωπικό του δημόσιου συστήματος υγείας;

Μια και λέτε ότι σας κατηγορούμε αδίκως για μια πολιτική η οποία κατάφορα ευνοεί τον ιδιωτικό τομέα, η περίπτωση του κ. Μαγιορκίνη δεν είναι, να το πω επιεικώς, κάτι προβληματικό; Ο πρώην επιστημονικός σύμβουλος, ο οποίος μόλις ανέλαβε -παραιτούμενος από την προηγούμενη θέση του- λειτούργησε μεροληπτικά προς συγκεκριμένο ιδιωτικό φορέα; Δεν είναι έτσι; Δεν χρήζουν μιας απάντησης όλα αυτά τα ζητήματα;

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πρέπει να καταλάβουμε ποιά είναι τα μηνύματα της εποχής. Η πανδημία δεν αφορά μόνο την υγεία. Η πανδημία αλλάζει όλα τα ζητήματα. Ανατρέπει στερεότυπα, αλλάζει την εργασία, τις συνθήκες εργασίας. Η πανδημία έχει οδηγήσει σε μια ομοιόμορφη, καθολική πια, οικονομική κρίση, που αφορά σχεδόν όλο τον πλανήτη. Κατά συνέπεια, δεν μπορείτε να την αντιμετωπίζετε ως κάτι περιστασιακό. Πρέπει όλοι να αντλήσουμε τα ορθά συμπεράσματα. Και το συμπέρασμα είναι ένα: ότι ο ρόλος του δημόσιου τομέα στην υγεία πρέπει να είναι καθοριστικός, αποφασιστικός, διότι όπως είπαμε και πριν, η υγεία δεν μπορεί να είναι εμπόρευμα και σε αυτή πρέπει να έχουν πρόσβαση όλοι. Όλοι. Επενδύστε, λοιπόν, στην υγεία.

Η πολιτική σας, η αποσπασματική πολιτική, η ελλιπής πολιτική, η πολιτική που “κλείνει το μάτι” στους ιδιώτες, ήδη δημιουργεί τα πρώτα σημάδια αναστάτωσης στην ελληνική κοινωνία. Παράδειγμα η εκπαιδευτική κοινότητα. Η εκπαιδευτική κοινότητα και ιδιαίτερα οι μαθητές. Οι οποίοι αναγκάζονται να στοιβάζονται σε τάξεις οι οποίες δεν είναι κατάλληλες, ενώ όλο το προηγούμενο διάστημα δεν είχατε κάνει τίποτα. Ενώ το βλέπατε -γνωρίζατε ποια είναι τα δεδομένα, ήταν κάτι παραπάνω από βέβαιο- ότι θα είχαμε ένα δεύτερο κύμα πανδημίας, δεν κάνατε τίποτα για να ανοίξετε ασφαλώς τα σχολεία. Και τώρα που εξεγείρεται η εκπαιδευτική κοινότητα, βλέπουμε καταστάσεις οι οποίες είναι, όχι απλώς θλιβερές, αλλά θίγουν ευθέως την ίδια τη δημοκρατία. Αναφέρομαι στον 14χρονο ο οποίος έμεινε εσώκλειστος στα κρατητήρια της ΓΑΔΑ τέσσερις ημέρες, για να βγει χθες. Και απ’ ότι γράφουν σήμερα τα ρεπορτάζ, ο ανακριτής να τον ρωτάει ποιές είναι οι απόψεις του, αν θα ξανακάνει καταλήψεις και αν θα ξαναπάει σε διαδηλώσεις. Που ακούστηκε αυτό; Ποια Δικαιοσύνη μπορεί να το κάνει αυτό; Μήπως είναι η Δικαιοσύνη της κυρίας εισαγγελέως, που για την Χρυσή Αυγή είπε να μην υπάρχει κανένας περιοριστικός όρος στους υπόδικους και να υπάρχει ανασταλτικός χαρακτήρας στις αποφάσεις; Αυτή η Δικαιοσύνη, δυστυχώς, δεν αντιστοιχίζεται με το κοινό περί δικαίου αίσθημα. Και δεν αποτελεί αυτό παρέμβαση. Αποτελεί μια υποχρέωση, τουλάχιστον μέσα σε αυτή την αίθουσα, να ασκούμε μια τέτοια κριτική.