Ομιλία της Σίας Αναγνωστοπούλου, βουλευτή Αχαΐας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, στην Ολομέλεια της Βουλής κατά τη συζήτηση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εσωτερικών «Άρση περιορισμών για την εγγραφή στους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους εκλογέων εξωτερικού», σήμερα Δευτέρα 24.7.2023

"Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σήμερα όπως αυτές τις πολλές τελευταίες μέρες που καίγεται ένα μεγάλο μέρος της Ελλάδας, έπρεπε να συζητάμε και να αναδείξουμε αυτό ως μείζον εθνικό θέμα, για να δούμε τι πρέπει να γίνει.

Βλέπουμε μία Κυβέρνηση αναποτελεσματική και ανίκανη να αντιμετωπίσει τη μεγάλη πρόκληση της εποχής, με καμένα χιλιάδες στρέμματα δασικής έκτασης, περιουσίες, ζώα -να μην το ξεχνάμε- και έχω και την εμπειρία από χθες το βράδυ στο Διακοπτό, στην περιοχή μου που ήταν πραγματικά κόλαση.

Το δεύτερο που θα ήθελα να πω, από τα επείγοντα θέματα, είναι τα εργατικά δυστυχήματα τα οποία είναι πάρα πολλά τον τελευταίο καιρό. Εχθές και πάλι στην περιοχή μου είχαμε ένα θλιβερό, τραγικό εργατικό δυστύχημα, όπου ένας άνθρωπος έχασε τη ζωή του, δέκα περίπου τραυματίστηκαν και έχουν μείνει και εγκλωβισμένοι. Πώς έγινε να δουλεύουν άνθρωποι πάνω σε μία γέφυρα, η οποία έπρεπε να κατεδαφιστεί, μια το μεσημέρι, με καύσωνα ενώ υπάρχει εγκύκλιος που απαγορεύει τις εργασίες τέτοιες ώρες και Κυριακή βέβαια και από κάτω να υπάρχουν άνθρωποι χωρίς να υπάρχει καμία μέριμνα; Κυρίες και κύριοι, έχουν πυκνώσει τα εργατικά δυστυχήματα και δεν μπορούμε να μη μιλάμε γι’ αυτά σαν να μη συμβαίνει τίποτα.

Σήμερα ημέρα της δημοκρατίας. Η δημοκρατία δεν είναι ένα ιερό πράγμα που υπερίπταται. Είναι μια ζωντανή διεκδίκηση σε καθημερινή βάση, ζωντανή διεκδίκηση. Όταν λοιπόν ακούω από χτες ότι ήταν κάποιοι Ρομά -και το ακούω και από μεγάλα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης- οι οποίοι τράβαγαν σίδερα από τη γέφυρα γι’ αυτό έπεσε, εδώ για μένα πλήττεται η δημοκρατία, πλήττεται το κράτος δικαίου και πρέπει να μιλήσουμε γι’ αυτά τα θέματα. Δεν μπορεί η ενημέρωση να είναι μονομερής, να φτάνει στα όρια της προπαγάνδας. Μεγάλα τα ζητήματα.

Εμείς λοιπόν έχουμε σήμερα μια ιστορική μέρα, όπως άκουσα την Υπουργό προχθές στην επιτροπή, ακούω και διάφορους άλλους και τον Πρωθυπουργό σήμερα. Ιστορική μέρα γιατί συζητάμε την ψήφο στους απόδημους Έλληνες, στους Έλληνες του εξωτερικού. Δεν θα θυμίσω, το έκαναν ο Εισηγητής μας και ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας με τον καλύτερο τρόπο. Υπήρχε η δυνητική πρόβλεψη στο Σύνταγμά μας. Έπρεπε να έρθει η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ για να κινητοποιηθεί, να ενεργοποιηθεί αυτή η διάταξη, για να φτάσουμε με τον νόμο 4648 του 2019, να έχουμε πραγματικά δικαίωμα ψήφου των Ελλήνων του εξωτερικού.

Είδαμε ότι δεν πήγε καλά, δηλαδή δεν ενεγράφησαν τόσοι όσοι θα επιθυμούσαμε, κάτι δεν περπάτησε καλά. Τι κάνει ένα σοβαρό κράτος, μία σοβαρή Κυβέρνηση που σέβεται τους πολίτες του, σέβεται το Σύνταγμα και σέβεται τον εκλογικό νόμο, ο οποίος δεν αλλάζει από τη μια στιγμή στην άλλη; Κάνει μια συζήτηση και διαβούλευση τι δεν πήγε καλά, γιατί δεν περπάτησε, γιατί δεν εγράφησαν τόσοι, τι μπορεί να γίνει, να λάβει υπόψη τις παρατηρήσεις του συνηγόρου του πολίτη -γι’ αυτό έχουμε αυτές τις αρχές που είναι πολύ σημαντικές- μα κάνουμε διαβούλευση και να προχωρήσουμε παραπέρα. Όχι. Το πρώτο νομοσχέδιο που υποσχέθηκε στις προγραμματικές δηλώσεις ο κ. Μητσοτάκης εδώ, από το Βήμα της Βουλής ήταν ότι θα άρει όλους τους περιορισμούς για την ψήφο των αποδήμων. Και ακούσαμε τον κ. Βορίδη γιατί οι λέξεις και η ορολογία δεν είναι σε κενό πολιτικό, έχουν βάρος, λογύδρια περί έθνους, «πατριωτικό κόμμα το ένα», «πατριωτικό κόμμα το άλλο», «εσείς που πιστεύετε στο έθνος». Ενώ είμαστε κάποιοι εδώ πέρα που δεν πιστεύουμε στο έθνος, λες και δεν είμαστε όλοι προϊόντα αποτελέσματα της ελληνικής επανάστασης, λες και είναι κάποιοι κάτι άλλο. Και ας μην τολμήσει κανένας να πει τέτοια κουβέντα περί εθνικής εξαίρεσης, περί «εσείς που ξέρετε από έθνος» και κάποιοι άλλοι που δεν ξέρουν. Ας μην τολμήσει, γιατί γυρίζουμε σε εποχές που η αποκατάσταση της δημοκρατίας που γιορτάζουμε σήμερα τις άφησε πίσω.

Ας κάνω όμως ένα ερώτημα καλοπροαίρετο. Γιατί χώρες δημοκρατικές, χώρες ευρωπαϊκές όπως είναι η Γαλλία, όπως είναι η Πορτογαλία, όπως είναι η Ιταλία έχουν κλειστό σύστημα; Γιατί άλλες χώρες έχουν προϋποθέσεις, όπως βάλαμε εμείς προϋποθέσεις με τον νόμο που είχαμε φτιάξει; Εμείς όλοι εννοώ, με διαβούλευση που είχαμε κάνει. Για ποιο λόγο; Τι θέλανε να προστατεύσουν και τι θέλουν να προστατεύσουν; Ένα πολύ μεγάλο πράγμα: Πώς δεν θα αλλοιωθεί η έννοια της πολιτικής κοινότητας που έχει η εδαφικότητα με την κοινότητα η οποία είναι εκτός των συνόρων. Αυτό είναι ένα δύσκολο θέμα, ένα πάρα πολύ δύσκολο θέμα που έχει απασχολήσει τη βιβλιογραφία, έχει απασχολήσει τα κράτη.

Η Αυστραλία, για παράδειγμα, στα έξι χρόνια που κάποιος δεν έχει φορολογική δήλωση αναστέλλεται το δικαίωμα ψήφου -δεν το χάνει, αναστέλλεται- μέχρι να ξαναμπεί στους εκλογικούς καταλόγους.

Γιατί όλες αυτές οι χώρες έχουν αυτήν τη μέριμνα; Κάτι συμβαίνει. Δεν θέλουν να αλλοιώσουν το στοιχειώδες που είναι η αυτοκυβερνησία του λαού. Αποφασίζει ένας λαός που υφίσταται τους νόμους για την κυβέρνηση που θέλει να έχει. Αν αυτό το αποτέλεσμα αλλοιωθεί από ανθρώπους Έλληνες και Ελληνίδες, οι οποίοι όμως δεν έχουν τα συμφέροντά τους, δεν είναι οι βιοτικές τους ανάγκες συνδεδεμένες άμεσα, εκεί η μέριμνα όλων αυτών των κρατών και της βιβλιογραφίας σας λέω είναι πώς θα εξισορροπηθεί αυτό.

Πολύ περισσότερο σε εμάς γιατί άκουσα και το ΠΑΣΟΚ πολύ προσεκτικά ότι θα πρέπει να διευκολύνεται το δικαίωμα όσων είναι στους εκλογικούς καταλόγους. Αυτό είναι η μισή αλήθεια. Υπάρχει και η άλλη μισή αλήθεια, την οποία την ξεχνάμε μονίμως, ότι βάσει του νόμου ιθαγένειας και του δικαίου αίματος, ανά πάσα στιγμή –δεν πα να είμαι πέμπτης, έβδομης, όγδοης γενιάς Έλληνας, έχω κάποιον μακρινό απόγονο- αυτομάτως αποκτώ την ελληνική ιθαγένεια και εγγράφομαι στους εκλογικούς καταλόγους.

Αυτό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σημαίνει δυνητικά αλλοίωση του εκλογικού αποτελέσματος. Αυτό το έχουμε λάβει υπόψη μας;

Είπε ο κ. Ανδρουλάκης κάτι, γιατί τα προοδευτικά κόμματα πρέπει να είναι μπροστάρηδες στη χειραφέτηση και στα δημοκρατικά δικαιώματα. Ανέφερε το παράδειγμα του ΠΑΚ -πολύ σωστό παράδειγμα- και των αντιστασιακών αριστερών οργανώσεων στο εξωτερικό. Εκεί είχαμε ένα τεράστιο θέμα. Έγινε εδαφικοποίηση των Ελλήνων εδώ, των κατατρεγμένων Ελλήνων στο εξωτερικό. Έστησαν αγώνα γι’ αυτήν την Ελλάδα που δεν μπορούσαν να τον στήσουν εδώ. Φτιάξανε μια πολιτική κοινότητα αντιστασιακή που δεν μπορούσαν να φτιάξουν εδώ. Είναι πάρα πολύ σημαντικό πράγμα. Και ενέπνευσαν και ανθρώπους οι οποίοι ζούσαν για πολλά χρόνια στο εξωτερικό.

Τέλος, έχουμε καταθέσει μια τροπολογία για τους εποχικούς εργαζόμενους οι οποίοι δεν μπορούν να ψηφίσουν. Αν θέλουμε όντως πραγματικά το δημοκρατικό δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι για τους απόδημους -το ζητάνε συνέχεια οι απόδημοι το δικαίωμα του εκλέγεσθαι- να έρθουν εδώ να γίνει ώσμωση, να καταλάβουμε και εμείς. Έτσι ανοίγεται ο ελληνισμός στο εξωτερικό, όταν έρχεται σε ώσμωση εδώ. Να έρθουν εδώ να έχουν τους δικούς τους ανθρώπους, να μάθουμε κι εμείς…

Ευχαριστώ".

.