Ομιλία στη Βουλή για την Εξέγερση του Πολυτεχνείου

Η φράση «ψωμί, παιδεία, ελευθερία» θα έλεγε κανείς ότι είναι προφητική. Είναι ένα σύνθημα που έχει υποτιμηθεί, ότι είναι δήθεν απλοϊκό. Όχι! Το ψωμί είναι στους λίγους, η ελευθερία στα λευκά κολάρα και η παιδεία στα λευκά κολάρα. Κι αν αυτή τη στιγμή το Πολυτεχνείο τρομάζει, τρομάζει γιατί είναι επίκαιρο όσο ποτέ.”, είπε μεταξύ άλλων σήμερα το πρωί ο Θανάσης Παπαχριστόπουλος στην Επέτειο της 17ης Νοεμβρίου για την Εξέγερση του Πολυτεχνείου στη Βουλή.

Βασικά σημεία της ομιλίας του Θανάση Παπαχριστόπουλου:
• « .. να χαιρετήσω το γεγονός ότι τρία κόμματα, το ΜέΡΑ25, το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ, κάτω από τις συνθήκες που επικράτησαν τις τελευταίες στιγμές, ένωσαν τις φωνές τους. Επιτρέψτε μου εδώ να πω το εξής: Για μένα, για μας είναι χειροπιαστή απόδειξη ότι το Πολυτεχνείο είναι υπαρκτό -τρομάζει δυστυχώς ακόμα κάποιους και δεν καταλαβαίνω γιατί - Κάποιοι βρέθηκαν εκεί στη σωστή πλευρά της ιστορίας και νομίζω ότι αυτό το μήνυμα της απλής, έστω σε ένα κείμενο, σε πρώτη φάση, ταύτισης -το λιγότερο δυνατό- του ΜέΡΑ25, του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ το χαιρετίζω ».
• « Ο αυταρχικός τρόπος διακυβέρνησης αυτής της χώρας έφερε πάρα πολλές θυσίες. Και αν σήμερα βρισκόμαστε εμείς εδώ, σε αυτή την Αίθουσα είναι χάρη και στις θυσίες αυτών των ανθρώπων. Δεν ήταν μόνο ο Γρηγόρης Λαμπράκης. Δεν ήταν μόνο ο Νικηφόρος Μανδηλαράς που βρέθηκε πνιγμένος, συνήγορος στη δίκη του «ΑΣΠΙΔΑ». Δεν ήταν μόνο ο Σωτήρης Πέτρουλας. Δεν ήταν μόνο ο Κουμής και η Κανελλοπούλου, δεν ήταν ο Καλτεζάς, δεν ήταν ο Γρηγορόπουλος. Δεν ήτανε μόνο ο Παύλος Φύσσας.
Πάρα πολλά θύματα πλήρωσαν με τη ζωή τους μία και μόνο άποψη. Αγωνίστηκαν για τη Δημοκρατία. Πιο απλά δεν μπορώ να το πω, αγωνίστηκαν για τη Δημοκρατία! Και αυτή πρέπει να μας ενώνει σε αυτή την Αίθουσα».

• «Κάποια πρότυπα κατέρρευσαν αυτές τις μέρες με την πανδημία, αγορά, κέρδος. Ελάχιστοι άνθρωποι -ελάχιστοι, θέλω να το πω, ογδόντα τέσσερις- έχουν πλούτο όσο τα τρεισήμισι δισεκατομμύρια του πλανήτη. Έρχεται το σχέδιο Πισσαρίδη αυτής της Κυβέρνησης και λίγο πολύ είναι κακό πρότυπο αυτού του μοντέλου ανάπτυξης».

Η φράση «ψωμί, παιδεία, ελευθερία» θα έλεγε κανείς ότι είναι προφητική. Είναι ένα σύνθημα που έχει υποτιμηθεί, ότι είναι δήθεν απλοϊκό. Όχι! Το ψωμί είναι στους λίγους, η ελευθερία στα λευκά κολάρα και η παιδεία στα λευκά κολάρα. Κι αν αυτή τη στιγμή το Πολυτεχνείο τρομάζει, τρομάζει γιατί είναι επίκαιρο όσο ποτέ.