Τοποθέτηση του Βουλευτή Ν.Λέσβου και Αναπληρωτή Τομεάρχη Εξωτερικών του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, Γιάννη Μπουρνού, στην ετήσια Σύνοδο της COSAC

Ο Γιάννης Μπουρνούς συμμετέχει, εκ μέρους της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, στην τριμελή ελληνική αντιπροσωπεία, που εκπροσωπεί τη Βουλή των Ελλήνων στη φετινή, διαδικτυακή σύνοδο της COSAC, του Φόρουμ των Επιτροπών Ευρωπαϊκών Υποθέσεων των Εθνικών Κοινοβουλίων της ΕΕ και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, που ξεκίνησε σήμερα και ολοκληρώνεται αύριο, Τρίτη.
Ο Αναπληρωτής Τομεάρχης Εξωτερικών, υπεύθυνος για τις ευρωπαϊκές υποθέσεις του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, είχε την ευκαιρία να παρέμβει στη θεματική συζήτηση με τίτλο «Μαθήματα από την κρίση του κορονοϊού – Συνεργασία στην ΕΕ για την πανδημία και την υγειονομική περίθαλψη».
Στην τοποθέτησή του, ο Γιάννης Μπουρνούς ανέφερε:
«Η πανδημία αποκάλυψε σοβαρές αδυναμίες διαχείρισης, ειδικά αν συγκρίνουμε την αντιμετώπιση της πανδημίας από την ΕΕ με τους χειρισμούς χωρών της Ανατολικής Ασίας. Είναι αλήθεια, ότι η πανδημία μας αιφνιδίασε όλους, αλλά αυτό δεν εξηγεί το πόσο σκληρά έχει χτυπηθεί η ΕΕ από το παρόν, δεύτερο κύμα.
Στην Ευρώπη αποτύχαμε ειδικά στην ανίχνευση και τον περιορισμό του ιού στην κοινότητα και αυτό μας στοιχίζει δεκάδες χιλιάδες ζωές, χωρίς να αποφεύγεται παράλληλα ένα νέο κύμα σοβαρότατης οικονομικής κρίσης.
Οικοδομήσαμε μια Ευρώπη της κινητικότητας, αλλά μετά το ξέσπασμα της πανδημίας κυριάρχησε το δόγμα «ο καθένας μόνος του». Δεν επιδείξαμε επαρκή αλληλεγγύη μεταξύ μας.
Η πρωτοβουλία «EU4Health» της ΕΕ βασίζεται σε καλές προθέσεις. Αλλά ανησυχούμε ότι ο προϋπολογισμός των 5.1 δις ευρώ είναι πολύ μικρός για τους στόχους της πρωτοβουλίας και κυρίως για τις πραγματικές ανάγκες που έχουμε στην Ευρώπη μετά από μια δεκαετία προγραμμάτων λιτότητας.
Το σοκ της πανδημίας και η πρωτοφανής πίεση στα εθνικά συστήματα υγείας της Ευρώπης αναγκάζει σήμερα τους ευρωπαϊκούς θεσμούς να σκεφτούν πολύ σοβαρά την απολύτως αναγκαία υγειονομική συνοχή στην Ευρώπη.
Αφού ξεπεράσουμε αυτή την κρίση, πρέπει να συμφωνήσουμε από κοινού  -βασισμένοι σε αυτή την πολύ πικρή εμπειρία – ότι η υγεία δεν είναι εμπόρευμα ή βάρος για τους προϋπολογισμούς των κρατών-μελών και της ΕΕ και ότι η πρόσβαση σε δημόσια, υψηλού επιπέδου συστήματα υγείας πρέπει να γίνει καθολική για όλους τους πολίτες και τους κατοίκους της ΕΕ».