Σήμερα συνειδητά δεν παρευρέθηκα στην Επιτροπή δεοντολογίας της Βουλής όπου η κυβερνητική πλειοψηφία αυτο-εξευτελίστηκε, συρόμενη από την Ακροδεξιά της φράξια και τον Κουρτάκη, αποφάσισε να ψηφίσει να εισηγηθεί στην Ολομέλεια την άρση της ασυλίας μου για τη νέα μήνυση για «εξύβριση και συκοφαντική δυσφήμιση» που κατέθεσε ο Κουρτάκης, την επόμενη μέρα που δεν άρθηκε η ασυλία μου στη Βουλή τον Σεπτέμβριο για την προηγούμενη μήνυση που είχε κάνει ο ίδιος!

Δηλώνω λοιπόν τα εξής:

Πρώτον: Δεν μπορούν να καταπιούν τα Ακροδεξιά γκρουπούσκουλα την ήττα που υπέστησαν τότε και σπεύδουν να κάνουν έμπρακτη τη συγγνώμη προς τον κοντορεβυθούλη της λασπο-δημοσιογραφίας!

Δεύτερον: Μακάρι η Δικαιοσύνη να είχε κινηθεί με τέτοια ταχύτητα που κινήθηκε τώρα για μένα, για όλες τις υποθέσεις διασπάθισης δημοσίου χρήματος που της έχουμε στείλει και καρκινοβατούν η είναι συρταρομένες από τον Δεκέμβριο του 2015 και εντεύθεν

Τρίτον: Υπόσχομαι τεράστιο ρεζιλίκι άλλη μια φορά στη συζήτηση και ψηφοφορία της άρσης ασυλίας μου στην Ολομέλεια της Βουλής, σε όλον τον ακροδεξιό εσμό που μας κυβερνά και στα πληρωμένα «νεροπίστολα» της διαπλοκής!

Ό,τι και να κάνετε, σας έχω, δεν με έχετε!

Γιατί όπως λέει κι η μαντινάδα:

«Πάντα τσι πιο ψηλές κορφές δέρνει η οργή τ´ ανέμου

γι’ αυτό κι εγώ παράπονα δεν έκανα ποτέ μου».