Η ομιλία του Τομεάρχη Εξωτερικών του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία Γιώργου Κατρούγκαλου στη Βουλή κατά τη διάρκεια συζήτησης του Προϋπολογισμού 2021

«Ο αντικοινωνικός προϋπολογισμός που συζητάμε είναι πολύ κατώτερος των περιστάσεων και καθρέφτης των πολλαπλών αποτυχιών της κυβέρνησης σε όλα τα μέτωπα. Στο μέτωπο της πανδημίας, στο μέτωπο της οικονομίας, στο μέτωπο των εθνικών θεμάτων. Φοβάμαι ότι όσοι συνάδελφοι της συμπολίτευσης δεν έχουν διαβάσει τον προϋπολογισμό που επαινούν. Μίλησε, για παράδειγμα, συνάδελφος μου καθηγητής για μονοψήφιο ποσοστό ύφεσης, ενώ ο ίδιος ο προϋπολογισμός προβλέπει ύφεση -10,5% και ο ΟΟΣΑ ακόμη υψηλότερη. Η αλήθεια είναι ότι δίπλα στους ανοικτούς τάφους η ύφεση τρέχει στην Ελλάδα με το τέταρτο χειρότερο ευρωπαϊκό ποσοστό. Και, επειδή άλλη ομιλήτρια της ΝΔ αναφέρθηκε στις χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου να σας πω ότι στο τελευταίο τρίμηνο η οικονομία της Πορτογαλίας «τρέχει» με 13,3%, της Ιταλίας με 15,9%, της Ισπανίας με 16,7%.

Τα ποιοτικά στοιχεία είναι ακόμα πιο αποκαρδιωτικά. Η χώρα μας είναι προτελευταία στην ΕΕ σε ό,τι αφορά τις απώλειες εισοδήματος μετά τον υπολογισμό των μέτρων που λήφθηκαν για την αντιμετώπιση της κρίσης. Πίσω από τους στεγνούς αριθμούς κρύβονται δράματα. Προχθές κιόλας ο δήμαρχος της Αγίας Βαρβάρας με επιστολή του στο Υπουργείο Οικονομικών και Ενέργειας διαμαρτυρόταν για την διακοπή του ρεύματος σε φτωχές οικογένειες του Δήμου του που παίρνουν το φαγητό τους από τα συσσίτια. Νομίζετε ότι τα παιδάκια αυτών των  οικογενειών θα έχουν ίσες ευκαιρίες στη ζωή και στην εκπαίδευση με τα δικά μας, όταν θα πρέπει να παρακαλούν στο σπίτι ενός θείου ή μιας θείας κάτι να ακούσουν από  τα μαθήματα τηλεκπαίδευσης;

Η επιλογή σας είναι ταξική και αποσκοπεί σε μια πλήρη αναδιοργάνωση της οικονομίας όπως την προδιαγράφει η Έκθεση Πισσαρίδη, που είναι συγκρίσιμη με τα χειρότερα μνημόνια της χώρας και ίδιας νεοφιλελεύθερης έμπνευσης με αυτά. Να κλείσουν οι επιχειρήσεις που παλεύουν να τα φέρουν βόλτα, «ζόμπι» τις ονομάζετε. Σε  800.000 τις  υπολογίζουν οι οργανώσεις των μικρομεσαίων με ενάμιση  εκατομμύριο εργαζομένους που δουλεύουν σε αυτές και κινδυνεύουν να  βρεθούν στο δρόμο, για να ανοίξει ο δρόμος στους μεγάλους επιχειρησιακούς ομίλους και στους εκλεκτούς μιας κυβέρνησης που αναβιώνει με τον χειρότερο τρόπο το πελατειακό κράτος της Δεξιάς.

Ο προϋπολογισμός στερεί από το Υπουργείο Εξωτερικών τα αναγκαία μέσα για να επιτελέσει την εθνική αποστολή του. Τα προϋπολογισθέντα κονδύλια για το 2021 υπολείπονται των πραγματικών δαπανών του 2020 κατά περίπου 7.000.000. Και αυτό ενώ μεταφέρθηκαν στο ΥΠΕΞ εκατοντάδες εργαζόμενοι και δομές από τα Υπουργεία Οικονομίας και Ψηφιακής Πολιτικής. Το μεγάλο ζητούμενο της κάλυψης της υγειονομικής περίθαλψης στο εξωτερικό (εκτός ων χωρών της Ε.Ε.) παραμένει χωρίς επίλυση, αφού δεν προβλέπονται τα αναγκαία κονδύλια για το σκοπό αυτό, παρά την πανδημία, παρότι θρηνούμε ήδη ένα νεκρό στις αρχές εξωτερικού.

Δυστυχώς όμως, αυτά που έχω να προσάψω στην κυβέρνηση για την εξωτερική πολιτική ξεπερνούν κατά πολύ τα ατοπήματα του προϋπολογισμού.

Στο πρόσφατο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ο κύριος Μητσοτάκης κατέγραψε μία παταγώδη αποτυχία. Δεν πρόκειται για ένα μικρό βήμα εμπρός γιατί, τάχα, έτσι αργά λειτουργεί η ΕΕ, όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση, αλλά αντίθετα για πολλά βήματα πίσω. Κατ’ αρχάς, στα Συμπεράσματα δεν υπάρχει ούτε καν  η λέξη «κυρώσεις» για την Τουρκία σε ότι αφορά την παράνομη και επιθετική της δραστηριότητα σε βάρος της χώρας μας. Και αυτό, όταν ο πρωθυπουργός μας έλεγε ότι «μόνη επιλογή» είναι η επιβολή κυρώσεων ήδη στο Συμβούλιο του Σεπτεμβρίου, «κυρώσεων που  θα δαγκώνουν» κατά τον κυβερνητικό εκπρόσωπο. Ο ίδιος για να εμφανίσει ως τάχα επιτυχία  την αποτυχία του να πετύχει παρόμοιες κυρώσεις στο επόμενο συμβούλιο, του Οκτωβρίου, μας έλεγε, μην ανησυχείτε δύο μήνες προθεσμία δόθηκαν στην Τουρκία μέχρι το Δεκέμβριο και αν αυτή δεν συμμορφωθεί οι ισχυρές κυρώσεις είναι δεδομένες. Στο διάστημα αυτό, όπως ξέρετε, όχι απλώς δε συμμορφώθηκε η Τουρκία αλλά αποχαλινώθηκε, με παράνομες έρευνες εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας κάτω απ’ το 12 μίλια, με NAVTEXπου απειλούσαν έρευνες κάτω και από τα έξι.

Για να καταλάβει κανείς το μέγεθος της αποτυχίας του κ. Μητσοτάκη αρκεί να συγκρίνει τα Συμπεράσματα αυτού του Συμβουλίου με τα Συμπεράσματά του Ιουνίου του 2019, του τελευταίου στο οποίο εκπροσώπησε τη χώρα ως πρωθυπουργός ο Αλέξης Τσίπρας. Εκεί όχι μόνο ελήφθη ομόφωνα η αρχική -και άρα πιο δύσκολη- επί της αρχής απόφαση για κυρώσεις αλλά η ΕΕ «καταδίκασε έντονα τις παράνομες τουρκικές δραστηριότητες στην Ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο». Δηλαδή, αφενός περιέλαβε ρητά το Αιγαίο στην καταδίκη και αφετέρου δεν περιορίσθηκε, όπως στην προχθεσινή απόφαση, να χαρακτηρίσει απλώς προκλητική  αλλά ευθέως παράνομη την τουρκική επιθετικότητα.

Προσπάθησε χθες στη Βουλή ο Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών να δικαιολογήσει την ήττα του κυρίου Μητσοτάκη με το εξής επιχείρημα: Δεν μπορούσαμε να υποβάλλουμε βέτο σ’ αυτό το Συμβούλιο γιατί έτσι θα υπονομεύαμε τα συμφέροντα της Κύπρου, για την οποία τα συμπεράσματα προέβλεπαν λίγα πράγματα παραπάνω. Δεν θυσιάστηκε όμως η κυβέρνηση για την Κύπρο. Την Κύπρο, ο κύριος Μητσοτάκης την είχε ξεχάσει στην ετήσια ομιλία του στον ΟΗΕ, καταγράφοντας μία θλιβερή πρωτιά: να είναι ο πρώτος Έλληνας πρωθυπουργό που δεν αναφέρεται στο κυπριακό, και μάλιστα στην πιο δύσκολη φάση του από το 1974. Η αλήθεια είναι ότι η μικρή Κύπρος κατάφερε και πήρε κυρώσεις. γιατί πάλεψε για αυτές,  ενώ η Νέα Δημοκρατία μόλις 8 μήνες μετά το τουρκολιβυκό σύμφωνο εδέησε να τις ζητήσει, και αυτό με αντιφατικό τρόπο, χωρίς πυξίδα και στρατηγική, με τον πρωθυπουργό πολλές φορές να χρησιμοποιεί άλλη γλώσσα από το υπουργείο εξωτερικών, αποκλίνοντας από σταθερές της εξωτερικής μας πολιτικής.

Η αλήθεια είναι ότι η ήττα έχει ονοματεπώνυμο. Έχει υπογραφή. Την υπογραφή Κυριάκος Μητσοτάκης. Η αλήθεια είναι ότι ο Μητσοτάκης απέτυχε εκεί που ο Τσίπρας πέτυχε. Η έλλειψη αυτοκριτικής και η κουτοπόνηρη, επικοινωνιακή ρηχή διαχείριση των διαδοχικών αποτυχιών προοιωνίζεται δυστυχώς ακόμη χειρότερα για το 2021 μία κρίσιμη χρόνια με στρατηγικές ανακατατάξεις. Εμείς, ως πατριωτική δύναμη θα στηρίξουμε κάθε προσπάθεια να ξαναβρεί πυξίδα η εξωτερική μας πολιτική.  Ήρθε η ώρα της αυτοκριτικής για τον πρωθυπουργό, η ώρα του συμβουλίου πολιτικών αρχηγών, για να έχουμε επιτέλους εθνική στρατηγική προς όφελος του τόπου».