Τοποθέτηση της Βουλευτή Β2 Δυτικού Τομέα Αθήνας και Αν. Τομεάρχη Πολιτικής Προστασίας της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία στη διαδικτυακή εκδήλωση για τη διαχείριση απορριμμάτων

Η διαχείριση των απορριμμάτων είναι μια δημόσια υπόθεση. Τα απορρίμματα εν δυνάμει αποτελούν σημαντικό πόρο, πηγή πρώτων υλών και ενέργειας. Η ορθολογική διαχείρισή τους μπορεί να εξασφαλίσει μόνιμες θέσεις εργασίας.

Η διαχείριση απορριμμάτων έχει κοινωνικές, οικονομικές, περιβαλλοντικές και αναπτυξιακές διαστάσεις.

Το κύριο όμως επίδικο σήμερα είναι οι πολιτικές της ΝΔ και του κ. Πατούλη στην Περιφέρεια Αττικής.

Δεν ξεκινάμε από το μηδέν. Το Περιβαλλοντικό κίνημα από το 2007, αλλά και ο τότε ΣΥΝ και μετέπειτα ΣΥΡΙΖΑ είχαν ασχοληθεί και διατυπώσει προτάσεις στη λογική της κοινοτικής οδηγίας 2008/98/ΕΚ. Βασικό χαρακτηριστικό η ανάγκη αποκεντρωμένων εγκαταστάσεων διαχείρισης και όχι φαραωνικά έργα, σύμφωνα πάντα με την ιεράρχηση της ΕΕ και με έμφαση στην πρόληψη και διαλογή στην πηγή.

Τα σχέδια της Κυβέρνησης και του κ. Χατζηδάκη οδηγούν στη λογική της ΚΑΥΣΗΣ ως ΜΟΝΟΔΡΟΜΟ, καθώς και την εξυπηρέτηση συμφερόντων.

Όμως, ο ΟΗΕ αναφέρει: «Η καύση και η ταφή των απορριμμάτων οδηγεί στην αλλαγή του κλίματος από την απελευθέρωση αερίων του θερμοκηπίου (βιομεθάνιο). Αυτές οι μέθοδοι διάθεσης στερεών αποβλήτων στερούν απ’ την οικονομία πρώτες ύλες, υλικά που μπορεί να επαναχρησιμοποιούνται, να ανακυκλώνονται και να μετατρέπονται ακόμα και σε λιπάσματα. Παράλληλα, τροφοδοτούν μία συνεχή κατανάλωση ενέργειας, μια συνεχιζόμενη σπατάλη φυσικών πόρων και με τον τρόπο αυτό ενισχύουν ένα μη βιώσιμο τρόπο παραγωγής και αυξημένης κατανάλωσης».

Στον ΕΣΔΑ της ΝΔ και του κ. Χατζηδάκη, που με συνοπτικές διαδικασίες διαβούλευσης αποφασίσθηκε μέσα στον Αύγουστο, υποτιμάται χαρακτηριστικά η διαδικασία της Πρόληψης (προβλέπεται από την οδηγία της ΕΕ 2018/851), ενώ δίνεται η δυνατότητα στον εκάστοτε υπουργό να αποφασίζει ακόμη και για την διαπεριφερειακή συνεργασία μεταξύ ΦΟΔΣΑ, προκειμένου να γίνουν μεγάλες ιδιωτικές μονάδες καύσης και επεξεργασίας απορριμμάτων.

Σημειώνουμε δε, ότι η ΕΕ δεν χρηματοδοτεί πλέον μονάδες καύσης, που σημαίνει ότι αυτές θα χρηματοδοτηθούν από πενιχρούς πόρους, με δανεισμό και με ιδιωτικούς πόρους.

Πρέπει να προχωρήσουμε με ένα ολιστικό σχέδιο διαχείρισης βασισμένο στον ισχύοντα ΕΣΔΑ (2015) και ΠΕΣΔΑ (2016). Μπορεί να υπήρξαν παραλήψεις, ή ακόμη και να μην «τολμήσαμε» επί θητείας μας σε κεντρικό, αλλά και αυτοδιοικητικό επίπεδο σε κάποια ζητήματα (πχ χωροθέτηση ΜΕΑ), αλλά πρέπει να εξηγούμε το σχέδιό μας στον κόσμο απλά, (πχ γιατί όχι ΣΔΙΤ), μακριά από στείρα συνθηματολογία.

Η υποταγή σε μικροκομματικά τοπικά συμφέροντα (όχι στην αυλή μου, αλλά στου γείτονα), ακόμη και των βουλευτών μας, πρέπει να ξεπεραστεί. Δυστυχώς αυτό φάνηκε και κοινοβουλευτικά στο Περιβαλλοντικό νομ/διο σε διάταξη σχετικά με τους ΣΜΑ και πρέπει να αποφεύγεται.

Δεν μπορεί η Δ. Αττική και η Δ. Αθήνα να σηκώνουν αποκλειστικά το βάρος της διαχείρισης. Σημειώνουμε δε, ότι η περιβαλλοντική υποβάθμιση των περιοχών αυτών είναι συνεχής, που φαίνεται και από τον αριθμό εγκατεστημένων σταθμών μέτρησης ατμοσφαιρικής ρύπανσης, που είναι ελάχιστοι (Ελευσίνα, Λιόσια, Περιστέρι).