Συνέντευξη στον Χρήστο Κυμπιζή

Ποια τα συμπεράσματα του ΣΥΡΙΖΑ μετά τις πρώτες διερευνητικές επαφές της κυβέρνησης με την Τουρκία;

Ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία είναι υπέρ και της έναρξης των διερευνητικών και υπέρ της αποκλιμάκωσης της έντασης με την Τουρκία. Ο κ Μητσοτάκης και η παράταξη του είναι έτοιμοι γι΄ αυτό; Eίναι έτοιμοι να πουν αλήθειες στον Ελληνικό λαό για τις σχέσεις μας με την Τουρκία και έχουν στρατηγική για το τι διεκδικούμε και με ποιον τρόπο; Έχουν στρατηγική για τη θέση της χώρας μας στον διεθνή της περίγυρο; Έχουν κατεύθυνση για το μείγμα διπλωματίας και αποτροπής που χρειάζεται η Ελλάδα για να ανταπεξέλθει στις προκλήσεις; Καθαρά λοιπόν σας λέω, κρίνουμε θετικά την έναρξη των διαπραγματεύσεων, είμαστε επιφυλακτικοί για τα αποτελέσματά τους και την ευρύτερη κυβερνητική στρατηγική.

Ο μόνος που έχει ασφαλή συμπεράσματα πριν καν ξεκινήσουν οι επαφές είναι ο κ. Σαμαράς. Ο μοιραίος άνθρωπος για την εξωτερική πολιτική της χώρας ήδη από την δεκαετία του ’90 που υπονόμευσε και έριξε την κυβέρνηση του αείμνηστου Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Θυμίζω για το Μακεδονικό βγήκε και υπονόμευσε όχι μόνο τον Πρωθυπουργό, αλλά και την προσπάθεια που κάνει η χώρα ανεξαρτήτως αν σήμερα είναι στην κυβέρνηση η ΝΔ.

Γιατί υποστηρίζετε πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι «όμηρος» του Αντώνη Σαμάρα;

Εάν δεν μπορείς να κυρώσεις συμφωνίες στην Βουλή τι είσαι; Δεν είσαι όμηρος; Δεν είναι όμως μόνο όμηρος του κου Σαμαρά, είναι όμηρος και της δικής του πολιτικής ως αντιπολίτευσης στην Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία. Δεν είναι μόνο όμηρος ο κ. Μητσοτάκης, δυστυχώς αποδεικνύεται ότι είναι αδύναμος πρωθυπουργός. Τον υπονομεύουν και δεν έχει το θάρρος και την δύναμη να οριοθετήσει το κόμμα του και τον εαυτό του από τις ανεύθυνες δηλώσεις Σαμαρά. Λογικό, συμμάχησε μαζί του για να γίνει πρόεδρος της ΝΔ, του ορίζει και του επιβάλλει κορυφαίους υπουργούς της αρεσκείας του. Αυτός είναι ο ορισμός του κόμματος που λειτουργεί με ανεξέλεγκτες συνιστώσες που μάλιστα κάνουν ζημιά στα κρίσιμα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής. Ο κ. Σαμαράς «σέρνει» το κ. Μητσοτάκη και το κόμμα του σε μια επιζήμια στρατηγική και οξύνει τα εθνικιστικά αντανακλαστικά ενός τμήματος της ελληνικής κοινωνίας. Προβάλλει επίσης ένα διχαστικό λόγο, γεμάτο ψεύδη, που μολύνει την κοινωνία, όπως συνέβη με το Μακεδονικό και τη Συμφωνία των Πρεσπών. Πόσο καιρό θα αντέξει ο κ. Μητσοτάκης με δυο καρπούζια κάτω από την ίδια μασχάλη; Κρύφτηκε πίσω από τον κ. Σαμαρά στο Μακεδονικό ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Τώρα τι θα κάνει;

Πώς θα συμβάλλει ο ΣΥΡΙΖΑ στην προώθηση των εθνικών συμφερόντων;

Δημιουργικά και με διαφορετικό πνεύμα από τις κραυγές δεξιάς και ακροδεξιάς. Τα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής είναι κατά τη γνώμη μας το πεδίο που κατεξοχήν το πολιτικό σύστημα πρέπει να εξαντλεί τα περιθώρια πολιτικής συνεννόησης και συναίνεσης. Δεν θα κάνουμε στην εξωτερική πολιτική αντιπολίτευση στην ΝΔ όπως αυτή που υπεστήκαμε από την ΝΔ. Είναι κακό για τη χώρα. Είναι ευθύνη της ΝΔ και ακόμη περισσότερο της Κυβέρνησης της να απομονώσει τους ακροδεξιούς και υπερεθνικιστικούς θύλακες της και να σταματήσει τον λαϊκισμό με τον οποίο νομίζει ότι «πολεμά» την Αριστερά.

Ο Νίκος Δένδιας, υπουργός Εξωτερικών της Ελληνικής Δημοκρατίας στη συνάντηση του με τον Υπουργό Εξωτερικών της Βόρειας Μακεδονίας δηλώνει: «Αυτό που είναι ξεκάθαρο στη Συμφωνία των Πρεσπών είναι η σαφήνεια για το τι έχει συμβεί στην αρχαιότητα. Οι συμπατριώτες σας – και το έχετε αποδεχθεί – δεν ήταν στην εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου, δεν ήταν παρόντες στο Γρανικό ποταμό, στην Ισσό, στα Γαυγάμηλα».

Ώστε αυτό λοιπόν έλεγε η «προδοτική» συμφωνία των Πρεσπών και απλώς έπρεπε να γίνει κυβέρνηση η Νέα Δημοκρατία για να το καταλάβει, μετά από δυο χρόνια, και ο υπουργός εξωτερικών της; Ήταν μία Εθνικά συμφέρουσα συμφωνία και δεν χρειάστηκε ο ΣΥΡΙΖΑ «να την ανταλλάξει με τις συντάξεις»;

Ανησυχείτε για την κατάσταση που επικρατεί στα εσωκομματικά του ΣΥΡΙΖΑ; Μήπως όλη αυτή η συζήτηση σας αποσπά την προσοχή από τα αντιπολιτευτικά σας καθήκοντα;

Βεβαίως και ανησυχώ και μάλιστα πολύ. Πρέπει να καταλάβουμε όλοι στον ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία ότι τα «εσωτερικά» μας είναι και «εξωτερικά» μας. Αυτό το κόμμα από το 2012 έχει συνδέσει την πορεία του και την προοπτική του με την προοπτική της προοδευτικής παράταξης στη χώρα. Είμαστε υποχρεωμένοι λοιπόν να πετύχουμε, δεν έχουμε άλλο περιθώριο και άλλο δρόμο. Είναι τόσο κακή και καταστροφική η κυβέρνηση Μητσοτάκη για τη χώρα που οι προοδευτικοί και αριστεροί πολίτες δεν θα μας το συγχωρήσουν αν δεν πετύχουμε. Ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία χρειάζεται εξωστρέφεια, προγραμματική εμβάθυνση, να είναι δίπλα στους πολίτες και τα προβλήματά τους. Ο εσωκομματικός διάλογος είναι απαραίτητος για τα δημοκρατικά κόμματα. Έχουμε επενδύσει σε αυτό, στο κόμμα μας δεν το θεωρούμε περιττή πολυτέλεια. Άλλο αυτό, όμως, και άλλο η κατάσταση που παρουσιάζουν κατά καιρούς τα εσωτερικά του κόμματος. Ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία έχει μεγάλη ευθύνη να γίνει ένα «άλλο» διαφορετικό παράδειγμα μακριά από τον παλαιοκομματισμό των μονολιθικών κομμάτων.

Ο ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία πρέπει να στοχεύσει συλλογικά να γίνει ισχυρό κοινωνικά γειωμένο κόμμα, με κοινωνικές αναφορές και κοινωνικές εκπροσωπήσεις.

Τι απαντάτε στα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που επιθυμούν την κατάργηση των εσωκομματικών τάσεων;

Είμαι σαφώς υπέρ των τάσεων που λειτουργούν ως εσωκομματικά ρεύματα ιδεών και στοιχίζονται με την κοινωνία. Οι τάσεις είναι κατάκτηση ήδη από την δεκαετία του 1990 για τον ΣΥΝ, ενώ είναι κάτι δεδομένο για όλα τα δημοκρατικά κόμματα στην Ευρώπη. Ο τρόπος που λειτουργούν όμως ενδεχομένως να χρειάζεται κάποιου είδους ρυθμίσεις. Θα ήμουν πολύ ανοιχτός σε σκέψεις και προτάσεις, αλλά λέω σταθερά όχι σε ένα κόμμα, στο οποίο οι τάσεις μπορούν να λειτουργούν ως άβατα με βαρονίες, φατρίες και λοχαγούς.

Είστε τομεάρχης Εσωτερικών του ΣΥΡΙΖΑ. Πώς κρίνετε την παρουσία του κ. Βορίδη στο πόστο του υπουργείου Εσωτερικών;

Ο κ. Βορίδης έρχεται να τελειώσει αυτό που ξεκίνησε ο κ. Θεοδωρικάκος, προαναγγέλλοντας με διαδοχικές δημόσιες εμφανίσεις την κατάθεση νομοσχεδίου, με το οποίο αλλάζει το εκλογικό σύστημα στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Σύμφωνα με τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς, το ποσοστό που θα χρειάζεται ένας υποψήφιος δήμαρχος ή περιφερειάρχης για να εκλεγεί -και να κερδίσει ενισχυμένη πλειοψηφία στο αντίστοιχο συμβούλιο- υπολογίζεται περίπου σε 40%. Γιατί όχι 35%; Γιατί όχι 45%; Ποια είναι η αρχή που προσδιορίζει το 40% ως ποσοστό κοινωνικής νομιμοποίησης για τη δημοτική αρχή;

Ο κ.Βορίδης μας πηγαίνει πίσω ολοταχώς, σε ένα μοντέλο λειτουργίας της Τοπικής Αυτοδιοίκησης που όλοι, ανεξαρτήτως πολιτικού χώρου, συμφωνούσαμε εδώ και χρόνια ότι είχε εξαντλήσει τα όριά του έπρεπε να αλλάξει, ενσωματώνοντας θετικές ευρωπαϊκές πρακτικές και στο επίπεδο της αντιπροσωπευτικότητας και στο επίπεδο της αποτελεσματικότητας.

Για μία ακόμα φορά η ΝΔ, εμφανίζει τη γνωστή της δυσανεξία στις δημοκρατικές διαδικασίες, στον προγραμματικό πολιτικό διάλογο και στις αναγκαίες συγκλίσεις που πρέπει να υπάρξουν ιδίως σε τοπικό επίπεδο, στη συνταγματική επιταγή της ισότητας της ψήφου και τη σημασία του δημόσιου ελέγχου.

Η ΝΔ συνεχίζει να βλέπει την αυτοδιοίκηση όχι ως αυτόνομο πεδίο άσκησης πολιτικής δίπλα στις ανάγκες του πολίτη, αλλά ως άλλο ένα πεδίο μεταφοράς των παθογενειών της κεντρικής διοίκησης και της κομματικής αντιπαράθεσης σε κάθε πόλη, σε κάθε χωριό σε κάθε γειτονιά.

Για άλλη μια φορά, η Δεξιά θέλει να παρουσιάσει τη «βουτιά» στο παρελθόν και την καθυστέρηση ως εκσυγχρονισμό και μεταρρύθμιση.

Θεωρείτε σωστή την απόφαση του Αλέξη Τσίπρα να ασκήσει αγωγή κατά δύο δημοσιογράφων για τα δημοσιεύματα με το σπίτι στο Σούνιο;

Υπάρχει μια σοφή λαϊκή παροιμία που λέει «εκεί που μας χρωστάγανε μας ζητάνε και το Βόδι». Νομίζω όμως πέρα από τις άναρθρες κραυγές κάποιων στα τηλεοπτικά πάνελ, πρέπει να κάνουμε αυτή τη συζήτηση σοβαρά – θεσμικά και έξω από την κομματική αντιπαράθεση. Πιστεύουν οι συνάδελφοι της ΝΔ ότι το πολιτικό σύστημα και οι αρχηγοί των πολιτικών κομμάτων, τα πολιτικά στελέχη πρέπει να είναι οχυρωμένοι από συκοφαντίες, fakenews, κιτρινισμό, δολοφονίες χαρακτήρα; Αν το πιστεύουν ας μας απαντήσουν πως κάτι τέτοιο διασφαλίζεται. Τι πρέπει να κάνει ένας πολιτικός όταν τον συκοφαντούν, όταν δέχεται λάσπη, όταν προσπαθούν με ψέματα να αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη; Πως αντιδρά η ίδια η δημοκρατία σε τέτοια φαινόμενα και πως προστατεύεται;

Από τις ανακοινώσεις της ΝΔ και τις δηλώσεις στελεχών της και στη βουλή ανησυχώ μήπως δεν έχουν εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη. Αν έχουν εμπιστοσύνη ποιο το πρόβλημά τους και ως προς τι οι φωνές; Καταλαβαίνω όμως ότι φοβούνται την ετυμηγορία της διότι στην υποθετική περίπτωση που η Δικαιοσύνη αποφανθεί πως όσα γράφτηκαν για τη «σούπερ βίλα του Τσίπρα στο Σούνιο» είναι ψέματα, συκοφαντίες, λασπολογία και ήταν ενταγμένα σε έναν σχεδιασμό επικοινωνιακού βομβαρδισμού για αλλαγή ατζέντας, αποκαλυφθεί ότι πίσω από όλη αυτή την ιστορία είναι η ΝΔ που εξέδωσε δεκάδες ανακοινώσεις στηριζόμενη σε αυτά τα δημοσιεύματα, που έστρεψε τότε όλο τον επικοινωνιακό της μηχανισμό σε αυτό το θέμα.

Θέλω δε να θυμίσω στους συναδέλφους από τη ΝΔ, ότι πρόσφατα μια κορυφαία δημοσιογράφος παραιτήθηκε από μια μεγάλη – ιστορική εφημερίδα, που δεν εντάσσεται στον αντιπολιτευόμενο τύπο, καταγγέλλοντας πιέσεις, δημοσιογραφικούς εκβιασμούς και στραγγαλισμούς από το Μαξίμου.

...