Ομιλία του Βουλευτή Δυτικής Αττικής και Αναπληρωτή Τομεάρχη Εθνικής Άμυνας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. στην Ολομέλεια για το νομοσχέδιο για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση

Σήμερα, αν ήμουν φοιτητής και τελείως μη κομματικοποιημένος να ήμουν και μόνο για λόγους δημοκρατικής ευαισθησίας, θα έκανα ό,τι περνάει από το χέρι μου για να μην εφαρμοστεί αυτή η απαράδεκτη διάταξη, αυτό το τερατούργημα για τον ευρωπαϊκό δημοκρατικό πολιτισμό νομοθέτημα της Πανεπιστημιακής Αστυνομίας

Δεν έχει υπάρξει το παραμικρό ενδιαφέρον από την Κυβέρνηση εδώ και ενάμιση χρόνο για ενίσχυση των πανεπιστημίων, την ώρα που από κοντά έρχεται και η Πανεπιστημιακή Αστυνομία, η οποία προφανώς θέλει να επιβάλει ένα καθεστώς νόμου και τάξης τύπου ανατολικής Ευρώπης ή Τουρκίας, τόνισε ο Βουλευτής Δυτικής Αττικής και Αναπληρωτής Τομεάρχης Εθνικής Άμυνας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – Προοδευτική Συμμαχία, Γιώργος Τσίπρας, κατά την ομιλία του για το νομοσχέδιο «Εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, προστασία της ακαδημαϊκής ελευθερίας, αναβάθμιση του ακαδημαϊκού περιβάλλοντος και άλλες διατάξεις».

«Μαζί με τον πτωχευτικό νόμο είναι δύο νομοθετικές επιθετικές πρωτοβουλίες της Κυβέρνησης, που ενώ σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες αναβάλλονται για μετά την πανδημία, εδώ, η Κυβέρνηση εκμεταλλεύεται την πανδημία, για να τα περάσει τώρα μες στην πανδημία σαν τους κλέφτες», επισήμανε ο Γ. Τσίπρας και πρόσθεσε: «Με ποιον τρόπο, για παράδειγμα, μέχρι τώρα έχουν ενισχυθεί τα δημόσια πανεπιστήμια; Με ποιον τρόπο έχουν ενισχυθεί οι φοιτητές, που όλο και περισσότερο αδυνατούν οικονομικά να συνεχίσουν τις σπουδές; Με ποιον τρόπο έχουν ενισχυθεί οι φοιτητικές εστίες που έχουν αφεθεί στη μοίρα τους; Με ποιον τρόπο υπάρχει φροντίδα για τους οικονομικά αδύναμους φοιτητές; Δεν υπάρχει τίποτα από όλα αυτά».

Σύμφωνα με τον ίδιο, η κυρία Κεραμέως «είχε εξαρχής μια ατζέντα αρκετά επιθετική και για αυτόν τον λόγο ανομολόγητη. Ήταν επιθετική για το 95% της ελληνικής κοινωνίας και για αυτό ήταν κρυφή (…) Όταν στην Ελλάδα η αναλογία καθηγητών-φοιτητών είναι ένα προς σαράντα και στην Ευρώπη είναι ένα προς δεκαπέντε, δεν τους περνάει καθόλου από το μυαλό μήπως θα μπορούσαν αντί για ειδικούς φρουρούς να ανοίξουν περισσότερες θέσεις διδακτικού προσωπικού;».

«Σήμερα, αν ήμουν φοιτητής και τελείως μη κομματικοποιημένος να ήμουν και μόνο για λόγους δημοκρατικής ευαισθησίας, θα έκανα ό,τι περνάει από το χέρι μου για να μην εφαρμοστεί αυτή η απαράδεκτη διάταξη, αυτό το τερατούργημα για τον ευρωπαϊκό δημοκρατικό πολιτισμό νομοθέτημα της Πανεπιστημιακής Αστυνομίας. Και ελπίζω ότι και η σημερινή νεολαία, επειδή έχει σαφώς πιο δημοκρατικά αντανακλαστικά ελευθερίας σε σχέση με την κυβερνώσα παράταξη, δεν θα επιτρέψει να εφαρμοστεί αυτό το νομοθέτημα», υπογράμμισε ο Γ. Τσίπρας.

Ολόκληρη η ομιλία του Βουλευτή Δυτικής Αττικής και Αναπληρωτή Τομεάρχη Εθνικής Άμυνας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – Προοδευτική Συμμαχία, Γιώργου Τσίπρα, για το νομοσχέδιο «Εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, προστασία της ακαδημαϊκής ελευθερίας, αναβάθμιση του ακαδημαϊκού περιβάλλοντος και άλλες διατάξεις»:

Καταρχάς, να σημειώσουμε μετά τα όσα είπε ο κ. Κατσαφάδος ότι είτε ο Πρύτανης μόνος του άνοιξε τον πυροσβεστήρα τότε και εισέπνευσε είτε ο πυροσβεστήρας αποφάσισε να επιτεθεί μόνος του στους καθηγητές και στον Πρύτανη, πάντως, όχι η ΔΑΠ ή ο κ. Κατσαφάδος.

Έρχομαι στην ουσία. Έχουμε ένα νομοσχέδιο που είναι σήμα κατατεθέν της Κυβέρνησης Μητσοτάκη-Σαμαρά, όπως και ο κ. Κατσαφάδος και το ύφος του και τα όσα είπε είναι σήμα κατατεθέν αυτής της Κυβέρνησης.

Μαζί με τον πτωχευτικό νόμο είναι δύο νομοθετικές επιθετικές πρωτοβουλίες της Κυβέρνησης, που ενώ σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες αναβάλλονται για μετά την πανδημία, εδώ, η Κυβέρνηση εκμεταλλεύεται την πανδημία, για να τα περάσει τώρα μες στην πανδημία σαν τους κλέφτες.

Ζήτημα πρώτο: Η κ. Κεραμέως με τον κ. Χρυσοχοΐδη καταθέτουν ένα νομοσχέδιο που κάνει βασικά τα εξής: Ιδρύει την πανεπιστημιακή αστυνομία, προσθέτει κάποια πειθαρχικά μέτρα μέσα στα πανεπιστήμια, που σημαίνει ότι θα βγουν εκτός εκπαιδευτικής διαδικασίας, δεν θα μπορέσουν να πάρουν πτυχίο πολλές χιλιάδες φοιτητές από αυτούς που ήδη φοιτούν, διότι δεν θα μπορέσουν να πληρώσουν τις σπουδές τους, θα μειώσουν τους εισακτέους και άλλες ρυθμίσεις.

Για όλα αυτά, υπάρχει μια βασική επιχειρηματολογία από τους αρμόδιους Υπουργούς και άλλους ότι αφορά το ενδιαφέρον τους για την βελτίωση του πανεπιστημίου και της δημόσιας πανεπιστημιακής παιδείας.

Να κάνω ένα πρώτο ερώτημα: Από όσα έχουν κάνει μέχρι τώρα εδώ και ενάμιση χρόνο, υπάρχει κάποιο στοιχείο που να δείχνει ότι κόπτονται για τα δημόσια πανεπιστήμια και γενικότερα για τη δημόσια παιδεία; Προφανώς κάτι άλλο ενδιαφέρει την Κυβέρνηση που περνάει αυτό το νομοσχέδιο και όχι η βελτίωσή τους. Με ποιον τρόπο, για παράδειγμα, μέχρι τώρα έχουν ενισχυθεί τα δημόσια πανεπιστήμια; Με ποιον τρόπο έχουν ενισχυθεί οι φοιτητές, που όλο και περισσότερο αδυνατούν οικονομικά να συνεχίσουν τις σπουδές; Με ποιον τρόπο έχουν ενισχυθεί οι φοιτητικές εστίες που έχουν αφεθεί στη μοίρα τους; Με ποιον τρόπο υπάρχει φροντίδα για τους οικονομικά αδύναμους φοιτητές; Δεν υπάρχει τίποτα από όλα αυτά.

Για να πάμε και στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, που λειτουργεί εν μέσω καραντίνας με τηλεκπαίδευση, δεν πάρθηκαν στοιχειώδη μέτρα που πάρθηκαν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες για να καλυφθεί ο απαιτούμενος εξοπλισμός για οικογένειες που είχαν ανάγκη.

Με την ευκαιρία να επισημάνω ότι παρατηρώ το ανεξήγητο φαινόμενο -δεν ξέρω αν έχουν ρωτήσει κάποιον ειδικό, κάποιον παιδαγωγό- να κάνουν τα παιδιά εξάωρο μάθημα μπροστά σε μια οθόνη σαν να έκαναν μάθημα δια ζώσης. Έχουν ρωτήσει κάποιον αν αυτό είναι χρήσιμο, αν είναι παραγωγικό, αν είναι υγιεινό αυτό το οποίο κάνουν; Προκαλεί πολύ μεγάλη εντύπωση. Πρόσφατα έμαθα ότι ακόμα και τη γυμναστική την κάνουν ως θεωρητικό μάθημα.

Επανέρχομαι στο θέμα των πανεπιστημίων. Δεν έχει υπάρξει το παραμικρό ενδιαφέρον από την Κυβέρνηση εδώ και ενάμιση χρόνο για ενίσχυση των πανεπιστημίων ούτε έχει αποκαλυφθεί από την κυρία Κεραμέως ποιο είναι το όραμά της για τα δημόσια πανεπιστήμια, πόσοι φοιτητές, δηλαδή, σκοπεύει να φοιτούν σε αυτά ή αν αντίθετα θα έχουμε μια δραματική μείωση.

Όμως, αυτό το οποίο απάντησε προηγουμένως και στον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, «ξέρετε υπάρχουν και τα δημόσια ΙΕΚ», κάνει προφανές ότι ο στόχος της είναι ακριβώς να μειωθούν δραματικά όσοι φοιτούν στα δημόσια πανεπιστήμια.

Και από κοντά έρχεται και η Πανεπιστημιακή Αστυνομία, η οποία προφανώς θέλει να επιβάλει ένα καθεστώς νόμου και τάξης τύπου ανατολικής Ευρώπης ή Τουρκίας. Πάντως δεν σχετίζεται με την εύρυθμη λειτουργία των πανεπιστημίων, διότι υπάρχει το πολύ απλό ερώτημα: Όταν στην Ελλάδα η αναλογία καθηγητών-φοιτητών είναι ένα προς σαράντα και στην Ευρώπη είναι ένα προς δεκαπέντε, δεν τους περνάει καθόλου από το μυαλό μήπως θα μπορούσαν αντί για ειδικούς φρουρούς να ανοίξουν περισσότερες θέσεις διδακτικού προσωπικού; Ένα παράδειγμα είναι αυτό.

Έτσι έρχομαι στο πού αποσκοπεί η Κυβέρνηση με το νομοσχέδιο αυτό.

Κατ’ αρχάς, σε ό,τι αφορά την κυρία Κεραμέως δεν θέλω να προσθέσω κάτι. Είχε εξαρχής μια ατζέντα αρκετά επιθετική και για αυτόν τον λόγο ανομολόγητη. Ήταν επιθετική για το 95% της ελληνικής κοινωνίας και για αυτό ήταν κρυφή. Δεν θέλω να πω κάτι άλλο.

Θέλω, όμως, να επισημάνω το γεγονός ότι δεν μπορεί να προκύπτει ξαφνικά Πανεπιστημιακή Αστυνομία επειδή έγινε ένα επεισόδιο -όσο άσχημο, όσο αρνητικό και αν ήταν- στην ΑΣΟΕ. Δηλαδή, δεν μπορεί αύριο-μεθαύριο αν συμβεί, για παράδειγμα, ένα φριχτό έγκλημα, ο κ. Χρυσοχοΐδης επειδή θα εκνευριστεί, να θέλει να αλλάξει τον ποινικό κώδικα ή να επαναφέρει την θανατική ποινή ή ούτω καθεξής. Αυτό προφανώς ήταν σχεδιασμός από πριν. Για αυτό λέω ότι ήταν κρυφή ατζέντα ή δεν υπάρχει καμία απολύτως σοβαρότητα στην Κυβέρνηση.

Δεν αλλάζουμε έτσι πολιτικές. Δεν χαράσσουμε έτσι πολιτικές επειδή έγινε κάποιο συμβάν που ήταν πολύ αρνητικό κ.λπ..

Θέλω, όμως, να πω δυο κουβέντες για τον κ. Συρίγο. Ο κ. Συρίγος, τον οποίον τον διακρίνει ένας πολιτικός πολιτισμός που δεν διακρίνει πολλά κυβερνητικά στελέχη, δεν έχει ή τουλάχιστον δεν φαίνεται να έχει μια κρυφή ατζέντα. Ωστόσο, έχει το αρνητικό μάλλον ότι υποχωρεί εύκολα από τη δική του ατζέντα και απ’ αυτά που έλεγε πριν και σε ό,τι αφορά το ζήτημα των εθνικών θεμάτων -ίσως επειδή υπουργοποιήθηκε; δεν γνωρίζω- αλλά και στο θέμα της παιδείας. Ο ίδιος έχει πέσει θέμα επίθεσης, το οποίο το σέβομαι, και είμαι σίγουρος ότι τότε που έπεσε θέμα επίθεσης δεν είχε τις ιδέες που σήμερα υποστηρίζει για Πανεπιστημιακή Αστυνομία και τα υπόλοιπα πειθαρχικά μέτρα μέσα στο πανεπιστήμιο.

Θέλω να κλείσω κάνοντας δύο επισημάνσεις. Το ένα αφορά μια προσωπική εμπειρία. Το 1991 κάηκε η Πρυτανεία του Πολυτεχνείου, δυστυχώς. Ήμουν φοιτητής τότε και ήμουν φοιτητής μέσα στην Πρυτανεία. Υπήρχαν αποφάσεις όλων των φοιτητικών συλλόγων για κατάληψη του Πολυτεχνείου και ήμουν μέσα στην Πρυτανεία, μέσα στο Πολυτεχνείο.

Μπορώ, λοιπόν, να μαρτυρήσω -γιατί ήμουν αυτόπτης μάρτυρας- τις συνεχείς προσπάθειες αστυνομικών των ΜΑΤ να πετύχουν με δακρυγόνο το πάνω δεξιά τζαμάκι της Πρυτανείας, το οποίο δεν έχει έξω παραθυρόφυλλο, ώστε να μπουν μέσα δακρυγόνα. Κάποια στιγμή το τζάμι έσπασε, τα κατάφεραν, μπήκε μέσα το δακρυγόνο, έπιασαν φωτιά τα χαρτιά και κάηκε η Πρυτανεία. Εν ολίγοις, την Πρυτανεία το 1991 που αναφέρεται ως παράδειγμα τότε άρσης του ασύλου και αργότερα να φτάσουμε μέχρι τη σημερινή κατάσταση, την έκαψε η Αστυνομία. Αυτό είχε καταγγελθεί τότε. Δεν υπήρξε κάποια ουσιαστική έρευνα. Φαντάζομαι ότι ο κ. Χρυσοχοΐδης, αν ήταν τότε Υπουργός Προστασίας του Πολίτη, καμία έρευνα δεν θα έκανε, όπως το έχει αποδείξει πολλάκις.

Το αναφέρω αυτό για να πω ότι και σήμερα αν ήμουν φοιτητής και τελείως μη κομματικοποιημένος να ήμουν και μόνο για λόγους δημοκρατικής ευαισθησίας, θα έκανα ό,τι περνάει από το χέρι μου για να μην εφαρμοστεί αυτή η απαράδεκτη διάταξη, αυτό το τερατούργημα για τον ευρωπαϊκό δημοκρατικό πολιτισμό νομοθέτημα της Πανεπιστημιακής Αστυνομίας.

Και ελπίζω ότι και η σημερινή νεολαία, επειδή έχει σαφώς πιο δημοκρατικά αντανακλαστικά ελευθερίας σε σχέση με την κυβερνώσα παράταξη, δεν θα επιτρέψει να εφαρμοστεί αυτό το νομοθέτημα.

Ωστόσο, ακόμα και έτσι -το πιθανότερο είναι ότι δεν θα εφαρμοστεί- υπάρχει το ερώτημα: Θα έχει καταφέρει κάτι η Κυβέρνηση; Θα έχει καταφέρει. Θα έχει προσλάβει εκτός ΑΣΕΠ άλλους χίλιους διακόσιους φρουρούς, άρα άλλους χίλιους διακόσιους πολίτες εκλογική πελατεία, όπως το έκανε και με τους άλλους χίλιους τριακόσιους ειδικούς φρουρούς που επίσης είχε προσλάβει εκτός ΑΣΕΠ, τα ονόματα των οποίων συχνά-πυκνά δυστυχώς ακούμε στα διάφορα αστυνομικά δελτία.

Η δεύτερη επισήμανση, την οποία θέλω να κάνω, αφορά το είδος της μητσοτακικής Δεξιάς της Κυβέρνησης Μητσοτάκη-Σαμαρά που κυβερνά τον τόπο. Δεν είναι όλες οι δεξιές ίδιες στη δυτική Ευρώπη.

Για παράδειγμα, η γαλλική Δεξιά, αν όχι η Δεξιά της Λεπέν, έχει πολύ ψηλά τη δημόσια εθνική γαλλική παιδεία. Ένας ρεπουμπλικάνος στις ΗΠΑ: Είναι άλλο πράγμα αυτός ο οποίος αντιλαμβάνεται ότι υπάρχει κλιματική αλλαγή και άλλο ο οπαδός του Τραμπ, που τα θεωρεί όλα αυτά συνομωσίες, παραμύθια και πάει λέγοντας.

Θέλω να πω ότι εδώ έχουμε μια Δεξιά του κ. Μητσοτάκη που δεν εκφράζει, κατά τη γνώμη μου, ούτε καν εκείνο το κομμάτι της Δεξιάς που εν πάση περιπτώσει είναι μια σύγχρονη Δεξιά και φέρνει διάφορα νομοθετήματα, τα οποία συνδυάζουν από τη μια μεριά ένα νεοφιλελευθερισμό τριτοκοσμικό και από την άλλη μεριά μια τελείως καθυστερημένη, σχεδόν σκοταδιστική αντίληψη για τα πράγματα, που αδυνατεί να συμφωνήσει μαζί της η πλειοψηφία όχι μόνο της πανεπιστημιακής διανόησης, αλλά του συνόλου της διανόησης των μορφωμένων ανθρώπων.

Για αυτόν τον λόγο θα πέσετε σύντομα.