Το εμβόλιο ως δημόσιο αγαθό, είναι μια ιδέα επείγουσα, βαθιά προοδευτική, αλλά και μια ιδέα που όσο καθυστερεί να υλοποιηθεί, κοστίζει - ανθρώπινες ζωές, στην οικονομία και στην κοινωνία

Η έκδοση κοινού χρέους με εγγύηση της Κομισιόν, είναι η υλοποίηση μιας ιδέας για ευρωομόλογο, την οποία τη λέγαμε πριν μερικά χρόνια όσοι ανήκουμε στην Αριστερά και μας αντιμετώπιζαν ως ουτοπιστές

Οι τελευταίες εξελίξεις, με την ΕΕ αλλά και επιστήμονες να δίνουν αναγνώριση στο ρωσικό εμβόλιο, υποχρεώνει σε μια κίνηση από πλευράς Κομισιόν, προκειμένου να αυξηθεί η “δύναμη πυρός” των εμβολιασμών και να αποφύγουμε και τον “εθνικισμό των εμβολίων

Ομιλία στη διαδικτυακή συζήτηση του Ινστιτούτου Εναλλακτικών Πολιτικών “ΕΝΑ”

Σε διαδικτυακή συζήτηση που διοργάνωσε το Ινστιτούτο Εναλλακτικών Πολιτικών “ΕΝΑ” συμμετείχε ως ένας εκ των κεντρικών ομιλητών, ο Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και επικεφαλής της Ευρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, Δημήτρης Παπαδημούλης.

Η διαδικτυακή συζήτηση με τίτλο «Η υγειονομική στρατηγική για την αναχαίτιση της πανδημίας & το εμβόλιο ως παγκόσμιο δημόσιο αγαθό» πραγματεύτηκε τη διαχείριση της πανδημίας στην Ελλάδα και την ΕΕ, εστιάζοντας σε θέματα όπως η εξασφάλιση των πατεντών των εμβολίων και η ενίσχυση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας. Σε αυτή συμμετείχαν επίσης ο Ανδρέας Ξανθός, Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και πρώην Υπουργός Υγείας, ο Γιάννης Νάτσης, Υπεύθυνος Πολιτικής για την πρόσβαση στο φάρμακο European Public Health Alliance (EPHA), ο Γιώργος Παπανικολάου, Επίκουρος Καθηγητής Παθοφυσιολογίας στο Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο και ο Γιάννης Καλομενίδης, Καθηγητής Πνευμονολογίας στην Ιατρική Σχολή ΕΚΠΑ, Νοσοκομείο «Ο Ευαγγελισμός». Τη συζήτηση συντόνισε η Δώρα Κοτσακά.

Ο Δημήτρης Παπαδημούλης αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στα εξής:

Η κρίση της πανδημίας και τα αδιέξοδα των νεοφιλελεύθερων πολιτικών

Η κρίση της πανδημίας ανέδειξε τα όρια και τα αδιέξοδα των νεοφιλελεύθερων δογμάτων και πολιτικών. Στη συνεδρίαση της Ευρωομάδας της Αριστεράς στο Ευρωκοινοβούλιο φιλοξενήσαμε την Πρόεδρο της Κομισιόν Ούρσουλα Φον Ντερ Λάιεν. Της έθεσα το ερώτημα, αν μπορεί να μας απαντήσει στο παράδοξο, μια γενναία και ως επί το πλείστον δημόσια χρηματοδότηση για την παραγωγή των εμβολίων, να παράγει αποκλειστικά, ιδιωτικά αγαθά και δικαιώματα.

Και αν σκέφτεται όπως έχουν προτείνει πολιτικοί –και όχι μόνο από την Αριστερά, αλλά και από τους Πράσινους και από τους Σοσιαλιστές, την πρόταση να ενεργοποιηθεί το άρθρο 122 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της ΕΕ, που επιτρέπει να ξεπεράσουμε το πρόβλημα με τις πατέντες, έστω και με την παραχώρηση δικαιωμάτων.

Απάντησε σε αυτά, επιβεβαιώνοντας την παγίδευσή της στο νεοφιλελεύθερο δόγμα. Παραδέχθηκε το έλλειμμα διαφάνειας και ενώπιον της Ολομέλειας του Ευρωκοινοβουλίου, παραδέχτηκε την ολιγωρία, ότι αργήσαμε με τις άδειες, ότι έχουμε μείνει πίσω με τους εμβολιασμούς, αλλά δεν έκανε το βήμα που θα έλυνε το βασικό πρόβλημα: επιτάχυνση της παραγωγής και των εμβολιασμών.

Υγειονομικό, κοινωνικό και οικονομικό κόστος της πανδημίας

Τα επιπλέον χρήματα που θα χρειαζόντουσαν για να διαπραγματευτεί η Κομισιόν με τις πολυεθνικές του φαρμάκου για να παραχωρήσουν και σε άλλους τα δικαιώματα –έστω της παραγωγής, των εμβολίων, είναι σταγόνα στον ωκεανό απέναντι στην οικονομική ζημιά που γίνεται, πέραν της υγειονομικής και κοινωνικής ζημιάς – διότι αυξάνει δραματικά τις ανισότητες η πανδημία. Η τελευταία Έκθεση της Κομισιόν, αναφέρει “μην περιμένετε πριν το 2023 να επιστρέψουμε στα επίπεδα του 2019»… και αυτό μπορεί να αποδειχθεί και αισιόδοξη πρόβλεψη έτσι όπως πάνε τα πράγματα.

Ταμείο Ανάκαμψης και εγγύηση κοινού χρέους

Η έκδοση κοινού χρέους με εγγύηση της Κομισιόν, είναι η υλοποίηση μιας ιδέας για ευρωομόλογο, την οποία τη λέγαμε πριν μερικά χρόνια όσοι ανήκουμε στην Αριστερά και μας αντιμετώπιζαν ως ουτοπιστές. Το Ταμείο Ανάκαμψης με 390 δισ. επιχορηγήσεις, παρότι ανεπαρκές – η θέση του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι ότι χρειαζόμαστε διπλάσια κονδύλια, παρόλα αυτά είναι μεταβιβαστικές πληρωμές! Δηλαδή, σπάνε μερικά νεοφιλελεύθερα ταμπού. Σε αντίθεση με τον τομέα των εμβολίων όπου το ταμπού παραμένει: Το δημόσιο χρήμα που διατέθηκε, παράγει αποκλειστικά, ιδιωτικά αγαθά. Και αυτό κοστίζει ανθρώπινες ζωές. Γιατί αν δεν επιταχυνθεί ο εμβολιασμός, όχι μόνο στην ΕΕ αλλά σε ολόκληρο τον πλανήτη, -στην Ελλάδα, πάρτε για παράδειγμα τα Δυτικά Βαλκάνια – πώς θα ανοίξει με προστατευμένο και αποτελεσματικό τρόπο η Ελλάδα τα σύνορά της στον τουρισμό το καλοκαίρι, ακόμη κι αν έχουν πάει καλύτερα τα πράγματα, εάν εκεί υπάρχει μια “μαύρη τρύπα” χωρίς εμβολιασμό;

Το ρωσικό εμβόλιο

Οι τελευταίες εξελίξεις, με την ΕΕ αλλά και επιστήμονες, γνωστοί και διάσημοι, δίνουν αναγνώριση στο ρωσικό εμβόλιο, υποχρεώνει σε μια διπλή κίνηση για την οποία πρέπει να πιέσουμε: η ΕΕ να κοιτάξει και προς τα εκεί μέσω της ενιαίας διαδικασίας αλλά και η ρωσική πλευρά, πρέπει να καταθέσει τα σχετικά δικαιολογητικά στον ΕΜΑ, έτσι ώστε και να αυξηθεί η “δύναμη πυρός” των εμβολιασμών και να μην πέσουμε στον εθνικισμό των εμβολίων, που είναι λάθος και μόνο προς όφελος των ισχυρών – είναι η άλλη όψη του νομίσματος της κερδοσκοπίας των πολυεθνικών: Ένας από τους λόγους των καθυστερήσεων στις παραδόσεις εμβολίων, είναι ότι οι πολυεθνικές πουλάνε πιο ακριβά εκεί που θέλουν και μπορούν. Και ο τρόπος που πήγε να το αντιμετωπίσει η Κομισιόν, ήταν ένα τεράστιο λάθος και γι’ αυτό και το πήραν πίσω μέσα σε λίγες ώρες, ενεργοποιώντας μια ρήτρα απαγόρευσης εξαγωγών η οποία παραβίασε και τη συμφωνία ΕΕ- Ηνωμένου Βασιλείου για το Brexit, διότι πήγαν να αποκλείσουν και τη Βόρεια Ιρλανδία, δημιουργώντας έτσι σκληρά σύνορα…

Το εμβόλιο ως δημόσιο αγαθό

Το εμβόλιο ως δημόσιο αγαθό, είναι μια ιδέα επείγουσα, βαθειά προοδευτική, αλλά και μια ιδέα που όσο καθυστερεί να υλοποιηθεί, κοστίζει - ανθρώπινες ζωές, στην οικονομία και στην κοινωνία. Πρέπει να επιμείνουμε. Το ξεκινήσαμε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μόνοι, με την Ευρωομάδα της Αριστεράς, τώρα το υποστηρίζουν και οι Πράσινοι και ένα αυξανόμενο κομμάτι και των Σοσιαλιστών. Δυστυχώς, η καθυστέρηση στην υιοθέτηση αυτής της πρότασης έχει πολύ μεγάλο κόστος. Αλλά πάντα η Αριστερά, έθετε και στόχους που -αν και στην σωστή τους ώρα, θεωρούνταν μαξιμαλιστικοί, υπερβολικοί ή μη εφαρμόσιμοι… Κάπως έτσι ξεκινήσαμε και με το ευρωομόλογο. Κάπως έτσι ξεκινήσαμε με την πρόταση για ένα Σύμφωνο Σύγκλισης και Βιώσιμης Ανάπτυξης. Νομίζω ότι και στα θέματα της δημόσιας Υγείας, της Κοινής Ευρωπαϊκής Πολιτικής στην Υγεία, με τα εμβόλια να είναι δημόσια αγαθά, πρέπει να κινηθούμε προς την ίδια κατεύθυνση και σε συμμαχία με την κοινωνία των πολιτών.